PL
 |
EN
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 18

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available "Might we become God?" Some methodological remarks on theosis
100%
Nawracała T.
Poznańskie Studia Teologiczne
|
2012
|
nr 26
165-176
PL
Chrześcijańska wizja człowieka ukazuje go jako nieustannego wędrowca do Boga. To bycie z Bogiem ukazuje się człowiekowi jako przedmiot najgłębszych nadziei i pragnień, które stopniowo realizują się aż do pełni w życiu wiecznym. Eschatologiczne wejście człowieka we wspólnotę z Osobami Trójcy Świętej określa się tradycyjnie słowem przebóstwienie. Co jednak oznacza? Jaką rzeczywistość określa dosłownie, a nie przenośnie? Niniejszy artykuł wskazuje na kilka istotnych elementów koniecznych do rozpatrywania theosis człowieka. Nie chodzi tylko o wskazanie możliwości przebóstwienia jako takiego, tylko o pewną metodologię mówienia o nim. Kluczowe jest bowiem pytanie, jak daleko theosisniweluje dystans między człowiekiem a Bogiem.
2
Content available remote Gdzie jest basileia? Biblijne, historyczne i teologiczne aspekty współczesnej dyskusji na temat królestwa Bożego
100%
Nawracała T.
Poznańskie Studia Teologiczne
|
2011
|
nr 25
173-211
EN
Autobiografia mistyczna (Mystcal Autobiography)by Marianna Marchocka (1603-1652),a discalced Carmelite, forms a heterogeneous corpus of notes hastily edited at the request of her confessor, who was to destroy them immediately after reading. Though Marchocka’s text is not free from linguistic errors, it is free from any aesthetic ornamentation, providing a „brute” and reliable testimony of a mystical experience. Despite atomiBation of the composition and stylistic defects, it is a reflection of the transcendence and inexpressibility of the experience, conveyed in a manner characteriBed by a low degree of theological conceptualiBation and a large number of evidently apophatic phrases scattered throughout the text. It is a theologically asystemic, unaesthetic and apophatic statement, and as such emphatically exemplifies the essence of a mystical text – an account of personal experience of the love of God, which evades the laws of doctrinal generaliBations and literary conventions. The inconspicuous idiom of Marchocka’s spiritual rough notes combined with a richness of content calls for an analysis within the context of significant but presently downplayed domains of negative theology and the theology of silence.
3
Content available Dwa Izraele: ciągłość i nieciągłość jako istotny element historii ludu Bożego
100%
Nawracała T.
Teologia w Polsce
|
2012
|
tom 6
|
nr 2
91-103
EN
One of the main concepts in the contemporary ecclesiology is the idea of the people of God. This biblical term defines and expresses the existence of Israel as people with fixed social forms and referring to the cult. People of Israel are the people of God. In the New Testament this definition is applied to the Church as the people gathered by Christ and given to God. On this basis the name “new Israel” is applied to the Church. The above article presents essential factors forming the concept of the people belonging to God, and then refers to similarities and differences between the Church and Israel as theological community. On this basis it tries to show the continuity in the existence of both peoples that lasts nowadays and is the implementation of redemptive plans of God to some degree.
PL
Nazywanie Kościoła „nowym Izraelem” jest fundamentalne dla całej współczesnej eklezjologii. Określenie to wyraża z jednej strony ciągłość dwóch wspólnot duchowych, a z drugiej, istotną nowość, wynikającą z pojawienia się Mesjasza. Ciągłość i nieciągłość tak ukształtowanej historii zbawienia spontanicznie prowadzi do pytania o sposób realizacji zbawczego zamysłu Boga. Jeżeli Bóg pragnie zbawienia wszystkich ludzi, to czy z konieczności realizuje się ono w dwóch różnych grupach stanowiących jeden lud Boży? Odpowiedź kryje się w wykazaniu, że elementy konstytuujące lud Izraela uwidaczniają się następnie w Kościele.
