PL
 |
EN
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 11

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available Zawarcie przymierza pod warunkiem w legendzie o Horatiusach i Kuriatiusach (Liv. 1.24)
100%
Leraczyk I.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
|
2023
|
tom 102
79-89
EN
The article presents the issue of establishing a conditional (condicio) peace treaty (foedus) on the basis of the legend of the Horatii and Curiatii, as depicted by Livy or Dionysius of Halicarnassus, among others. The condition stipulated that the fate of the war would be decided by a combat between the representatives of the two sides, and the victor would take full military leadership over the defeated side’s army. The text also refers to the concept of the so-called monomachia, that is a single combat of the chosen warriors, which, according to the ancient tradition, might end the battle.
PL
Artykuł przedstawia zagadnienie zawarcia pod warunkiem (condicio) traktatu pokojowego (foedus) na przykładzie legendy o Horatiusach i Kuriatiusach, przedstawianej m.in. przez Liwiusza czy Dionizjusza z Halikarnasu. Warunek zakładał, że losy wojny rozstrzygnie pojedynek pomiędzy przedstawicielami obu stron, a zwycięzca będzie sprawował dowództwo wojskowe nad armią pokonanego. Tekst wspomina również o koncepcie tzw. monomachii, czyli pojedynku wybranych, który – zgodnie z antycznymi przekazami – mógł zakończyć bitwę.
2
Content available Non enim crimen dicitur, quod mortis adegit impulsus – notes on the CTh. 15.14.14.
100%
Leraczyk I.
Studia Prawnicze KUL
|
2019
|
nr 4
111-129
PL
Artykuł omawia konstytucję wydaną przez cesarza Honoriusza w 416 r., dotyczącą wyłączenia odpowiedzialności karnej sprawców czynów kwalifikowanych jako crimen w sytuacji, gdy działania te podjęte zostały w czasie najazdu barbarzyńców, ucieczki przed najeźdźcami czy rządów uzurpatorów. Akt ten stanowi, że nie ma mowy o przestępstwie, jeśli czyn popełniono w obawie o życie. W artykule analizowane są poszczególne wyrażenia użyte w akcie prawnym, zwłaszcza w odniesieniu do języka prawnego epoki, jak również przedstawiono tło wydania konstytucji, a także wspomniano inne regulacje, odnoszące się do współdziałania – dobrowolnego lub pod przymusem – z wrogiem.
EN
The article analyses the constitution issued by Emperor Honorius in the year 416, concerning the perpetrators of offences qualified as crimen as the exemption from criminal liability, in a situation when such actions were undertaken during the barbaric invasions, escape from such invasions or the rule of the usurpers. The act governs that an action perpetrated for fear of one’s life cannot be seen as crime. The article analyses specific terms used in the above-mentioned legal act, especially in the context of the contemporary legal terminology of the epoch. Moreover, it presents the historical backdrop behind the issuing of the constitution, together with other regulations regarding collaboration with the enemy, both volitional and under coercion.
3
Content available Contra legem Christianam. Crime and punishment in the Christian Rome Poland-wide scientific conference Kazimierz Dolny, 7-9 June 2019
100%
Leraczyk I.
Studia Prawnicze KUL
|
2019
|
nr 4
307-310
4
Content available The Violation of Christian Graves in the Light of Eusebius’s Ecclesiastical History VIII, 6, 6–7
100%
Leraczyk I.
Studia Ceranea
|
2022
|
tom 12
667-688
EN
The main focus of the article are the reasons and circumstances behind the desecration of the graves of the Christians in Nicomedia in the year 303, as presented in Eusebius’s account. A short time before that, another wave of persecutions directed at Christians had begun there on the order of Emperor Diocletian. When a fire broke out in the imperial palace, Christians were named as responsible for setting the fire (incendium). After they had been sentences to the death penalty, they were executed by beheading with a sword (decapitatio), burning alive (crematio, vivicomburium) or drowning. However, as we can read in the Ecclesiastical History, the repression did not end there, as it was decided that the bodies of the convicts were to be exhumed and thrown into the sea. The current article aims at analyzing the above events from the perspective of regulations and customs observed by the Romans with reference to convicts and their bodies. Moreover, while rejecting Eusebius’s claim that the desecration of the graves was dictated by the fear that the burial ground of the martyrs might lead to the development of their cult, the article analyzes the possible motives for attempting to eradicate all the traces of the executed Christians on the side of the Roman authorities. With the aid of Lactantius’s account, the article discusses, among others, the concept of treating Christians as enemies (hostes).
