Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

The Metaphor of the Interior Cell for Jesus in Writings of Elizabeth Catez – St Elizabeth of the Trinity

100%

Wilk J.

|

nr 1

PL

W artykule przeprowadzono studium zagadnienia „wewnętrznej celi dla Jezusa” w pismach św. Elżbiety z Dijon. Chronologicznie przebadano jej pisma (poezje, Dziennik, Zapiski duchowe, listy, Ostatnie rekolekcje), w których występuje termin cela (w francuskim oryginale cellule) lub piwnica (w francuskim oryginale cellier) w odniesieniu do zamieszkania (zjednoczenia) Boga w człowieku. Metafora „wewnętrznej celi” w pismach świętej bardzo dobrze odzwierciedla jej duchowość: intensywne doświadczenie obecności Boga w człowieku, prostotę wobec Niego, stałą i gorliwą troskę, aby nie pozostawał sam w ludzkim sercu. Przypomina również, że tego rodzaju zjednoczenie z Bogiem nie jest zarezerwowane wyłącznie dla osób obdarzonych powołaniem życia konsekrowanego. Bóg chce zamieszkać w każdej duszy, która otworzy mu swoje drzwi.

2

Pielgrzymka do Jerozolimy w ujęciu Psalmu 122 (121)

100%

Wilk J.

|

tom 71

|

nr 4

EN

The article takes up the analysis of Psalm 122 from the perspective of the pilgrimage phenomenon in old Israel. Probably it was created by the influx of pilgrimage which the psalmist made to Jerusalem together with his relatives. After the return, fixing his thoughts in his mind, he wrote for himself as well as for the future generations a text, which at the end was formed as a Psalm 122. It is by some part an explanation of pilgrimage to Jerusalem. Universality and timelessness of the words given allows to distinguish in it three aspects of the pilgrimage road: (1) Organising and coming to Jerusalem (v. 1bc–2), (2) Praise of Jerusalem (v. 3–5), (3) Wishes for Jerusalem and its citizens (v. 6–9) that became the subject of the present analysis.

PL

W artykule podjęto analizę Psalmu 122 z perspektywy zjawiska pielgrzymkowego w starożytnym Izraelu. Prawdopodobnie utwór ten zrodził się pod wpływem pielgrzymki, jaką psalmista podjął wraz ze swoimi bliskimi do Jerozolimy. Po powrocie, utrwalając swoje natchnione przemyślenia, spisał dla siebie i potomnych tekst, który ostatecznie otrzymał kształt Psalmu 122. Stanowi on pewnego rodzaju wykładnię pielgrzymowania do Jerozolimy. Uniwersalność i ponadczasowość tych słów pozwala wyróżnić w nim trzy aspekty pielgrzymiej drogi: (1) Organizacja pielgrzymki i przybycie do Jerozolimy (w. 1bc–2), (2) Pochwała Jerozolimy (w. 3–5), (3) Życzenia dla Jerozolimy i jej mieszkańców (w. 6–9), które stały się przedmiotem studium niniejszego opracowania.

3

MARTINO SIGNORETTO, Metafora e didattica in Proverbi 1–9, Cittadella Editrice, Assisi 2006, 288 s. (Studi e ricerche. Sezione biblica)

100%

Wilk J.

|

tom 64

|

nr 4

4

The Economy of Salvation According to 2 Tm 1 : 9–10

100%

Wilk J.

|

tom 66

|

nr 1

PL

Artykuł podejmuje analizę hymniczno-liturgicznego dwuwiersza, który porusza trzy aspekty tematyczne: odkupienie człowieka przez Boga (w. 9a); odwieczne postanowienie zbawienia człowieka przez Jezusa Chrystusa (w. 9b) oraz skutki odkupienia – nowe, nieprzemijające życie (w. 10). 2 Tm 1, 9–10 eksponuje zbawienie jako łaskę Boga wobec człowieka, który w żaden sposób nie mógł sam zainicjować lub zrealizować tego dzieła. Człowiek jednakże mógł i wciąż może przyjąć lub odrzucić jego skutki. Studium 2 Tm 1, 9–10 wskazuje również na semantyczną i tematyczną integralność tego dwuwiersza z całą perykopą 2 Tm 1, 6–14. Nie tylko nie przerywa on głównej myśli całej wypowiedzi (wierność i wytrwałość w służbie Ewangelii), ale stanowi jej szczegółowe wyjaśnienie, wskazując, czym jest Ewangelia, dla której warto przyjąć cierpienie wiążące się z niedalekim męczeństwem lub też z codzienną, systematyczną i uciążliwą pracą związaną z przepowiadaniem Dobrej Nowiny o zbawieniu człowieka dokonanym przez Boga w osobie Jezusa Chrystusa.