4
Content available Analogia entis. Możliwości i ograniczenia chrześcijańskiej wizji świata wirtualnego i cyberprzestrzeni
100%
Nawracała T.
Studia Gdańskie
|
2014
|
nr 34
89-100
PL
: Rozwój różnych i złożonych technologii doprowadził do powstania przestrzeni cybernetycznej, jednocześnie dostępnej dla wszystkich i otwartej. Nowa rzeczywistość wirtualna nie rozwija się jednak wyłącznie w oparciu o nowe prawa i reguły, lecz o to, co dotąd określało rozwój indywidualnego człowieka oraz całej ludzkości. Świat wirtualny odbija reguły świata realnego, ponieważ ich istnienie jest analogiczne. Ta analogia istnienia pozwala na postawienie pytania o związek między religijną wizją świata a tym, co odnajdujemy w cyberprzestrzeni. Niniejszy artykuł podejmuje próbę przeanalizowania kilku istotnych elementów chrześcijańskiego spojrzenia na świat i ich konsekwencji dla świata wirtualnego.
EN
The development of varied and complex technologies led to the creation of cyberspace, both available and open to everyone. The new virtual reality does not, however, solely develop based on new laws and regulations, but something which determined the development of both an individual man and the whole mankind. The virtual world reflects the rules of the real one since their existence is analogous. This analogy of existence enables to ask a question about the connection between a religious concept of the world and what we find in cyberspace. This article aims to analyze some essential elements of the Christian view of the world and their repercussions for the virtual world.
5
Content available Konieczność a niemożność. Ciało Chrystusa ubogiego według Franciszka
100%
Nawracała T.
Teologia w Polsce
|
2015
|
tom 9
|
nr 2
115-130
EN
Pope Francis frequently refers to dramas of human life in his speeches. Disease, suffering and poverty are issues which move every man, especially Christians. In Pope Francis’s statements the expression ‘the Body of Christ’ appears very often. This expression should inspire to provide love to every fellow human being that we meet. This paper points to understanding this expression itself in the Holy Bible teaching and Church tradition, and then it shows opportunities of its application to systematic theology. Such theology must very carefully approach the interpretation of the ‘body’ expression, which already in Greek authors had varied but precise meaning.
PL
Papież Franciszek bardzo często w swoich przemówieniach nawiązuje do dramatów ludzkiego życia. Choroba, cierpienie i ubóstwo są tematami, które szczególnie poruszają serce każdego człowieka, szczególnie zaś chrześcijanina. W papieskich wypowiedziach pojawia się często wyrażenie„ciało Chrystusa”, które powinno inspirować do świadczenia miłości każdemu napotkanemu bliźniemu. Niniejszy artykuł wskazuje na rozumienie samego wyrażenia w nauczaniu Pisma Świętego i Tradycji Kościoła, a następnie pokazuje możliwości jego wykorzystania na gruncie teologii systematycznej. Taka teologia musi bowiem z ostrożnością podchodzić do interpretacji pojęcia „ciała”, które już u autorów greckich otrzymuje różne, lecz precyzyjne znaczenie.
6
Content available W imię Jezusa czy Trójcy Świętej? Kilka uwag o formułach chrzcielnych
100%
Nawracała T.
Teologia w Polsce
|
2015
|
tom 9
|
nr 1
109-116
EN
Being a Christian begins from the moment of baptism. In baptism a human being professes the faith in the Holy Trinity to be able to receive forgiveness and sanctifying grace. Apostolic Church used two baptismal formulas: Christological and Trinitarian. The discussion on these formulas precedence has still been open. This article aims at drawing attention to consequences of unambiguous advocating the priority of the Christological formula and treating the Trinitarian formula as secondary. It seems that caution in the evaluation of historical precedence must be special here due to the continuity of maintaining one sacramental economy in Church. Both formulas were probably present in first Christian communities, and establishing the Trinitarian formula resulted from the Church awareness increase.
