The concept of work is largely undervalued and even disregarded in the contemporary political thought dominated by political liberalism. There is an unfortunate tendency to trap the reflection on work between two extreme positions. In Marxist terms, work is the first need of man, work creates man, and ultimately may even not only distort human nature but dehumanize man as well. In the Arendtian approach, labour and work are entirely attributed to the sphere of pure necessity. Her hierarchy of labour, work and action implies that freedom and autonomy can be realized only in action allowing for full realization of a political existence. Personalistic political thought operates between the two extreme positions mentioned above. Work is treated as the means to meet human needs, but also serves the realization of the common good and is the expression of human creativity.
PL
We współczesnej myśli politycznej zdominowanej przez nurt neutralnego liberalizmu politycznego praca jest pojęciem nieprzemyślanym, a w dużej mierze nawet zapoznanym. Istnieje niebezpieczna tendencja, aby namysł nad pracą zamykał się między dwoma skrajnymi podejściami. W ujęciu marksistowskim praca jest pierwszą potrzebą człowieka, praca tworzy człowieka, a w ostateczności może nawet nie tylko zniekształcić naturę ludzką, lecz wręcz człowieka odczłowieczyć. W podejściu wyłożonym przez Hannah Arendt w Kondycji ludzkiej praca jest w całości przypisana sferze czystej konieczności. W zaproponowanej przez nią hierarchii pracy, wytwarzania i działania, tkwi założenie, że ludzka wolność i autonomia mogą znaleźć spełnienie tylko w działaniu umożliwiającym pełną realizację egzystencji politycznej. Personalistyczna myśl polityczna unika skrajności obydwu podejść. Praca jest postrzegana jako środek zaspokajania potrzeb, ale służy również realizacji dobra wspólnego i jest wyrazem twórczości człowieka.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.