Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Odnowa śpiewu i muzyki kościelnej – aktualność przesłania św. Piusa X w Inter sollicitudines pastoralis officii z 22 listopada 1903 roku

100%

Janicki J. J. , Karcz B. , Tyrała R. , Zając A. , Delimat W. , Janicki J. J. , Malik J. , Sterczewska L. , UPJPII i. , Pasek W. , Karcz B. , Malik J. , Sterczewska L. , UPJPII i. , Pasek W.

Pro Musica Sacra

|

2014

|

tom 12

EN

Amongst many activities aimed at the revival of Christian life, undertaken by the Church in 19th and at the beginning of the 20th centuries, it was the revival of liturgy which started to enrich her religious life. The very essence of Christian life was re-seen in liturgy and it was in liturgy that the means of the revival were sought; “not only by new means of influence’, but also through giving the Church life “a sense of so desirable respectability and dignity”.The first and most authoritative person, indicating the liturgy as a font of spiritual life for every Christian, not only for „chosen” few groups of the faithful, was Pope Pius X, “the Shepherd of the souls” who made his motto: Instaurare omnia in Christo the programme of his service. So as to realize this programme of “restoring all things in Christ” in the realm of liturgy he focused all his efforts first of all on the revival of singing and liturgical music (motu proprio Inter sollicitudines pastoralis officii – Tra le sollicitudini). This document was published on 22 November 1903 on liturgical feast of St. Cecilia, the virgin and the martyr, and the patroness of sacred music. The Saint Congregation of Rites, by their decree of 8 January 1904, promulgated the above pontifical document as “a juridical code of sacred music”In his motu proprio of 22 November 1903, published in the form of instructions on sacred music ((Instructio de musica sacra), Pope Pius X successfully restored the Gregorian chant, according to the ancient books, re-introducing it to their primary use in churches, and collecting all prescripts into a whole. Their aim was to build up or restore the sanctity and solemnity of church singing, and by the power of the authority of the Holy See, making this collection a juridical, lawfully abiding code.Ojciec święty Pius X zaraz na początku swego pontyfikatu skierował do całego Kościoła powszechnego stosunkowo obszerną i poniekąd surową instrukcję o śpiewie i muzyce kościelnej. Był bowiem przekonany, że wymaga tego zaistniała sytuacja nadużyć w tej dziedzinie życia Kościoła.//Only at the beginning of his service did Pope Pius X issue a comprehensive and, in some ways, strict instruction on singing and sacred music. He was convinced that the occurences of the abuse called for actions.

PL

Pośród różnych działań mających na celu odnowę życia chrześcijańskiego podejmowanych przez Kościół w XIX i na początku wieku XX odnowa liturgii zaczęła najbardziej wzbogacać jego życie religijne. W liturgii zaczęto na nowo dostrzegać istotę życia chrześcijańskiego i w niej szukano jego odnowy; „nie tylko nowymi środkami oddziaływania”, ale nadając życiu Kościoła „wyraz tak potrzebnej powagi i dostojeństwa”.Pierwszą i najbardziej autorytatywną osobą pokazującą liturgię jako źródło życia duchowego dla każdego chrześcijanina, a nie tylko dla niewielkich „wybranych” grup wiernych, stał się papież Pius X, „pasterz dusz”, który programem swojej posługi apostolskiej uczynił hasło: Instaurare omnia in Christo. Papież Pius X, podejmując się realizacji swego programu „odnowienia wszystkiego w Chrystusie” w dziedzinie liturgii, skoncentrował swe działania przede wszystkim na odnowie śpiewu i muzyki liturgicznej (motu proprio Inter sollicitudines pastoralis officii – Tra le sollicitudini). Dokument ten został opublikowany 22 listopada 1903 w liturgiczne wspomnienie św. Cecylii, dziewicy i męczennicy, patronki muzyki kościelnej. Święta Kongregacja Obrzędów dekretem z dnia 8 stycznia 1904 roku ogłosiła ten papieski dokument „prawomocną ustawą o muzyce kościelnej”.Ojciec święty Pius X w motu proprio z dnia 22 listopada 1903 roku wydanym w formie instrukcji o muzyce kościelnej (Instructio de musica sacra), przywrócił szczęśliwie czcigodny śpiew gregoriański, według ksiąg starożytnych, do pierwotnego użycia w kościołach i zarazem w jedną całość zebrał główne przepisy, mające na celu pomnożenie lub przywrócenie w świątyniach świętości i godności śpiewów, rozkazując z mocy pełności Apostolskiej swej Władzy, aby ten zbiór jako kodeks prawomocny muzyki kościelnej miał obowiązującą siłę prawa.Ojciec święty Pius X zaraz na początku swego pontyfikatu skierował do całego Kościoła powszechnego stosunkowo obszerną i poniekąd surową instrukcję o śpiewie i muzyce kościelnej. Był bowiem przekonany, że wymaga tego zaistniała sytuacja nadużyć w tej dziedzinie życia Kościoła.