5
Content available remote Gwiezdne wojny – rzymskie traktaty według Maniliusza
100%
Leraczyk I.
|
2014
|
nr 1 (57)
189-201
PL
Poemat dydaktyczny Astronomica, napisany w pierwszym wieku n.e. przez Marka Maniliusza, jest najprawdopodobniej najbardziej znaczącym tekstem dotyczącym starożytnej astrologii. Zawarta w nim budowa wszechświata służy również do ukazania, jak w czasach pryncypatu wyglądały relacje Rzymian z innymi ludami. Dla Maniliusza, w centrum kosmosu znajduje się bóg, opisuje on również umowy pomiędzy gwiazdami używając do tego rzymskich rodzajów traktatów, takich jak foedus, hospitium czy societas. Ostatecznie jednak Maniliusz stwierdza, że wszystkie umowy pomiędzy ciałami niebieskimi są krótkotrwałe, ponieważ są one swoimi naturalnymi i wiecznymi wrogami. W tym kontekście można analizować wykorzystanie astrologii do politycznej manipulacji.
EN
The didactic poem Astronomica, written by Marcus Manilius in 1st century A.D., is probably one of the most significant texts about the ancient astrology. The construction (system) of the universe is also used to show the international relations between Rome and other nations under the Principate. For Manilius the centre of the universe is deus. He also describes the agreement between stars using roman form of treaties: foedus, hospitium, societas. Finally, he shows that all treaties are short-term because signs of the zodiac are natural and eternal enemies. In this context we can analyse the use of astrology to political manipulation.
RU
Дидактическая поэма Астрономика, написанная в первом столетии н.е. Марком Манильюшом, является наиболее знаменательным текстом, касающимся древней астрологии. Заключенная в нём структура вселенной служит также к представлению, как во временах принципату выглядели отношения римлян с другими народами. За Манильюшем, в центре космоса расположен бог. Описывает он также договоры между звездами, используя к этому римские види договоров, такие как foedus, hospitium или societas. В конечном счете однако Манильюш констатирует, что все договоры между небесными телами кратковременны, потому что они являются природными и вечными врагами. В этом контексте можно анализировать использование астрологии к политической манипуляции.
6
Content available Prawa obcych ludów w instytucjach Gaiusa
100%
Leraczyk I.
Studia Prawno-Ekonomiczne
|
2018
|
tom 108
103-118
EN
The aim of the article is to present selected fragments of the Institutes of Gaius that contain references to legal institutions as applied by other nations than the Romans and to explain the reason for including them in the textbook on Roman law. Gaius, the jurist would mention foreign regulations in two ways. First, he made general references, in which he pointed out that similar legal solutions could be found with other nations (gens), foreigners (peregrinus), or generally people (homo). Secondly, he referred to the regulations exercised by specific societies – the Galatians (Galatorum gentem) and the Bithynians (lex Bithynorum). The interpretation of the fragments in question and their juxtaposition with other sources proves that Gaius’s comparisons were very superficial and his references to various nations were based on rumours. His references to other legal systems were merely an embellishment of his lectures. However, by resorting to digressions and allusions, he managed to preserve a little knowledge about the laws and customs of the peoples under Roman rule in the period of the principate.
PL
Celem artykułu jest przedstawienie fragmentów Instytucji Gaiusa odnoszących się do stosowanych przez inne niż Rzymianie ludy instytucji prawnych i wskazanie, jaki był zamiar przywołania ich w podręczniku do nauki prawa rzymskiego. Jurysta odwoływał się do obcych regulacji na dwa sposoby. Pierwszym były ogólne wzmianki, gdzie wskazywał, że podobne rozwiązania prawne można odnaleźć u innych ludów (gens), cudzoziemców (peregrinus) czy ogólnie ludzi (homo). W drugim przypadku odwołał się do regulacji stosowanych przez konkretne społeczności – Galatów (Galatarum gentem) oraz Bityńczyków (lex Bithynorum). Interpretacja stosownych fragmentów oraz zestawienie ich z innymi źródłami dowodzi, że porównania te były niezwykle pobieżne, a wzmianki o poszczególnych ludach miały charakter zasłyszanych pogłosek. Odniesienia do innych porządków prawnych służyły raczej ozdobie wykładu, wzmacniając argumenty krytykujące anachroniczne rzymskie rozwiązania prawne. Stosując dygresje i odwołania, uratował jednak okruchy wiadomości na temat praw i zwyczajów ludów znajdujących się pod panowaniem Rzymian w okresie pryncypatu.
7
Content available Gaius noster. Polskie studia nad „Instytucjami” Gaiusa w latach 1816-2016. Ogólnopolska Konferencja Naukowa (Lublin, 17-18 października 2016 r.)
100%
Leraczyk I.
