Cel: Celem badania było ustalenie, czy i w jaki sposób styl przywiązania i postawy rodzicielskie mają znaczenie w powstawaniu przestępczości seksualnej. Zakładano występowanie: 1) związków między dominującym stylem przywiązania i typem popełnionego przestępstwa, 2) różnic między gwałcicielami i sprawcami wykorzystania seksualnego dziecka w nasileniu postaw rodzicielskich (ojców i matek sprawców), 3) różnic w nasileniu postaw rodzicielskich (matek i ojców) sprawców wykorzystania seksualnego dziecka w zależności od posiadanego przez nich stylu przywiązania, 4) różnic w nasileniu postaw rodzicielskich (matek i ojców) gwałcicieli w zależności od ich stylu przywiązania. Metody: Przebadano dwie grupy sprawców płci męskiej: gwałcicieli i osoby dopuszczające się czynności seksualnej z małoletnim poniżej 15 r.ż. osadzonych w zakładach karnych w Polsce. Grupy liczyły odpowiednio 48 i 69 osób. Pomiaru zmiennej styl przywiązania dokonano za pomocą narzędzia Experiences in Close Relationship Inventory opracowanego przez Brennan, Clark i Shavera. Zmienną postawy rodzicielskie zmierzono wykorzystując Kwestionariusz retrospektywnej oceny postaw rodziców autorstwa Plopy. Wyniki: Obie grupy różniły się w zakresie postawy akceptacji-odrzucenia i niekonsekwencji matki. Sprawcy wykorzystania seksualnego dziecka różnili się między sobą istotnie w zakresie postaw rodzicielskich w zależności od ich dominującego stylu przywiązania. Ogólna tendencja pokazywała różnice między sprawcami o bezpiecznym i pozabezpieczanymi stylami przywiązania w zakresie postaw: niekonsekwentnej ojca i matki oraz wymagającej matki. Wnioski: Przyjęte założenia o tym, że rodzice odgrywają pewną rolę w etiologii przestępczości seksualnej zostały potwierdzone częściowo. Styl przywiązania do opiekuna oraz postawy rodzicielskie matek i ojców sprawców mają znaczenie w etiologii przestępczości seksualnej. Charakter tego zjawiska jest złożony i nie da się go wyjaśniać włączając w plan badawczy pojedyncze czynniki.
Artykuł jest próbą uporządkowania i charakterystyki czynników oddziałujących na dziecko-ofiarę w sytuacji badania psychologiczno-seksuologicznego prowadzonego na potrzeby opinii sądowej. Autorki wskazują na potencjalne znaczenie zmiennych związanych z osobą ofiary, sprawcą wykorzystania, czynem, osobą badającego, i przebiegu samego badania w wystąpieniu wtórnej wiktymizacji dziecka. Artykuł ma charakter przeglądowy, opisane w nim teorie i wyniki badań wykorzystano do postawienia hipotez o występowaniu czynników chroniących i czynników ryzyka wtórnej wiktymizacji w sytuacji badania.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.