PL
Bycie chrześcijaninem rozpoczyna się od chwili przyjęcia chrztu świętego. W nim po raz pierwszy wyznaje człowiek wiarę w Boga Tójjedynego, aby móc otrzymać przebaczenie grzechów i łaskę uświęcającą. Kościół apostolski stosował dwie formuły chrzcielne: chrystologiczną i trynitarną. Dyskusja nad pierwotnością tych formuł jest wciąż otwarta. Niniejszy artykuł pragnie zwrócić uwagę na konsekwencje jednoznacznego opowiadania się za pierwszeństwem formuły chrystologicznej i traktowania formuły trynitarnej jako wtórnej. Wydaje się, że ostrożność w ocenie historycznego pierwszeństwa musi być tu szczególna ze względu na ciągłość zachowania w Kościele z ustanowienia Chrystusa jednej ekonomii sakramentalnej. Obie formuły prawdopodobnie funkcjonowały równocześnie w pierwszych gminach chrześcijańskich, a ustalenie i utrwalenie formuły trynitarnej wynikało z rozwoju świadomości Kościoła.
7
Content available Bóg Stwórca i stworzenie w orzeczeniach soborów starożytnych i średniowiecznych
100%
Nawracała T.
Teologia w Polsce
|
2016
|
tom 10
|
nr 2
97-112
EN
Faith in God as the Creator of heaven and earth from the beginning has been included into the deposit of faith, proclaimed by the Church. God who saves the world by His only-begotten Son, is also the principium of all available entities. Their diversity and interconnectedness reveal the wealth of creative works of the only God, but also the mutual relationship of entities among one another. They all are similar to one another not by the similarity in nature, but the similarity in the act of creation. This article tries to show how the form of the confession of faith in God the Creator was changing in the documents of the Ecumenical Councils. Texts in the form of confessions of faith, which always contain some reference to the Creator and the creation, have a special place in those documents. The analysis of these statements shows how the Church Creed has been clarified and deepened over the centuries.
PL
Wiara w Boga jako stworzyciela nieba i ziemi od początku wpisana jest w depozyt wiary głoszonej przez Kościół. Bóg, który zbawia świat przez swego jednorodnego Syna, jest także principium wszystkich istniejących bytów. Ich różnorodność oraz wzajemne powiązania odsłaniają bogactwo dzieła stwórczego jedynego Boga, a także wzajemne powiązanie bytów między sobą. Wszystkie są do siebie podobne nie przez podobieństwo w naturze, ale przez podobieństwo w akcie stworzenia. Niniejszy artykuł próbuje pokazać, jak zmieniała się forma wypowiadania wiary w Boga Stwórcę w dokumentach soborów powszechnych. Szczególne miejsce zajmują w nich teksty w formie wyznań wiary, które zawsze zawierają wzmiankę o Stwórcy i stworzeniu. Analiza tych wypowiedzi pokazuje, jak na przestrzeni wieków eklezjalne Credo ulegało doprecyzowaniu i pogłębieniu.
8
Content available Być z Bogiem w wieczność. Pojęcie raju w nauczaniu Jana Pawła II
100%
Nawracała T.
Studia Gdańskie
|
2012
|
nr 30
67-86
PL
Nauczanie Jana Pawła II jest bardzo bogate w różnorodne koncepcje teologiczne, które są podsumowaniem tego, co pojawiało się wcześniej w tradycji oraz pewnym otwarciem w poszukiwaniu nowych sformułowań dla wyrażenia wiary Kościoła. Przykład „raju” jest jednym z wielu pojęć, którymi papież się posługuje nadając mu przy tym różne znaczenia. Jan Paweł II używa go jako elementu klasycznego dla doktryny o rzeczach ostatecznych człowieka (obok śmierci, sądu i piekła), a w ten sposób nie zrywa z dziedzictwem wieków. Ubogaca je jednak o inne aspekty, które rzucają nowe światło na eschatologiczne spełnienie człowieka. Raj może oznaczać bardzo formalnie bycie z Bogiem człowieka odkupionego, wejście tegoż ostatniego we wspólnotę z innymi ludźmi (communio sanctorum) oraz z całym stworzeniem, a ostatecznie budowanie pełni Królestwa Bożego, czyli Kościół. Te wszystkie płaszczyzny się uzupełniają i nie powinny być sobie przeciwstawiane. Rozpatrywanie ich razem pozwala dostrzec złożoność nauczania Kościoła w tym, co klasycznie określa się mianem novissimi. Nie chodzi bowiem o zaspokajanie zwykłej ciekawości, lecz o próbę wyjaśnienia misterium. Ono samo ucieka od pełnego zrozumienia, ale nie jest absolutnie nieznane. Gwarancją i zadatkiem tej ostatecznej rzeczywistości są sakramenty, szczególnie Eucharystia. Człowiek może ten dar przyjąć i nim żyć, bo tylko wówczas przygotowuje sobie szczęście określane mianem raju lub nieba.