2

Organy na znaczkach Poczty Watykańskiej

100%

Janicki J. J. , Karcz B. , Tyrała R. , Zając A. , Delimat W. , Janicki J. J. , Malik J. , Sterczewska L. , UPJPII i. , Pasek W. , Karcz B. , Malik J. , Sterczewska L. , UPJPII i. , Pasek W.

Pro Musica Sacra

|

2015

|

tom 13

EN

The Vatican Post Office issued in 2014 two stamps in the series named “Europe” dedicated to the organs, the most common musical instrument in the Catholic Church. The instrument enhances the grandeur Church rites and ceremonies. The Philatelic Office will dedicate its postage stamp issue to this beautiful musical instrument. In particular, one of the two valuse will feature the Luca Biagi (1548-1608) organ in the Basilica of St. John Lateran and the other the organ in use in St. Peter’s Basilica – it was built by the Tamburini Company in 1974. The author comments on the role and importance of the authorities the words of Pope Benedict XVI, who spoke sacrificing the instrument (named after him) in the Old Chapel in Regensburg on 13 September 2006. Pope said organs have always and rightly been called „the king" of all the instruments, in accordance with its purpose to serve praising God and strengthening faith.

PL

Poczta Watykanu wydała w 2014 roku dwa znaczki poświęcone organom, które w liturgii Kościoła łacińskiego są tradycyjnym instrumentem muzycznym, potęgującym wzniosłość kościelnych obrzędów. Jeden ze znaczków przedstawia organy z Bazyliki św. Jana na Lateranie, które zbudował organmistrz Luca Biagi (1548–1608), a drugi pokazuje organy z Bazyliki św. Piotra na Watykanie, zbudowane przez firmę Tamburini w 1974 roku.Autor artykułu komentuje rolę i znaczenie organów słowami papieża Benedykta XVI, które ojciec święty wypowiedział, poświęcając organy (nazwane jego imieniem) w Starej Kaplicy w Ratyzbonie w dniu 13 września 2006 roku. Papież stwierdził m.in., że organy, które zawsze i słusznie były nazywane „królem” wszystkich instrumentów, zgodnie ze swym przeznaczeniem mają służyć chwaleniu Boga i umacnianiu wiary.

3

Nowy katolicki modlitewnik i śpiewnik języka niemieckiego („Gotteslob. Katholisches Gebet- und Gesangbuch”)

100%

Janicki J. J. , Karcz B. , Tyrała R. , Zając A. , Delimat W. , Janicki J. J. , Malik J. , Sterczewska L. , UPJPII i. , Pasek W. , Karcz B. , Malik J. , Sterczewska L. , UPJPII i. , Pasek W.

