Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

WYBRANE ASPEKTY SPRAWNOŚCI FUNKCJONALNEJ ORAZ POCZUCIA WŁASNEJ SKUTECZNOŚCI U PACJENTÓW W WIEKU PODESZŁYM Z CUKRZYCĄ TYPU 2

100%

Rybka M. , Haor B.

|

nr 3

EN

Introduction Diabetes is a metabolic disorder characterized by a defect in the secretion of insulin hormone. In Poland, more than 3 million people suffer from diabetes and the incidence of high blood pressure is high. The proportion of patients with geriatric age over 65 years is 25-30%. This is a group of patients characterized by multichromatism requiring a holistic approach in the treatment process. Self-efficacy is an important predictor of treatment and convalescence in patients with chronic disease. It allows them to accept the disease and learn how to function with it. Aim The aim of this study was to analyse functional level and self-efficacy in geriatric patients with type 2 diabetes. Material and methods The study was performed in patients with type 2 diabetes. 100 patients were hospitalized. The diagnostic survey method was used. The questionnaire was used for the Katz scale. On the other hand, a questionnaire on the Generalized Efficacy Scale (GSES) was used to assess the degree of value of the general belief of a person with self-efficacy in coping with difficult circumstances and adversities. The significance of the results was tested using a nonparametric chi square test. The arithmetic mean and standard deviation were also used. The correlation between the two variables was calculated by R. Spearman’s correlation coefficient. Results In the study group of 100 elderly patients with type 2 diabetes mellitus, the level of self-efficacy was statistically significantly different between the sex of the respondents and their level of education. A higher level of self-efficacy was reported among men. Conclusions Sociodynamic variables partly differentiate the level of self-efficacy of seniors with type 2 diabetes. Only the gender and education level of respondents have a significant impact on self-efficacy. Physiological variables, such as sex and age, education also affected physical fitness. With age, the degree of independence of seniors decreased. Men did better in complex activities compared to women.

PL

Wstęp Cukrzyca należy do grupy schorzeń metabolicznych charakteryzujących się defektem w wydzielaniu hormonu insuliny. W Polsce na cukrzycę cierpi ponad 3 mln ludzi, a częstość zachorowań w wieku podeszłym ulega znacznemu nasileniu. Odsetek chorych w wieku geriatrycznym powyżej 65 lat sięga 25-30%. Jest to grupa chorych charakteryzująca się wielochorobowością wymagająca holistycznego podejścia w procesie leczenia. Cel Celem niniejszej pracy była analiza stopnia sprawności funkcjonalnej oraz poczucia własnej skuteczności u pacjentów w wieku geriatrycznym chorujących na cukrzycę typu 2. Materiał i metody Badania przeprowadzono wśród pacjentów ze zdiagnozowaną cukrzycą typu 2. W badaniu uczestniczyło 100 pacjentów będących w trakcie hospitalizacji. Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego, w badaniu posłużono się kwestionariuszem skali Katza. Natomiast do oceny pomiaru stopnia wartości ogólnego przekonania osoby o własnej skuteczności radzenia sobie z trudnymi okolicznościami i przeciwnościami zastosowano Kwestionariusz Skali Uogólnionej Własnej Skuteczności (GSES). Istotność wyników badano za pomocą testu nieparametrycznego chi kwadrat. Posłużono się także średnią arytmetyczną i odchyleniem standardowym. Współzależność pomiędzy dwiema zmiennymi, obliczono za pomocą współczynnika korelacji R. Spearmana . Wyniki W badanej grupie 100 osób w wieku podeszłym ze zdiagnozowaną cukrzycą typu 2 poziom poczucia własnej skuteczności istotnie statystycznie różnicowała płeć badanych oraz poziom ich wykształcenia. Wyższy poziom poczucia własnej skuteczności odnotowano wśród mężczyzn. Wnioski Zmienne socjodemograficzne częściowo różnicują poziom poczucia własnej skuteczności seniorów z cukrzycą typu 2. Tylko płeć i poziom wykształcenia respondentów miały istotny wpływ na poczucie własnej skuteczności. Również i na sprawność fizyczną miały wpływ zmienne socjodemograficzne jak płeć i wiek, wykształcenie. Wraz z wiekiem zmniejszał się stopień samodzielności seniorów. Mężczyźni lepiej radzili sobie w czynnościach złożonych w porównaniu do kobiet.

