W pracy przedstawiono zalety i ograniczenia technologii spalania w palenisku fluidalnym. Na przykładzie odpadów, uzyskanych po procesie wzbogacania węgla kamiennego (łupków węglowych), wskazano możliwość spalania substancji o niskiej kaloryczności (5,8-6,8 MJ/kg) i wysokim udziale części niepalnych (64-72%) w pęcherzowym palenisku fluidalnym. Łupki węglowe spalały się autotermicznie. Średnie stężenia SO2 i NOx, dla temperatury złoża 875ºC i współczynnika nadmiaru powietrza 1,6 były nie wyższe niż 2529 mg/Nm3 i 1560 mg/Nm3. W zaproponowanej technologii będzie konieczna redukcja emisji tych związków poprzez dodatek sorbentu wapiennego do złoża i związków amonowych do strefy nad złożem. Zaproponowane rozwiązanie konstrukcyjne paleniska może znaleźć zastosowanie dla jednostek o mocy do 5MW.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.