Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Odpowiedź autorów (23 stycznia 2020) na list do Redakcji dotyczący artykułu „rola środowiska szpitalnego i rąk personelu medycznego w szerzeniu się zakażeń Clostridioides (Clostridium) difficile”

100%

Kabała M. , Aptekorz M. , Martirosian G.

Medycyna Pracy

|

2020

|

tom 71

|

nr 2

257-258

2

Rola środowiska szpitalnego i rąk personelu medycznego w szerzeniu się zakażeń Clostridioides (Clostridium) difficile

100%

Kabała M. , Aptekorz M. , Martirosian G.

Medycyna Pracy

|

2019

|

tom 70

|

nr 6

739-745

EN

This paper attempts to determine the role of the hospital environment in the spread of Clostridioides/Clostridium (C.) difficile infections based on a review of studies published in the medical literature and in the light of the authors’ own experiences. Clostridioides/Clostridium difficile has recently attracted more and more attention, not only as an etiological factor of pseudomembranous intestinal inflammation and antibiotic associated diarrhea, but also as an etiologic factor of healthcare-associated infections (HAI) because of the possibility to survive in the hospital environment for a long time. This is caused by the production of spores, whose eradication options are limited. Clostridioides/Clostridium difficile spores are present not only on bedding of infected patients and their other belongings, but also on medical equipment and the hands of medical personnel, constituting a potential source of infection for other patients and some of the staff. The introduction of appropriate procedures for hand hygiene as well as for cleaning and disinfection of hospital surfaces makes it possible to reduce the number of spores and/or eradicate them. These procedures must be strictly followed to reduce the occurrence of spores in the hospital environment and to prevent further spread of C. difficile infections (CDI). Monitoring the presence of the C. difficile spores in a hospital environment using appropriate media (C diff Banana BrothTM) provides additional opportunities for culturing of C. difficile strains and determining ribotypes, especially hyperepidemic ones, which is extremely important from an epidemiological point of view. Med Pr. 2019;70(6):739–45

PL

W artykule podjęto próbę określenia roli środowiska szpitalnego w szerzeniu się zakażeń Clostridioides/Clostridium (C.) difficile na podstawie przeglądu wyników badań opublikowanych w literaturze medycznej i własnych doświadczeń. Clostridium difficile ostatnio przyciąga coraz więcej uwagi, nie tylko jako czynnik etiologiczny rzekomobłoniastego zapalenia jelit i biegunek poantybiotykowych, ale także – ze względu na zdolność przetrwania w środowisku szpitalnym przez długi czas – jako przyczyna zakażeń związanych z opieką zdrowotną. Jest to spowodowane wytwarzaniem przez C. difficile przetrwalników – spor, których możliwości zwalczania są dość ograniczone. Spory C. difficile obecne są nie tylko na pościeli i innych przedmiotach należących do zakażonych pacjentów. Bytują także na sprzęcie medycznym i dłoniach personelu, które stanowią źródło zakażenia zarówno dla innych pacjentów, jak i dla części personelu. Wprowadzenie odpowiednich procedur higieny/mycia rąk oraz sprzątania i dezynfekcji powierzchni szpitalnych umożliwia zmniejszenie liczby spor i/lub ich eradykację. Procedur tych należy skrupulatnie przestrzegać w celu ograniczenia występowania spor w środowisku szpitalnym i zapobiegania dalszemu szerzeniu się zakażeń C. difficile (Clostridium difficile infection – CDI). Monitorowanie obecności spor C. difficile w środowisku szpitalnym z zastosowaniem odpowiednich podłóż (C diff Banana BrothTM) daje dodatkowe możliwości wyhodowania szczepów C. difficile i określenia rybotypów, zwłaszcza hiperepidemicznych, co jest niezmiernie ważne z punktu widzenia epidemiologicznego. Med. Pr. 2019;70(6):739–745

3

Ocena wyników badań mikrobiologicznych i klinicznych dwuetapowej endoprotezoplastyki rewizyjnej wykonanej z powodu infekcji okołoprotezowej stawów

88%

Bereza P. , Ekiel A. , Aptekorz M. , Kusz D. , Martirosian G.

Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja

|

2022

|

tom 24(3)

163-179

EN

Background. Two-stage revision arthroplasty remains the main surgical strategy for the treatment of prosthetic joint infections (PJI). Sonicate fluid culture has improved sensitivity compared to standard periprosthetic tissue culture, but its usefulness is questionable during the second stage of revision arthroplasty. Material and methods. Twenty-seven patients with prosthetic joint infection were investigated. Tissue and sonicate fluid cultures were examined to detect bacteria on the removed spacer during the second stage of exchange arthroplasty. Microbiological findings were analyzed and patients were assessed within an average of 5 years’ follow up. Results. Tissue cultures in second-stage revision arthroplasties were positive in 6/27 cases (22.2%) growing CNS in 4 cases (14.8%), Staphylococcus aureus in 1 case (3.7%), and Enterococcus faecalis in 1 case (3.7%). In 3 cases (11.1%) infection was identified as a result of a sonication procedure. Clinical failures at final follow-up were recorded in 4 (14.8%) patients, with reinfection noted in 3 of them. Arthrodesis and spacer exchange followed by suppressive antibiotic therapy were performed in 2 cases. Conclusions. 1. Tissue cultures remain the gold standard in diagnosis of PIJ although a negative culture does not rule out the presence of bacteria on spacers removed during second stage revision for PJI. 2. Sonication appears to have limited ability to detect persistent infection before reimplantation and was not associated with recurrent infection; however, it can be considered a complementary method that could make it possible to identify new microorganisms and facilitate the selection of appropriate treatment options. 3. The positive results of sonication should be interpreted as the detection of actual pathogens in the light of the clinical, microbiological and histopathological data, especially for patients with immunodeficiency.