Pro Musica Sacra

|

2016

|

tom 14

EN

On the first Sunday of Advent 2013 a new Catholic prayer book and songbook of the German language (Gotteslob Deutsch. The Glory of God, Praise God) was officially introduced in the life of the Church in Germany, Austria and in the diocese of Bozen-Brixen (Italy). The author of this publication presents first the story of the creation of a new book, replacing the previous from 1975, which has been assigned the task of facilitating the active participation all the faithful in the life of the Church, " in the glory of God and the salvation of people." Then the content of the new book was discussed, which consists of basic, common to the entire area of the German language, and the section for individual dioceses. The base part is divided into three chapters, the first of which is devoted to "the liturgy of the Church of the home" - prayers and rites festive of the family community. In the second chapter, the three divisions contain 67 Psalms with melodies; then chants-songs: designed for every day, on Sunday, at various periods of the liturgical year and on: the life of God, in the world, in the Church. The third section of the second chapter is the litanies, which are given fifteen. The third section of the base part is entitled "Liturgical Celebrations" and contains texts of prayers and chants used in the celebration of the sacraments, sacramentals, liturgy of the hours, in celebrations of the Word of God and consider the various theological topics, including the Way of the Cross. The part designed for particular dioceses, beginning with the number 700, includes three parts: chants - songs, reflections on various theological topics and so-called. the tradition of spiritual (religious): diocesan calendar, the calendar of the saints mentioned in the liturgical year and the calendar of saints names, which according to the old tradition parents at the baptism imparted to their children.

PL

W pierwszą niedzielę Adwentu 2013 roku w Niemczech, Austrii i w diecezji Bozen-Brixen w południowym Tyrolu na terenie Włoch został oficjalnie wprowadzony w życie nowy katolicki modlitewnik i śpiewnik języka niemieckiego (Gotteslob – niem. chwała Boża, uwielbienie Boga). Autor niniejszej publikacji przedstawia najpierw historię powstania nowej księgi, zastępującej dotychczasową wydaną w 1975 roku, której postawiono zadanie ułatwienia wszystkim wiernym czynnego uczestnictwa w życiu Kościoła „na chwałę Boga i dla zbawienia ludzi”. Następnie została omówiona zawartość nowej księgi, która składa się z części podstawowej, wspólnej dla całego obszaru języka niemieckiego, oraz z części przeznaczonej dla poszczególnych diecezji. W części podstawowej znajdują się trzy rozdziały, z których pierwszy jest poświęcony „liturgii Kościoła domowego” – modlitwom i obrzędom świątecznym we wspólnocie rodzinnej. W rozdziale drugim w trzech działach zamieszczono 67 psalmów z melodiami; następnie śpiewy-pieśni przeznaczone na każdy dzień, na niedzielę, na poszczególne okresy roku kościelnego oraz śpiewy o tematyce „życie w Bogu”, „w świecie”, „w Kościele”. Trzeci dział tego drugiego rozdziału stanowią litanie, których podano 15. Trzeci rozdział części podstawowej jest zatytułowany Celebracje liturgiczne i zawiera teksty modlitw oraz śpiewy stosowane przy sprawowaniu sakramentów, sakramentaliów, liturgii godzin, w nabożeństwach Słowa Bożego oraz rozważania na różne tematy teologiczne, w tym podczas Drogi krzyżowej.Część przeznaczona dla poszczególnych diecezji, rozpoczynająca się od numeru 700, zawiera trzy części: śpiewy – pieśni, rozważania na różne tematy teologiczne oraz tzw. tradycję duchową (religijną), kalendarz diecezjalny, kalendarz świętych wspominanych w roku liturgicznym i kalendarz imion świętych, które według starej tradycji rodzice nadawali swoim dzieciom przy chrzcie.

4

Zabytkowe organy w Polsce na znaczkach Poczty Polskiej

100%

Janicki J. J. , Karcz B. , Tyrała R. , Zając A. , Delimat W. , Janicki J. J. , Malik J. , Sterczewska L. , UPJPII i. , Pasek W. , Karcz B. , Malik J. , Sterczewska L. , UPJPII i. , Pasek W.

Pro Musica Sacra

|

2016

|

tom 14

5

Zabytkowe organy w Polsce na znaczkach Poczty Polskiej

100%

Janicki J. J. , Karcz B. , Tyrała R. , Zając A. , Delimat W. , Janicki J. J. , Malik J. , Sterczewska L. , UPJPII i. , Pasek W. , Karcz B. , Malik J. , Sterczewska L. , UPJPII i. , Pasek W.

