Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The paper is based on preliminary results of the analysis of four pilot narrative autobiographical interviews conducted with members of the oldest generation of Polish social innovators (born in the 1930s-early 1950s) working in the human sector area CSOs. In this text, I use the concept of opportunity structures, reflecting over sets of structures which facilitate the professional and personal development of social reformers. I refer mainly to Institutional Opportunity Structures emerging in Poland under the socialist regime, during and post systemic transformation. The leading argument here is that the social innovator’s career interrelates with the use of opportunity structures available in a political and economic system regardless of its type and prevalent ideology.
EN
In the broad field of human sector, supervision is one of the primary forms of learning and professional development. Scientific research – primarily that conducted in the field and based on encounters with interviewees – can also be placed in this frame. The issue of critical reflection on the actions taken by researchers at that time, on their attitudes and relations with the subjects, on ethical dilemmas, as well as on the development of skills in interacting with the (often suffering) Other is particularly significant in sociology, in scientific reflection on social work, anthropology, or pedagogy, i.e. in fields based on qualitative research to a large extent. The purpose of this article is to present the basic issues related to the recently emerging suggestions for the introduction of supervision into the field of social qualitative research. In the beginning of the article, we briefly comment on the theme of supervision in the context of the conditions of scientific work in modern academy. We further consider the problem of researchers’ vulnerability and point out the possible functions of supervision intended for them. In the last part of the text, we address the terminological issues concerning the conceptual delimitation of supervision for researchers – separating it from clinical supervision or tutorship and scientific supervision, also referred to as supervision – concisely revealing how research supervision has been described in the literature in recent years.
PL
W szeroko rozumianym obszarze „pracy z ludźmi” superwizja jest jedną z podstawowych form uczenia się i rozwoju zawodowego. W jej ramach można również umieścić badania naukowe – przede wszystkim te prowadzone w terenie i oparte na interakcjach z badanymi. Kwestia krytycznej refleksji nad podejmowanymi przez badaczki i badaczy działaniami, nad ich postawami oraz relacjami z osobami badanymi, nad dylematami etycznymi, a także nad rozwojem umiejętności postępowania z (często dotkniętym cierpieniem) Innym jest szczególnie znacząca w socjologii, naukowej refleksji nad pracą socjalną, antropologii czy pedagogice, czyli dziedzinach bazujących w istotnej części na badaniach jakościowych. Celem artykułu jest przedstawienie podstawowych zagadnień związanych z pojawiającymi się ostatnio postulatami wprowadzenia superwizji w obszar społecznych badań jakościowych. Przedstawiono w nim krótko uwagi na temat superwizji w kontekście uwarunkowań pracy naukowej we współczesnej akademii, a następnie rozważono problem podatności badaczek i badaczy na zranienie i wskazano możliwe funkcje przeznaczonej dla nich superwizji. W ostatniej części tekstu odniesiono się do kwestii terminologicznych dotyczących pojęciowego zakreślenia granic superwizji dla badaczy, oddzielenia jej od superwizji klinicznej czy też promotorstwa i opieki naukowej, także określanych jako superwizja, ukazując skrótowo, jak superwizja badawcza opisywana jest w ostatnich latach w literaturze obcojęzycznej.
EN
The article is a result of the discussion between the sociologists and professional psychotherapist. The authors’ aim is to consider therapeutic functions of biographical interviewing with reference to professional psychological treatment assumptions. Therapeutic aspects of the narrator– scientist encounter are especially important in the research on traumatic collective and individual experiences (such as wars, exile, disability, poverty, etc.), when informants recall painful memories or talk about the distressing present. In the article, the issues of scientific and psychological treatment aims are discussed, as well as problems regarding the relationship between narrator–patient and researcher–therapist, and professional skills in the area of biographical interviewing and psychotherapy. Also, the authors consider potential advisability of “therapeutic” interventions undertaken by a researcher in the sociological interview course in the context of ethical principles and their presumable impact on narrators’ biographical and identity work resulting from the participation in the interview. The in-depth biographical interviews and narrative interviews collected in the project “Institutionalized identity? The processes of identity development on the basis of biographies rendered by adults raised in residential care,” Lodz, Poland 2011-2013” will provide the empirical background for our considerations.
PL
Artykuł stanowi rezultat dyskusji między socjolożką a zawodowym psychoterapeutą. Celem autorów jest rozważenie terapeutycznych funkcji wywiadu biograficznego w odniesieniu do założeń profesjonalnej terapii psychologicznej. Terapeutyczne aspekty spotkania badacz–narrator mają szczególne znaczenie w przypadku przedsięwzięć badawczych, niejako „z założenia” uruchamiających traumatyczne wspomnienia lub refleksję nad aktualnym doświadczeniem badanych (np. biografie wojenne, uchodźców, osób wykluczonych i zagrożonych wykluczeniem społecznym, osób ciężko chorych i niepełnosprawnych). W tekście poruszono problematykę celów badań naukowych i celów terapii, problematykę relacji między narratorem/klientem i badaczem/terapeutą oraz zawodowych umiejętności niezbędnych dla prowadzenia wywiadów biograficznych i praktyki psychoterapeutycznej. Autorzy poruszają także problem celowości i zasadności ewentualnych interwencji o charakterze terapeutycznym podejmowanych przez badacza w trakcie wywiadu, zwłaszcza w kontekście norm etycznych i wpływu uczestnictwa w wywiadzie na przebieg pracy biograficznej i pracy nad tożsamością narratora. Empiryczne tło rozważań stanowią wywiady biograficzne z dorosłymi wychowankami domów dziecka zgromadzone w projekcie „Zinstytucjonalizowana tożsamość. Procesy formowania się tożsamości w świetle losów biograficznych dorosłych wychowanków placówek opiekuńczo-wychowawczych, 2011–2014”
PL
Jednym z podstawowych narzędzi stosowanych w pracy socjalnej w większości krajów europejskich jest kontrakt socjalny. Stanowi on rodzaj porozumienia między pracownikiem socjalnym a osobą (lub rodziną) korzystającą z pomocy, które dokładnie określa i opisuje wzajemne zobowiązania, wymagania, prawa i zakres odpowiedzialności obu stron. Według założeń kontrakt ma być efektywną metodą diagnozy problemów klienta oraz mobilizować obie strony do intensywniejszej pracy na rzecz umożliwienia klientowi osiągnięcia pełniejszej kontroli nad własnym życiem. Niestety w praktyce pracy socjalnej oraz jej prawnym i instytucjonalnym kontekście tkwią różnego typu ograniczenia i przeszkody mogące prowadzić do wypaczania założeń leżących u podstaw stosowania kontraktu. W niektórych sytuacjach, za pośrednictwem kontraktu pracownicy socjalni i ich klienci realizują interesy i osiągają cele odmienne od założonych. Artykuł pokazuje sposoby, warunki i ograniczenia stosowania kontraktu socjalnego w Polsce (na przykładzie łódzkiego MOPS).
EN
One of the basic tools used in social assistance in the majority of European countries is a contract. It is an agreement between a social worker and the person who benefits (or their family) which defines and exactly describes their mutual obligations, expectations, rights and responsibilities. Theoretically, a contract is supposed to be an effective way to identify the client’s problems and to make both sides work harder to enable the client to gain greater personal autonomy. Sadly, there are various limitations and difficulties in social work practice and in the legal and organizational context capable of distorting the principles of a contract’s completion. Through the contract, both workers and clients sometimes realize different interests and achieve different goals than were expected. The article shows the ways, conditions and limitations of fulfilling the contract in Poland.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.