Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The article shows the importance of a tale “Breughel à l’Yser” in the context of the Franz Hellens’ identity transformation which takes place during the First World War. On the one hand, in his tale Hellens refers by different means to the Breughel’s oeuvre continuing in that way the myth of Belgian writer perceived as a heir of the Flemish painters. On the other hand, via the landscape, the typical element of the Flemish master’s style, the writer introduces the elements of fantasy into a realistic description of a battlefield, creating in that way his own aesthetics of “fantastique reel” (fantastic reality). Thus, this tale enables to examine how Hellens passes fluently from the “inherited identity” to the mature writer’s identity.
2
100%
PL
Przedmiotem artykułu są trzy fototeksty pisarzy frankofońskich: Autoportrait (à l’étranger) (2000) Jeana-Philippe’a Toussainta, L’Africain (2004) Jeana-Marie Gustave’a Le Clézio i Le photographe (2006) Marca Pirleta, a w szczególności sposób funkcjonowania fotografii w strukturze dzieła literackiego. Toussaint, Le Clézio i Pirlet odbywają podróż fizyczną i mentalną w celu odnalezienia swoich korzeni i ponownego ukonstytuowania własnej tożsamości. W ten sposób tworzą swoje osobiste mapy, które autorka artykułu analizuje posługując się teorią miejsca (lieu) i nie-miejsca (non-lieu) Marca Augégo.
EN
The article analyses three different photo-texts of francophone writers: Jean-Philippe Toussaint’s Autoportrait (à l’étranger) (2000), Jean-Marie Gustave Le Clézio’s L’Africain (2004), Marc Pirlet’s Le Photographe (2006) taking into account the degree of the presence of photography in their structure. Those three writers accomplish both mental and physical travel in purpose to find their origins and to rebuild their identity. The paper analyses the authors’ approach towards the space from the perspective of Marc Augé’s theory (lieu and non-lieu).
PL
Autorka analizuje dyptyk Jeana-Philippe’a Toussainta (L’Appareil-photo, Autoportrait) podkreślając rolę licznych odniesień do estetyki Marka Rothki, zawartych w tych dwóch książkach. W obu powieściach narrator podejmuje próbę stworzenia autoportretu, a właściwie uwiecznienia na fotografii pewnej idei portretu. Odrzucenie obiektywnej wizji rzeczywistości i rozumienie obrazu jako nośnika idei stanowi element wspólny koncepcji obrazu u Rothki i u Toussainta. Obydwu artystom bliska jest koncepcja dzieła otwartego, w rozumieniu Umberto Eco. Toussaint koncentruje się na dwóch cechach dzieła otwartego, takich jak ruch i fragmentaryczność. Przerwy w narracji i liczne niedopowiedzenia wymuszają ruch ze strony czytelnika, który zmieniając punkty widzenia, tworzy nowe interpretacje powieści, nowe odczytania wciąż niejasnego portretu.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.