Pro Musica Sacra

|

2017

|

tom 15

6

Zabytkowe organy w Polsce na znaczkach Poczty Polskiej

100%

Janicki J. J. , Karcz B. , Tyrała R. , Zając A. , Delimat W. , Janicki J. J. , Malik J. , Sterczewska L. , UPJPII i. , Pasek W. , Karcz B. , Malik J. , Sterczewska L. , UPJPII i. , Pasek W.

Pro Musica Sacra

|

2018

|

tom 16

7

Celebracja Triduum Paschalnego w Roku Jubileuszowym 2000. Zarys teologii i propozycje duszpasterskie

100%

Janicki J. J.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

1999

|

tom 52

|

nr 3

PL

-

8

Naród a Eucharystia. Sekca polska na XXIII międzynarodowym kongresie eucharystycznym w Wiedniu (1912)

100%

Janicki J. J.

Folia Historica Cracoviensia

|

2008

|

tom 14

EN

First Eucharistic congresses were first established in France, which for centuries stood out among Catholic nations for its special worship of the Blessed Sacrament. The first international congress was held in 1881 in Lille. The 23rd International Eucharistic Congress took place in 11-15 September 1912 in Vienna under the auspices of Emperor Franz Joseph I of Austria. The article discusses the activity of the Polish section at the congress.

PL

Kongresy eucharystyczne narodziły się we Francji, która od wieków wyróżniała się pośród narodów katolickich szczególnym kultem Najświętszego Sakramentu. Pierwszy światowy, międzynarodowy kongres został zorganizowany w 1881 roku w Lille. XXIII Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny odbył się w dniach 11-15 września 1912 roku w stolicy Austrii, Wiedniu, pod protektoratem cesarza Józefa Franciszka I. Artykuł omawia działalność polskiej sekcji podczas wzmiankowanego kongresu.

9

Ildefons Herwegen i Romano Guardini - prekursorzy Ruchu Liturgicznego w Niemczech

100%

Janicki J. J.

Folia Historica Cracoviensia

|

2002

|

tom 8

EN

The article discusses the profiles of Ildefons Herwegen and Romano Guardini – precursors of the Liturgical Movement in Germany.

PL

Artykuł omawia postacie Ildefonsa Herwegena i Romano Guardiniego - prekursorów Ruchu Liturgicznego na terenie Niemiec.

10

Sakramentarz Galezjański (Reginensis Latinus 316) - zarys roli i znaczenia najstarszego mszału kościoła

100%

Janicki J. J.

Folia Historica Cracoviensia

|

1998

|

tom 4

EN

The article discusses the Gelasian Sacramentary of the 8th century.

PL

Artykuł omawia Sakramentarz Galezjański z VIII wieku.

11

Instaurare omnia in Christo papieża św. Piusa X (1903-1914) - a odnowa liturgiczna

100%

Janicki J. J.