EN
The teaching of John Paul II is very rich in various theological concepts which summarize everything that appeared in the tradition before and which are some opening in searching for new terms to express faith of the Church. The example of the concept of paradise is one of many notions that the Pope uses conferring various meanings to it. John Paul II uses the concept as a classical element for the doctrine about the ultimate things of a man (along with death, last judgment and hell) and he does not give up the century heritage. The Pope enriches it with other aspects that shed light on the man’s eschatological fulfillment. Paradise may mean a very formal being with God of a redeemed man, entering the community with other people (communio sanctorum) and all the creatures, and finally forming the entire Kingdom of God, i.e. the Church. All these planes complete one another and should not be opposed to one another. Analysing all of them together enables to perceive the complexity of the Church teaching in what is called novissimi, classically since it is not about meeting sheer curiosity but an attempt to explain the mystery. The mystery itself escapes from a full understanding, however is not unknown absolutely. The guarantee and deposit of this ultimate reality are sacraments, especially the Eucharist. The man may accept this gift and live with it as only then he prepares happiness for himself which is called paradise or heaven.
9
Content available Benoît-Dominique de la Soujeole, Paternités et fraternités spirituelles, Éditions du Cerf, Paris 2021
100%
Nawracała T.
Poznańskie Studia Teologiczne
|
2021
|
nr 38
305-309
EN
Fraternity and paternity are two concepts that have appeared frequently in recent documents of the Church’s Teaching Office. They are meant to bring closer the complex structure of the relationships that exist between the individual members of the Church. Their spiritual understanding is based not on abstraction, but on the biological experience known to man. Paternity and fraternity are concepts related to family and social life, and when applied to religious space, they do not retain their universal and fundamental understanding. Fr Benoît-Dominique de la Soujeole OP’s book is a theological reflection on the understanding of the concepts of paternity and fraternity and their implications for priests and spiritual directors.
10
Content available Les fins dernières chez la b. Elisabeth de la Trinité
100%
Nawracała T.
Wrocławski Przegląd Teologiczny
|
2018
|
tom 17
|
nr 2
PL
Myśl bł. Elżbiety od Trójcy Świętej na temat życia pozagrobowego wpisuje się w doktrynę Kościoła z początku XX wieku. Z jednej strony ta Karmelitanka często mówi o raju w jego symbolice biblijnej, aby opisać życie wieczne. Z drugiej zaś mówi ona o Niebie jako synonimie Boga i eschatologicznego szczęścia. Ten artykuł pragnie ukazać esencjalne elementy każdej z tych rzeczywistości określanych jako Niebo bądź Raj, oraz pokazać jak one prowadzą do pojęcia wieczności, której centrum jest sam Bóg.
11
Content available The Position of the General Chapters of the Dominican Brothers Towards the Teaching of St. Thomas Aquinas and the Question of Immaculate Conception
100%
Nawracała T.
