Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Wpływ doboru ram i szyb okiennych na obniżenie zapotrzebowania budynków na energię do ogrzewania

100%

Makarewicz M.

|

1998

|

tom nr 3

80-82

2

Nowe rozwiązania osłon przeciwsłonecznych

100%

Makarewicz M.

|

tom nr 5

77-77

3

Materialy do ocieplania budynkow

100%

Makarewicz M.

Technika Rolnicza

|

1999

|

tom 48

|

nr 1

28

4

Werandy, oranżerie, ogrody zimowe : te same problemy

100%

Makarewicz M.

|

2007

|

tom nr 10 [111]

18--20

PL

W krajach wysoko rozwiniętych znajdujących się w strefie klimatycznej umiarkowanej popularne są przydomowe przeszklone obiekty, najczęściej nazywane ogrodami zimowymi. Bywają one od momentu wzniesienia budynku nieodłącznym elementem jego architektury, bądź też powstają z czasem – są dobudowywane lub ustawiane jako wolno stojące.

5

Nowoczesne szklenie okien zrodlem energooszczednosci

100%

Makarewicz M.

Technika Rolnicza

|

1998

|

tom 47

|

nr 4

14-15

6

Technologia vacuum w wyrobach budowlanych

100%

Makarewicz M.

|

2010

|

tom nr spec. grudzień

34-36

7

Szyby zespolone z wypełnieniem komór materiałami transparentnymi

75%

Makarewicz M.

|

tom nr 7

18-18

8

Zinc ion concentration in brewery yeast cells

63%

Tuszyński T. , Makarewicz M.

|

2000

|

tom Vol. 7, nr 10

1105-1116

EN

Concentration of zinc lins in cells of brewery yeast Saccharomyces cerevisiae SK I strain was investigated. Icreaset accumulation of this ion was observed during yeast growing in brewery wort. Addition of Mn^2+, Co^2+ or Cu^2+ to the medium increased the concentration of Zn^2+ in cells by 22-100%, while calcium and magnesium salts depressed its accumulation. lt was determined that temperature change of stationary propagation from 10 to 20 and 30°C had a positive effect on zinc accumulation. lt was also demonstrated that Zn^2+ can lower toxic effect of Co^2+ and Cu^2+ on yeast cells.

PL

Badano koncentrację jonów cynku w komórkach drożdży piwowarskich Saccharomyces cerevisiae rasy SK 1, podczas hodowli na brzeczce piwnej (9°Blg, pH 4,5) i syntetycznym podłożu Rose'a, uzupełnionych dodatkiem soli odpowiednich metali. Źródłem jonów były wodne roztwory soli CaCl2, Mg(NO3)2, Co(NO3)2, ZnSO4, MnCl2 i CuSO4 o analitycznym stopniu czystości. Media hodowlane sterylizowano (121°C, 30 min) i stosowano do namnażania w warunkach stacjonarnych i dynamicznych. Zawiesinę drożdży przenoszono do kolb stożkowych o objętości 500 cm3, zawierających 100 cm3 pożywki z dodatkiem soli odpowiednich metali i umieszczano na wstrząsarce laboratoryjnej (amplituda 3,180 rpm, 30 + 1°C, 24 h), w cieplarce lub chłodni (hodowla stacjonarna). Po zakończeniu hodowli zawiesinę drożdży sączono (filtr membranowy Milipore 0,45 [mu]m), przemywano trzykrotnie zdejonizowaną wodą i określano wydajność drożdży - ilość suchej masy.Zawartość badanych jonów metali w roztworach hodowlanych, drożdżach zarodowych i otrzymanej biomasie. oznaczano metodą ASA (Perkin-Elmer 1100 B, Bodeenwerg GmbH, RFN). Wykonano również mikroskopową dokumentację komórek techniką skaningu (JEOL, Japonia JSM 5410). Wykazano, że badane drożdże akumulowały więcej cynku podczas wzrostu na brzeczce piwnej (1,54-7,94 [mu]mola/g s.s. komórek), niż na podłożu Rose'a (1,48-5,36 [mu]mola/g s.s. komórek). Zawartość cynku w komórkach zwiększała się stosunkowo szybko podczas pierwszych godzin hodowli i była istotnie uzależniona od początkowego stężenia tego pierwiastka w roztworze hodowlanym. Dodatek do podłoża Mn^2+, a szczególnie Co^2+ lub CU^2+ (20-40[mu]M) zwiększał w komórkach koncentrację Zn^2+ (od 22 do 100%). Sole wapnia i magnezu ograniczały akumulację cynku, głównie podczas hodowli na podłożu syntetycznym. Stwierdzono, że zmiana temperatury namnażania stacjonarnego z 20 do 30°C zwiększała zdolność badanych drożdży do gromadzenia cynku o około 33% (podłoże syntetyczne) i 15% (podłoże naturalne). Dalszy wzrost temperatury do 35°C nie miał już istotnego wpływu na bioakumulację cynku. Podwyższona zawartość kobaltu oraz miedzi w roztworze hodowlanym (50-100 ).IM) doprowadzała do deformacji kształtu komórek, a jednocześnie zwiększała intensywność ich pączkowania. Z kolei dodatek cynku (20-40 [mu]M) ograniczał destrukcyjny wpływ, szczególnie jonów kobaltu i oddziaływał detoksykująco na środowisko wzrostu drożdży.