Folia Historica Cracoviensia

|

2004

|

tom 10

EN

Papst Pius X. (1903-1914) hat sein Pontifikat, das unter dem Motto Instaurare omnia in Christo („Alles in Christo erneuern”) stand, mit der Erneuerung der Liturgie angefangen. Bei seinem eifrigen Streben, Kirche und Menscheit durch Wiederbelebung der Frömmigkeit zu erneuern, war Pius X. auch um die Reinheit und Erhabenheit der gottesdienstlichen Formen besorgt. Seine Reformen auf diesem Gebiet bezogen sich zunächst auf die kirchliche Musik, die damals besonders in Italien verweltlicht und entartet war. Das Motu proprio Tra le sollecitudini vom 22. November 1903 (Fest der heiligen Cäcilia) (das sich direkt auf die Kirchenmusik bezog), sollte nach Pius’X. eigenen Worten ein Grundbuch der Kirchenmusik sein. Unter seinen Hirtensorgen, so führt der Papst aus, rage diejenige für die Würde des Gotteshauses hervor, in dem sich die Gläubigen zur Feier der Geheimnisse und Verrichtung ihrer Gebete versammeln und also nichts geschehen dürfe, was ihre Frömmigkeit stören und die Heiligkeit des Ortes beleidigen könnte, wie dies die kirchenmusikalischen Abwege und Missbrauche unter dem Einfluss der profanen Kunst zu tun drohten. Die Kirchenmusik müsse als integraler Bestandteil der Liturgie die Ehre Gottes und die Andacht der Zuhörer fördern und daher heilig, universell und künstlerisch sein. Von besonderer Bedeutung sind im Werke des grossen Seelsorgepapstes die Kommunionerlasse. Im Dekret der Konzilskongregation vom 20. Dezember 1905 erklärte Pius X. als Wunsch Christi und der Kirche, dass alle Gläubigen öfters, ja möglichst jeden Tag in würdiger Weise zum heiligen Mahle gehen möchten, um durch die eucharistische Vereinigung mit Gott als Heilmittel gegen ihre Gebrechen, nicht etwa als Lohn für ihre Tugenden, die Kraft zur Stärkung der Liebe zu gewinnen. Am 8. August 1910 erklärte die Sakramentskongregation mit ausführlicher dogmatischer Begründung und päpstlicher Bestätigung, es genüge zur ersten heiligen Kommunion, dass ein Kind zu denken anfange und hinreichende Vernunft aufweise, um das eucharistische Brot von gewöhnlichen Speisen zu unterscheiden und die notwendigen Glaubensstücke zu begreifen, was ungefähr im siebten Lebensjahr der Fall sei. Pius ‘X. liturgische Reformen beschränkten sich nicht nur auf die Kirchenmusik und die Kommunionerlasse; sie betrafen auch das kirchliche Gebet als solches. Die Konstitution vom 11. November 1911 und das Motu proprio vom 23. Oktober 1913 führen die schon von früheren Päpsten unternommenen Reformen des römischen Breviers weiter. Die alte Sitte der Verrichtung des ganzen Psalteriums soll erneuert, zugleich der Kirchenkalender von der Überwucherung mit Heiligenfesten gereinigt und angesichts der vielfach starken Belastung des Seelsorgeklerus eine Kürzung der Offizien durch eine neue Verteilung der Psalmen vorgenommen werden. Pius X. hat die Liturgie als die „erste und unersetzliche Quelle für den wahren christlichen Geist” proklamiert und die aktive Teilnahme der Gläubigen an ihr gefordert.

PL

Wiek XIX stanowił szczególnie trudny czas dla życia Kościoła, który znalazł się pod wpływem bardzo negatywnych dla życia chrześcijańskiego skutków rewolucji francuskiej oraz pod nowym i silnym zagrożeniem dla życia religijnego, jakim stał się rozpowszechniany ateizm i materializm. Pomimo tego, ten okres dziejów Kościoła stał się wiekiem odnowy, opartej na dokładnym przestrzeganiu tradycji katolickiej według nieomylnego Urzędu Nauczycielskiego Kościoła, według ścisłych norm liturgicznych oraz według duchowości rzymsko-łacińskiej. Wiek ten stał się również czasem odszukiwania ukrytych skarbów, które istniały w Kościele od dawna; dokonywało się to poprzez rozwój nauk historycznych zajmujących się początkami Kościoła, w tym badaniami nad liturgią. Wysiłkom katolickich naukowców towarzyszyła pobożność eucharystyczna, która znajdowała swój wyraz w Kongresach Eucharystycznych i która ogarniała coraz szersze kręgi wierzących. Pośród różnych działań mających na celu odnowę życia chrześcijańskiego, podejmowanych przez Kościół w XIX i na początku wieku XX, odnowa liturgii zaczęła najbardziej wzbogacać jego życie religijne. W liturgii zaczęto na nowo dostrzegać istotę życia chrześcijańskiego i w niej szukano jego odnowy; „nie tylko nowymi środkami oddziaływania”, ale nadając życiu Kościoła „wyraz tak potrzebnej powagi i dostojeństwa”. Przykładowa i klasyczna celebracja liturgiczna w klasztorach (głównie benedyktyńskich) oraz „apostolskie” usiłowania „wyjścia” z taką liturgią do wszystkich wiernych stały się rysem charakterystycznym tzw. ruchu liturgicznego.

