Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Uchodźcy, żołnierze, „dipisi”. Białorusini w Europie Zachodniej w świetle korespondencji z Liavonem Rydleuskim (1946–1947). Prolegomena

100%

Waszczyńska K.

|

tom 17

27-44

EN

The article is devoted to the correspondence conducted in 1946-1947 by Liavon Rydleuski, a Belarusian emigration activist, with Belarusians who found themselves in France or wanted to settle there. The main reason for the interest in the letters was the desire to recognise their potential in the study of the diaspora and its fate. It should be noted that this is not a new source in the study of Belarusian emigration, but until now researchers have focused primarily on the correspondence of well-known, recognisable people. In contrast, the letters that form the basis of the article were written by people who do not belong to this group. This correspondence was drawn up from the formal side, as well as using such method as content analysis. It demonstrated the presence of two main thematic fields: the diaspora as a socio-anthropological and political entity, within which many minor threads can be found. It also proved that letters written by ordinary people can also be useful for the study of Belarusian diaspora.

BE

Артыкул прысвечаны перапісцы, якую вёў у 1946–1947 гг. Лявон Рыдлеўскі – дзеяч беларускай эміграцыі – з беларусамі, якія жылі ў Францыі ці хацелі туды пераехаць. Мэтай было вывучыць патэнцыял лістоў як крыніц для даследавання дыяспары і яе лёсаў. Трэба адзначыць, што ў даследаваннях беларускай эміграцыі гэта не новая крыніца, але дасюль даследчыкі канцэнтраваліся перадусім на карэспандэнцыі знакамітых, распазнавальных людзей. А лісты, якія сталі падставай для напісання гэтага артыкулу, напісаныя людзьмі, якія не належаць да гэтай групы. Карэспандэнцыя апрацаваная з фармальнага боку, а таксама з выкарыстаннем метаду аналізу зместу. Ён паказаў наяўнасць галоўных тэматычных палёў: дыяспары як сацыяльна-антрапалагічнага і палітычнага аб’екту, у межах чаго можна знайсці шмат змяшаных сюжэтаў. Аналіз выявіў, што лісты, якія пісалі звычайныя людзі, могуць прыдацца для даследавання беларускай дыяспары.

PL

Artykuł poświęcony jest korespondencji jaką prowadził, w latach 1946–1947, Liavon Rydleuski - białoruski działacz emigracyjny z Białorusinami, którzy znaleźli się we Francji lub chcieli się w niej osiedlić. Głównym powodem zainteresowania listami była chęć rozpoznania ich potencjału w badaniach diaspory i jej losów. Należy zaznaczyć, że w badaniach emigracji białoruskiej nie jest to źródło nowe, ale do tej pory badacze koncentrowali uwagę przede wszystkim na korespondencji osób znanych, rozpoznawalnych. Natomiast listy, które są podstawą artykułu zostały napisane przez osoby nie zaliczające się do tej grupy. Korespondencja ta została opracowana od strony formalnej, a także z wykorzystaniem metody jaką jest analiza zawartości treści. Wykazała ona obecność dwóch głównych pól tematycznych: diaspory jako bytu społeczno-antropologicznego i politycznego, w ramach których odnaleźć można wiele wątków pomniejszych. Udowodniła, że również listy pisane przez osoby zwykłe mogą przysłużyć się badaniom diaspory białoruskiej.

2

Białoruś po wyborach prezydenckich 2020 r. w tradycyjnych mediach francuskich – casus „Le Monde”

100%

Waszczyńska K.

|

tom 16

45-65

EN

The article focuses on topics concerning Belarus appearing in the French daily Le Monde. The goal is to determine whether and how Belarus (defined as a state and a society) has been and is perceived in the French media, and whether the events, such as the presidential election of 9 August 2020 and the resulting protests, have impacted the interest of the media and the character of the published materials/press articles. The article has been divided into three parts, including a short characteristic of the Le Monde daily and a discussion on the reasons why the newspaper is regarded as an influential and opinion-forming. The second part is a brief presentation of the Belarussian themes, which were present in Le Monde before 9 August 2020. Finally, the third part of the article presents the analysis of press articles published in Le Monde between 9 August 2020 and 9 August 2021. The diachronic focus has revealed a gradual transformation of the image of Belarus, shaped by the French media, and a revision of the key words and the related interpretation framework. The framework, which has been used to describe Belarus until that time: Alexander Lukashenko (the last European dictator) − political opposition (political prisoners, victims of the regime) has proved to be insufficient. New notions have been appearing alongside the old framework, such as the Belarussian society, which is no longer passive and submissive but is becoming creative and increasingly active in the fight for a new Belarus, despite the threat of repressions from the authorities.

