Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

2 Studia Pigoniana

2 Jablokov E.

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Мировое трезвучие. Рассказ Андрея Платонова «Фро»: символика сюжета и смысл заглавия

100%

Jablokov E.

nr 4

85-102

The article is devoted to one of the most famous Platonov’s story Fro. The plot is often interpreted as a “family” story, but the analysis shows that the content of the story is far beyond the framework of everyday psychology. The text contains many details that give the symbolic, timeless meanings to the depicted events. This feature is clearly manifested in the onomastics system of the story. The exotic onym “Fro” put in the title is the diminutive name of Efrosinya, perceived as an attribute of the heroine from the “profane” point of view. But within the framework of the artistic whole, onym “Fro” has the symbolic function as a “panhuman” name. “Fro” denotes the ideal “goal” of humanity, embodies the image of all-unity, symbolizes not only the future “meeting” of the heroes of the story, but also the community of people in the transformed world.

Artykuł został poświęcony jednemu z najbardziej znanych dzieł Płatonowa. Fabuła „Fro” jest często interpretowana jako opowieść czysto „rodzinna”, jednakże analiza wykazuje, że treść tej opowieści wykracza znacznie poza ramy codziennej psychologii. Tekst Płatonowa zawiera wiele szczegółów, które nadają przedstawionym wydarzeniom znaczenia symbolicznego i ponadczasowego. Jest to wyraźnie widoczna w nazewniczym systemie opowieści. Umieszczone w tytule egzotyczne deminutivum Fro (od imienia – Efrosina) jest postrzeganego z „codziennego” punktu widzenia jako atrybut konkretnej bohaterki. Jednakże w artystycznej całości wypełnia on symboliczną funkcję imienia „uniwersalnego”. Imię „Fro” oznacza bowiem idealny „cel” ludzkości, uosabia ono obraz powszechnej jedności, symbolizuje nie tylko przyszłe „spotkanie” bohaterów tej konkretnej opowieści, ale także wspólnotę ludzi w całym przemienionym świecie.

От «Бега» к «Таракановщине» – и далее. Инсектный дискурс пьесы Михаила Булгакова в литературном контексте конца 1920-х годов

100%

Jablokov E.

nr 3

Od „Biegu” do „Karakanowszczyzny” – i dalej. Entomologiczny dyskurs dramatu MichaiłaBułhakowa w literackim kontekście końca lat 20. XX wiekuW centrum artykułu znajduje się mało znana komedia Lwa Nikulina i Wiktora Ardowa pt. Karakanowszczyzna,napisana latem 1928 roku, kilka miesięcy po zakończeniu przez Bułhakowapracy nad dramatem Ucieczka. Autorzy komedii sparafrazowali motywy entomologicznedzieła Bułhakowa, obrazując poprzez pamflet sowieckie środowisko literackie końca lat 20.XX wieku, a właściwie cały system społeczno-polityczny ZSRR. Przestrzeń aluzji w Karakanowszczyźnienie została ograniczona do sztuki Ucieczka. W komedii Nikulina i Ardowa, obokwątków „karaluszych”, obecne są również motywy „zapluskwienia”, sparodiowany został teżscenariusz filmowy Władimira Majakowskiego Zapomnij o kominku, z którego ostateczniewywodzi się komedia Pluskwa. Ponadto sam Majakowski został przedstawiony w Karakanowszczyźniejako poeta Moskowskij. Analiza porównawcza dowodzi, iż wiele motywów Karakanowszczyznykoresponduje z linią literacką Mistrza i Małgorzaty Michaiła Bułhakowa, któryrozpoczął pracę nad powieścią właśnie w 1928 roku. Przeanalizowany w artykule materiałpozwala na sformułowanie wniosku, iż Karakanowszczyzna była nie tylko reakcją na sztukęUcieczka, ale w dużej mierze wpłynęła także na koncepcję „powieści o diable” Bułhakowa.