The aim of the article was to trace the changes that have occurred in recent years in Poland in tourism in rural areas. Due to the significant percentage of agricultural land (approx. 60%) and forests (approx. 30%) in the structure of land use, particular attention was paid to agrotourism and forest tourism. Additionally, the problem of categorisation of rural accommodation facilities was discussed. The paper uses data from the Central Statistical Office for the years 2010 and 2016 and data from portals run by the Polish Federation of Rural Tourism “Hospitable Farms” and the State Forests. This article was based on the analysis of existing data (desk research). The study shows that most agritourism accommodation was located in small farms, but agritourism services more often offered larger and economically stronger farms. Due to the small scale of agritourism services provision, its significant impact on rural areas development should not be assumed. Constantly growing number of people using various forms of forest education and constantly growing number of forest tourist facilities proves the increased interest of the society in this form of rural tourism and the positive benefits of staying in forested areas.
PL
Celem artykułu było prześledzenie zmian w turystyce, jakie zaszły w ostatnich latach na obszarach wiejskich w Polsce. Ze względu na znaczny odsetek gruntów rolnych (ok. 60%) i lasów (ok. 30%) w strukturze użytkowania ziemi szczególną uwagę zwrócono na agroturystykę i sylwanoturystykę. Dodatkowo poruszono problem kategoryzacji wiejskiej bazy noclegowej. W pracy wykorzystano dane Głównego Urzędu Statystycznego dla lat 2010 i 2016 oraz dane zamieszczone na portalach prowadzonych przez Polską Federację Turystyki Wiejskiej „Gospodarstwa Gościnne” oraz Lasy Państwowe. Niniejszy artykuł opiera się na analizie danych zastanych (tzw. desk research). Przeprowadzone badanie pokazało, że najwięcej kwater agroturystycznych zlokalizowanych było w małych gospodarstwach rolnych, jednakże usługi agroturystyczne częściej oferowały gospodarstwa większe i silniejsze pod względem ekonomicznym. Ze względu na małą skalę świadczenia usług agroturystycznych nie powinno się zakładać istotnego jej wpływu na rozwój terenów wiejskich. Ciągle rosnąca liczba osób korzystających z różnych form edukacji leśnej oraz stale wzrastająca liczba leśnych obiektów turystycznych świadczy o zwiększonym zainteresowaniu przez społeczeństwo tą formą turystyki wiejskiej oraz o pozytywnych korzyściach, jakie niesie za sobą przebywanie na terenach zalesionych.
The paper presents an attempt of determination of changes in the level of socio-economic development of communes in the Lubelskie Voivodship. The variability of socio-economic development for 2005 and 2015 was determined based on the measure of development proposed by Hellwig. The research covered 193 communes, including 166 rural communes and 27 urban-rural communes. The source material was data for the local level (i.e., communes) obtained from the Local Data Bank of the Central Statistical Office. The research showed that the Lubelskie Voivodship is characterized by relatively high internal socio-economic variability. High level of development was usually obtained for urban-rural communes and communes neighboring on urban communes. The lowest level was determined for communes characterized by peripheral location. The large majority of communes represented a moderate level of socio-economic development. An increase in the general level of socio-economic development was observed in 2015 in comparison to 2005 in the majority of communes of the Lubelskie Voivodship.
PL
W pracy podjęto próbę określenia zmian poziomu rozwoju społeczno-gospodarczego gmin województwa lubelskiego. Zróżnicowanie poziomu rozwoju społeczno-gospodarczego dla 2005 i 2015 roku wyznaczono w oparciu o miernik rozwoju Hellwiga. Badaniami objęto 193 gminy, z czego 166 to gminy wiejskie, a pozostałe 27 to gminy miejsko-wiejskie. Materiał źródłowy stanowiły dane dla poziomu lokalnego (tj. gmin) pozyskane z Banku Danych Lokalnych Głównego Urzędu Statystycznego. Z przeprowadzonych badań wynika, że województwo lubelskie charakteryzuje się dość dużym zróżnicowaniem wewnętrznym pod względem społeczno-gospodarczym. Wysoki poziom rozwoju uzyskiwały najczęściej gminy miejsko-wiejskie oraz sąsiadujące z gminami miejskimi. Najmniejszy natomiast przyjmowały gminy charakteryzujące się peryferyjnym położeniem. Zdecydowana większość gmin reprezentowała średni poziom rozwoju społeczno-gospodarczego. W 2015 roku w stosunku do roku 2005 w większości gmin województwa lubelskiego odnotowano wzrost ogólnego poziomu rozwoju społeczno-gospodarczego.
The aim of the study is to compare activities undertaken within the framework of shaping the main public spaces of the towns of Lubelskie Voivodeship and to verify the hypothesis of unification of the physiognomy of public town squares. In addition, the authors try to define other trends in the formation of urban public spaces, paying particular attention to the changes that have been made in the development of town squares. The study includes 48 projects assuming a change of spatial development or the creation of town squares in 39 towns of the Lubelskie Voivodeship in the years 2000–2020 (total of 40 town squares). Revitalization activities undertaken as part of the arrangement of town squares are typical for this kind of investments. They include equipping with elements of small architecture, building or modernizing a fountain, modernizing the square’s surface, organizing greenery and locating car parks. For the negative tendencies can be considered the physiognomy unification of town squares, excessive curing of the surface and the departure from the region’s culture, tradition and history.
PL
Celem artykułu jest porównanie działań podjętych w ramach kształtowania kluczowych przestrzeni publicznych miast województwa lubelskiego oraz weryfikacja założenia o powszechnej unifikacji ich fizjonomii. Dodatkowo autorzy starają się określić inne trendy w formowaniu tych miejskich przestrzeni publicznych, zwracając szczególną uwagę na zmiany, jakich dokonano w zagospodarowaniu placów. Analiza obejmuje 48 projektów zakładających zmianę zagospodarowania lub utworzenie placów miejskich w 39 miastach województwa lubelskiego w latach 2000–2020 (łącznie 40 placów). Wyniki wskazują, że działania rewitalizacyjne podjęte w ramach aranżacji tych miejsc są typowe dla tego rodzaju inwestycji. Są to najczęściej: wyposażenie w elementy małej architektury, budowa lub modernizacja fontanny, modernizacja nawierzchni placu, porządkowanie zieleni oraz lokowanie miejsc postojowych. Za negatywne tendencje można uznać unifikację fizjonomii placów miejskich, ich „betonozę” oraz odchodzenie od kultury, tradycji i historii regionu.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.