Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

2 Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM

2 Sztandera F.

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Ochrona prawna zdolności do życia zarodka w ustawie o leczeniu niepłodności z uwzględnieniem dorobku konstytucyjnego

100%

Sztandera F.

Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM

2016

nr 6

Od wielu lat niepłodność pozostaje przedmiotem dyskusji medycznych, jak i prawnych. Choroba ta jest problemem o szerokim zasięgu społecznym, dotyka bowiem coraz większej liczby osób starających się o potomstwo. Uznanie niepłodności za chorobę a procedurę zapłodnienia pozaustrojowego za jedną z metod jej leczenia ma swoje doniosłe konsekwencje prawne. Z jednej strony mamy do czynienia z konstytucyjną ochroną prawa do ochrony zdrowia niepłodnej pary, ale z drugiej strony jawi się kolejna konstytucyjna wartość wymagająca ochrony – życie mającego się urodzić dziecka. Ustawodawca dostrzegł potrzebę uregulowania metod leczenia niepłodności, czego konsekwencją jest ustawa z dnia 25 czerwca 2015 r. o leczeniu niepłodności. Tematem artykułu jest ocena, na ile i czy w ogóle ustawodawca w przedmiotowej ustawie zapewnia ochronę prawną zdolności do życia zarodka.

Infertility has been an object of many medical and legal discussions for years. This disease is widespread among society since it affects more and more people trying for a baby. The statement that infertility is a disease and in vitro fertilization is one of the methods of its treatment has significant legal consequences. On the one hand we are dealing with the constitutional protection of health of an infertile couple, but on the other hand we have to remember about another constitutional value which should be protected – a life of an unborn child. The legislator noticed a necessity for regulation of methods of infertility treatment and therefore the Infertility Treatment Act of June 25, 2015 was adopted. The main topic of this article is to evaluate whether the legislator managed to provide legal protection for embryo’s ability to live and to what extent.

Glosa częściowo krytyczna do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 17 maja 2018 r. (sygn. III CZP 11/18)

100%

Sztandera F.

Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM

2020

nr 10

s. 327-341

Tekst stanowi częściowo krytyczną polemikę dotyczącą uchwały SN z dnia 17 maja 2018 r., III CZP 11/18, w której Sąd Najwyższy stwierdza, że rodzicom dorosłego dziecka, które jest ubezwłasnowolnione całkowicie z powodu niepełnosprawności umysłowej i dla którego ustanowiono opiekuna, nie przysługuje uprawnienie do żądania rozstrzygnięcia przez sąd opiekuńczy o sposobie utrzymywania kontaktów z tym dzieckiem. Teza ta zasługuje na aprobatę, lecz jej uzasadnienie jest niewyczerpujące i oparte na błędnych ustaleniach. Podstawą wspomnianego uprawnienia nie jest ani przepis art. 87 k.r.o. ani przepisy art. 113–1136 k.r.o. Wzajemne obowiązki wsparcia i kontaktu rodziców oraz dzieci, oparte na więzi rodzinnej, mają charakter osobisty i nie są opatrzone sankcją bezpośredniego przymusu państwowego. Sąd Najwyższy pomija jednak znaczenie instrumentów nadzoru sądu opiekuńczego nad sprawowaniem opieki przez opiekuna, w tym w szczególności zarządzenia nadzorcze (art. 168 k.r.o.), które są wiążące dla opiekuna. Wskutek stosowania instrumentów nadzoru nie dojdzie co prawda do sądowego ustalenia kontaktów rodziców z dorosłym dzieckiem, ale niejako pośrednio instrumenty te mogą uskutecznić kontakt ubezwłasnowolnionego całkowicie z rodzicami, gdy nie stoi temu na przeszkodzie jego dobro.

The paper is a partially critical polemic with the Supreme Court’s resolution of May 17, 2018, III CZP 11/18, in which the Supreme Court states that the parents of an adult child who is totally incapacitated due to mental disability and for whom a guardian has been appointed are not entitled to demand that the guardianship court decides on how to maintain contact with that child. This thesis deserves an approval but its justification is not exhaustive and based on erroneous findings. The basis of this right is neither the provision of article 87 nor the provisions of article 113 - article 1136 of the Family and Guardianship Code. Mutual obligations of support and contact between parents and children, based on family ties, are personal and do not bear the sanction of direct state coercion. However, the Supreme Court ignores the importance of instruments for the supervision of the guardianship court over the caregiver's care, including in particular supervisory orders (article 168 of the Family and Guardianship Code), which are binding on the legal guardian. As a result of the use of supervision instruments, there will be no judicial determination of parents' contacts with the adult child, but indirectly these instruments can make the contacts with the parents of the incapacitated possible, if their good does not prevent it.