9

Mikotoksyny w piwie - zagrożenia zdrowotne

63%

Makarewicz M. , Drożdż I.

|

2009

|

tom nr 6

22--25

PL

Mikotoksyny są toksycznymi metabolitami wtórnymi grzybów (pleśni) należących przede wszystkim do rodzajów Aspergillus, Penicillium i Fusarium. Mogą powstawać w wielu produktach rolnych i w bardzo różnych warunkach. Ze względu na różnorodne efekty toksyczne i wysoką odporność na działanie temperatury, obecność mikotoksyn w żywności, napojach i w paszach stanowi potencjalne zagrożenie dla zdrowia ludzi i zwierząt. W niniejszym artykule przedstawiono przegląd głównych mikotoksyn najczęściej wykrywanych w piwie, które mogą niekorzystnie wpływać na przebieg procesu technologicznego oraz zdrowie konsumentów.

EN

Mycotoxins are toxic metabolites of moulds from the species of Aspergillus, Penicillum and Fusarium. They could grow on many plant products and in different environmental conditions. Mycotoxins have various toxic effects. Because they are resistant to temperature, their presence in food, drinks and fodder could be dangerous for the health of people and animals. The paper describes the main mycotoxins occurring most often in beer, which can unfavourably influence its technological process and consumer health.

10

Stabilność mikrobiologiczna wybranych piw niefiltrowanych i niepasteryzowanych

51%

Makarewicz M. , Poreda A. , Drozdz I. , Zdaniewicz M.

|

nr 05

EN

Minimization of beer ageing and reduction of the impact of unwanted microflora, which lead to the extension of the shelf life are the challenges that modem brewing is facing nowadays. The purpose of this study was to determine the microbiological stability of live beer produced, not subjected to the processes of filtration and pasteurization. In the study we determined the yeast cells count during storage and the growth of unwanted microbes was observed. It was concluded that wheat beer was characterized by the highest yeast cell count and viability, and this influenced the total number of bacteria - limiting their ability to grow in beer during storage.

PL

Opóźnienie zmian organoleptycznych piwa oraz ograniczenie skutków obecności mikroflory niepożądanej, a tym samym wydłużenie trwałości, to ważne wyzwania, przed którymi stoi współczesne browarnictwo. Celem niniejszej pracy było określenie stabilności mikrobiologicznej wybranych typów piw żywych, niepoddawanych procesom filtracji i pasteryzacji. W przeprowadzonych badaniach określano zmianę liczby komórek drożdży podczas przechowywania oraz obserwowano wzrost mikroorganizmów psujących piwo. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że piwo pszeniczne charakteryzowało się największą liczebnością drożdży, a ich żywotność była istotnie większa niż obserwowana w piwach słodowych. Wydaje się również, że obecność drożdży wpływa na ogólną liczbę bakterii - ograniczając możliwości ich rozwoju w piwie podczas przechowywania.

11

The effect of methanol on serum phenacetin concentration in the rat

51%

Lukasik M. , Szutowski M. M. , Makarewicz M.

|

nr 1

12

Jakość i proces starzenia się chlebów z razowych mąk pszennych: z pszenicy zwyczajnej i orkisz oraz z żyta

32%

Litwinek D. , Gambus H. , Buksa K. , Makarewicz M. , Ziec G. , Gambus F. , Kowalczyk M. , Boreczek J.

