Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

4 Dobrowolski P.

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Pośrednie duchy

100%

Dobrowolski P.

nr 165

496-505

31. Malta Festival Poznań „Powrót na ziemię / Back to the Ground”, 18-29 czerwca 2021.

Teatr dobrych stworzeń

100%

Dobrowolski P.

nr 180

264-273

Teatr Współczesny w Szczecinie Dobry piesek scenariusz i reżyseria: Agnieszka Jakimiak i Mateusz Atman, scenografia: Mateusz Atman, choreografia: Wojciech Grudziński, wideo: Adam Zduńczyk, kostiumy: Nina Sakowska, muzyka: Łukasz „Twix” Jędrzejczak, kompozycja i muzyka na żywo: Julia Gadzina (skrzypce) premiera: 9 lutego 2024

Feedback Loop

100%

Dobrowolski P.

nr English Issue 2021

198-204

The Aleksander Fredro Theatre, Gniezno No One’s Gonna Believe Me Anyway (I tak nikt mi nie uwierzy) by Jolanta Janiczak directed by Wiktor Rubin; set design by Łukasz Surowiec and Wiktor Rubin; music by Krzysztof Kaliski premiered on June 19th, 2020

Scena prawdy dyskursywnej i postprawdy. „Fakty autentyczne” i fakty medialne we współczesnym teatrze polskim

100%

Dobrowolski P.

nr 30

Theatre practitioners’ statements relating to the notion of truth lead to the category of post-truth. Stage of discursive truth and post-truth article discusses theatre practice of engaging feelings, impressions and emotions to take precedence over interpretations, assessments and descriptions of facts. The article critically approaches using of media discourses in theatre in order to produce the imitation of truth. The author refers to Agnieszka Jakimiak’s and Weronika Szczawińska’s play Wojny, których nie przeżyłam [Wars I have not experienced] and other selected recent Polish plays and performances. The thesis connects the media-shaped image of Polish theatre art institution seen as an area of provocation with an experience of a viewer and an ontological status of an actor. This allows drawing a conclusion that theatre uses the category of truth instrumentally, as one of its repertoire’s tools to provoke emotional reactions in the audience. Theatre performances allow one to explore the world, but also to co-create it. The theatre is a performative and cognitive sieve provoking and shaping experience that affects reality.