Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

1 2003

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Cement and concrete - 7000 BC to 1900 AD

100%

Bensted J. , Coleman N.

tom R. 8/70, nr 3

134-142

The origins of cement and concrete - from lime-based cement and gypsum plaster in antiquity, through pozzolanic cement and Roman cement to Portland cement with gypsum addition, recognised as compatible with definition of what Portland cements now are have been presented. The earliest known concrete is that of a floor found at Yiftah El. Southern Galilee (ca. 7000 BC). Important events and figures in cement and concrete are depicted, as Roman architect Vitruvius (around 13 BC), Caesar Augustus' decree which had a considerable effect on construction in the Roman Empire, and Augustinus Aurelius better known as St. Augustine of Hippo. After the Roman period a gradual decline in the quality of mortar used in building continued through the Middle Ages, till the 14th century, when the quality of lime started again to improve. Major advances began to arise in the 18th century. In 1756 John Smeaton built a lighthouse using slaked lime with the pozzolanic trass and some copper slag. Rev. James Parker developed a cement that he patented in 1796 under the name of Roman cement. However the main event in the construction was the appearance of Portland cement in 1824, when a patent was granted to Joseph Aspdin.

Przedstawiono pochodzenie cementu i betonu - od cementu wapiennego i gipsu w starożytności, poprzez cement pucolanowy i romański do cementu portlandzkiego produkowanego z dodatkiem gipsu, który już odpowiadał definicji tego, czym cementy portlandzkie są obecnie. Najdawniejszy znany beton to posadzka odkryta w Yiftah El w południowej Galilei (około 7000 p.n.e.). Opisano ważne postacie i wydarzenia, które odegrały rolę w rozwoju cementu i betonu, jak rzymski architekt Witruwiusz (rok 13 p.n.e.), dekret Oktawiana Augusta mający poważny wpływ na budownictwo w Cesarstwie Rzymskim i dzieło Augustinusa Aureliusa, znanego jako św. Augustyn z Hippo. Po okresie rzymskim stopniowy spadek jakości zaprawy używanej w budownictwie trwał przez Średniowiecze, do wieku czternastego, kiedy jakość wapna znów zaczęła się poprawiać. Większy postęp nastąpił w wieku osiemnastym. W 1756 John Smeaton do budowy latarni morskiej użył gaszonego wapna z dodatkiem trasu i żużla miedziowego. Wielebny James Parker opracował cement opatentowany w roku 1796 pod nazwą cement romański. Największym wydarzeniem w budownictwie było jednak pojawienie się w cementu portlandzkiego, w roku 1824, w którym patent uzyskał Joseph Aspdin.