2

Opieka pielęgniarska nad pacjentem w przebiegu marskości wątroby z wykorzystaniem ICNP®

100%

Rybka M. , Krakowska D.

|

nr 2

60-71

EN

Introduction. Liver cirrhosis is a chronic progressive disease characterized by scarring of the liver parenchyma. Cirrhosis of the liver is a progressive and irreversible disease leading to its failure. Impairment of liver function inevitably leads to a number of changes in the human body. It is currently estimated that approximately 60% of patients die within four years of diagnosis of liver failure. Cirrhosis of the liver reduces the quality of life, causing increasing social, mental, health and emotional problems. Hepatic encephalopathy, which leads to brain damage, is a serious complication of long-term intoxication resulting from liver failure. Aim of the study. The aim of the study is to apply appropriate nursing interventions to a patient with liver cirrhosis resulting from alcohol abuse in a hospital ward. Case study. A 34-year-old man with cirrhosis of the liver in the period of relative liver efficiency resulting from many years of alcohol abuse hospitalized in the hospital ward due to decompensation of the liver function in the form of yellowing skin integuments, edema of the lower legs, trace ascites and symptoms of fluid in the right pleural cavity. Conclusions. Comprehensive care provided by the medical staff significantly improved the general condition and well-being of the patient, but all activities should be systematically implemented to counteract the progressive process of liver failure.

PL

Wstęp. Marskość wątroby to przewlekła choroba postępująca o charakterze bliznowacenia miąższu wątroby. Marskość wątroby jest postępującą i nieodwracalną chorobą prowadząca do jej niewydolności. Upośledzenie pracy wątroby prowadzi nieuchronnie do szeregu zmian w organizmie człowieka. Obecnie szacuje się, że około 60% pacjentów umiera w ciągu czterech lat od ustalenia rozpoznania niewydolności wątroby. Marskość wątroby obniża jakość życia powodując jednocześnie narastające problemy społeczne, psychiczne, zdrowotne i emocjonalne. Poważnym powikłaniem długotrwałego zatrucia, wynikającego z niewydolności wątroby, jest encefalopatia wątrobowa, która prowadzi do uszkodzenia mózgu. Cel pracy. Celem pracy jest zastosowanie odpowiednich interwencji pielęgniarskich wobec pacjenta z marskością wątroby powstałą w skutek nadużywania alkoholu przebywającego w oddziale szpitalnym. Prezentacja przypadku. 34-letni mężczyzna z marskością wątroby w okresie względnej wydolności wątroby powstałą w wyniku wieloletniego nadużywania alkoholu hospitalizowany w oddziale szpitalnym z powodu dekompensacji funkcji wątroby w postaci zażółcenia powłok skórnych, obrzęków podudzi, śladowego wodobrzusza oraz objawów płynu w jamie opłucnej prawej. Wnioski. Całościowa opieka zapewniona ze strony personelu medycznego znacznie poprawiła stan ogólny oraz samopoczucie pacjenta, jednak wszystkie działania należy systematycznie realizować, by przeciwdziałać postępującemu procesowi niewydolności wątroby.

3

Kodeks etyki a zjawisko uporczywej terapii w pracy pielęgniarki

100%

Rybka M. , Koszczka R.

|

2022

|

tom 7

|

nr 3

68-80

EN

Introduction. The Code of Nursing Ethics is a moral guide to professional conduct. It presents the actions and attitudes that nurses should present towards the patient, co-workers and professional practice. The standards contained in the Code of Professional Ethics help in solving moral dilemmas that arise during everyday professional work. Ethical dilemmas include: the phenomenon of persistent therapy. This term means the use of medical procedures and treatments disproportionate to the intended goals of therapy. The aim. The aim of the study was to find out the opinions of nurses on the impact of ethics on decisions made in the case of persistent therapy. Materials and methods. The respondents confirmed the occurrence of the phenomenon of persistent therapy applied to patients. The implementation of the principles of the Code of Nursing Ethics in the discussed aspect encounters a number of difficulties. The knowledge of the code of professional ethics was assessed by the nurses as very good, 90% of the respondents encountered the phenomenon of persistent therapy. A group of ¾ of the respondents correctly defines the term persistent therapy. Results. The respondents confirmed the occurrence of the phenomenon of persistent therapy applied to patients. The implementation of the principles of the Code of Nursing Ethics in the discussed aspect encounters a number of difficulties. The knowledge of the code of professional ethics was assessed by the nurses as very good, 90% of the respondents encountered the phenomenon of persistent therapy. Conclusions. The latest medical achievements allow for long-term, artificial life support, but this is not always in line with the teachings of ethics. The line between fighting for life and prolonging agony is slowly disappearing. Nurses in their work encounter situations where the borderline of therapy that brings a positive therapeutic effect is crossed, and actions aimed at persistent therapy. Pressure from the patient's family was one of the factors leading to the decision to conduct futile therapy by the medical staff.

