Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Severe vascular complications of acute pancreatiti

100%

Głuszek S. , Nawacki Ł. , Matykiewicz J. , Kot M. , Kuchinka J.

|

2015

|

tom 87(10)

485-490

EN

Acute pancreatitis (AP) develops as a result of the imbalance of the mechanisms inhibiting the activity of enzymes in the pancreatic cells, which causes their autoactivation in the pancreas. The incidence of AP ranges from 10 up to 100 cases per 100,000 population per year in different parts of the world. The overall mortality rate for acute pancreatitis is 10- 15%. The mortality rate in patients diagnosed with the severe form of acute pancreatitis is up to 30- 40%. Material and methods. The study included 10 patients treated due to acute pancreatitis in two surgical departments run by one of the authors (S.G.) in the years 2004-2014, who developed a serious complication in the form of haemorrhage into the inflammatory tumour/pancreatic cyst or an adjacent organ. Haemorrhage was diagnosed based on the clinical picture, most often a sudden drop in blood pressure, peritonitis symptoms and imaging findings – abdominal ultrasound and abdominal computed tomography. Therapeutic methods included conservative treatment, endovascular embolisation and, in the absence of efficacy of the above mentioned methods, surgical treatment. Patients age and gender, the etiological factor, comorbidities, Atlanta Classification, treatment outcomes and mortality rate were assessed. Results. Alcohol was the most common etiological factor in the investigated AP cases. The patients received conservative treatment, interventional radiology treatment (endovascular embolisation) or surgical treatment. In the study group, 6 patients required surgical treatment, 3 patients received invasive radiology treatment, and conservative treatment was used in one patient. The mortality rate in the study group was 30%. Conclusions. Haemorrhages into the inflammatory cisterns or adjacent organs (stomach, transverse colon mesentery) secondary to AP are the most severe complications, which are difficult to manage. The successful use of interventional radiology methods to inhibit and prevent the recurrence of bleeding in some of the patients is a significant milestone.

2

Zgorzel Fourniera wyzwaniem dla chirurga

86%

Kuchinka J. , Matykiewicz J. , Wawrzycka I. , Kot M. , Karcz W. , Głuszek S.

|

nr 1

55-60

PL

Wstęp. Zgorzel Fournier’a jest zagrażającym życiu stanem, definiowanym jako martwicze zapalenie powięzi krocza, okolicy zewnętrznych narządów płciowych i odbytu, z możliwością szerzenia się na przylegające okolice. Jest chorobą rzadką- 1,6/100000/rok, zakażenie powodowane jest florą bakteryjną mieszaną, rzadko może być zakażeniem grzybiczym. Czynnikami ryzyka są: płeć męska, cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, nowotwory złośliwe, alkoholizm, immunosupresja, AIDS. Materiały i metody. Analizie poddano grupę czterech chorych leczonych z powodu zgorzeli Fournier’a, proces diagnostyczno-leczniczy oraz ocenę rokowania z zastosowaniem skali FGSI (Fournier’s Gangrene Severity Index). Wyniki. Wszyscy czterej chorzy poddani analizie to mężczyźni. Średni wiek zachorowania wyniósł 60 lat. U każdego z nich stwierdzono chorobę, związaną z większym ryzykiem zachorowania na zgorzel Fournier’a. Śmiertelność w całej grupie wyniosła 50%, mimo iż wszyscy chorzy mieli mniej niż 9 pkt. w skali FGSI. Dyskusja. Zespół Fournier’a pomimo coraz lepszych narzędzi diagnostycznych, postępu technologicznego, nadal pozostaje dużym problemem klinicznym, gdyż wiąże się z nim duża śmiertelność, dochodząca do 80 %. Jest stanem wymagającym niezwłocznych działań. „Złotym standardem” jest opracowanie chirurgiczne zakażonych tkanek, dodatkowo antybiotykoterapia, wyrównywanie zaburzeń wodno-elektrolitowych oraz kwasowo-zasadowych, w przypadku cukrzycy niezwykle ważna jest kontrola glikemii. Wyniki leczenia prognozowano na podstawie Fournier’s Gangrene Severity Index. Decydujące znaczenie ma moment podjęcia interwencji chirurgicznej – udowodniono, że najlepiej podjąć ją w pierwszej dobie. Terapia tlenem hiperbarycznym wzbudza kontrowersje, i nie ma badań potwierdzających skuteczność tego postępowania. Wydaje się właściwa gdy potwierdzone będzie zakażenie bakteriami beztlenowymi. Wnioski. Zespół Fournier’a stanowi nadal poważny problem kliniczny. Jego leczenie wymaga wczesnego wycięcia martwiczych tkanek, drenażu, szerokospektralnej antybiotykoterapii, w niektórych przypadkach leczenia tlenem hiperbarycznym.

3

Fournier gangrene – a challenge for the surgeon

86%

Kuchinka J. , Matykiewicz J. , Wawrzycka I. , Kot M. , Karcz W. , Głuszek S.

|

nr 1

55-60

EN

Introduction. Fournier gangrene (FG) is life - threatening condition, defined as the necrotizing fascitis of perineum and can spread to the adjacent areas. It is rare disease and infection is caused by mixed bacterial flora, seldom by fungal infection. Risk factors are: male sex, diabetes, hypertension, malignant neoplasms, alcoholism, immunospression. Material and methods. The analysis of four group patients treateted for Fournier gangrene was made about diagnostic and therapeutic process, assessment of prognosis based on Fournier’s Gangrene Severity Index). Results. All patients were males. Average age at the moment of diagnosis was 60 years. All of them had comorbidities resulting with the higher risk of susceptibility to FG. Morbitity was 50%, despite of all of patients had less than 9 points in FGSI. Discussion. The FG, despite of better diagnostic tools and technological progres remaines the significant clinical issue because of the mortality - 80%. „The golden standard” is surgical excision of necrotic tissues, antibiotics support, equation of fluid, electrolytes and base – acid balance, level of glycemia is very important. The treating results were assessed on the base of FGSI. The significance has the moment of performing the surgical intervention – it is proven, that should be carried out during 24 hours. The hyperbaric oxygen therapy is controversial. Seem to be appropriate if the infection is caused by anaerobic bacteria. Conclusions. Fournier syndrome is significant clinical issue. Its treatment requires early surgical approach with exicision of necrotic tissues, antibiotics support and treatment of hyperbaric oxygen in some cases.