Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

2 Roczniki Pedagogiczne

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Klasyczna a kulturowa koncepcja ludzkiej płciowości – próba porównania

100%

Miernik M.

tom 8(44)

nr 3

121-135

Na przestrzeni ostatnich lat obserwuje się szczególny wzrost zainteresowania problematyką koncepcji płci. Dotyczy on zwłaszcza zagadnień związanych z płcią kulturową, którą określa się jako gender. Jej podstawowym założeniem jest uznanie płci za jedynie konstrukt społeczno-kulturowy, a co za tym idzie – redukcja całego człowieka do tego wymiaru. W kontekście coraz bardziej upowszechnianej dziś koncepcji kulturowej warto sięgnąć do klasycznej koncepcji płci, ukształtowanej na gruncie polskim szczególnie przez antropologów personalistycznych, takich jak K. Wojtyła, A. Krąpiec czy W. Chudy. W niniejszym artykule została podjęta próba uchwycenia istoty klasycznej i kulturowej koncepcji płci oraz porównania obu. Koncepcje te – jak się okazuje – niosą ważne implikacje dla wychowania, a koncepcja klasyczna może stanowić swoiste „lekarstwo” na zamęt wywołany popularyzacją gender.

Over recent years there has been a rising interest in the concept of gender. In particular, it relates to issues of cultural gender, which is determined as “gender”. Its basic premise is to recognize gender only as a socio-cultural construct, and consequently to reduce human being to this dimension. In context of this more and more common cultural concept, it is worth to refer to the classical concept of gender, formed on the basis of Polish personalistic anthropologists such as K. Wojtyla, A. Krąpiec or W. Chudy. In this article an attempt is made to capture the essence of classical and cultural concepts of gender and to compare them. These concepts – as it turns out – carry important implications for education and classical concept can be a kind of “cure” for the confusion caused by popularization of “gender”.

Kształtowanie postawy otwartej na życie w okresie narzeczeństwa

63%

Babul B. , Miernik M.

nr 3

53-67

Artykuł jest próbą ukazania roli narzeczeństwa jako szczególnego czasu kształtowania się postawy otwartości na życie. Współcześnie obserwuje się tendencje przeciwne takiej postawie. Odkładanie decyzji o poczęciu dziecka, ograniczanie liczby dzieci w rodzinie czy coraz bardziej powszechne stosowanie antykoncepcji, to podstawowe przejawy zmian na polu życia rodzinnego. Artykuł podejmuje polemikę z takim stanem rzeczy. Okres narzeczeństwa jest wnim ukazany jako jeden z etapów życia rodzinnego, który jest szczególnym czasem przygotowania do pełnienia roli męża i żony oraz ojca i matki. Jest to etap, na którym powinno odbywać się kształtowanie postawy otwartości na życie, a przez to przygotowanie do przyszłej prokreacji. Główny akcent tego przygotowania położony jest na dialogu narzeczonych, którzy otwarcie omawiają takie kwestie, jak: liczba dzieci, postawa wobec antykoncepcji czy zapłodnienia in vitro, a także sprawy trudne, czyli na przykład sytuację potencjalnej niepłodności. W toku formowania postawy otwartej na życie duże znaczenie ma rodzina pochodzenia i wyniesione z niej wzorce, które podlegają weryfikacji w okresie narzeczeństwa. Swoją rolę odgrywa tu także duszpasterstwo rodzin, które organizuje bezpośrednie przygotowanie do małżeństwa. Artykuł może stać się przyczynkiem do zweryfikowania przez narzeczonych własnej postawy otwartości na życie, ale jednocześnie stanowi wstęp do szerszego namysłu naukowego nad znaczeniem okresu narzeczeństwa w przygotowaniu do małżeńskiej prokreacji.

This paper is an attempt to present the role of engagement as a period when an open attitude towards life is shaped. Nowadays, the tendencies which dominate are quite the opposite. Postponing the decision of conception, reducing the number of children in family or using contraception, which is more and more common these days, are the primary symptoms of changes occurring in family life. This article argues with such state of affairs. It presents the engagement as one of the stages of family life when people can prepare to accept the role of husband or wife, father or mother. It is a period, when the open attitude towards life should be shaped, leading to future procreation. The main point lies in the dialogue between the engaged, who should discuss issues like: the number of children, the attitude towards contraception or in vitro fertilization, as well as difficult situations, such as potential infertility. In the process of shaping this open attitude towards life, two more aspects play vital role – the background and certain models of family life learnt in our families, which are verified in the engagement. Also, pastoral care of families performs a significant role by running courses related to direct preparation to marriage. This paper can be a starting point for the engaged to verify their attitudes towards life, but it is also an introduction to a wider scientific discussion related to the role of engagement in preparation to procreation in marriage.