Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 6

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The hegemony of management discourse in contemporary approach to solving the global environmental crisis has been noticed by numerous scholars, but most of its critique is ahistorical. However, it has to have some lineage, which could be traced as far as the first emanations of managing nature. The article is therefore a proposal to search for that lineage within capitalism’s inherent feature of always trending towards management through the separation of knowledge and labour. If managing nature through science, technology, the economy and the state forms the basis for human activity within the web of life, then the will for more and better management becomes the most obvious solution. Jason W. Moore’s concept of geo-managerialism is used here in order to frame together the problems of the dominance of eco-managerialism, the instrumentality of science and subordination of the state.
PL
Hegemonia dyskursu zarządzania we współczesnym podejściu do rozwiązania globalnego kryzysu ekologicznego została zaobserwowana przez wielu badaczy, ale większość jej krytyki ma charakter ahistoryczny. Tymczasem musi ona mieć jakiś swój rodowód, który dałoby się prześledzić aż do pierwszych przejawów zarządzania naturą. Artykuł stanowi propozycję, aby tego rodowodu szukać w inherentnej cesze kapitalizmu, jaką jest trend ku zarządzaniu poprzez oddzielenie wiedzy od pracy. Skoro bowiem zarządzanie naturą poprzez naukę, technologię, gospodarkę i państwo stanowi podstawę ludzkiej aktywności w sieci życia, to nie dziwi chęć poszukiwania rozwiązań dla problemów środowiskowych w zarządzaniu właśnie. Koncepcja geomenedżerializmu Jasona W. Moore’a służy tutaj do połączenia klamrą problemu dominacji tzw. ekomenedżerializmu, instrumentalności nauki oraz wykonawczej roli państwa.
PL
Nagła zmiana władzy i niedokończone kadencje towarzyszą polityce państw latynoamerykańskich od samego początku ich powstania. Przez ponad półtora wieku następowało to wyłącznie w wyniku zamachów stanu, przewrotów lub rewolucji, natomiast demokratyzacja tzw. „trzeciej fali” przyniosła nowe, demokratyczne i legalne sposoby usuwania ze stanowisk najważniejszych osób w państwie. Celem artykułu jest porównanie wybranych przypadków impeachmentu, który zastąpił w miarę powszechnie zamach stanu, choć podłoże polityczne, gospodarcze i społeczne każdego przypadku było odmienne. Po analizie siedmiu przypadków udało się wskazać pewne prawidłowości, jak odwoływanie prezydenta z powodu skandalu korupcyjnego lub niewypełniania obietnic wyborczych i masowych wyrazów niezadowolenia obywateli z neoliberalnych reform. Impeachmenty są z jednej strony bardzo pożądaną alternatywą dla rozwiązań siłowych, a jednocześnie ich częstość świadczy o wadach istniejących systemów politycznych.
EN
Sudden changes in power and unfinished terms have been a part of Latin American politics since the countries’ birth. For more than one and a half century they had been made by way of coup d’état or revolution. However, the “third wave” of democratization brought new, democratic and legal ways to remove the most important people from power. The article aims to compare specific cases of impeachment, which took the place of the coup, although the political, economic and social background differs in each case. The analysis showed that some patterns are noticeable, like removing a president after a corruption scandal or because he had not fulfilled his campaign promises or because of mass demonstrations of discontent with neoliberal reforms. Impeachment is a very welcome alternative to any use of force, but at the same time its high frequency proves that there are some faults in the political systems.
PL
Publikacje w zachodniej prasie specjalistycznej dotyczące zachowań międzynarodowych Federacji Rosyjskiej od zawsze wpisują się w jakiś konkretny paradygmat stosunków międzynarodowych. Artykuł jest analizą opinii i poglądów prezentowanych przez komentatorów i analityków publikujących na łamach „Foreign Affairs”, przeprowadzoną na podstawie ich publikacji dotyczących aneksji Krymu przez Federację Rosyjską w marcu 2014 r. Przeanalizowano je przez pryzmat trzech teorii stosunków międzynarodowych głównego nurtu, tj. realizmu, liberalizmu i konstruktywizmu. W wyniku badań uzyskano potwierdzenie opinii, iż zachodni komentatorzy i analitycy zazwyczaj wyraźnie prezentują wybrany paradygmat stosunków międzynarodowych, pisząc o aneksji Krymu. Ponadto uznają, iż jest on jedynym skutecznym narzędziem wyjaśniania polityki zagranicznej państw, a tym samym deprecjonują znaczenie i przydatność pozostałych paradygmatów.
EN
Publications in western specialized journals which describe the Russian Federation’s international behavior have always followed a certain paradigm of international relations. The article is an analysis of opinions and beliefs held by commentators and analysts writing for „Foreign Affairs”, based on their publications about the annexation of Crimea by the Russian Federation on march 2014. They have been scrutinized using three predominant theories of international relations: realism, liberalism and constructivism. The research proved that western commentators and analysts writing about the annexation of Crimea usually present a single paradigm of international relations. Moreover, they believe it to be the only effective tool in explaining countries’ foreign policy, thereby depreciating the value and usefulness of other paradigms.
EN
The article is a critical presentation of Christian Parenti’s concept of the state as an inherently environmental entity. Even though it is not a revolutionary concept, it seems to enable a holistic reconceptualization of the state in political sciences confronted with the ecological crisis. It allows for a reinterpretation of classical, common definitions used in political science and other related sciences – definitions which should foremost consider the entirety of mutual, nuanced relations between humanity and nonhuman nature.
PL
Artykuł to krytyczna prezentacja koncepcji państwa jako podmiotu inherentnie środowiskowego. Choć koncepcja Christiana Parentiego nie jest w żaden sposób rewolucyjna, to jednak wydaje się umożliwiać holistyczną rekonceptualizację państwa w naukach o polityce skonfrontowanych z kryzysem ekologicznym. Daje ona możliwość reinterpretacji klasycznych, powszechnych definicji używanych w politologii i naukach pokrewnych – definicji, które przede wszystkim powinny uwzględniać całokształt wzajemnych, zniuansowanych relacji pomiędzy ludzkością a pozaludzką naturą.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.