Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
|
|
nr 2
EN
The purpose of this research was to investigate the relationship between parental attitudes, empathy, and aggression of adolescent children. Two hundred and one Polish students in age 16 – 18 years participated in this study (57% were girls), they brought up in a full family. IRI (Davis, 1983) was used to measure empathy, Buss & Perry Aggression Questionnaire (1993) was used to measure aggression, and Polish scale KPR-Roc (Plopa, 2008) was used to measure retrospective parenting styles in terms of five attitudes: acceptance/rejection, requirements, autonomy, inconsistencies and overprotecting. The results of these studies show that there is a relationship between parenting attitudes and levels of empathy and aggressive behaviours in children. The ability to take someone perspective and empathic concern by sons and daughters mainly depends on the attitudes of the same gender parent. For the level of daughters’ empathy, the predictions turned out to be mothers' attitudes, while the level of empathy of sons was explained by the fathers’ attitudes. Moreover, lack of positive attitudes of fathers and the intensification of negative, influences on the inability to cope with their own emotions by young people of both genders and increase their personal distress. Diagnosis of youthful aggression was considered in the context of positive and negative parental attitudes that can promote or inhibit the aggressiveness of their children. Positive and negative attitudes of both parents were important for the level of aggression of children depending on the type of aggressive action. The direct aggression of girls was influenced by the negative attitudes of both parents, and indirect aggression was explained mainly by the attitudes of fathers. In boys, for the level of physical and verbal aggression, the attitudes of mothers turned out to be important, while for indirect aggression like anger and hostility – mainly fathers' attitudes. Studies confirm that both mother and father play an important role in shaping the appropriate social skills of their child. There is a distinct relationship between mothers’ and fathers’ attitudes and empathic/aggressive behaviour of their children.
PL
Celem badań była analiza związku między postawami rodzicielskim a poziomem empatii i agresji dorastających dzieci. W badaniach wzięło udział 201 adolescentów w wieku 16–18 lat wychowywanych w pełnej rodzinie w dużym mieście. Do pomiaru empatii użyto kwestionariusza IRI (Davis 1983), poziom agresji diagnozowano na podstawie wyników kwestionariusza Bussa i Perry’ego (1992), a KPR -Roc (Plopa 2008) użyto do pomiaru retrospektywnych zachowań rodzicielskich pod kątem pięciu postaw: akceptacja/odrzucenie, nadmierne wymagania, autonomia, niekonsekwencja oraz nadmierna ochrona. Wyniki badań własnych potwierdzają istnienie związku między postawami rodzicielskimi a poziomem zachowań empatycznych i agresywnych u dzieci. Umiejętność przyjmowania cudzej perspektywy oraz współodczuwania przez synów i córki zależy w dużym stopniu od postaw rodzica tej samej płci. Dla poziomu empatii dziewcząt predyktorami okazały się postawy matek, zaś poziom empatii chłopców w największym stopniu wyjaśniają postawy ojców. Ponadto, brak pozytywnych postaw ojców i duże nasilenie negatywnych ma związek z nieumiejętnością radzenia sobie z własnymi emocjami przez młodzież obu płci i wzmaga ich personalny dystres. Również diagnoza poziomu agresji młodzieńczej była rozpatrywana w kontekście pozytywnych oraz negatywnych postaw rodzicielskich, które mogą sprzyjać bądź hamować agresję swoich dzieci. Zarówno pozytywne jak i negatywne postawy obojga rodziców miały istotne znaczenie dla nasilenia agresji dzieci w zależności od rodzaju aktu agresywnego. Agresję bezpośrednią dziewcząt najsilniej wyjaśniały negatywne postawy obojga rodziców, zaś agresję pośrednią głównie postawy ojców. U chłopców, dla poziomu agresji fizycznej i werbalnej istotne okazały się postawy matek, zaś dla agresji pośredniej jak gniew i wrogość – głownie postawy ojców. Wyniki badań potwierdzają, że zarówno matka, jak i ojciec odgrywają istotną rolę w kształtowaniu odpowiednich społeczno-emocjonalnych umiejętności swojego dziecka. Dowiodły również istnienia odmiennych wzorców relacji pomiędzy postawami matek i ojców a zachowaniem empatycznym i agresywnym ich dzieci.