Verbum Vitae
|
2024
|
tom 42
|
nr 3
521-543
EN
The doctrine of Thomas Aquinas was formally adopted as the official teaching of the entire Dominican Order. Throughout the 13th and 14th centuries, general chapters placed significant emphasis on the importance of adhering to Aquinas’ views. They were deemed essential not only to maintain continuity within the orthodox tradition of the Church but also to foster unity within the entire order. Among the topics that sparked debate among medieval theologians was the conception of Mary. While Bernard of Clairvaux and the Dominicans rejected the idea of Mary’s immaculate conception, the Franciscans, led by figures like John Duns Scotus, advocated for it. This article highlights the stance taken by the Dominican general chapters in defence of Thomas’ views. Initially, in the 14th century, there were general indications supporting the maculistic understanding of Mary’s conception, but this stance shifted over time. By the 15th century, the Dominicans were compelled to embrace the immaculistic concept. The delayed promulgation of the dogma of the Immaculate Conception of Mary in the mid-19th century underscores the complexity and unresolved nature of theological discussions throughout the medieval period.
12
Content available Dogmat o zmartwychwstaniu ciała z perspektywy chrześcijaństwa i transhumanizmu
100%
Nawracała T.
Studia Gdańskie
|
2021
|
tom 49
37-54
EN
The faith of the Church focuses on the salvific events that took place in the life of Christ. His passion and death are completed in the resurrection. It becomes the key to understanding Christ’s mission and His message. It is the centrality of the resurrection to the Church’s faith that allows a positive view of the future of man and the world. Eschatological fulfilment is permeated by the hope of overcoming the weaknesses that - as a result of sin - affect human life. Ageing and dying are processes to which man is subjected contrary to his expectations and desires. Both processes are inevitable and do not happen without suffering. Can they be overcome otherwise than through the expectation of a new, resurrected body? Transhumanism offers its own answer to this question. This paper will present a Christian and a transhumanist view of the resurrection. Both are concerned with the future of man and his happiness. However, the means proposed and the end envisaged turn out to be decidedly different. Transhumanism, despite its similarity to the truths of the Christian faith, is far removed from the totality of biblical revelation.
PL
Wiara Kościoła koncentruje się na wydarzeniach zbawczych, jakie dokonały się w życiu Chrystusa. Jego męka i śmierć dopełniają się w zmartwychwstaniu. Ono staje się kluczem dla zrozumienia misji Chrystusa i Jego orędzia. To centralne miejsce zmartwychwstania dla wiary Kościoła pozwala na pozytywne postrzeganie przyszłości człowieka i świata. Eschatologiczne spełnienie przeniknięte jest nadzieją na pokonanie słabości, które – jako skutek grzechu – dotyczą ludzkiego życia. Starzenie się i umieranie to procesy, którym człowiek jest poddany wbrew swoim oczekiwaniom i pragnieniom. Oba procesy postępują nieuchronnie i dokonują się nie bez cierpienia. Czy można je pokonać inaczej niż przez oczekiwanie nowego, zmartwychwstałego ciała? Na to pytanie własną odpowiedź proponuje transhumanizm. W niniejszym artykule przedstawiona zostanie chrześcijańskie i transhumanistyczne postrzeganie zmartwychwstania. W obu wypadkach chodzi o przyszłość człowieka i jego szczęście. Jednakże proponowane środki i przewidywany cel okazują się  zdecydowanie różne. Transhumanizm, mimo swego podobieństwa do prawd chrześcijańskiej wiary, jest daleki od całości objawienia biblijnego.
13
Osobowe doświadczenie komunii w wieczności jako klucz do zrozumienia pojęcia „umierać w Panu”
100%
Nawracała T.
Roczniki Teologiczne
|
2014
|
tom 61
|
nr 2: Teologia Dogmatyczna
179-193
EN
Death is an inherent part of the human fate as a difficult and unpredictable experience. As a phenomenon it appears in others constantly. When it affects a specific man, death becomes something exceptional and unique. The man dies in fact only once and this one time is final. However, in a common confidence various forms of dying are said to be connected with God. The formula “die in the Lord” is universal although ambiguous in its meaning. The above article aims to give possible interpretations of “dying in the Lord” and to point at their consequences for eschatology.
