Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Moje doświadczenia w zwalczaniu warrozy u pszczół

100%

Koza J.

|

nr 04

2

Własności stopu łożyskowego stosowanego na panwie łożyska ślizgowego w turbinie gazowej

80%

Madej M. , Leszczyńska-Madej B. , Koza J.

|

tom R. 56, nr 5

288-295

PL

W turbinach parowych bardzo ważną rolę pełnią łożyska ślizgowe. Ustalają one położenie ruchomego wału względem pozostałych elementów turbiny. W łożysku czop wału, który zazwyczaj jest wykonany ze stali, współpracuje z panwią wylaną kilkumilimetrową warstwą stopu łożyskowego. Od powierzchni tych dwóch elementów zależy niezawodna praca nie tylko samego łożyska, ale i całej turbiny parowej. Stop łożyskowy ma na celu niedopuszczenie do przytarć na kontakcie czop-panew. Najkorzystniejsze własności wśród stopów łożyskowych stosowanych na panwie w łożyskach ślizgowych wykazują stopy na osnowie cyny (tzw. babbity cynowe), należą one również do najdroższych. Spośród nich najczęściej stosowanym stopem w łożyskach ślizgowych jest stop SnSb12Cu6Pb (cecha stopu: Ł83). W niniejszym artykule przedstawiono porównawcze badania własności oraz mikrostruktury stopu łożyskowego Ł83 pobranego z gąski oraz z panwi łożyska ślizgowego po awarii turbiny parowej TK-120 turbozespołu TG-8 w Elektrowni Stalowa Wola S.A. Łożysko do momentu awarii w 2009 r. przepracowało ponad 50 tys. godzin. Przeprowadzone w pracy badania objęły: obserwacje mikrostruktury przy użyciu mikroskopu świetlnego, badania twardości metodą Brinella, badania mikrotwardości sposobem Vickersa, wytrzymałości na zginanie oraz badania własności tribologicznych. Dodatkowo przeprowadzono obserwacje przełomów po zginaniu przy użyciu mikroskopu skaningowego Tesla BS 301.

EN

Bearing alloys (in particular Babbitt of grade B83) are widely used in friction assemblies. These alloys are built from soft and plastic matrix with load?bearing particles, which guarantee the great abrasion resistance. Babbitt with a high amount of tin consist of three phases: [alfa, beta, eta or alfa, beta, epsilon]. The alfa-phase is in the form of solid solution of antimony and copper in tin or in the form of three-component eutectic. In the work, the investigations of the properties of Babbitt bushes were presented. Materials intended for examinations were charged from the steam TK-120 turbine TG-8 from the Power Station Stalowa Wola. The specimens were subsequently tested for Brinell hardness, microhardness, bending strength and wear resistance and also the microstructure was subjected by means of both light microscopy (LM) and scanning electron microscopy (SEM). The wear tests were carried out using the block-on-ring tester. The performed investigations show differences in the microstructure of ingot and Babbitt bearing. The microstructures of the bearing show, that hard phases dominate in the comparison to the ingot sample. Increasing of the amount of hard phases in the Bering samples facility the nucleation and cracks propagation, what in the specified conditions can favour failure of the bearing.

3

Al2O3 - Co and Al2O3 - Fe composites obtained by the electrochemical method. Part II. Magnetic properties of Co and Fe nanowires

80%

Dobosz I. , Gumowska W. , Uhlemann M. , Koza J.

Archives of Metallurgy and Materials

|

2010

|

tom Vol. 55, iss. 3

683-687

EN

Anodic alumina membrane (AAM) was used as a template to prepare highly ordered Co and Fe nanowire arrays. The effect of a uniform magnetic field with a flux density of 0.7 T parallel to the membrane surface, on the electrodeposition of Co and Fe nanowires has been investigated. The morphology of the deposits did not change regardless of magnetic field was applied or not. The homogeneous deposits in pores were obtained in both cases. The magnetization measurements demonstrated that the external magnetic field influenced on magnetic properties of the nanowires.