EN

The article on The Economy of Salvation According to 2 Tm 1, 9–10 is the analysis of the hymnic – liturgical couplet that touches on three thematic aspects concerning salvation: the redemption of man made by God (v. 9a); perennial decision of Jesus Christ to redeem man (v. 9b) and the consequences of redemption – new, lasting life (v. 10). 2 Tm 1 : 9–10 describes salvation as God’s grace for man, who would not have been able to initiate or fulfil this act in any other way. However, man had and still has the opportunity to decide whether he wants to accept or reject its consequences. The study of 2 Tm 1 : 9–10 also points out the semantic and thematic integrity of this couplet with the whole pericope of 2 Tm 1 : 6–14. It does not disturb the main thought of the pericope (faithfulness and perseverance in the ministry of the gospel) and serves as its full explanation, showing the Gospel for which it is worth to accept suffering, martyrdom or the daily, systematic and hard work connected with proclaiming the Good News of salvation of man made by Jesus Christ.

5

Zagadnienie „ojczyzny w niebie” w Liście św. Pawła do Filipian i w pismach św. Elżbiety od Trójcy Świętej

100%

Wilk J.

Poznańskie Studia Teologiczne

|

2018

|

nr 33

215-231

EN

The article is a study of the theme of ‘heavenly homeland’ in St. Paul’s Letter to the Philippians3:20 and in the writings of the French Carmelite St. Elisabeth of the Holy Trinity (1880–1906). The first part is an exegesis of Phil 3:20. It consists of a description of the community in Philippi at the time when the Letter to the Philippians was written; suggestion of a translation of Phil 3:17–21 into Polish; general presentation of the context Phil 3:20 and discussion of the meaning of the lexeme politeuma. The second part presents eight writings of Elizabeth of the Holy Trinity (Letters 237; 241; 246; 249; 252; 258; 339; Spiritual Notes [originally Notes intimes] 16), in which she made reference to the thought included in Phil 3:20.The mystic from Dijon, a faithful and eager pupil of Paul the Apostle drew profusely from his inspired thoughts not only for herself but also shared them with others, as evidenced by several references to Phil 3:20 in her writings. Her aim was to strengthen those closest to her (and herself) in following here on Earth the way which would be their common way in eternity.

6

Adoracja latria na podstawie pism Elżbiety Catez – św. Elżbiety od Trójcy Świętej

100%

Wilk J.

|

tom 47

93-109

EN

As performing the study of the latria issue in Elizabeth’s Catez writings – Elizabeth of the Trinity, first the aspect of adoration itself has been specified (latria, dulia, hyperdulia). Next, the adoration topic in Elizabeth’s writings has been introduced– “adoration in the Elizabeth’s Catez perception” and then, there have been pointed out and done the analysis of the following adoration aspects: “adoration latria before the Holy Sacrament”, “adoration latria as spiritual remaining by Jesus that is present in the other person”, “adoration latria as a form of support or thanksgiving”, “adoration latria and silence and calm”, “adoration latria and action”, “Mary as the teacher and model of adoration”. In Elizabeth’s of the Trinity adorable remaining by God, the naturalness of her outlook was clearly visible. She didn’t have to force herself to it, and the time spent on adoration didn’t hang for her. It was definitely God’s grace who is “the creator of wanting and acting according to [His] will” (Phil 2:13), but also her connection with God that was full of simplicity and love.

PL

Przeprowadzając studium zagadnienia adoracji latria w pismach Elżbiety Catez – św. Elżbiety od Trójcy Świętej, najpierw sprecyzowano kwestię samej adoracji (latria, dulia, hiperdulia). Następnie wprowadzono w temat adoracji w pismach Elżbiety – „adoracja w percepcji Elżbiety Catez” oraz wyszczególniono i przeprowadzono analizę następujących aspektów adoracji: „adoracja latria przed Najświętszym Sakramentem”, „adoracja latria, jako duchowe trwanie przy Jezusie obecnym w drugim człowieku”, „adoracja latria, jako forma wsparcia lub dziękczynienia”, „adoracja latria a milczenie i cisza”, „adoracja latria i actio”, „Maryja, jako wzór i nauczycielka adoracji”. W adoracyjnym trwaniu przy Bogu przez Elżbietę od Trójcy Świętej, wyraźnie widoczna była naturalność jej postawy. Nie musiała się do niej przymuszać, a czas przeżywany na adoracji nie dłużył się jej. Była to z pewnością łaska Boga, który jest „sprawcą i chcenia, i działania zgodnie z [Jego] wolą” (Flp 2,13), ale i jej pełna prostoty oraz miłości więź z Bogiem.

7

Percepcja kapłaństwa przez świętą Elżbietę od Trójcy Świętej na podstawie jej listów do ks. Andrzeja Chevignard

100%

Wilk J.