Studia Prawnicze KUL
|
2017
|
nr 1
291-295
8
Content available Polish Auxiliary Forces and their Law Academic Scripts at the University Camp in Grangeneuve/Fribourg
100%
Leraczyk I.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
|
2022
|
tom 99
137-151
PL
Żołnierzom 2. Dywizji Strzelców Pieszych, internowanym w Szwajcarii w latach 1940–1945, stworzono możliwość podjęcia studiów w ramach współpracy obozów ze szwajcarskimi uczelniami. W Obozie Uniwersyteckim w Grangeneuve/Fryburgu jednym ze zorganizowanych kierunków były studia prawnicze. Ich program zawierał przedmioty wykładane na Uniwersytecie we Fryburgu, a także przewidywał wykłady z prawa polskiego. Celem artykułu jest ukazanie roli, jaką w dydaktyce prawa w obozie odegrały skrypty akademickie. Pokrótce wyjaśniono, czym były skrypty i przybliżono, w jaki sposób powstawała seria Skryptów wykładów uniwersyteckich w Grangeneuve (później Fribourg – La Chasotte). Ich twórcami, w przeważającej mierze, byli sami żołnierze, przedwojenni pracownicy naukowi polskich uczelni lub absolwenci i praktycy prawa. Jako przykład ich zaangażowania posłuży skrypt przygotowany w zimie 1941 r. przez Jana Świdę, dotyczący podstawowych instytucji szwajcarskiego prawa spadkowego. Jego treść i sposób przygotowania porównana zostanie ze skryptami autorstwa Aleksandra Mełenia i Wacława Petscha, wydanymi w tym samym roku.
EN
The soldiers of the 2nd Division of Rifle Infantry interned in Switzerland in the years 1940–1945 were offered an opportunity to undertake studies on the grounds of cooperation between war camps and Swiss academies. Among the study programs organized at the University Camp in Grangeneuve/Fribourg were studies in law. Their syllabus included subjects taught at the University of Fribourg and provided for lectures on Polish law. The aim of the article is to demonstrate the role that the law academic scripts (course materials) played in the camp. The article includes a brief explanation of what the scripts were and outlines the origin of the series entitled Scripts of University Lectures in Grangeneuve, later Fribourg – La Chassotte (Skrypty wykładów uniwersyteckich w Grangeneuve). They were authored, to a large degree, by soldiers themselves, together with pre-war academics based on Polish universities, graduates in law and practitioners of law. An excellent illustration of their involvement can be the script written in the winter of 1941 by Jan Świda, related to the basic institutions of Swiss inheritance law. The content of this work and the way it was prepared will be compared with the scripts created by Aleksander Mełeń and Wacław Petsch, printed in the same year.
9
Content available On some International Regulations in Gaius’s Institutes
100%
Leraczyk I.
Review of European and Comparative Law
|
2019
|
tom 39
|
nr 4
99-119
PL
Przedmiotem artykułu są regulacje międzynarodowe wspomniane przez Gaiusa w jego Instytucjach. Dzieło to, będące podręcznikiem do nauki prawa, w kilku fragmentach odnosi się do instytucji respektowanych na arenie międzynarodowej – statusu Latynów, peregrini dediticii oraz zawierania na arenie międzynarodowej sponsio. Przywołanie przez jurystę powyższych instytucji miało na celu porównanie ich z rozwiązaniami prywatnoprawnymi, co w zamyśle ułatwiało zrozumienie omawianych w dziele norm odnoszących się do jednostek.  
EN
The subject matter of the article concerns international regulations mentioned by Gaius in his Institutes. The work under discussion, which is also a textbook for students of law, refers in several fragments to the institutions respected at the international level – the status of the Latins, peregrini dediticii and sponsio, contracted at the international arena. The references made by Gaius to the above institutions was aimed at comparing them to private-law solutions, which was intended to facilitate understanding of the norms relating to individuals that were comprised in his work.
10
Content available THE CONSEQUENCES OF VIOLATING THE IMMUNITY OF CARTHAGINIAN ENVOYS IN THE LIGHT OF LIV. 38.42.7 AND VAL. MAX. 6.6.3 1
100%
Leraczyk I.
Review of European and Comparative Law
|
2018
|
tom 32
|
nr 1
19-40
PL
The article analyses the casus of beating Carthaginian envoys in 188 BC and the effects that this act exerted on the grounds of international law, sacral norms and, at a later time, on the grounds of criminal regulations laid by the Romans. Those issues are analyzed on the basis of the account by Titus Livius (38.42.7) and Valerius Maximus (6.6.3). The analysis demonstrates that emissaries dispatched to other peoples were protected by immunity and it also indicates the way in which envoys were chosen in the republican Rome, as well as the customs related to their reception. It is also presented in the article what types of behaviour might have been perceived as violations of envoys’ immunity and what sanctions were faced by those perpetrating such acts. On the grounds of ius gentium there was a threat of declaring war, which could be averted only if the perpetrator was delivered to the affected community. On the grounds of sacral law, it was assumed that a deed of that nature entailed sacrilegium, and a blame could not be in any way removed from an individual. However, the whole society could be remitted their guilt by delivering the wrongdoer to the injured party. Further, the text analyzes the proceedings in the case of causing bodily harm to Punic envoys – the actions undertaken by the urban praetor and the procedure of delivering the perpetrators (deditio) to Carthaginians, carried out by the fetiales.
11
Content available Ars boni et aequi – meeting between art and law Seminar Warsaw, 17 June 2019
63%
Leraczyk I.
Studia Prawnicze KUL
|
2019
|
nr 4
311-312
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.