Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Projekt Erazma Majewskiego dotyczący przekazania swojego Muzeum Archeologicznego do Lublina w świetle zachowanych archiwaliów

100%

Krajewska M.

|

2017

|

nr 60

149-178

EN

This article is devoted to the figure of Erazm Majewski, and his connections with Lublin. Of particular interest seems to be the Professor’s project concerning the transfer of an extremely valuable archaeological collection to Lublin. The Erazm Majewski Archaeological Museum, located in Warsaw, had to be transferred as a result of the necessity of leaving the previously occupied premises. The choice was Lublin, and it was no accident, as E. Majewski was born in Lublin and lived here for twelve years. The co-author of the project concerning the transfer of the collections to the city upon the Bystrzyca was the wife of E. Majewski – Lucyna née Bieńkowscy Majewska, who was also actively participating in its implementation. The Museum was intended to be allocated premises in the edifice of the so-called Świętokrzyskie barracks, which, after its refurbishment, was also meant to become the seat of the University of Lublin. The Rector of the University, Rev. Idzi Radziszewski, was eager to cooperate. Exchanges of letters and meetings in Warsaw were initiated, and the “Draft Deed of Donation to the University of Lublin of the Erazm Majewski Prehistoric Museum in Warsaw” was created. A combination of various factors caused delays to the implementation of the plan. One of them was it being opposed by the academic community and public opinion in Warsaw. Finally, in view of the uncertain situation in Lublin and the determined attitude of the scholars in Warsaw, at the beginning of March 1921 E. Majewski made a final decision to donate his collections to the Warsaw Scientific Society.

PL

Artykuł poświęcony jest postaci Erazma Majewskiego oraz jego związkom z Lublinem. Szczególnie interesujący wydaje się projekt profesora, dotyczący przekazania niezwykle cennych zbiorów archeologicznych do Lublina. Muzeum Archeologiczne Erazma Majewskiego znajdujące się w Warszawie, wskutek konieczności opuszczenia dotychczas zajmowanych pomieszczeń, musiało zostać przeniesione. Wybór padł na Lublin i nie był on przypadkowy, ponieważ E. Majewski urodził się w Lublinie i mieszkał tu przez dwanaście lat. Współautorką projektu przekazania zbiorów do miasta nad Bystrzycą była żona E. Majewskiego – Lucyna z Bieńkowskich Majewska, która także czynnie uczestniczyła w jego realizacji. Muzeum miało otrzymać pomieszczenia w gmachu tzw. koszar świętokrzyskich, który po remoncie miał stać się także siedzibą Uniwersytetu Lubelskiego. Rektor Uniwersytetu, x. Idzi Radziszewski chętnie podjął współpracę. Rozpoczęła się wymiana korespondencji oraz spotkania w Warszawie, powstał także „Projekt aktu darowizny Uniwersytetowi Lubelskiemu Muzeum Prahistorycznego Erazma Majewskiego w Warszawie”. Splot różnych czynników spowodował opóźnienia w wykonaniu planu. Jednym z nich był sprzeciw środowiska naukowego i opinii publicznej w Warszawie. Ostatecznie, wobec niepewnej sytuacji w Lublinie oraz zdecydowanej postawy warszawskich naukowców, E. Majewski na początku marca 1921 r. podjął ostateczną decyzję o przekazaniu swoich zbiorów Towarzystwu Naukowemu Warszawskiemu.

2

„Światowit – rocznik poświęcony archeologii przeddziejowej i badaniom pierwotnej kultury polskiej i słowiańskiej” pod redakcją Erazma Majewskiego. W 120. rocznicę powołania czasopisma

100%

Krajewska M.

|

nr 62

183-209

EN

The creator, editor, and journalist at the periodical Światowit. An annual publication devoted to prehistoric archaeology and research on primitive Polish and Slavic culture was an entrepreneur and scholar from Warsaw, Erazm Majewski. The first volume was published in February 1899, the last volume in 1914. The editorial office was located in a room on the ground floor of the Majewski tenement house in Warsaw, at 61 Złota Street. The magazine was the centre of studies on prehistoric archaeology, and with time it became an informal organiser of archaeological life in Poland under the Partitions. At that time it was the only periodical in the Kingdom of Poland devoted entirely to archaeology. All the archaeologists of that time, active in the Russian partition, published their works in its pages. Its editions also included descriptions, illustrative materials, and correspondence from amateurs and people who were involved in archaeology incidentally. There were also reviews of scientific works, reports on the scientific movement in Europe, bibliographies, and important and useful information related to archaeology, anthropology, preservation and museology, as well as comments, proclamations, and requests to send to the editorial office for processing material regarding monuments and information on archaeological sites. Światowit contained rich illustrative content, which increased its scientific value. The journal was subject to preventive censorship. The censor who issued the permission to print it was Vladimir Stepanovich Dragomiretsky. Despite temporary difficulties, the publication of Światowit continues. Today, the magazine is published as an organ of the Institute of Archaeology of the University of Warsaw.