BE

Артыкул прысвечаны прысутнасці беларускай тэматыкі на старонках адной з французскіх газет “Монд”. Яго мэта – адказ на пытанне: ці і як Беларусь (у значэнні ‘дзяржава’ і ‘грамадства’) успрымалася і ўспрымаецца зараз у французскіх масмедыях і ці выбары прэзідэнта 9 VIII 2020 г., а таксама пратэсты супраць фальсіфікацыі паўплывалі на ўзрост зацікаўлення і характар публікаваных у прэсе матэрыялаў. Тэкст падзелены на тры часткі, у першай з іх змешчана кароткая інфармацыя пра газету “Монд” і развагі, чаму яна лічыцца ўплывовым на погляды чытачоў сродкам масавай інфармацыі. Другая частка – гэта сінтэз беларускіх сюжэтаў да 9 VIII 2020 г. Урэшце ў трэцяй прадстаўлены вынікі аналізу газетных артыкулаў, апублікаваных у “Монд” у перыяд з 9 VIII 2020 г. да 9 VIII 2021 г. Дыяхранічны падыход паказаў павольныя змены, якія адбываюцца ў вобразе Беларусі ў французскіх масмедыях шляхам прагляду ключавых слоў і звязаных з імі інтэрпрэтацыйных мадэляў. Дасюль каб схарактарызаваць Беларусь, выкарыстоўвалася мадэль: Аляксандр Лукашэнка (апошні дыктатар Еўропы) – палітычная апазіцыя (палітычныя вязні, ахвяры рэжыму), сёння яна аказалася недастатковай. Побач з ёй узнікла і выкарыстоўваецца новая фігура – беларускае грамадства, якое перастала быць лаяльным і падпарадкаваным, становіцца крэатыўным і, нягледзячы на рэпрэсіі ўлады, усё больш актыўным у барацьбе за новую Беларусь.

PL

Artykuł jest poświęcony obecności tematyki białoruskiej w jednym z dzienników francuskich - „Le Monde”. Jego celem jest odpowiedź na pytanie: czy i jak Białoruś (w rozumieniu państwa i społeczeństwa) była i jest postrzegana w mediach francuskich oraz czy wydarzenia takie jak wybory prezydenckie z 9 VIII 2020 r. i związane z nimi protesty wpłynęły na zainteresowanie i charakter publikowanych materiałów/informacji prasowych. Tekst został podzielony na trzy części, otwiera je krótka charakterystyka dziennika „Le Monde” oraz refleksja nad przyczynami jego postrzegania jako wpływowego i opiniotwórczego. Drugą część stanowi syntetyczne przedstawienie wątków białoruskich, o których pisano przed 9 VIII 2020 roku. Wreszcie w trzeciej zaprezentowane zostały wyniki analizy materiałów prasowych publikowanych w „Le Monde” od 9 VIII 2020 r. do 9 VIII 2021 r. Spojrzenie diachroniczne ujawniło powolne zmiany zachodzące w obrazie Białorusi wytwarzanym przez media francuskie oraz rewizję słów-kluczy i związanych z nimi ram interpretacyjnych. Dotychczas wykorzystywana do opisu Białorusi rama: Aleksander Łukaszenko (ostatni dyktator Europy) - opozycja polityczna (więźniowie polityczni, ofiary reżimu) przestała wystarczać. Obok niej zaczyna pojawiać się figura społeczeństwa białoruskiego, które nie jest bezwolne i podporządkowane, a staje się kreatywne i mimo zastraszania przez władze coraz bardziej sprawcze, walczące o nową Białoruś.

3

„Czarna skrzynka” białoruskiej kultury – o zbiorach muzealnych w Białoruskiej Bibliotece im. Franciszka Skaryny w Londynie

100%

Waszczyńska K.

Acta Albaruthenica

|

2023

|

nr 23

277-292

PL

Artykuł jest poświęcony zbiorom muzealnym, które znajdują się w Bibliotece i Muzeum im. Franciszka Skaryny w Londynie. Została zrekonstruowana i przedstawiona historia muzeum oraz opisane jego zbiory. Podjętym wątkiem jest również prowadzona działalność wystawiennicza. Ostatnią część stanowi refleksja nad znaczeniem zgromadzonych artefaktów dla Białorusinów i ich tożsamości.

BE

Артыкул прысвечаны музейным зборам, якія знаходзяцца ў Беларускай бібліятэцы і музеі Францішка Скарыны ў Лондане (Francis Skaryna Belarusian Library and Museum). Рэканструявана і пададзеная гісторыя музея, ахарактарызаваны яго фонды. Звернутая ўвага таксама і на выставачную дзейнасць. Апошняя частка – разважанні пра значэнне сабраных артэфактаў для беларусаў і іх ідэнтычнасці.

EN

The article is dedicated to the museum collections located in the Francis Skaryna Belarusian Library and Museum. The history of the museum was reconstructed and presented, and its collections were characterized. The topic is also the exhibition activity. The last part is a reflection on the meaning of the collected artifacts for Belarusians and their identity.

4

Drobiny lustra, czyli refleksje o wystawie "Polska – kraj folkloru?"

88%

Waszczyńska K.

Zbiór Wiadomości do Antropologii Muzealnej

|

2017

|

nr 4