PL

Wstęp. Dwuetapowa endoprotezoplastyka rewizyjna stanowi główną strategię leczenia infekcji okołoprotezowych stawów. Hodowla płynu sonikacyjnego ma większą czułość w stosunku do standardowej hodowli mikrobiologicznej tkanek, jednak jej przydatność w czasie drugiego etapu endoporotezoplastyki rewizyjnej jest ograniczona. Material i metody. 27 pacjentów z infekcją okołoprotezową zostało włączonych do badania. W celu diagnostyki zakażenia przeprowadzono badanie mikrobiologiczne materiału tkankowego okołoprotezowego i płynu uzyskanego po sonikacji usuniętego spacera. Wyniki. Wyniki hodowli mikrobiologicznej materiału tkankowego wykazały dodatnie wyniki posiewów w 6/27 przypadków (22.2%) z identyfikacją gronkowców koagulazo-ujemnych w 4 przypadkach (14.8%), w jednym przypadku Staphylococcus aureus (1/27, 3.7%) oraz kolejnym Enterococcus faecalis (1/27, 3.7%). Sonikacja pozwoliła rozpoznać zakażenie w 3 przypadkach (11.1%). Powikłania w okresie obserwacji stwierdzono u 4 pacjentów (14.8%), a ponowna infekcja wystąpiła u 3 spośród nich. Artrodezę i wymianę spacera z następczą antybiotykoterapią supresorową zastosowano w 2 przypadkach. Wnioski. 1. Hodowle tkankowe pozostają złotym standardem w diagnostyce IOP, chociaż ujemne posiewy nie wykluczają obecności bakterii na powierzchni usuniętych spacerów podczas drugiego etapu endoprotezoplastyki rewizyjnej wykonywanej z powodu IOP. 2. Sonikacja wydaje się mieć ograniczoną zdolność do wykrywania przetrwałego zakażenia przed reimplantacją, jednak można ją uznać za metodę uzupełniającą, która może umożliwić identyfikację nowych drobnoustrojów i ułatwić wybór odpowiedniej opcji leczenia. 3. Pozytywne wyniki sonikacji należy interpretować jako rzeczywiste czynniki sprawcze infekcji, jednak w świetle danych klinicznych, mikrobiologicznych i histopatologicznych, zwłaszcza u pacjentów z niedoborem odporności.

4

Assessment of selected B cells populations in the workers of X-ray departments

75%

Kłuciński P. , Mazur B. , Sędek Ł. , Aptekorz M. , Cieślik P. , Hrycek A. , Martirosian G.

International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health

|

2014

|

tom 27

|

nr 3

467-473

EN

Objectives: Workers of X-ray departments are occupationally exposed to long-term low levels of ionizing radiation (LLIR), which may affect their humoral immunity. The aim of the study was to assess the influence of LLIR on the number and proportion of B cells (CD19+), B1 cells (CD5+CD19+) and memory B cells (CD27+CD19+) in peripheral blood of such workers. Materials and Methods: In the study group of 47 X-ray departments workers and the control group consisting of 38 persons, the number and percentage of CD19+, CD5+CD19+, CD27+CD19+ cells as well as CD5+CD19+/CD19+ and CD27+CD19+/CD19+ cell ratios were assessed using flow cytometry. Additionally, the study group was divided into 2 groups by the length of employment below and over 15 years and analysis adjusted for age and smoking habit was performed. Results: The total number of CD19+ cells showed significant increase in the group of workers in comparison with the persons from the control group, whereas the percentage of CD5+CD19+ cells as well as CD27+CD19+/CD19+ and CD5+CD19+/CD19+ cell ratios were lower. Percentage, number of CD5+CD19+ cells and CD5+CD19+/CD19+ cell ratio were significantly lower in the workers with length of employment longer than 15 years in comparison with those employed below 15 years. Moreover, we found positive associations between the number of CD19+ cells and employment as well as smoking habit, whereas the number of CD5+CD19+ cells was positively associated with cigarette smoking alone. Percentage of CD5+CD19+ cells as well as CD5+CD19+/CD19+ and CD27+CD19+/CD19+ cell ratios were negatively correlated with employment. Conclusions: The study suggests association between the suppressive influence of low level ionizing radiation on circulating in peripheral blood, especially of B1 cells as well as of memory B cells, in workers of X-ray units, which is adverse in relation to microbiological threat.