RU

Создателем, редактором и издателем журнала «Святовит. Ежегодник, посвященный доисторической археологии и исследованиям первобытной польской и славянской культуры» был варшавский коммерсант и ученый Эразм Маевский. Первый том вышел в феврале 1899 года, последний XI том – в 1914 году. Редакция находилась в комнатенке на первом этаже дома Маевских в Варшаве, по ул. Золотой 61. Журнал был центром исследований по доисторической археологии, и со временем он стал неофициальным организатором археологической жизни в Польше, находящейся под разделами. В то время это было единственное периодическое издание в Царстве Польском, полностью посвященное археологии. На его страницах публиковали свои работы все археологи того времени, работавшие на польской территории, контролируемой Россией, здесь также публиковались описания, иллюстративные материалы и переписка людей, на любительском уровне или при случае занимающихся археологией. Были также рецензии научных работ, информация о научном движении в Европе, библиографии, важная и полезная информация, связанная с археологией, антропологией, охраной и музеологией, а также комментарии, обращения и запросы на отправку памятников в редакцию для разработки и получения информации об археологических памятниках. «Святовит» содержал богатые иллюстративные материалы, которые повышали его научную ценность. Журнал подвергался профилактической цензуре. Цензором, выдававшим разрешение на его печать, был Владимир Степанович Драгомирецкий. Издание «Святовита» – несмотря на временные трудности – продолжается и сегодня. Журнал издается как орган Института археологии Варшавского университета.

PL

Twórcą, redaktorem i edytorem czasopisma „Światowit. Rocznik poświęcony archeologii przeddziejowej i badaniom pierwotnej kultury polskiej i słowiańskiej” był warszawski przedsiębiorca i uczony Erazm Majewski. Pierwszy tom ukazał się w lutym 1899 r., ostatni XI tom – w 1914 r. Redakcja mieściła się w pokoiku na parterze kamienicy Majewskich w Warszawie, przy ul. Złotej 61. Czasopismo było centrum studiów nad archeologią pradziejową, a z czasem stało się nieformalnym organizatorem życia archeologicznego w Polsce znajdującej się pod zaborami. Było jedynym w tym czasie periodykiem w Królestwie Polskim poświęconym w całości archeologii. Na jego łamach zamieszczali swoje prace wszyscy ówcześni archeolodzy, działający na terenie zaboru rosyjskiego, publikowane były tu także opisy, materiały ilustracyjne i korespondencja osób amatorsko lub w sposób przypadkowy zajmujących się archeologią. Znajdowały się tu również recenzje prac naukowych, informacje o ruchu naukowym w Europie, bibliografie, ważne i pożyteczne informacje związane z archeologią, antropologią, konserwacją i muzealnictwem oraz komentarze, odezwy i prośby o przysyłanie do redakcji zabytków do opracowania oraz informacji o stanowiskach archeologicznych. „Światowit” zawierał bogate materiały ilustracyjne, które podnosiły jego wartość naukową. Czasopismo podlegało cenzurze prewencyjnej. Cenzorem, który wydawał pozwolenie na jego druk był Władimir Stiepanowicz Dragomirecki. Wydawanie „Światowita” – mimo przejściowych trudności – jest kontynuowane. Czasopismo ukazuje się dziś jako organ Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego.

3

Korespondencja księdza Antoniego Chotyńskiego z Erazmem Majewskim w zbiorach Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie

100%

Krajewska M.

|

nr 57

147-164

EN

This article presents the correspondence of Father Antoni Chotyński (1873–1949) forming part of the legacy of Warsaw's intellectual and scholar, Erazm Majewski (1858–1922). The correspondence concerns valuable archaeological finds discovered in the Lublin Region, inter alia in the areas of Trzciniec, Żmijowiska, Chodlik, Kosiorów and Dratów. The collection includes 8 letters, 3 postcards and unsigned pencil drawings containing notes and comments made by hand by E. Majewski. The preserved correspondence is clearly not complete – it only covers the years 1908, 1909 and 1911 – and it is currently kept at the Laboratory of Scientific Documentation of the National Museum of Archaeology in Warsaw.

RU

Статья посвящается письмам ксендза Антонего Хотынского (1873–1949), которые входят в состав наследия варшавского интеллектуалиста и ученого Эразма Маевского (1858–1922). Переписка касается важных находок на Люблинской земле (Тжцинец, Жмиевиска, Ходлик, Косъерув и Дратув). В музее находится 8 писем, 3 открытки, а также необозначенные рисунки карандашом, на которых можно найти ручные замечания и записи Э. Маевского. Оставшаяся корреспонденция по сути дела не является полной, она касается лишь 1908, 1909 и 1911 годов. В настоящее время она хранится в Отделе научной документации Государственного Археологического Музея в Варшаве.

PL

Artkuł prezentuje korespondencję księdza Antoniego Chotyńskiego (1873–1949) wchodzącą w skład spuścizny warszawskiego intelektualisty i uczonego Erazma Majewskiego (1858–1922). Korespondencja dotyczy cennych znalezisk archeologicznych odkrytych na terenie Lubelszczyzny, m.in. w okolicach Trzcińca, Żmijowisk, Chodlika, Kosiorowa oraz Dratowa. Zbiory obejmują 8 listów, 3 karty pocztowe, a ponadto niesygnowane rysunki wykonane ołówkiem, zawierające odręcznie uwagi i zapiski E. Majewskiego. Zachowana korespondencja z pewnością nie jest kompletna, obejmuje tylko lata 1908, 1909 i 1911, a obecnie jest przechowywana w Pracowni Dokumentacji Naukowej Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie.