Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

The Netherlands in the Face of the Problem of Direct Democracy – the Case of the Constitution for Europe

100%

Kużelewska E.

|

2011

|

tom 29

157-179

PL

Casus Konstytucji dla Europy – System polityczny Holandii wyraźnie faworyzuje demokrację przedstawicielską nad demokracją bezpośrednią. Głosowanie ludowe w 2005 r. w sprawie ratyfikacji Konstytucji dla Europy było pierwszym (i ostatnim) referendum ogólnokrajowym w Holandii. Decyzja o przyjęciu Traktatu konstytucyjnego w drodze referendum podyktowana była różnymi czynnikami, lecz wynikała głównie z przekonania, że wyborcy podzielają stanowisko polityków wobec potrzeby przyjęcia Konstytucji dla Europy. Tymczasem w referendum Holendrzy odrzucili traktat. Celem artykułu jest ukazanie powodów odrzucenia Traktatu konstytucyjnego Unii Europejskiej, a także próba odpowiedzi czy o wyniku referendum zdecydowały postawy wyborców wobec Europy, czy raczej postawy wobec partii politycznych i rządu.

EN

The dutch political system clearly favors representative democracy over direct democracy. Popular vote in 2005 on the ratification of the Constitution for Europe was the first (and the last) a nationwide referendum in the Netherlands. The decision to adopt the Constitutional Treaty by referendum was dictated by various factors, but mainly resulted from the belief that voters agree with the politicians about the need for a Constitution for Europe. Meanwhile the Dutch rejected the treaty in referendum. The purpose of this article is to show the reasons for the rejection of the Constitutional Treaty of the European Union, as well as to make an attempt to answer whether the outcome of the referendum was the result of voters’ attitudes towards Europe, or rather the attitudes towards political parties and government.

2

Francuskie „nie” dla Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy

100%

Kużelewska E.

|

tom 18

70-98

EN

The Treaty establishing Constitution for Europe was signed in 2004. The former president of the V French Republic Valery Giscard d’Estaing was responsible for preparing this document. Constitutional Treaty replaced the previous treaties in one text. Considering the importance of the Constitutional Treaty, many countries decided to organize referendum for its ratification. President of France Jacques Chirac decided to organize referendum concerning this issue, too. Unexpectedly, Constitution for Europe was rejected by French people. The aim of this paper is to show the main reasons why the document was rejected by France – a country being not only a member founder of the EU, but also a ‘motor’ of European integration.

3

Łukasz Jakubiak, Referendum jako narzędzie polityki. Francuskie doświadczenia ustrojowe, Księgarnia Akademicka, Kraków 2012, 289 stron

100%

Kużelewska E.

|

tom 12

464-468

PL

Łukasz Jakubiak, Referendum jako narzędzie polityki. Francuskie doświadczenia ustrojowe, Księgarnia Akademicka, Kraków 2012, 289 stron

4

Partycypacja w wyborach do Parlamentu Europejskiego: od bezpośredniej do głosowania elektronicznego

100%

Kużelewska E.

|

tom 12

381-398

EN

The European Union (UE) is a unique organization, the representative organ of which – European Parliament (EP) – is chosen in universe elections. It was established in 1951 under Treaty of Paris as the General Assembly of the European Coal and Steel Com- munity. The Rome Treaties, establishing the European Economic Community and the European Community of Atomic Energy, continued the idea of a representative body by creating the Assembly of the European Communities. In 1962 the members changed the name from Assembly to European Parliament. A new name was oﬃcially recognized by the European Single Act in 1986. At the beginning, the members of the Assembly were appointed by national parliaments, since 1979 they have been elected in direct elections in accordance with the national law of the Member States. The aim of this article is to analyze EP direct elections through depicting the process of their implementation, discuss the turnout and introduce a new proposal for the electoral system such as electronic voting (e-voting).

5

Two British Referenda on the EU, Two Directions of Travel

63%

Kużelewska E. , Puchalska B.

|

tom 56

77-96

PL

Członkostwo Wielkiej Brytanii w EWG/UE było jednym z najbardziej drażliwych problemów w polityce brytyjskiej w ciągu ostatnich 45 lat. Referendum z 1975 r. potwierdziło wolę pozostania Wielkiej Brytanii w EWG, ale nie udało mu się wyciszyć sporów na temat Europy. Referendum w 2016 r. poprowadziło Brytyjczyków w odwrotnym kierunku, niemniej przywróciło kwestię UE do naczelnego miejsca w polityce brytyjskiej, gdzie pozostanie przez wiele lat celem uregulowania nowych stosunków z UE. Głównymi powodami obu referendów były walka o władzę między partiami politycznymi i stopniowe umacnianie się eurosceptycyzmu jako dominującego punktu odniesienia w polityce brytyjskich ugrupowań prawicowych. Istotne obawy związane z członkostwem w EWG/UE stanowiły jedynie tło kampanii zwolenników, prowadzące do obu referendów, ale istotnym czynnikiem różnicującym w 2016 r. było postrzeganie przez Partię Konserwatywną zagrożeń ze strony UKIP. Kryzys w strefie euro i polityka oszczędności w kraju przyczyniły się do silnego rozczarowania wyborców, którzy stali się otwarci na obietnice powrotu do chwalebnej przeszłości Zjednoczonego Królestwa, uwolnionego z kajdan narzuconych przez Brukselę.

