Celem artykułu jest analiza, w jakim stopniu i czyim interesem powinien się kierować organ inspekcji ochrony środowiska, podejmując decyzję o wstrzymaniu użytkowania instalacji dużego obiektu energetycznego spalania. Badaniu poddano jedynie postępowanie w oparciu o art. 367 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska z tego względu, że fakultatywny charakter tego postępowania w połączeniu z możliwością wyznaczenia dodatkowego terminu na usunięcie naruszeń jedynie na wniosek strony budzi wątpliwości autorów niniejszego artykułu w zakresie ważenia interesów publicznego i prywatnego. W analizowanym postępowaniu interes publiczny przejawiający się w obowiązku ochrony środowiska ujęty w art. 5 i 74 Konstytucji RP jest przeciwstawiany interesowi prywatnemu, w głównej mierze wyrażonemu w art. 20–22 oraz 31 Konstytucji RP, tj. zasadom własności prywatnej i swobody działalności gospodarczej. Organ inspekcji ochrony środowiska każdorazowo musi dokonać wnikliwej analizy, przykładając stan faktyczny danej sprawy do wytycznych zawartych w powyżej wskazanych artykułach Konstytucji RP, kierujących rozstrzygnięcie w przeciwnych kierunkach. Autorzy niniejszego artykułu wskazują, że w szczególności w przypadku dużych obiektów energetycznego spalania, interes użytkowników tych instalacji doznaje nieuzasadnionego uszczerbku przejawiającego się specyfiką procedury postępowania o wstrzymanie użytkowania instalacji w oparciu o art. 367 prawa ochrony środowiska.