PL
Śmierć wpisana jest w los człowieka jako doświadczenie trudne i nieprzewidywalne. Jako zjawisko u innych spotykane jest nieustannie. Kiedy dotyka konkretnego człowieka, staje się czymś wyjątkowym i niepowtarzalnym. Człowiek umiera faktycznie tylko raz i ten jeden raz jest definitywny. W powszechnym przeświadczeniu mówi się jednak o rożnych formach umierania łącząc je z Bogiem. Formuła „umierać w Panu” jest powszechna, ale niejednoznaczna w swym znaczeniu. Niniejszy artykuł próbuje dać trzy możliwe interpretacje „umierania w Panu” oraz wskazać na ich konsekwencje dla eschatologii.
14
Content available Louange de la gioire - la vie de I'homme cachée dans la frinité
100%
Nawracała T.
Poznańskie Studia Teologiczne
|
2010
|
nr 24
215-234
PL
Życie człowieka jest ukierunkowane na Boga. Od początku po eschatologiczne wypełnienie, Bóg zaprasza człowieka do świadomego wejścia i przeżywania swego życia jako ukrytego w miłości Osób Trójcy Świętej. Zagadnienie to jest fundamentalne w myśli błogosławionej Elżbiety od Trójcy Świętej (1880-1906). Poprzez kwestię wiary i sakramentów, karmelitanka z Dijon pokazuje jak głębokie następuje zjednoczenie człowieka i Boga, które od tego, co czasowe przechodzi w wieczność. Celem tego artykułu jest pokazanie najważniejszych elementów tego zjednoczenia.
15
Content available Kościół powszechny i Kościoły lokalne w nauczaniu papieża Franciszka
100%
Nawracała T.
Poznańskie Studia Teologiczne
|
2018
|
nr 33
23-39
EN
Mutual relations between the universal Church and local Churches belong to topics whose meaning increases and which return systematically in theological discussions. Hence also the short pontifi- cate of Pope Francis is not deprived of certain elements that allow a different view of the issue of the liaison between the two ecclesial communities. The article presents Francis’ view on the relation- ship between the universal Church and local Churches, showing the dependence of papal views on the theological thinking of Cardinal Walter Kasper. At the same time, two additional issues (Peter’s primacy and the formulation of the particular Church) are indicated, which are important for the papal ecclesiology.
16
Content available Między sprawiedliwością a miłością. Ks. Wawrzyńca Kuśniaka COr (1788-1866) przepowiadanie o czyśćcu
100%
Nawracała T.
Studia Gdańskie
|
2020
|
tom 47
39-54
EN
Preaching was and is in the Church the art of proclaiming the truths of the Gospel in such a way as to encourage the listeners to live more deeply the message of Christ. The sermons were meant to stimulate conversion and abide in Christ. Over the centuries, it has become a specific form of communication, changing depending on many social, political and religious factors. The period of the 19th century had great examples of preachers in Greater Poland whose legacy was saved from the turmoil of history. However, many of them have been forgotten. All the more important are the activities that end with the discovery and recall of the preaching heritage of Greater Poland priests from the 19th century. This article draws attention to the person of Rev. Wawrzyniec Kuśniak, the Oratarian from the Congregation on Święta Góra in Gostyń. His preaching about purgatory is presented in a special way. It is in line with the traditional doctrine of the Church, and at the same time closely related to the commandment of love for God and the neighbour. In the key of love, duty and necessity, Rev. Kuśniak tries to point out how important it is to pray for the souls in purgatory and to offer reparation for them in the form of daily mortification.
