PL
 |
EN
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 10

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available Konieczność (necessitas) jako kategoria kanoniczna w prawie o sakramentach wtajemniczenia chrześcijańskiego i uzdrowienia w Kodeksie z 1983 r.
100%
JANCZEWSKI Z.
Prawo Kanoniczne
|
2015
|
tom 58
|
nr 1
69-92
EN
In the Code of Canon Law in the part about sacraments baptism, con- rmation, Eucharist, penance and anointing of the sick there are canonical category “necessity”. is designation has ve kinds: necessity (regular), vera necessity, pastoral necessity, grave necessity, extreme necessity. In this article are analyses canonical norms inclusive those categories. Text shows a conditions since depend necessity also, for example illness, war, eart- hquake. On the end of article is denition of canonical category necessitas. 
2
Content available Konieczność odłożenia chrztu dziecka wyzwaniem dla ewangelizacji jego rodziców
100%
JANCZEWSKI Z.
Prawo Kanoniczne
|
2015
|
tom 58
|
nr 4
103-120
PL
Canon 868 paragraph 1 number 2 decides: for an infant to be baptised lawfully it is required: that there be a well-founded hope that the child will be brought up in the catholic religion. If such hope is truly lacking, the baptism is, in accordance with the provisions of particular law. In Poland many Catholics who life is discordant with hope want to baptise his children. 
3
Content available Jan Dohnalik, Il precetto pasquale. La normativa attuale sulla Comunione e la confessione annuale (cann. 920 e 989) alla luce della tradizione canonica, Roma 2015, s. 478.
100%
JANCZEWSKI Z.
Prawo Kanoniczne
|
2015
|
tom 58
|
nr 3
182-185
4
Content available Mariusz Wilk, Il sacramento della penitenza e l’obbligo di confessarsi in conforto tra il can. 719 del Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium e i cann. 988-989 del Codex Iuris Canonici del 1983, Romae 2017, ss. 334
100%
JANCZEWSKI Z.
Prawo Kanoniczne
|
2018
|
tom 61
|
nr 4
5
Content available Tomasz Jakubiak, Problem ważności przyjęcia sakramentu święceń w prawie Kościoła katolickiego, Płock 2018, ss. 487.
100%
JANCZEWSKI Z.
|
|
tom 62
|
nr 1
204-207
6
Content available Sakramenty w uchwałach II Synodu Archidiecezji Katowickiej
100%
JANCZEWSKI Z.
Prawo Kanoniczne
|
2017
|
tom 60
|
nr 3
31-55
EN
In the years 2015-2016 in Katowice took place II Archdiocesan Synod. After its completion declarations and decrees was issued. Some of these concern issues related to the sacraments. Synodal norms raise very important pastoral problems of baptism, confirmation, Eucharist, penance, anointing of the sick, sacrament of order and marriage. Many of decrees concern preparation for the reception sacraments. This publication shows archdiocesan synodal law and interprets it.
7
Content available Przystępowanie do sakramentu pokuty a przyjęcie Eucharystii według prawa kanonicznego
100%
JANCZEWSKI Z.
Prawo Kanoniczne
|
2017
|
tom 60
|
nr 1
77-95
EN
In the Codex of Canon Law we read: once admitted to the blessed Eucharist, each of the faithful is obliged to receive holy communion at least once a year. This precept must be fulfilled during paschal time, unless for a good reason it is fulfilled at another time during the year. And also: All the faithful who have reached the age of discretion are bound faithfully to confess their grave sins at least once a year. This article is about if always a faithful before communion are bound to confess, in kind and in number, all grave sins committed after baptism, and which have not been confessed in an individual confession.  The first part of article is about history of this problem, the second - individual and integral confession and absolution before admitting to the blessed Eucharist according to Codex of Canon Law. Next parts of article are about confession after general absolution and babies confession before their first holy communion.
