Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

2 Białostockie Archiwum Językowe

2 Białas M.

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Les fonctions de l’argot du sexe appréhendées au travers des anaphores dans le discours pornographique externe

100%

Białas M.

nr 23

11-25

In the era of a new sexual revolution marked mainly by coital overstimulation (Melzer 2019: 32) and sensory exploration through practices offering new uses of the body (Breton 2017: 188), the designation of an entity in the mental representation that exists in the extralinguistic world seems extremely striking, especially with regard to the construction of anaphoric reference in new media. In this regard, it is important to note that at a time of body worship reinforced by the use of new technologies, various manifestations of love are popularized on social networks as well as on thematic sites that have become essential to strategies of effective marketing. Among these web pages, there are very specific portals, namely those with pornographic content, called X pages, where one can very easily have access to numerous photos and videos allowing users to satisfy different carnal appetites. Indeed, it turns out that the immense popularity and, therefore, the effectiveness of these web portals today is not limited only to their visual side, although it is, of course, the image that plays a key role here. Analysis of a particular genre of external pornographic discourse (Paveau 2014: 50) that we propose in this paper is based on a corpus for which we have collected diastratic variational material from non-standard language, namely a hundred information sheets, referred to as erotic biographies of 93 gay and bisexual porn actors, gathered on the French-speaking site https://www.videosxgays.com. The objective of our study is to analyse the functions of sex slang apprehended through anaphoric references, which are expressed in multimodal texts with a persuasive vocation, where images, films or photos play a key referential role. In short, we will try to highlight the discursive effects that this linguistic variation seems to produce by exploiting the anaphoric reference in a particularly persuasive context, with its enormous range of specific lexical and stylistic means: periphrases, metonymies, hyperboles, etc.

W dobie nowej rewolucji seksualnej, naznaczonej głównie nadmierną stymulacją koitalną (Melzer 2019: 32) i eksploracją sensoryczną za pomocą praktyk oferujących nowe użycie ciała (Breton 2017: 188), desygnacja bytu w mentalnej reprezentacji istniejącej w świecie pozajęzykowym wydaje się niezwykle interesująca, zwłaszcza w odniesieniu do konstrukcji referencji anaforycznej w nowych mediach. W tym względzie należy zauważyć, że w dobie kultu ciała wzmocnionego wykorzystaniem nowych technologii różne przejawy miłości są popularyzowane w sieciach społecznościowych, a także w serwisach tematycznych, które stały się niezbędne dla strategii skutecznego marketingu. Wśród tych stron znajdują się bardzo specyficzne portale, a mianowicie strony z treściami pornograficznymi, zwane stronami X, gdzie w bardzo łatwy sposób można uzyskać dostęp do wielu zdjęć i filmów pozwalających użytkownikom na zaspokojenie rozmaitych apetytów cielesnych. Okazuje się bowiem, że ogromna popularność, a co za tym idzie – skuteczność tych portali internetowych nie ogranicza się dziś tylko do ich strony wizualnej, choć oczywiście to warstwa ikoniczna odgrywa tu kluczową rolę. Analiza szczególnego gatunku zewnętrznego dyskursu pornograficznego (Paveau 2014: 50), proponowana w tym artykule, opiera się na korpusie, dla którego zebraliśmy diastratyczny materiał niestandardowego języka, a mianowicie sto kart informacyjnych, określanych mianem biografii erotycznych 93 gejowskich i biseksualnych aktorów porno, publikowanych na francuskojęzycznej stronie https://www.videosxgays.com. Celem naszych badań jest sprawdzenie, jakie są funkcje slangu seksualnego ujmowanego za pomocą wyrażeń anaforycznych w multimodalnych tekstach o silnym wymiarze perswazyjnym, w których nie słowa, lecz obrazy, filmy czy zdjęcia odgrywają zasadniczą rolę referencyjną. Postaramy się zaobserwować efekty dyskursywne, jakie wywoływane są w obrębie tej odmiany językowej, wykorzystując różne typy anafor w bardzo szczególnym kontekście perswazyjnym, wraz z jej ogromną gamą specyficznych środków leksykalnych i stylistycznych: peryfraz, metonimii czy hiperboli.

Est-ce que le chef est solidaire ? Les ethos d’identification dans le discours politique hégémonique de Nicolas Sarkozy

100%

Białas M.

nr 19

23-45

Hegemonic political discourse is currently manufactured according to the modes of interaction, but also, and perhaps primarily, according to the identity of the actors involved (Patrick Charaudeau 2005). Apprehended from this point of view, this type of discourse seems to reveal much more its communication mechanisms, namely the discursive tactic, than the strength of its content. Indeed, the discursive tactic relies on the use of manifold strategies, among which persuasive strategies introduced in the discourse through the rhetorical figures appear to play a preponderant role. However, it is important to note that the aforementioned figures, being intertwined with the effects of pathos and ethos, which substitute for the values of truth, are supposed to stir the hearts of its receivers. In this paper, we are going to focus principally on the discursive ethos of the speaker considered here as a discursive means enabling the sender of the message to build an image of oneself. In conformity with the hypothesis that, in the discourse of Nicolas Sarkozy constituting the object of our study based on a corpus encompassing a dozen public speeches by the president (or approximately 65,000 words), some ethos of identification stem from the social affectation to become a central element of the discursive tactic implemented in the discourse analyzed. In other words, Sarkozy’s discourse, with its range of language instruments, seems to create the imaginaries which, through a process of irrational identification, will enable its receivers to intermingle their identity with the speaker’s, and therefore to get thrilled to a gust of adhesion to his political discourse.

D’après Patrick Charaudeau (2005), le discours politique qualifié d’hégémonique se fabrique actuellement selon les modes d’interaction, mais aussi, et peut-être principalement, selon l’identité des acteurs qui s’y trouvent impliqués. Appréhendé selon ce point de vue, ce type de discours paraît dévoiler beaucoup plus les mécanismes de communication, à savoir les procédés de sa mise en scène, que la teneur de son propos. En effet, la mise en scène discursive s’appuie sur le recours à diverses stratégies, dont les stratégies persuasives introduites dans le discours à travers les figures rhétoriques semblent jouer un rôle prépondérant. Or, il importe de faire remarquer qu’à ces dernières viennent s’ajouter les effets de pathos et d’ethos qui, tout en finissant par tenir lieu de valeurs de vérité, sont censés remuer les coeurs de ses récepteurs. Dans cet article, nous nous pencherons essentiellement sur l’ethos discursif de l’orateur qui sera considéré ici comme l’un des moyens discursifs permettant à l’émetteur du discours de construire une image de soi. En accord avec l’hypothèse que, dans le discours de Nicolas Sarkozy constituant l’objet de notre étude basée sur un corpus englobant une dizaine d’interventions publiques du président (soit 65 000 mots environ), certains ethos d’identification relèvent de l’affectif social pour devenir ainsi un élément central de la mise en scène du discours examiné. En d’autres termes, le discours sarkozien, avec son éventail d’instruments langagiers, semble chercher à se créer des imaginaires qui, par le biais d’un processus d’identification irrationnel, permettront à ses récepteurs de fondre leur identité dans la sienne et, par conséquent, de se laisser emporter par un élan d’adhésion à sa parole politique.