Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 8

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
L’autore del saggio propone uno studio sul tema della proclamazione nel Vangelo secondo Marco. L’ordine dei paragrafi è seguente: I. Il kerygma di Gesù; II. Il kerygma dei guariti; III. Il kerygma dei Dodici; IV. Il kerygma della Chiesa; V. Discepolato – una forma del kerygma. In Mc si nota la vera intensificazione temporale, geografica ed oggettiva della proclamazione. L’oggetto del kerygma nel secondo vangelo è molto ampio: l’avvicinamento della signoria di Dio; Gesù come Messia e Figlio di Dio, che tramite la sua proclamazione e le opere, morte e risurrezione, aveva confermato, che in Lui ed attraverso di Lui, Dio si è reso veramente e pienamente vicino all’uomo. La risposta adeguata al kerygma è il seguire Gesù, che suppone un’entrata alla comunione con Lui e una realizzazione di tutto ciò essa richiede. Solo così il kerygma in quanto è creduto diventa anche proclamato.
2
Content available Biblia polska
100%
EN
Since the adoption of Christianity in Poland, the Bible has actively shaped the culture and religiousness of the Polish people. Translations of the Bible into the Polish language, as was the case with translations into national languages in other countries, counted among the most important areas of writing. Appearing as early as the Middle Ages, they mainly covered the Book of Psalms (St. Florian’s Psalter, the Pulawy Psalter, and the Cracow Psalter). The first translations of the entire Holy Bible into Polish were the Catholic Leopolita Bible and the Protestant Brest Bible. The Wujek Bible, published in Cracow in 1599, exerted the broadest and most powerful influence, defining the Polish culture and biblical language, and was effec- tively superseded with the publication of the Millennium Bible (1965). For the Protestants, the Brest Bible was replaced by the Gdansk Bible, which remained in use until as late as 1975, when the Warsaw Bible appeared. Today, the Millennium Bible plays the role of the Polish Bible, although it pro2oundly lacks the authority and impact of the Wujek Bible. For its influence to become comparable to that of the Wujek Bible, it would have to become a reference translation, and the 2ive conse- cutive editions have hardly reinforced its position.
4
100%
EN
The author of the article offers a contextual analysis of Rev 21:8. The text describes the eternal punishment using the metaphor of the fiery lake of burning sulfur. In the context of the Book of Revelation, the whole Bible and the extra-biblical sources the analysis of this image leads to the conclusion that this is a place or state of eternal damnation, deprived of hope and any possibility of changing the fate of those who are there. It is an ultimate deprivation of the possibility of communion with God. Rev 21:8 also presents a list of those who are potentially endangered with eternal damnation, which is analyzed in the light of other enumerations from the Book of Revelation (9:20-21; 21:27; 22:15). It shows that this is not a complete list, but rather a kind of portrait or model of those who can be condemned. All the faults or sins mentioned in this text – to a greater or lesser extent – refer to idolatry or are the consequence of it. Thus, they become an image of the pagan world in which Christians live and which can threaten them from within. In this context, Rev 21:8 is a type of warning for Christians called to the community of the saved. The aim of their lives is to live in the Holy City (a perfect communion with God and the Lamb), not in the “fiery lake of burning sulfur”. Christians are to live like the saved people, not like the people of this world, a pagan world immersed in idolatry. The pericope of Rev 21:8-9 read in the context of the whole Book of Revelation shows all the chances or opportunities given to Christians to participate in an unlimited eternal life.
PL
Autor artykułu dokonuje analizy kontekstualnej Ap 21,8. Tekst ten mówi o karze wiecznej, używając metafory jeziora ognia i siarki. Analiza tego obrazu w kontekście Apokalipsy św. Jana, całej Biblii, jak i literatury pozabiblijnej, prowadzi do wniosku, że jest to miejsce czy stan wiecznego potępienia, pozbawione nadziei, bez żadnej możliwości odmiany losu tych, którzy tam się znajdą. Jest ostatecznym pozbawieniem się możliwości wspólnoty z Bogiem. Ap 21,8 wymienia również listę potencjalnie zagrożonych wiecznym potępieniem. Analizowana w świetle pozostałych list z Apokalipsy św. Jana (9,20-21; 21,27; 22,15) pokazuje, że nie jest ona kompletna, a raczej rodzaj portretu lub modelu kogoś, kto może zostać potępiony. Wszystkie wymienione w tym tekście wady czy grzechy – w większym lub mniejszym stopniu – odnoszą się do idolatrii albo są jej konsekwencją. Stają się w ten sposób obrazem świata pogańskiego, w którym żyją chrześcijanie i który może zagrażać im od wewnątrz. W takim kontekście Ap 21,8 jest rodzajem przestrogi dla chrześcijan powołanych do wspólnoty zbawionych. Celem ich życia jest udział w Mieście Świętym (doskonałej wspólnocie z Bogiem i Barankiem), a nie w „jeziorze ognia i siarki”. Chrześcijanie mają żyć jak zbawieni, a nie jak ludzie tego świata, świata pogańskiego zanurzonego w idolatrii. Perykopa Ap 21,8-9 odczytana w kontekście całej księgi wskazuje na wszystkie szanse i możliwości, jakie otrzymują chrześcijanie, aby mieć udział w nieograniczonym życiu wiecznym.
