Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Wpływ Androcentrycznych i Inkluzywnych Płciowo Konstrukcji Językowych Na Skojarzenia z Płcią

100%

Bojarska K.

|

nr 2

53-68

PL

Artykuł podsumowuje pierwszy etap badań nad wpływem języka androcentrycznego i inkluzywnego na dostępność umysłową kategorii płci. W generycznych wypowiedziach na temat ludzi, czyli odnoszących się zarówno do kobiet, jak i do mężczyzn, zwykle stosuje się męskie formy leksykalne. Alternatywnie można stosować język inkluzywny płciowo. Analizowano płeć 491 postaci narysowanych pod wpływem instrukcji androcentrycznej i inkluzywnej. Męskie formy leksykalne były odbierane jako sugerujące płeć męską, podczas gdy język inkluzywny sprzyjał wyrównywaniu rozkładu skojarzeń z płcią. Płeć postaci zależała też od płci autorów rysunków. Dodatkowe źródło skojarzeń z płcią stanowiła kategoria społeczna, do której należała postać. Proporcja postaci kobiecych była zaniżona w stosunku do rozkładu oczekiwanego zarówno w warunkach instrukcji androcentrycznej (bardziej), jak i inkluzywnej (mniej). Wyniki zostały poddane interpretacji z perspektywy poznawczej.

2

Nireńska: o kruchości archiwum i ciele tańczącym tu i teraz

100%

Bojarska K.

|

nr 3

209-224

EN

The point of departure for this article is the question of the possibility of a biography of a woman – an artist – a survivor of the Holocaust. This question is answered through the juxtaposition of two attempts to examine the history of the life and art of Pola Nireńska, which came into circulation more or less at the same time. One of them is an artistic project: the cooperation of a choreographer, dancer and visual artist - Druga natura Grzywnowicz / Siniarska / Wolinska, while the other is a written biography by Weronika Kostyrko entitled Tancerka i Zagłada. Historia Poli Nireńskiej. The author reconstructs the assumptions of both of these projects, the way they treat Nireńska and poses fundamental questions about the meaning of biography today, taking into account both the most recent diagnoses from the field of biographical writing, such as trauma theory and Holocaust research. (Transl. K. Bojarska)

PL

Punktem wyjścia do refleksji nad możliwością biografii kobiety – artystki – ocalałej z Zagłady jest zestawienie dwóch projektów będących próbą zmierzenia się z historią życia i sztuką Poli Nireńskiej, które weszły do obiegu mniej więcej w tym samym czasie. Jednym z nich jest projekt artystyczny: współpraca choreografki, tancerki i artystki wizualnej – Druga natura Grzywnowicz / Siniarska / Wolińska, drugim zaś reportaż biograficzny Weroniki Kostyrko zatytułowany Tancerka i Zagłada. Historia Poli Nireńskiej. Autorka rekonstruuje założenia obu projektów, sposób, w jaki traktują one Nireńską, i stawia zasadnicze pytania o sens biografii dziś, uwzględniając najnowsze rozpoznania zarówno z pola pisarstwa biograficznego, jak i z teorii traumy i badań nad Zagładą.

3

Wojna. Kobiece spojrzenie.

100%

Bojarska K.

|

nr 4

192-198

EN

In her article the author theorizes female gaze in relations to atrocity photography, especially war photography. In order to do so he revisits Virginia Woolf’s Three Guineas and discusses the use of photography in Woolf’s anti-war narrative.

PL

Autorka bada wątek kobiecego spojrzenia w relacji do fotografii, zwłaszcza wojennej. W tym celu sięga po Trzy gwinee Virginii Woolf i analizuje użycie fotografii w antywojennej narracji pisarki.

4

Przeżyć raz jeszcze: Performance, pamięć, trauma

100%

Bojarska K.

|

nr 9

69-76

EN

The article “To Live in Repetition: Performance, Memory and Trauma” offers a reflection on the psychoanalytical concept of repetition and its role in the understanding of the functions of traumatic memory and performance. The author offers the concept that performance can be understood not so much as a separate medium but as a very way of living through history and experiencing historical events towards the end of modernism. Thus performance seems to be most of all the means and not the aim of the artistic operation, while what is being produced (and remains), the material work itself, is not considered mere documentation. In such a context, performance emerges as a threshold genre, where the past becomes present in order to soon become past, this time however, necessarily shifted and dislocated by the very gesture of repetition and remaking. The author analyses the work of Miron Białoszewski in his war-time memories as a performance of sorts which is based on the dynamics of repetition and reenactment: the subject of the interpretation is not only the written aspect of the memoir, but also gestures towards the process preceding the writing, such as the author’s oral performances, his “talking” as well as recording and last but not least, the oral reenactment of the book in the Polish Radio studio.