Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available remote Wnikanie wodoru do żelaza w ługu sodowym po nałożeniu polaryzacji anodowej
100%
|
|
tom nr 11
485-487
PL
Wodór może wnikać do żelaza lub stali przy potencjałach anodowych, jeśli odsłaniana jest czysta powierzchnia metalu np. w wyniku rozrywania warstewki powierzchniowej podczas korozji naprężeniowej. Szybkość przenikania wodoru (SPW) przez żelazną membranę o grubości 35 nm badano metodą elektrochemiczną w 0,1 M NaOH podczas polaryzacji katodowej i anodowej w 25oC. Szybka anodowa polaryzacja powodowała chwilowy wzrost SPW, który zachodził nawet podczas spadku prądu anodowego. Zwiększoną SPW można przypisać zakwaszeniu z powodu anodowego utleniania żelaza. Zaproponowano, że wzrost SPW podczas spadku prądu anodowego może być wytłumaczony tworzeniem słabo ochronnych warstw, które hamują dyfuzję protonów od powierzchni metalu.
EN
Hydrogen can enter into iron or steel at anodic potentials when bare metal is exposed, e.g. by film rupture during stress corrosion cracking. Hydrogen permeation rate (HPR) through a 35 nm thick iron membrane was studied with the electrochemical technique in 0.1 M NaOH during cathodic and anodic polarisations at 25oC. Fast anodic polarisation resulted in transients of enhanced HPR which continued to rise despite of decaying anodic current. The enhanced HPR can be ascribed to acidification due to anodic oxidation of iron. It is proposed that the continued rise of HPR during anodic current decay can be explained by the formation of low-protective layers which hinder diffusion of protons out of the metal surface.
2
Content available remote Korozja i pasywacja warstw azotowych na żelazie
51%
PL
Badano korozyjne zachowanie warstw wierzchnich żelaza z azotkami ?, ?' i ? +?' otrzymanymi na drodze azotowania gazowego w 570oC. Pomiary przeprowadzono w obojętnych i zakwaszonych roztworach siarczanów oraz w buforze boranowym o pH = 8,4 bez i z dodatkiem chlorków lub amoniaku. Odporność korozyjna warstw azotkowych w roztworach siarczanów była większa niż odporność żelaza, natomiast w roztworze boranowym ich odporność była mniejsza. Pomimo zwiększonej korozji ogólnej, w boranach z dodatkiem chlorków warstwy azotkowe wykazywały bardzo wysoką odporność na korozję wżerową. Analiza powierzchni za pomocą XPS wykazała, że produkty korozji na azotowanym żelazie zawierały znacznie większe ilości tlenków żelaza, zwłaszcza magnetytu, niż na żelazie nieazotowanym. Zaproponowano wyjaśnienie, że anodowe zachowanie azotowanego żelaza w słabo- zasadowym roztworze jest określone głównie przez wpływ powstającego amoniaku. Intensywne anodowe roztwarzanie można wyjaśnić tworzeniem rozpuszczalnych kompleksów z amoniakiem, a duże ilości magnetytu można tłumaczyć zachodzeniem wspomaganej przez amoniak konwersji FeOOH + Fe(II) do Fe3O4. Zwiększona odporność na korozję wżerową azotowanego żelaza może być spowodowana powstawaniem większej ilości tlenków żelaza i wiązaniem chlorków w kompleks Fe-NH3-Cl.
EN
Corrosion behaviour of iron nitrides ?, ?' and ? + ?' ' (formed by gas nitriding at 570oC) was examined in neutral and acidifi ed sulphate solutions and in borate buffer of pH 8.4, without and with chlorides or ammonia. In chloride-free solutions, nitride layers showed in comparison with unnitrided iron higher corrosion resistance in neutral and acidifi ed solutions, but lower resistance in the borate buffer. Despite of increased general corrosion, in borate solution with an addition of chloride anions nitride layers exhibited a very high resistance to pitting corrosion. XPS analysis showed that anodic films on nitrided iron contained much larger amounts of iron oxides, in particular of magnetite, than those on untreated iron. It was suggested that the anodic behaviour of nitrided iron in slightly alkaline solution was determined mainly by the effect of evolving ammonia. Increased anodic dissolution can be explained by the formation of soluble complexes with ammonia, whereas increased amounts of magnetite can be due to the ammonia-promoted conversion of FeOOH + Fe(II) to Fe3O4. It was proposed that the enhanced pitting resistance of nitrided iron resulted mainly from the formation of large amounts of iron oxides and from binding of chloride anions into a Fe-NH3-Cl complex.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.