PL

Wstęp. Kodeks etyki pielęgniarskiej stanowi moralny drogowskaz postępowania zawodowego. Przedstawia on działania i postawy jakie powinny prezentować pielęgniarki wobec pacjenta, współpracowników oraz praktyki zawodowej. Normy zawarte w kodeksie etyki zawodowej służą pomocą w rozwiązywaniu dylematów moralnych pojawiających się w czasie wykonywania codziennej pracy zawodowej. Do dylematów etycznych należy m.in. zjawisko uporczywej terapii. Termin ten oznacza stosowanie procedur i zabiegów medycznych nieproporcjonalnych do zamierzonych celów terapii. Cel. Celem badań było poznanie opinii pielęgniarek na temat wpływu etyki na podejmowane decyzje w sytuacji stosowania uporczywej terapii. Materiały i metody. Badaniem objęto grupę 100 pielęgniarek aktywnych zawodowo. Grupą respondentów byli studenci II stopnia na kierunku pielęgniarstwo. Wiek respondentów mieścił się w przedziale 25 do 56 lat. Metodą wykorzystaną w pracy był sondaż diagnostyczny. Narzędziem badawczym był kwestionariusz ankiety konstrukcji własnej, składający się z 22 pytań zamkniętych. Wyniki. Respondenci potwierdzili występowanie zjawiska uporczywej terapii stosowanej wobec pacjentów. Wdrożenie do praktyki zasad Kodeksu etyki pielęgniarskiej w omawianym aspekcie napotyka na szereg trudności. Znajomość kodeksu etyki zawodowej pielęgniarki oceniły na bardzo dobrym poziomie. Większość, czyli 90% respondentów spotkała się ze zjawiskiem uporczywej terapii. Grupa ¾ badanych wskazuje poprawnie definicję pojęcia uporczywa terapia. Wnioski. Najnowsze osiągnięcia medyczne pozwalają na długotrwałe, sztuczne podtrzymywanie życia tylko nie zawsze jest to zgodne z naukami etyki. Pielęgniarki w swojej pracy napotykają sytuacje gdzie następuje przekroczenie granicy terapii przynoszącej pozytywny efekt terapeutyczny, a działaniami zmierzającymi w kierunku uporczywej terapii. Do czynników wiodących do podejmowania decyzji o prowadzeniu terapii daremnej przez personel medyczny była presja ze strony rodziny pacjenta.

4

Ocena sprawności instrumentalnej seniorów ze zdiagnozowaną cukrzycą typu 2 a poczucie własnej skuteczności

80%

Rybka M. , Rzepka O. , Przybylska J. , Ślusarz R.

|

nr 3

28-43

EN

Intoduction. Type 2 diabetes is a metabolic disorder that most often relates to elderly people. It is a vital clinical problem and results in a negative impact on life expectancy and quality of seniors' life . Aim. The purpose of the study was to analyze the impact of seniors' instrumental skills diagnosed with type 2 diabetes in relation to self-efficacy. Material and methods. There were 100 patients with type 2 diabetes who participated in the study. A self-report questionnaire, a Lawton scale, and a standardized GSES General Efficacy Scale were used. Results. Men with advanced diabetes have a significantly higher level of self-efficacy than women. They also deal with daily instrumental skills better than women. The highest sklifulness was represented by seniors with tertiary and secondary education and the lowest by people with basic education. Conclusions. Instrumental skills of seniors with type 2 diabetes differentiates their opinions on self-efficacy.

PL

Wstęp. Cukrzyca typu 2 to zespół zaburzeń metabolicznych, która najczęściej dotyczy osób w starszym wieku. Stanowi ona istotny problemem kliniczny oraz wykazuje negatywny wpływ na długość i jakość życia seniorów. Cel. Celem prowadzonych badań była analiza wpływu sprawności seniorów z cukrzycą typu 2 w czynnościach instrumentalnych w odniesieniu do poczucia własnej skuteczności. Materiał i metody. W badaniu uczestniczyło 100 pacjentów z cukrzycą typu 2. Wykorzystany został kwestionariusz ankiety konstrukcji własnej, skala Lawtona oraz standaryzowana Skala Uogólnionej Własnej Skuteczności GSES. Wyniki. Mężczyźni chorujący na cukrzycę w wieku podeszłym posiadają zdecydowanie wyższy poziom poczucia własnej skuteczności w odniesieniu do kobiet. Lepiej radzą sobie także w instrumentalnych czynnościach dnia codziennego porównaniu do kobiet. Najwyższą sprawność w czynnościach instrumentalnych prezentowali seniorzy z wykształceniem wyższym oraz średnim a najniższą- osoby z wykształceniem podstawowym. Wnioski. Sprawność instrumentalna seniorów z cukrzycą typu 2 różnicuje ich opinie w zakresie poczucia własnej skuteczności.

5

Ocena sprawności osób w wieku podeszłym

80%

Rybka M. , Rezmerska L. , Haor B.

|

nr 2