Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Wybrane uwarunkowania stosowania instrumentu umorzenia lub konwersji długu (bail-in)

100%

Borsuk M. , Klupa K.

nr 3

346-374

Po globalnym kryzysie finansowym dokonano gruntownej reformy ram prawnych działalności bankowej, której celem była bardziej efektywna ochrona stabilności systemu finansowego. Nowe rozwiązania zdefiniowano m.in. w ramach procesu naprawy oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (ang. recovery and resolution). Spośród wielu nowych uprawnień organów publicznych tym najdalej idącym jest możliwość umorzenia lub konwersji instrumentów dłużnych (ang. bail-in) w sytuacji, gdy bank znajdzie się na progu upadłości lub będzie zagrożony upadłością. Mechanizm bail-in ze względu na swój samodzielny potencjał restrukturyzacyjny miał w zamyśle jego twórców stać się jednym z podstawowych instrumentów zarządzania kryzysowego. Z czasem ujawniły się jednak specyficzne wyzwania o charakterze polityczno-społecznym i w wymiarze stabilności finansowej, które mogą tłumaczyć dotychczasową niską skłonność organów publicznych do stosowania instrumentu bail-in. W artykule podjęto próbę zweryfikowania występowania specyficznych czynników wpływających na dotychczasową niską skłonność do stosowania mechanizmu bail-in. W pierwszej kolejności opisano uwarunkowania polityczno-społeczne, których oddziaływanie objawia się przede wszystkim ze względu na istotny zakres dyskrecjonalności przyznanej organom publicznym w ramach procesu resolution. Mając na uwadze, że administracyjne umorzenie instrumentów dłużnych lub kapitałowych może wpływać na zachowania uczestników rynków finansowych, analizie poddano również występowanie efektu zarażania poprzez kanał rynkowy, ponieważ ewentualność wystąpienia napięć na rynku finansowym może również oddziaływać na proces decyzyjny właściwych organów.

After the global financial crisis, with an aim to more effectively protect the stability of the financial system, a thorough reform of the banking legal framework has been introduced. New instruments have been defined within the recovery and resolution process. Among the many new powers of public authorities, the most far-reaching is the possibility of annulment or conversion of debt instruments (bail-in) when the bank is threatened with bankruptcy. The bail-in mechanism was expected to become one of the basic instruments of crisis management. Over time, however, specific political, social and financial stability challenges have emerged, which may explain the low propensity of public authorities to deploy this instrument. The article attempts to verify the existence of these specific factors affecting low propensity to use the bail-in mechanism. First, political and social conditions were analysed, the impact of which is manifested primarily due to the significant extent of discretion granted to public authorities within the framework of the resolution process. Since administrative writing-off of debt or equity instruments may affect the behavior of financial market participants, the occurrence of the contagion effect through the market channel has also been examined.

Dyscyplina rynkowa w polskim sektorze bankowym w kontekście testowania warunków skrajnych

80%

Borsuk M. , Barembruch A. , Klupa K.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

2018

nr 531

45-47

Ryzyko płynności i wypłacalności są ze sobą powiązane, ale często rozpatrywane oddzielnie w makroostrożnościowych testach warunków skrajnych. Ignorowanie interakcji między ryzykiem płynności i wypłacalności prowadzi do niedoszacowania ryzyka banku i systemu finansowego. Rodzi to poważne konsekwencje ekonomiczne i finansowe w przypadku znaczącego pogorszenia się warunków zewnętrznych. Wnioski z przeprowadzonego badania rozszerzają obecny stan wiedzy na temat interakcji pomiędzy ryzykiem płynności i wypłacalności. Wskazują one, że banki, wzmacniając pozycję kapitałową, mogą ograniczyć koszty finansowania pożyczkowego. Jest to szczególnie ważne w kontekście rosnących wymogów kapitałowych, jak również konieczności spełnienia wymogu MREL. Brak uwzględnienia efektu spadku kosztu kapitału obcego na skutek redukcji dźwigni finansowej może prowadzić do przeszacowania kosztu reform w sektorze bankowym.

Even though liquidity and solvency risks are deeply intertwined, they are often examined separately in macroprudential stress tests. By overlooking the interaction between liquidity and solvency we underestimate the risk both with regard to a particular bank and the financial system. This can precipitate severe economic and financial consequences in the event of a significant deterioration of external conditions. The conclusions from the conducted study expand current state of the art on the interlinkages between liquidity and solvency risks. They indicate that by strengthening the capital position banks can reduce the cost of debt financing. This is particularly paramount in the context of the growing capital requirements stipulated by Basel III and the need to meet the MREL requirement. Failure to take into account a decrease in the cost of capital, resulting from leverage reduction, often leads to overestimation of the costs resulting from the banking sector reforms.