PL
W dniach 25–29 lipca 2005 r. w Berlinie już po raz dziesiąty w historii stowarzyszenia IASCL –International Association for the Study of Child Language (Międzynarodowe Stowarzyszenie Badań nad Językiem Dziecka) – odbył się międzynarodowy kongres poświęcony tematycerozwoju językowego dziecka. Tegoroczne spotkanie odbywało się pod hasłem: Międzyjęzykowe i międzykulturowe aspekty prawidłowego i nieprawidłowego przyswajania języka.
|
|
nr (1/2018)
225-240
EN
Aim: The aim of this study was to show similarities and differences between foster and biological parents in experiencing parenting difficulties. One of the hypotheses states that there are differences between biological and foster parents when it comes to a range of received and given support expected from both family and others. Methods: In this research an in-depth interview and a questionnaire designed by the author were used. The tool includes closed questions about parenting knowledge, skills, and competence in the upbringing and care of their children. Questions also focused on the resources of parents and outside support. Quality and quantity analysis was applied to a sense of support received and expected by parents. Results: The results obtained suggest a difference between biological and foster parents when it comes to the sense of support coming from outside. Specialists, institutions, other parents and teachers are more supportive towards foster parents than bio logical ones. Partners, family, friends (people close to family) are more supportive towards biological parents. Conclusions: There are differences both in terms of received and expected social and institutional support among biological and foster parents.
PL
Cel: Celem prezentowanych badań było ukazanie podobieństw oraz różnic pomiędzy rodzicami zastępczymi i biologicznymi w doświadczaniu trudności rodzicielskich. Jedna z głównych hipotez zakłada istnienie różnic pomiędzy rodzicami biologicznymi a rodzicami zastępczymi w zakresie poczucia wsparcia otrzymywanego oraz oczekiwanego od osób bliskich i obcych. Metody: W badaniach zostało wykorzystane narzędzie własne autorki oraz wywiad pogłębiony. Kwestionariusz ankiety zawierał pytania dotyczące wiedzy, umiejętności i kompetencji w zakresie wychowania, opieki nad dzieckiem oraz zasobów własnych i wsparcia od innych. Analizie ilościowej i jakościowej poddano poczucie wsparcia otrzymywanego, i oczekiwanego przez rodziców. Wyniki: Uzyskane wyniki badań sugerują istnienie różnic pomiędzy rodzicami biologicznymi a rodzicami zastępczymi w zakresie odczuwania poczucia wsparcia udzielanego przez inne osoby. Specjaliści, instytucje, inni rodzice, nauczyciele stanowią większe źródło wsparcia dla rodziców zastępczych niż dla rodziców biologicznych. Partnerzy, rodzina, przyjaciele (osoby bliższe) są większym źródłem wsparcia dla rodziców biologicznych niż dla rodziców zastępczych. Wnioski: Istnieją różnice zarówno w zakresie otrzymywanego, jak i oczekiwanego wsparcia społecznego oraz instytucjonalnego wśród rodziców biologicznych i zastępczych.
PL
Parental communications strategies in interactionAdult orientation in child development reveals the parents’ upbringing concepts and allows predicting the results of refl exive interactions between an adult and a child (Goodnow, Colins 1990, Miller, Davis 1992, Kielar-Turska 1997). Numerous studies point to the significance of the mother’s communication strategy in the child’s development (e.g. Bornstein, Cote 2005; Ozcaliskan, Goldin-Meadow 2005). A correlation between a child’s behaviour and the strategies employed in the adult’s contact with him/her has been confirmed. The observational study on 99 children aged 2.6 at various stages of linguistic development (developmental norm; with underdeveloped speech; high-achieving) in contact with their mothers has demonstrated that a child’s behaviour leads a mother to employ corresponding strategies. Thus, the mothers of children in normal linguistic and communicative development actually employed developing strategies more often and broadened the child’s attention. They engaged in play with the child and were able to adjust to him/her. In turn, the mothers of children with underdeveloped speech tended to do things for the child by limiting its activities through operative control. Difficulties in adjusting to the child were noted. Finally, the mothers of overdeveloped children frequently did not participate in the child’s activities, granting him/her significantliberty. In play, the mothers broadened the child’s attention or redirected it to other objects. The results of the study encourage a rethinking of the problem of mutual impact of an adult’s and a child’s behaviour in everyday interaction. They may also serve as a resource for educating parents.