PL
Kaznodziejstwo było i jest w Kościele sztuką głoszenia prawd Ewangelii w taki sposób, aby słuchaczy zachęcić do głębszego życia orędziem Chrystusa. Kazania miały pobudzać do nawrócenia i do trwania przy Chrystusie. Przez wieki stało się specyficzną formą komunikacji, zmieniającą się w zależności od wielu czynników społeczno-polityczno-religijnych. Okres XIX wieku miał w Wielkopolsce  wspaniałe przykłady kaznodziejów, których spuścizna została ocalona z zawieruchy dziejów. Wielu jednak zostało zapomnianych. Tym ważniejsze są działania, które kończą się odkryciem i przypomnieniem spuścizny kaznodziejskiej kapłanów wielkopolskich z XIX wieku. Niniejszy artykuł zwraca uwagę na osobę ks. Wawrzyńca Kuśniaka, filipina z Kongregacji na Świętej Górze w Gostyniu. W sposób szczególny przedstawione zostaje jego przepowiadanie na temat czyśćca. Wpisuje się one w tradycyjną doktrynę Kościoła, a jednocześnie mocno powiązane z nakazem miłości Boga i bliźniego. W kluczu miłości, obowiązku i konieczności, ks. Kuśniak stara się wskazać jak ważne jest podejmowanie modlitwy za dusze w czyśćcu cierpiące i ofiarowanie za nich zadośćuczynienia w postaci codziennego umartwienia.
17
Content available Jedność w różnorodności. Elementy wyznania wiary w dokumentach synodów od I do III wieku
100%
Nawracała T.
Teologia w Polsce
|
2013
|
tom 7
|
nr 1
91-108
EN
Faith has always been a significant element in the life of the Church community. However, before it was officially expressed in a profession of councils in Nice and constantinople, the faith had been experienced and formed by local church communities. the opinions exchange and the necessity of protection from non-orthodox trends were the reason for bishops gathering in synods and searching for a common way to overcome increasing difficulties. The creed has been formed over centuries, using biblical expressions at first, and then the ones which derive from the world of pagan philosophy. This article presents development of elements common for the church creed in synod documents from the 1st to the 3rd century.
PL
Wiara była zawsze istotnym elementem w życiu wspólnoty Kościoła. Zanim jednak otrzymała formalny wyraz w wyznaniu soborów w Nicei i Konstantynopolu, była przeżywana i kształtowana przez wspólnoty Kościołów lokalnych. Wymiana poglądów oraz konieczność obrony przed nurtami nieortodoksyjnymi były powodem gromadzenia się biskupów na synodach i szukaniem wspólnej drogi do pokonania narastających trudności. Credo formułuje się w ciągu wieków, używając najpierw sformułowań biblijnych, a później również tych, które wywodzą się ze świata filozofii pogańskiej. Niniejszy artykuł pokazuje rozwój elementów wspólnych dla Credo Kościoła w dokumentach synodalnych od I do III wieku.
18
Content available "Nie nawrócili się, ażebym ich uzdrowił" (J 12.40). Teologiczne aspekty modlitwy o uzdrowienie międzypokoleniowe
100%
Nawracała T.
Teologia w Polsce
|
2014
|
tom 8
|
nr 1
79-97
EN
The popularity of a prayer for intergeneration healing has been commonly observed in today’s Church. This peculiar phenomenon of our times is becoming a pastoral call as well. People participating in such prayers should be provided with suitable help and care to properly evaluate what happens in their lives. However, from the viewpoint of the Bible, tradition and theology, these types of prayers arouse more and more questions and difficulties. Lex orandi and lex credendi face each other, in addition to which the first one seems to be more valuable. The history of the Church does not yet know a case when both laws were supposed to stand in contradiction to each other. Lex orandi has rather always been a supplement to lex credendi. Is such an assumption also possible in case of prayers for intergeneration healing? This article points to such elements of the prayer, in which it becomes doubtful from the viewpoint of the tradition and Church teaching.
PL
Modlitwa o tak zwane uzdrowienie międzypokoleniowe jest zjawiskiem powszechnym w Kościele. W wielu miejscach świata ludzie przybywają na takie modlitwy, aby szukać wsparcia i uleczenia z ran zadanych przez przodków. Niniejszy artykuł pragnie wskazać trudności wynikające z samej formy takiej modlitwy oraz teologiczne problemy wynikające z nauczania i tradycji Magisterium Kościoła.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.