EN

EEC/EU membership has been one of the thorniest issues in British politics over the last 45 years. The 1975 referendum confirmed the UK’s will to stay in the EEC, but it failed to put to rest the argument over Europe. The 2016 referendum took Britain into the opposite direction, but it also reinstated the issue of the EU to the prime slot in British politics, where it is going to stay for the many years needed to settle the new relationship with the EU. The main drivers behind both referenda were the power struggle between the main parties and the gradual entrenchment of Euroscepticism as the dominating standpoint in British right-wing politics. The substantive concerns with EEC/ EU membership were merely a backdrop to the partisan battles leading to both referenda, but the crucial differentiating factor in 2016 was the Conservative perception of the threat posed by UKIP. The Eurozone crisis and austerity policies at home added to the potent mix of disillusion among the voters, who became receptive to promises of return to past glories of the UK freed from the shackles of Brussels.

6

From Political Mobilization to Political Security. How Has the Approach to Security Changed Over Centuries and Why Has It Depended on Political Relations?

63%

Skarzyński R. , Kużelewska E.

|

nr 1

77-92

PL

Artykuł analizuje relacje między mobilizacją polityczną, bezpieczeństwem i stosunkami politycznymi. Bezpieczeństwo rozumiane tu jest jako zjawisko społeczne, tak jak to wyjaśnia Clausewitz w swojej książce pt. O wojnie. Według Clausewitza stosunki polityczne mają kluczowe znaczenie dla zrozumienia zjawiska bezpieczeństwa. Ta teza nie jest kwestionowana, niemniej wymaga uzupełnienia, dlaczego stosunki polityczne są koniecznym elementem dla zrozumienia zjawiska bezpieczeństwa. Artykuł składa się z czterech części. Pierwsza część dotyczy bezpieczeństwa i jego ewolucji z perspektywy historycznej. Druga analizuje związki między wojną a mobilizacją polityczną. Naszym zdaniem wojna to coś więcej niż zwykła kontynuacja polityki w inny sposób. Część trzecia omawia bezpieczeństwo osobiste, które nie było priorytetem w polityce państwowej. Problem bezpieczeństwa pojawił się w jego złożonej formie dopiero wtedy, gdy ludzie stali się gotowi do walki w wyniku mobilizacji politycznej i stworzenia stabilnej organizacji politycznej. W części 4 analizie poddano bezpieczeństwo polityczne oraz jego konsekwencje. Wnioskujemy, że produktem globalnej mobilizacji politycznej jest poliarchia, która zasadniczo zmienia problem bezpieczeństwa społecznego i politycznego. W ramach regionalnej poliarchii możliwy jest system bezpieczeństwa państw w obszarze przez nie zajmowanym. W wyniku stworzenia globalnej poliarchii uniwersalny system bezpieczeństwa stał się rzeczywistością. Rola armii uległa zmianie i w coraz mniejszym stopniu spełnia funkcję tradycyjnej armii. Najemnicy stracili znaczenie (choć nie całkowicie), a później także oddziały wojskowe działające w imieniu państwa.

EN

The paper discusses relations between political mobilization, security and political relations. Security is understood as a social phenomenon, clearly explained by Clausewitz in his book On War. According to Clausewitz, political relations are of key significance for understanding the phenomenon of security. This thesis is not challenged, however, it is necessary to explain why political relations are necessary. The paper consists of four parties. The first part explores security and its evolution from a historical perspective. The second part analyses relations between a war and political mobilization. In our opinion, war is something more than simple continuation of politics by other means. Part three discusses the personal security, which was not a priority for the states. The problem of security appeared in its complex form only when people became ready to fight as a result of political mobilization, and with the creation of stable political organization. Section 4 describes political security and its consequences. We conclude that the product of the global political mobilization is polyarchy which principally changes the problem of social and political security. Within the framework of regional polyarchy the system of security of states in the area occupied by it is possible. As a result of creating a global polyarchy the universal system of security has become real. The role of army has changed and to an ever decreasing extent fulfils the function of a traditional army. Mercenaries lost their importance (however, not completely) and later also the military troops acting on behalf of the state.