12

Święty Stanisław - Biskup i Męczennik na znaczkach pocztowych

100%

Janicki J. J.

Folia Historica Cracoviensia

|

2003

|

tom 9

EN

Die Briefmarke trotz der alternativen Lösungen (elektronische Post, mechanische Frankatur) stellt in der ganzen Welt seit vielen Jahrzehnten ein ganz besonderes Phänomen im Leben von Menschen und Gesellschaften dar und spielt eine wichtige Rolleauch beim gegenseitigen Erfahrungs- und Meinungsaustausch. Millionen von Menschen benutzen jeden Tag die Dienste der Post. Mit den Postsendungen bringt dabei auch die Briefmarke vieles nahe, was anderswo geschieht und lenkt die Aufmerksamkeit auf Persönlichkeiten der Zeitgeschichte und bedeutungsvolle Ereignisse. Person und Tat des heiligen Stanislaus, Bischofs und Märtyrer (1030-1079), der hier als Motiv von Briefmarken unter anderem der polnischen Post vorgestellt wird, rufen die Bewunderung hervor für alles, was in seinem Leben herausragend war im Bereich seiner pastoral-Seelsorge und seiner Liebe zu Polen. Der Bischof Stanislaus wurde im Jahre 1253 heiliggesprochen und zum Patron von ganz Polen ernannt; im Jahre 2003 feiert also die Kirche in Polen das 750-jährige Jubiläum seiner Kanonisation. Der Verfasser stellt in diesem Artikel alle bisher erschienenen Briefmarken vor, die den hl. Stanislaus Bischof und Märtyrer als Motiv zeigen und analysiert sie. Marken mit diesem Thema brachte zuerst die Vatikan-Post (Poste Vaticane) zweimal: im Jahr 1966 und 1979 heraus; die Polnische Post hat nur eine einzige Briefmarke zu Ehren des hl. Stanislaus, im Jahr 2002, herausgebracht. Im Jahr 1966 setzte die Vatikanische Post anläßlich des „Sacrum Poloniae Millennium” eine Briefmarkenserie mit sechs Vorzugsstücken in Umlauf, die die wichtigsten persönlichkeiten der Kirche Polens zeigt. Auf dem Wert 40 Lire ist Bischof hl. Stanislaus dargestellt neben der Wawel - Kathedrale und der Kirche „Auf dem Felsen” („Na Skałce”), wo der Bischof Stanislaus 1079 von dem König Bolesław Śmiały ermordet wurde. Zum 900-jährigen Jubiläum seines Märtyrertodes im Jahre 1979 brachte die Vatikan - Post im Rahmen der Serie „S. Stanislaus 1079-1979” vier Marken heraus. Mit den Werten von 120 und 150 Lire sind die Darstellungen vom Leben des hl. Bischofs Stanislaus gebracht; mit den Werten von 250 und 500 Lire ist der Reliquienschrein des Heiligen und die Wawel-Kathedrale dargestellt. Im November 2002 hat die Polnische Post im Rahmen der Serie „Polnische und europäische Heilige” die erste Briefmarke (neben den Heiligen: Kasimir, Benedikt von Nursia, Cyrill und Methodius, Katharina von Siena und Faustina) mit dem hl. Stanislaus herausgebracht.

PL

Św. Stanisław, Biskup i Męczennik, jest wyjątkową postacią w dziejach Polski; ten Patron naszej Ojczyzny jest obrońcą ładu moralnego również w naszych czasach. O wielkim polskim Biskupie Męczenniku pamiętała poczta Watykanu poświęcając mu znaczek w serii wydanej z okazji Millennium Chrztu Polski w 1966 r. i serię czterech znaczków na 900. rocznicę śmierci męczeńskiej w 1979 roku. Z kolei Poczta Polska postać św. Stanisława Biskupa ukazała po raz pierwszy (i jak dotąd jedyny) na jednym z sześciu znaczków serii zatytułowanej Święci polscy i europejscy, którą wprowadzono do obiegu 8 listopada 2002 roku. Urząd pocztowy Kraków 1 stosował okolicznościowy datownik (z datą 10 IV 2003) poświęcony 750-leciu kanonizacji św. Stanisława ze Szczepanowa. Biskup i Męczennik został przedstawiony w szatach mszalnych, z pastorałem, pomiędzy zarysami katedry na Wzgórzu Wawelskim i Skałką. Obok napisu: „750-lecie kanonizacji św. Stanisława Biskupa i Męczennika. 10.04.2003 Kraków 1”, zamieszczone daty i miejsca określają wymownie obchodzony jubileusz: 1253 Wawel-2003 Skałka.