|

2018

|

tom 25

|

nr 1

PL

Celem pracy była ocena jakości chlebów z razowej mąki pszennej z pszenicy zwyczajnej i orkiszowej oraz z żyta, uzyskanych na zakwasie spontanicznym z mąki razowej z danego zboża oraz określenie procesu starzenia się tego pieczywa w trakcie przechowywania. W piekarni „Vini” sporządzono z wymienionych trzech mąk razowych zakwasy spontaniczne i dodano je w odpowiedniej proporcji do sporządzenia ciasta. Z 600-gramowych kęsów ciasta wypieczono chleby i po ochłodzeniu oznaczono ich masę, zmierzono objętość, wyliczono stratę wypiekową całkowitą oraz wykonano ocenę organoleptyczną. We wszystkich chlebach oznaczono zawartość: wody, białka ogółem, błonnika pokarmowego (frakcji rozpuszczalnej i nierozpuszczalnej), popiołu (wybranych makro- i mikroelementów), tłuszczu surowego, wybranych mikotoksyn, fosforanów mio-inozytolu, substancji kształtujących smak i zapach oraz akryloamidu. Wykonano również pomiary profilu tekstury miękiszu w dniu wypieku oraz podczas 7-dobowego przechowywania. Oznaczono liczbę tlenowych bakterii amylolitycznych (OLBA), liczbę tlenowych przetrwalnikujących bakterii amylolitycznych (OLBAP), liczbę drożdży i pleśni (OLG) w 1 g pieczywa oraz trwałość termostatową pieczywa po 1., 2., 5. i 7. dobie przechowywania. Największą objętością wyróżniały się chleby z mąki z pszenicy zwyczajnej graham i one też uzyskały najlepszą akceptację konsumentów w ocenie organoleptycznej, zwłaszcza za smak i zapach. Chleby żytnie i z mąki z pszenicy orkisz cechowały się podobną objętością bochenków, przy czym chleby żytnie w większym stopniu niż orkiszowe były akceptowane przez konsumentów. W chlebach z mąki pszennej, zarówno graham, jak i orkiszowej oznaczono zbliżony stosunek zawartości kwasu mlekowego do octowego – średnio 78 : 22, natomiast w chlebie żytnim udział kwasu mlekowego był mniejszy, octowego – większy niż w pieczywie pszennym, a stosunek zawartości kwasu mlekowego do octowego wynosił średnio 68 : 32. W chlebie razowym żytnim oznaczono największą zawartość glukozy. W chlebach razowych pszennych, zarówno orkiszowych, jak i graham, w odróżnieniu od chlebów żytnich, oznaczono zarówno niższe fosforany mio-inozytolu (IP₃ i IP₂), jak i wyższe fosforany tego związku – IP₅ i IP₄. W razowych chlebach orkiszowych nie oznaczono nawet śladowych zawartości akryloamidu, a w pozostałych chlebach ilości tego związku były śladowe. Badane chleby wykazały dużą trwałość mikrobiologiczną. W dniu wypieku największą wilgotnością miękiszu odznaczały się chleby żytnie (ok. 50 %), natomiast średnia wilgotność miękiszu chlebów pszennych (orkiszowych i graham) wynosiła ok. 47,5 %. Po 7 dobach przechowywania wilgotność miękiszu wszystkich chlebów zmniejszyła się w bardzo małym stopniu – o 0,5 ÷ 1 p.p., mimo to zaobserwowano postępujący wzrost jego twardości podczas przechowywania, najmniejszy w chlebach żytnich.

EN

The objective of the research study was to assess the quality of bread baked from wholemeal common wheat and spelt wheat wholemeal flours, and from a rye wholemeal flour using a spontaneous sourdough based on the respective wholemeal flour derived from a given cereal, and to determine the aging process of this bread during storage. In a conventional bakery, spontaneous sourdough starters were made from the above named three types of flour and added to the dough in an appropriate proportion. The 600 g pieces of the dough were baked and, after cooling, their weight was determined, their volume was measured, a baking loss was calculated, and an organoleptic assessment was performed. In all the bread loaves, there were determined the contents of: water, total protein, dietary fibre (soluble and insoluble fractions), ash (of the selected macro- and microelements), raw fat, some selected micotoxins, myoinositol phospates, substances that give bread its taste and aroma, and acrylamid. Also, the texture profile of bread crumb was measured on the day of baking and during a 7 day period of storage. Moreover, in 1 g of bread, the count of aerobic amylolytic bacteria (OLBA) was determined as were the counts of sporeforming aerobic amylolytic bacteria (OLBAP), yeasts and moulds (OLG); the thermostatic stability of bread was determined after the 1st, 2nd, 5th, and 7th day of storage. Bread baked from the common wheat Graham flour was characterized by the highest volume and the samples of this bread received, especially for its smell and taste, the highest acceptance of the consumers, who assessed them organoleptically. The rye and spelt bread loaves were characterized by a comparable loaf volume; however, the rye bread was accepted higher by the consumers than the spelt bread. In the bread made from both the common wheat and spelt wheat flour, a similar ratio was determined of lactic to acetic acid (68/32, on average). The highest level of glucose was measured in the rye bread. In contrast to the rye bread, in the bread produced from common and spelt wholemeal flours, there were determined lower contents of myo-inositol phosphates (IP₃ and IP₂) and higher contents of phosphates of that compound (IP₅ and IP₄). In the bread from spelt wholemeal flour, even trace contents of acrylamide were not found, and in the other bread loaves, trace amounts of this compound were determined. The bread analysed had a high microbiological stability. On the day of baking, the highest moisture content was reported in the rye bread loaves (approx. 50 %) while the average content of moisture was 47.5 % in the crumb of wheat bread (from common Graham and spelt wheat flour). After 7 days of storage, the moisture content in all the bread loaves decreased to a very low degree: 0.5 to 1 p.p., although their crumbs progressively hardened during storage; the rye bread crumb hardened the slowest.