PL

W celu otrzymania nanodrutów Co i Fe zastosowano membrane tlenku glinu o porowatej uporządkowanej strukturze. W procesie elektroosadzania kobaltu i żelaza badano wpływ jednorodnego pola magnetycznego o gęstości strumienia 0,7 T i kierunku równoległym do powierzchni membrany, na morfologie osadu katodowego. Stwierdzono, że nie zależy ona od tego, czy process prowadzono w polu magnetycznym, czy bez. W obu przypadkach metale zostały osadzone jednolicie w porach membrany. Pomiary własności magnetycznych wskazują, że zewnętrzne pole magnetyczne zastosowane w procesie eletroosadzania nanodrutów wpływa na ich własności magnetyczne.

4

Al2O3 - Fe Composites Obtained by the Electrochemical Method

80%

Gumowska W. , Dobosz I. , Uhlemann M. , Koza J.

Archives of Metallurgy and Materials

|

2009

|

tom Vol. 54, iss. 4

1119-1133

EN

The electrochemical method for obtaining the oxide coatings of the Al-Al2O3-M composite structure is based on a two-stage process: - anodic oxidation of aluminium with the formation of a porous oxide coating - cathodic deposition of "foreign" metal ions (e.g. Ni, Co, Fe, Cu, Ag, etc.) from an aqueous solution with the direct, pulsating, reversing, or alternating current. In the present study, the oxide layers on aluminium with an ordered pore structure were obtained in a two-stage process of anodic oxidation in an oxalic acid solution. In the Al2O3 layers that are obtained, the cell parameters were changed by pore widening and barrier layer thickness reduction. These processes resulted in obtaining thin membranes, in which cells in the aluminium oxide layer had the following dimensions: pore diameter of - 80 nm, single pore wall thickness of - 25 nm, and a height of - 5 um. Those membranes were used as a "templates" for the incorporation of cobalt and iron particles. The metals were deposited in to membrane pores by the electrodeposition of cobalt and iron from sulphate electrolytes. Measurements were carried out using direct and reversing current (PRC). The microscopic observations of cobalt and iron nanowires indicate that the membrane pores were not entirely filled by deposited metals. Although in practice, each pore was "built-up" by a metal, but the length of the nanowires ranged from 1 (Co) to 2 um (Fe), while the pore height in the membrane was approx. 5 um. The cathode efficiencies of the studied metals electrodeposition were determined by using direct current. These efficiencies were not high due to hydrogen co-evolution.

PL

Metoda elektrochemiczna otrzymywania powłok tlenkowych o budowie kompozytowej Al-Al2O3-M bazuje na procesie dwuetapowym : - anodowe utlenianie aluminium z wytworzeniem porowatej powłoki tlenkowej - katodowa redukcja jonów „obcego” metalu (np.Ni, Co, Fe, Cu, Ag itp. ) z zastosowaniem pradu stałego, pulsacyjnego, rewersyjnego lub zmiennego. W przedstawianej pracy otrzymywano warstewki tlenkowe na aluminium, o uporządkowanej strukturze porów, w dwuetapowym procesie anodowego utleniania w roztworze kwasu szczawiowego. W otrzymanych warstewkach Al2O3 zmieniano parametry komórek przez poszerzenie porów oraz zmniejszenie grubości warstwy zaporowej. W wyniku tych procesów uzyskano cienkie membrany, w których komórki w warstewce tlenku glinu miały następujace wymiary: średnica porów - 80 nm, grubość ścianek - 25 nm, a ich wysokość - 5 um. Membrany te stanowiły "szablon" dla wbudowywanych metali : kobaltu i żelaza. Metale osadzono w porach membrany w procesie katodowej redukcji jonów Co2+ i Fe2+ z elektrolitów siarczanowych. Pomiary prowadzono z zastosowaniem pradu stałego i rewersyjnego (PRC). Obserwacje mikroskopowe uzyskanych nanodrutów kobaltu i żelaza wskazują, że w żadnym przypadku pory membrany nie były wypełnione całkowicie przez osadzane metale. Wprawdzie praktycznie każdy por został "zabudowany" przez metal, jednak długość otrzymanych nanodrutów wynosiła od 1 (Co) do 2 um (Fe), podczas gdy wysokość porów w wytworzonej membranie wynosiła około 5 um. Wyznaczono katodowe wydajności prądowe elektroosadzania badanych metali z zastosowaniem prądu stałego. Wydajności te nie są zbyt wysokie ze względu na współwydzielanie wodoru.