Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

KONFERENCJA KOMITETU PROGNOZ „POLSKA 2000 PLUS” PRZY PAN: „STYLE I STRATEGIE ŻYCIA” Mądralin, 15–16 listopada 2011 roku

100%

Wróblewska A.

Ruch Pedagogiczny

2012

nr 1

103-108

Edukacja na rzecz dziedzictwa kulturowego wyzwaniem współczesności w przeciwdziałaniu zagrożeniu kulturowemu

72%

Wróblewska A. , Łagodowski W.

Przegląd Naukowo-Metodyczny „Edukacja dla Bezpieczeństwa”

2014

tom 7

nr 4(25)

127-134

Bogate dziedzictwo kulturowe Polski, stanowiące swoiste spoiwo narodu, nie jest traktowane z należytą troską. Autorzy, przytaczając liczne walory dziedzictwa kulturowego, wskazują na jego znaczenie edukacyjne, poprzez oddziaływanie na – zwłaszcza – młode pokolenie Polaków. Tekst podkreśla też problem odpowiedzialności współczesnych pokoleń za troskę i wzbogacanie dziedzictwa kulturowego w aspekcie bezpieczeństwa kulturowego naszej Ojczyzny.

Status morfoskładniowy wyrazu „jako” we współczesnej polszczyźnie

72%

Wróblewska A. , Wieczorek A.

Język Polski

2018

tom 98

nr 3

16-30

W artykule przeanalizowano, do jakiej klasy gramatycznej należy leksem jako i jakie funkcje składniowe pełni w zdaniu. Na podstawie analizy 250 przykładowych zdań zawierających jako opracowanokoncepcję klasyfikacji jako oraz anotacji zależnościowej zdań z jako. Zgodnie z założeniami tej koncepcji omawiany leksem należy do klasy pseudopredykatywów, zawierających jednostki nieodmienne, niesamodzielne, pełniące funkcję łączącą, niewymagające przypadka, niekoordynujące i niewprowadzające zdania. Nadrzędnikiem jako może być forma rzeczownikowa, przymiotnikowa lub czasownikowa, a jego podrzędnikiem – wyrażenie rzeczownikowe, liczebnikowe, przymiotnikowe, przyimkowe czy imiesłowowe. Wyrażenie z jako może pełnić funkcję przydawki, jeśli jest podrzędnikiem rzeczownika, albo okolicznika, jeśli jego nadrzędnikiem jest czasownik.

The article examines which part of speech class the Polish lexeme “jako” belongs to and what grammatical function it has in the sentence. Based on the analysis of 250 sentences containing “jako”, a classification of “jako” and a dependency annotation schema of sentences with “jako” are proposed. The lexeme “jako” belongs to the class of pseudo-predicatives containing uninflecting, non-autonomous, cohesive, non-governing, non-coordinating and non-subordinating entities. According to the proposed schema, the pseudo-predicative “jako” may depend on a noun form, an adjective form or a verb form. Its dependent may be, in turn, realised as one of the following phrase types: nominal, numeral, adjectival, prepositional or verbal. The “jako”-expression has the modifier function if it depends on a noun or an adverbial function if it depends on a verb.

O konstrukcji ___, ale nie___ i podobnych w języku polskim

51%

Woliński M. , Wróblewska A. , Marciniak M. , Krasnowska-Kieraś K. , Eźlakowski W.

Język Polski

2023

tom 103

nr 4

5-21

Zasadniczym impulsem do stworzenia tego opracowania była trudność reprezentowania konstrukcji ale nie w tworzonym korpusie składniowym. W jednym z dwóch wariantów tej konstrukcji pojawia się nietypowa interakcja z dopełniaczem negacji. W artykule dyskutujemy proponowane reprezentacje składniowe takich konstrukcji, pokazując ich zalety i wady. Zestawiamy także cechy odróżniające warianty interpretacyjne, które mogą pomóc w pracy osobom znakującym struktury składniowe w korpusie. W końcowej części badamy względną częstość użycia obu wariantów omawianych konstrukcji.

The main impulse for this study was the difficulty of representing the ale nie construction in a currently created syntactic corpus. One of the two variants of this construction involves an unusual interaction with genitive of negation. In the article, we discuss the proposed syntactic representations of such structures and notice their advantages and disadvantages. We also consider the features that distinguish the interpretation variants, which can aid manual annotation of syntactic structures in the corpus. In the final part, we examine the relative frequency of using both variants of the discussed structures.