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

|

2019

|

tom 39

|

nr 1

63-88

EN

In this article the study of the life and service of the priest in respect to thirteen letters is made. The letters were retained from Elisabeth's of the Holy Trinity correspondence with Andrew Chevignard, first as a seminarian and then from 29th June, 1905, as a priest. The study shows an analysis of eight aspects: 1. The priest as a man of love; 2. The priest as a man of faith; 3.The priest as a “copy of Jesus Christ the highest archpriest”; 4. The priest as a man of contemplation; 5. The priest as a man inhabited by God; 6. The priest as a man of Holy Mary; 7.The priest as a man who is totally absorbed by pray and who needs it. In each of them the priest’s need of internal life (spiritual life) is shown which can be summarized by “Unity and Love” (Letter 192). It is realized by the fact that “God is everything for the priest” (Letter 186).

PL

W artykule przeprowadzono studium życia i posługi kapłana w świetle trzynastu listów, które zachowały się z korespondencji Elżbiety od Trójcy Świętej do Andrzeja Chevignarda – najpierw seminarzysty, a od 29 czerwca 1905 r. kapłana. W opracowaniu wyróżniono siedem aspektów badawczych: 1. kapłan jako człowiek miłości; 2. kapłan jako człowiek wiary; 3. kapłan jako „kopia Jezusa Chrystusa Najwyższego Arcykapłana”; 4. kapłan jako człowiek kontemplacji; 5. kapłan jako człowiek zamieszkany przez Boga; 6. kapłan jako człowiek Maryi; 7. kapłan jako człowiek żyjący modlitwą i potrzebujący modlitwy. W każdym z nich wyraźnie zarysowuje się potrzeba życia wewnętrznego (życia duchowego) kapłana, które można streścić w słowach: „Zjednoczenie i Miłość” (List 192). Urzeczywistnia się ono tym, że „Bóg jest wszystkim dla kapłana” (List 186).

8

The Thought of Blessed John van Ruusbroec in the Writings of St Elizabeth of the Trinity

100%

Wilk J.

Wrocławski Przegląd Teologiczny

|

2022

|

tom 30

|

nr 1

139-158

EN

The article contributes to the study of Elizabeth of the Trinity’s readings (1880–1906) and their impact to her way of thinking and in consequence her style of writing. The search query was narrowed down only to one author – the blessed John van Ruusbroec (1293–1381) and his work which the nun had (Rusbrock l’admirable, transl. E. Hello, Paris 1902). The analysis was based against six leading topics to which the mystic from Dijon frequently came back. These are: 1. Love; 2. The abyss that is God; 3. The man simple and humble; 4. Free will; 5. Saint silence; 6. Eternal now. In Rusbrock l’admirable Elizabeth of the Trinity was discovering herself. Thanks to the reading of this book she perfectly specified what she herself was sensing and experiencing.

PL

Artykuł stanowi przyczynek w studium lektur Elżbiety od Trójcy Świętej (1880–1906) oraz ich oddziaływania na jej styl myślenia i w konsekwencji piśmiennictwa. Kwerendę zawężono do jednego tylko autora – błogosławionego Jana van Ruusbroeca (1293–1381) i jego dzieła, którym mniszka dysponowała (Rusbrock l’admirable, transl. E. Hello, Paris 1902). Opracowanie oparto na sześciu przewodnich tematach, do których mistyczka z Dijon najczęściej powracała. Są nimi: 1. Miłość; 2. Przepaść, którą jest Bóg; 3. Człowiek pokorny i prosty; 4. Wolna wola; 5. Święte milczenie; 6. Wieczne teraz. W Rusbrock l’admirable Elżbieta od Trójcy Świętej odnajdywała siebie. Dzięki lekturze tej książki doskonale sprecyzowała to, co sama wyczuwała i czego doświadczała.

9

Personalia w Drugim Liście do Tymoteusza 4,9-15

100%

Wilk J.

Collectanea Theologica

|

2017

|

tom 87

|

nr 1

49-74

EN

The article comprises theological deliberations on the persons referredto by name in 2 Timothy 4:9-15. These persons can be divided into twogroups. The first group consists of those who remained with the ApostlePaul, had a positive attitude towards him, or completed missions appointedby Paul during his imprisonment. They are as follows: Crescens (?), Titus,Luke, Mark, Tychicus and Carpus. The second group comprises his closestcollaborators who, for unknown reasons, abandoned Paul, or became (orhad been from the first meeting) his fierce opponents. Demas and Alexanderbelong to this group.If we assume that the Second Epistle to Timothy was written by Paul,each of those individuals referred to in the analysed passage occupied, tosome extent, the mind of the imprisoned Apostle. If we assume that 2 Timothy is a pseudepigraph, we obtain a list of people who, according to theauthor of the text, had clear influence on the Apostle of the Nations duringhis final stage of life. In the times of the early Church, all name-basedreferences to specific people (who were often well regarded] in Christiancommunities), might have constituted obscure references to current situationsin the respective communities of the followers of Jesus Christ.

10

Charakterystyka Tymoteusza w 1Tes 3,2

88%

Wilk J.

|

nr 3

19-30