Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

1 Roczniki Filozoficzne

1 2022

1 Tiuryn T.

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Arystoteles i początki pojęcia powszechnika

100%

Tiuryn T.

nr 3

297-324

The aim of this paper is to discuss Aristotle’s concept of the universal, and in particular to defend the claim that Aristotle’s concept is different from the modern concept of the universal, which is understood as the entity common to many individuals. For Aristotle, the universal is first and foremost an object which is predicated, is the object of the acts of the intellect, and is the object of the definition. In the text I also show that universals in Aristotle’s theory are causally inert, so they cannot be properties or causes of properties of individuals. This makes them similar to the modern concept of abstract objects such as Frege’s senses. The immediate point of reference for this paper is Paweł Rojek’s book Tropy i uniwersalia. Badania ontologiczne [Tropes and Universals: Ontological Investigations] (2019). I argue here against Rojek’s reading of the classical concept of the universal, and above all, against his interpretation of the theory of Thomas Aquinas.

Celem artykułu jest prezentacja Arystotelesowskiej koncepcji powszechnika, w szczególności zaś obrona tezy, że pojęcie powszechnika u Arystotelesa jest znacząco inne niż współczesne pojęcie powszechnika, zgodnie z którym powszechnik to byt wspólny wielu rzeczom jednostkowym. Dla Arystotelesa powszechnik jest przede wszystkim przedmiotem orzekania, aktów intelektu oraz definicji. W tekście pokazuję również, że powszechniki u Arystotelesa nie pełnią funkcji przyczyn, nie mogą więc być własnościami lub przyczynami cech indywiduów. Upodabnia je to do współczesnego pojęcia przedmiotu abstrakcyjnego, takiego jak sensy Fregego lub sądy. Bezpośrednim punktem odniesienia artykułu jest książka Pawła Rojka Tropy i uniwersalia. Badania ontologiczne (2019). Polemizuję tu z Rojka interpretacją klasycznej koncepcji powszechnika, przede wszystkim z jego odczytaniem teorii Tomasza z Akwinu.