Numerous medieval breviary codices (and even earlier psalters) knew the practice of supplying an appropriate title (heading) at the beginning of the psalmody in order to facilitate the recitation of the offi ce in the Christological or ecclesial spirit. Post-Trident breviaries abandoned this tradition (with the exception of Cistercian breviaries which maintained an uninterrupted traditionof tituli psalmorum). The liturgical reform of Vaticanum II, mainly through the redaction work of Study Group III (De psalmis distribuendis) which was part of the Consilium team, resulted in furnishing each psalm with a title (heading) that states its content and signifi cance for the Christian life. Along with the title each psalm is also preceded by a short sentence which is a statement from the New Testament or the writings of the Church Fathers.
PL
Liczne średniowieczne kodeksy brewiarzowe (a nawet wcześniejsze psałterze) znały praktykę umieszczania na początku psalmodii odpowiedniego tytułu (nagłówka), który miał ułatwiać recytację ofi cjum w duchu chrystologicznym lub eklezjalnym. Potrydenckie brewiarze porzuciły tę tradycję (wyjątek stanowią brewiarze cysterskie, które zachowały tradycję tituli psalmorum bez żadnej przerwy). Reforma liturgiczna Vaticanum II, głównie poprzez redakcyjne prace Grupy Studyjnej III (De psalmis distribuendis), stanowiącej część zespołu Consilium, doprowadziła do umieszczenia przy każdym psalmie tytułu (nagłówka) podającego jego treść oraz znaczenie dla życia chrześcijańskiego. Wraz z tytułem każdy psalm poprzedza także krótkie zdanie będące sentencją z Nowego Testamentu lub pism ojców Kościoła.
The article presents the editorial work on the role and place of invitarorium and Te Deum in reformed Liturgy of the Hours in the post-conciliar period. It describes discussions and proposed solutions. It indicates different types of argumentation and ways of understanding the meaning of these prayers in the breviary. It allows you to trace the organization of the team responsible for the editorial staff and consultors. It presents the final results of the editing process and justifying of the decisions taken.
PL
Artykuł przedstawia prace redakcyjne nad rolą i miejscem invitarorium i Te Deum w reformowanej w okresie posoborowym Liturgii godzin. Opisuje przebieg dyskusji oraz proponowane rozwiązania. Wskazuje na różne rodzaje argumentacji i sposoby rozumienia znaczenia tych modlitw w brewiarzu. Pozwala na prześledzenie organizacji prac zespołu odpowiedzialnego za redakcję oraz konsultorów i ekspertów. Prezentuje ostateczne wyniki procesu redakcyjnego i uzasadnienia podjętych decyzji.
The fathers of the Second Vatican Ecumenical Council decreed that ‘liturgical books are to be revised as soon as possible’ (SC 25) with respect for all the theological, historical and pastoral criteria (cfr. SC 23). In SC 92c it is clearly laid down that ‘the accounts of martyrdom or the lives of the saints are to accord with the facts of history’. For that purpose, in 1964, Pope Paul VI set up a special Counsil (Concilium) to carry out all the decisions and directives contained in the above-mentioned Constitiution on the Sacred Liturgy. One of the first and most basic decisions was to create thirty-nine study groups, which were to prepare new editions of reformed liturgical books. Each group consisted of five to seven consultors of whom one was leader (relator), another secretary. The 24th study group was responsible for the new edition of the Roman Martyrology (De martyrologio). The catalogue if Saints and Blesseds was checked, and the lives of the Saints (eulogia) and data of their litugical cult were critically analysed and coordinated. This material formed the basic catalogue. Important stages on the way to the final edition of the Martyrology were studies of two proto-type versions. These were not complete drafts of the Martyrologium; their purpose was to provide consultors and experts with sample discussion material in the form of specimens. On 21 June 2001, Solemnity of Saints Peter and Paul, Cardinal G. M. Medina Estevez, Prefect of the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments, signed the decree for the publication of the typical edition of the Martyrologium Romanum, revised as a result of and in the spirit of renewal of Vatican II.