13

Logos i etos świętości w świetle tekstów liturgicznych o św. Stanisławie Biskupie i Męczenniku

100%

Janicki J. J.

Folia Historica Cracoviensia

|

2003

|

tom 9

EN

Im Jahr 2003 feiert die Kirche in Polen das 750-jährige Jubiläum der Heiligsprechung des Bischofs Stanislaus (1030-1079), der im Jahre 1253 in Assisi, als erste Pole, kanonisiert wurde und zum Patron von ganz Polen ernannt. Der Verfasser analisiert das Messformular und Stundengebetsformular von der liturgischen Feier des hl. Stanislaus, Bischof und Märtyrer am 8 Mai und sucht dadurch die Lehre (logos) über das christliche Leben und die konkrete Lebens-Konsequenzen (etos) aufzuzeigen. Die erneuerten liturgischen Texte der Gebete des neuen römischenMessbuches und des Stundengebetes zeigen den Glauben der betenden Kirche nach dem alten Prinzip: legem credendi lex statuat supplicandi (oder kurz ausgedrückt: lex orandi lex credendi). Der Zweck also des hier vorgestellten Artikels ist es, den Glauben derKirche über das heilige Leben der Christen zu demonstrieren, welches uns eine Analyse der euchologischen Texte und der Texte der Wortliturgie ermöglicht. Der Verfasser benutzte dann die Möglichkeit, diese ganze Problematik im breiten theologisch-liturgischen und pastoralen Kontext darzustellen. Dabei benutzte er die Dokumente der Kirche der letzten Jahre, insbesondere die Lehre des II. Vatikanischen Konzils wenn es um den pastoralen Dienst der Bischöfe geht, dann die pastoral-theologischen Briefe des Papstes Pius XII und des Papstes Johannes Paul II, zum 700-jährigen und zum 750-jährigen Jubiläum der Kanonisation des hl. Bischofs Stanislaus. Es geht aber auch um alles das, was Johannes Paul II und früher als Kardinal Karol Wojtyła zum Jahrestag des Märtyrertodes geschrieben hat. Die liturgischen Gebetstexte lex orandi und die Wortliturgie unterstreichen in ihrerlex credendi, dass der hl. Stanislaus in seinem Leben, in seiner Zeit und seiner Kirche, den Auftrag und die Vollmacht - die Christus den Aposteln und ihren Nachfolgern gegeben hat - alle Völker zu lehren, die Menschen in der Wahrheit zu heiligen und siezu weiden, verwirklicht hat. Er ist deswegen der wahre und authentische Lehrer des Glaubens, Priester und Hirte geworden. Der hl. Bischof Stanislaus stand also der Herde vor, dessen Hirte er war, als Lehrer in der Unterweisung, als Priester im heiligen Kultund als Diener in der Leitung (logos). Weil dieser Bischof von Krakau des XI Jh. in hervorragender und sichtbarer Weise die Aufgabe Christi selbst, des Lehrers, Priesters und Hirten in seiner Person durchfiihrte, dadurch ist er in seinem Leben und seinemSterben (Märtyrertod) seinem Guten Hirten Jesus Christus ähnlich geworden. Deshalb bietet die Kirche in ihren Gebeten - auf die Fürsprache des heiligen Stanislaus - im Glauben standhaft zu bleiben und treu den Weg der Gottes Gebote zu gehen (etos).