PL
Zgodnie z nauczaniem Kościoła, zawartym między innymi w katechizmie Jana Pawła II, wierni powinni przynajmniej raz w roku przyjąć Eucharystię, przygotowując się do tego poprzez sakrament pokuty. Artykuł ma na celu ukazanie relacji, jaka łączy te dwa akty sakramentalne, spowiedzi i Komunii św., w tym między innymi danie odpowiedzi na pytanie, czy zawsze po popełnieniu grzechu wierny musi wcześniej, przed Eucharystią, przystąpić do sakramentu pokuty i pojednania. Pierwszy z rozdziałów przedstawia nakreślony w tytule problem od strony historycznej. Kolejny omawia ogólną zasadę konieczności sakramentalnego wyznania grzechów przed przystąpieniem do Eucharystii, w świetle norm prawa kanonicznego. Rozdział trzeci dotyczy kwestii spowiedzi po uzyskaniu absolucji generalnej, a ostatni potrzeby spowiedzi małych dzieci przed uroczystością ich pierwszej Komunii św. U samych początków chrześcijaństwa, jak się wydaje, wierni po przyjęciu pokuty i odpuszczeniu winy, mogli bez przeszkód uczestniczyć w liturgii Mszy św. i przyjmować Komunię. Od II wieku rozpoczyna się proces radykalizacji traktowania sakramentu pokuty. Pojawiają się poglądy, a wraz z nimi nowa praktyka, zgodnie z którymi, po odpuszczeniu wszystkich grzechów przez chrzest, później tylko raz w życiu można otrzymać rozgrzeszenie w sakramencie pokuty. Praktyka taka musiała prowadzić do konieczności rezygnacji niektórych wiernych z przyjmowania Komunii św., a także nawet z przychodzenia na Eucharystię. Nowe rozstrzygnięcia dotyczące przystępowania do sakramentu pokuty łączyły się z rozpowszechniającą się w Europie praktyką wprowadzaną przez mnichów iroszkockich. Akcentowali oni znaczenie wyznania grzechów, połączonego z żalem za nie i gotowością nawrócenia. Taka sytuacja otwiera niejako na nowo możliwość przystępowania przez większą liczbę wiernych do Eucharystii. Mogli od tego czasu, za każdym razem, po popełnieniu grzechu ciężkiego, skorzystać z sakramentalnego rozgrzeszenia i w pełni uczestniczyć we Mszy św. Obecnie prawo kanoniczne nakłada na wiernego obowiązek wyznawania grzechów ciężkich podczas sakramentalnej spowiedzi. Kościół zobowiązuje wszystkich wiernych do spowiadania się przynajmniej jeden raz w roku, aby przyjąć Komunię w okresie wielkanocnym. Dotyczy to osób po osiągnięciu wieku rozeznania i wyznawania przez nich grzechów ciężkich. Konkretyzując, chodzi tutaj o osoby, które po osiągnięciu wieku rozeznania, posiadają używanie rozumu, a tym samym zdolność do rozeznania wartości moralnej swoich czynów. Zazwyczaj wierny przystępuje do spowiedzi, aby później móc przyjąć Eucharystię. Nie zawsze jednak ma do tego możliwości. Jej brak może łączyć się z niebezpieczeństwem utraty życia. Sytuacja taka ma miejsce podczas konfliktów zbrojnych, ataków terrorystycznych, katastrof, kiedy obecny tam kapłan nie dysponuje czasem na wysłuchanie spowiedzi każdego o to proszącego, nie mając też zazwyczaj przy sobie Chleba Eucharystycznego dla udzielenia Komunii św. Istnieje wtedy możliwość otrzymania tzw. absolucji generalnej. Po Soborze Watykańskim II pojawiły się głosy, aby dzieci przed pierwszą Komunią nie przystępowały do sakramentu pokuty, bo nie popełniają grzechów ciężkich. Na mocy deklaracji Kongregacji Sakramentów i Kongregacji Duchowieństwa należy stosować się do powszechnej praktyki poprzedzania pierwszej Komunii dzieci ich spowiedzią. Podstawą takiego wymogu nie jest stan grzechu, w jakim mogą się znajdować dzieci, ale cel edukacyjny i formacyjny, czyli wychowanie ich od młodego wieku do prawdziwie chrześcijańskiego ducha nawrócenia i pokuty.