5
Content available Godność kapłańska w świetle Ap 1,6
100%
PL
Autor podejmuje kwestię kapłaństwa w Apokalipsie św. Jana, w której trzykrotnie mówi się o kapłaństwie chrześcijańskim (1,6; 5,9; 20,6). Punktem wyjścia artykułu jest analiza tekstu Ap 1,6, w którym zgromadzona wspólnota wyraża swoją godność kapłańską, przeżywaną na sposób kapłaństwa Jezusa Chrystusa. Chrześcijanie wspólnoty liturgicznej muszą odpowiedzieć, w jaki sposób realizuje się ich kapłaństwo. Czynią to poprzez refleksję nad orędziem Apokalipsy w świetle Starego Testamentu. W kontekście Wj 19,4-6 odkrywają, iż znajdują się w miejscu, w którym konkretyzuje się panowanie Boga objawione historycznie w misterium paschalnym Jezusa. Rozpoznając panowanie Boga, wspólnota mu się poddaje poprzez realizację swego kapłaństwa. Ta służba kapłańska urzeczywistnia się w miłości, kulcie chrześcijańskim i w pójściu za Chrystusem, które kulminuje w męczeństwie. Poprzez męczeństwo chrześcijanie dają świadectwo panowaniu Boga w świecie.
6
Content available Władza świecka w świetle Apokalipsy św. Jana
100%
PL
L'articolo affronta il tema della relazione dei cristiani al potere temporale civile alla luce dell'Apocalisse di san Giovanni. L'autore dell'Apocalisse presenta il potere civile come un sistema terrestre che vuole escludere dalla vita sociale Dio stesso. Giovanni lo fa tramite tre immagini: una bestia dal mare (13,1-10), un'altra bestia dalla terra (13,11-18) e la grande prostituta (17-18). Questi tre personaggi vengono descritti come i servi di satana. L'analisi delia simbologia di tutti i tre quadri ci ha portato alla conclusiane che il primo personaggio rappresenta lo stato che vuole essere adorato e cosi occuppare il posto appartenente a Dio stesso, il secondo si riferisce alla propaganda di tale stato, infine la figura della grande prostituta e una descrizione dell'aspetto consumistico della societa umana. L'emanazione storica di questi tre immagini fu sicuramante nei tempi dell'Apocalisse l'impero romano. Il cristiano vivendo in tale sistema deve essere consapevole della sua potenza e sapere che cosa bisogna fare con questo sistema che crea un contesto omogeno negativo e trova la sua ultima manifestziane nella consumistica citta di Babilonia. Il potere dello stato, della sua propaganda, del consumismo non possano occupare nella vita dei cristiani il posto di Gesu Cristo, l'unico salvatore de l mondo.
7
Content available „Bądź wierny aż do śmierci” (Ap 2,10)
100%
PL
L'articola affronta il tema della fedelta nel libro dell'Apocalisse sulla base dell'analisi di Ap 2,10: "Sii fedele alla morte". Questo testo fa parte della lettera alla Chiesa di Smirne e nella struttura della lettera costituisce l'esortazione particolare del Risorto alla sua Chiesa che vive nelle difficolta, tribolazioni, poverta e viene in certo modo perseguitata dai Giudei, chiamati "sinagoga di satana". La chiesa di Smirne e l'unica, accanto a quella di Filadelfia, alla quale Gesu non indirizza nessuna critica. L'esortazione "sii fedele fino alla morte" non significa necessariamente un invito al martirio, pero non si puo escludere tale interpretazione, perche i cristiani nel libro dell'Apocalisse sono visti com e potenziali martiri. Quest'esortzione e valida per tutte le communita ecclesiali di Asia Minore del tempo dell'Apocalisse e per tutta la Chiesa di ogni tempo e posto. Questa e un invito alla vita secondo lo stile pasquale, che ci ha insegnato Gesu Cristo - "testimone fedele". La realizzazione di quest'esortazione non e possibile senza una collaborazione continua con la grazia di Gesu, che proviene dal suo mistero pasquale. Cristano rimane fedele solo se assorbisce tutte le forze da Gesu Risorto, perció l'Apocalisse dice che cristiani "hanno vinto per mezzo del sangue dell'Agnello" (Ap 12,11).
8
Content available Aluzje z Księgi Sofoniasza w Nowym Testamencie?
100%
EN
In the New Testament there are no citations from the Book of Zephaniah.There are only allusions which are understood as references to another workof literature thanks to which a given text uses the content of other literatureto a greater or lesser extent as a way of expressing its own content. Theauthor of the article analyses the following allusions: to Zep 1:3 in Mt 13:41; toZep 3:8 in Rev 16:1; to Zep 3:13 in Rev 14:5 and to Zep 3,15 in Jn 1:49, askingabout their importance and weight. He comes to the conclusion that someof them are very probable (e.g. Zep 1:3 in Mt 13:41; Zep 3:13 in Rev 14:5 orZep 3,15 in Jn 1:49) and others should be viewed as the echo of prophetictexts (e.g. Zep 3:8 in Rev 16:1). However, in all cases we can observe thereinterpretation of the Book of Zephaniah in a new Christological (Zep 1:3in Mt 13:41; Zep 3,15 in Jn 1:49), ecclesiological (Zep 3:13 in Rev 14:5) ortheological (Zep 3:8 in Rev 16:1) context.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.