EN
The research on the sense of life quality among the handicapped people, conducted in Poland throughout twenty years, shows that there is an increasing change in the way of thinking about the disabled, both by themselves and by fully fit people. The paper gives a short theoretical presentation indicating a multitude of theoretical models, as well as own research. On the basis of quantitative and qualitative analysis of the achieved results of the research, the structure of life quality evaluation of mentally handicapped young people is described and compared with the group of fully fit youth.
6
Content available Spis treści
63%
|
|
tom 12
7-8
7
Content available Od Redakcji
63%
|
|
tom 12
9-18
EN
Aim. The aim of the studies made was to check whether, in the situation of deprivation of social relations caused by forced isolation as a result of a pandemic, for children during their early school period, having siblings may constitute a protective factor in the context of the development of socio-emotional relations. Method. The respondents were parents of children starting school education (6–8 years). To answer, two studies were conducted. The first (involving 104 parents) focused on the differences in the level of behavioural manifestations of executive functions and social competencies among children without siblings and children with siblings. The second (involving 227 parents) concerned the differences in socio-emotional competencies (internalizing and externalizing behaviours) and pro-social behaviour of children. Results. The research confirmed that having siblings can be perceived both as a protective factor and a factor hindering the development of socio-emotional competencies of children starting school. It can protect against internalizing behaviours and favour externalizing behaviours. The research also highlighted gender differences. With regard to the girls, the number of siblings was important for the skills related to cognitive behaviour control, i.e., inhibition, and positive social adaptation. In boys, the greatest variation occurred in terms of pro-social behaviour.
PL
Cel. Celem podjętych badań było sprawdzenie, czy w sytuacji deprywacji relacji społecznych dzieci w okresie wczesnoszkolnym, spowodowanej przymusową izolacją wywołaną pandemią, posiadanie rodzeństwa może stanowić czynnik ochronny w kontekście rozwoju relacji społeczno-emocjonalnych. Metoda. Grupę badaną stanowili rodzice dzieci rozpoczynających edukację szkolną (6–8 lat). W celu odpowiedzi na postawione pytanie przeprowadzono dwa badania. Pierwsze z nich (obejmujące 104 rodziców) koncentrowało się wokół różnic w poziomie behawioralnych przejawów funkcji wykonawczych i kompetencji społecznych wśród jedynaków i dzieci posiadających rodzeństwo. Drugie (obejmujące 227 rodziców) zaś dotyczyło różnic w zakresie kompetencji społeczno-emocjonalnych (zachowań internalizacyjnych i eksternalizacyjnych) oraz zachowań prospołecznych dzieci. Wyniki. Badania potwierdziły, że rodzeństwo może być postrzegane jako czynnik zarówno ochronny, jak i utrudniający kształtowanie kompetencji społeczno-emocjonalnych dzieci rozpoczynających naukę szkolną. Posiadanie rodzeństwa może chronić przed zachowaniami internalizacyjnym i sprzyjać zachowaniom eksternalizacyjnym. Badania zaakcentowały także różnice płciowe. W przypadku dziewczynek liczba rodzeństwa miała znaczenie dla umiejętności związanych z poznawczą kontrolą zachowania – hamowaniem oraz pozytywnym społecznym przystosowaniem. U chłopców największe zróżnicowanie występowało w zakresie zachowań prospołecznych.
9
Content available Tytuł
51%
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.