8
Content available Udzielanie Komunii Św. osobom rozwiedzionym? Analiza Adhortacji Amoris Laetitia papieża Franciszka
100%
JANCZEWSKI Z.
Prawo Kanoniczne
|
2016
|
tom 59
|
nr 2
41-58
EN
Many catholic peoples after divorce can receive the blessed Eucharist. New popes document “Amoris laetitia” details relative to that question. This elaboration in the first part shows Eucharist as expression of unity in the Church and marriage. Next part is about receiving Body of Christ by persons leaves  in not sexual relations in the civil marriage. The last part is about Holly communion divorced persons on the scope of “Amoris laetitia”. This document not changes Doctrina of the Church in those matter. Pope Francis try changes only discipline of Roman Catholic Church.
PL
 Niniejsze opracowanie stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, czy osoby rozwiedzione, żyjące w nowych, niesakramentalnych związkach, całkowicie utraciły prawo do przyjęcia sakramentalnego Ciała Chrystusa, w świetle obowiązujących dokumentów Stolicy Apostolskiej, a szczególnie wydanej ostatnio adhortacji papieża Franciszka Amoris laetitia. Posynodalna adhortacja Amoris laetitia stanowi zwieńczenie i zarazem posumowanie wcześniejszych obrad Synodu Biskupów poświęconego małżeństwie i rodzinie. W obliczu skomplikowanej sytuacji rodzin poranionych, duszpasterze dla miłości i prawdy, mają obowiązek właściwego jej rozeznania. Stopień odpowiedzialności małżonków za rozpad ich małżeństwa nie jest równy w każdym przypadku i mogą wystąpić czynniki ograniczające zdolność podejmowania przez nich decyzji. Papież Franciszek zaznacza, że „nie można już mówić, że wszyscy, którzy znajdują się w sytuacji tak zwanej nieregularnej, żyją w stanie grzechu śmiertelnego, pozbawieni łaski uświęcającej”. Ponadto osoba znająca dobrze normę moralną może mieć duże trudności w zrozumieniu zawartych w niej wartości, albo też znaleźć się w określonych warunkach niepozwalających działać inaczej i podejmować inne decyzje bez zaciągania nowej winy. Tak więc mogą zaistnieć czynniki ograniczające zdolność podejmowania decyzji przez interesujące nas osoby. Skoro w takich przypadkach nie występuje przesłanka dobrowolności popełnianego grzechu konieczna, aby uznać go za ciężki, spowiednik, zgodnie z wielowiekową praktyką i nauczaniem doktrynalnym Kościoła, ma prawo, jak się wydaje, udzielić rozgrzeszenia, a przez to dopuścić do przyjęcia Eucharystii. Jednak przed rozgrzeszeniem proszący o sakrament powinni przejść dłuższy okres rozeznania swojej sytuacji duchowej pod kierownictwem swojego duszpasterza.
9
Content available Anna Słowikowska, Uczestnictwo wiernych świeckich w liturgii Kościoła łacińskiego. Studium kanoniczne, Lublin 2014, ss. 278.
75%
JANCZEWSKI Z.
Prawo Kanoniczne
|
2015
|
tom 58
|
nr 2
197-199
10
Content available Marek Stępień, Pozycja prawna Konferencji Episkopatu Polski. Studium prawno-historyczne, Łomża 2014, ss. 490.
63%
JANCZEWSKI Z.
Prawo Kanoniczne
|
2015
|
tom 58
|
nr 1
187-188
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.