PL

8 września 1253 roku w bazylice świętego Franciszka w Asyżu, Stanisław ze Szczepanowa został kanonizowany przez papieża Innocentego IV. Uroczystość podniesienia relikwii Świętego i ogłoszenia jego kanonizacji w Polsce odbyła się 8 maja 1254 roku. Kanonizacja i kult św. Stanisława Biskupa - Męczennika przyczyniły się, jak świadczą dzieje Narodu Polskiego, do zjednoczenia rozbitych dotąd na skłócone ze sobą dzielnice. Z Krakowa kult św. Stanisława rozszerzył się na wszystkie dzielnice ówczesnej Polski, na sąsiednie Czechy i Morawy, następnie Węgry, Trydent, a także Rzym (bazylika św. Piotra i kaplica papieska). Przez ponad pięćset lat, od czasów jego kanonizacji aż do schyłku dni starej Rzeczypospolitej, kult ten „splatał się w jedno z polskim poczuciem narodowym i państwowym".W artykule została przedstawiona nauka (logos) o życiu chrześcijanina, tak jak ją ukazują współczesne teksty liturgiczne (formularz mszalny i oficjum Liturgii godzin) o świętym Stanisławie, Pasterzu i Męczenniku z XI wieku. Ponadto przedstawiono konsekwencje „praktyczne” (etos)dotyczące stylu życia opartego na zasadach moralnych ustanowionych przez Chrystusa. Problematyka ta została odczytana w świetle istniejącej głębokiej więzi pomiędzy lex orandi i lex credendi oraz w kontekście nauczania Kościoła.

14

Mądrość i miłość drogą do świętości. Św. Jadwiga Królowa w liturgii i nauczaniu Jana Pawła II

100%

Janicki J. J.

Folia Historica Cracoviensia

|

2006

|

tom 12

EN

In the 600th year after the birth of Jadwiga Queen of Poland, "the most beloved female character in our history", Krakow metropolitan bishop cardinal Karol Wojtyła announced in his pastoral letter issued on this occasion that "Jadwiga, her life and work exerted a huge impact on Polish history both in historical and spiritual dimension". His statement was made pending an approval by the Holy See of her worship and its extension to the entire church (i.e. the introduction of a liturgical feast, a mass and an officium venerating Blessed Jadwiga).

PL

W roku sześćsetlecia urodzin „najukochańszej postaci niewieściej naszychdziejów”6, Jadwigi, królowej Polski, ksiądz kardynał Karol Wojtyła, metropolita krakowski, w oczekiwaniu na zatwierdzenie przez Stolicę Apostolską jej kultu i rozszerzenie go na cały Kościół (wprowadzenie dnia liturgicznego oraz mszy i oficjum ku czci błogosławionej Jadwidze), w liście pasterskim z tej okazji stwierdził, że „postać Jadwigi, jej życie i działalność, wywarły wielki wpływ na dzieje Polski w znaczeniu historycznym i w znaczeniu duchowym".

15

„Dies Domini” - Niedziela w pierwszych wiekach Kościoła

100%

Janicki J. J.

Folia Historica Cracoviensia

|

2000

|

tom 7

EN

The history of Sunday begins with Christ's resurrection, which gave unique shape and significance to the day. All evangelists agree that Jesus rose from the dead and appeared to his disciples on "the first day of the week", or "the first day after Shabbat". The article discusses the significance and meaning of the Sunday feast in the early centuries of the Church.

PL

Historia niedzieli rozpoczyna się wraz ze zmartwychwstaniem Chrystusa,które nadało specyficzny kształt i znaczenie temu dniowi. Wszyscy Ewangeliści zgodnie stwierdzają że Jezus zmartwychwstał i ukazał się swoim uczniom „w pierwszy dzień tygodnia”, pierwszego dnia po szabacie". Artykuł rozważa znaczenie i treść niedzielnego święta w pierwszych wiekach Kościoła.

16

Błogosławiony arcybiskup Jerzy Matulaitis-Matulewicz

100%

Janicki J. J.

Folia Historica Cracoviensia

|

2010

|

tom 15

EN

The article presents the life and work of Archbishop Jerzy Matulaitis-Matulewicz.

PL

Artykuł przedstawia życie i działalność błogosławionego arcybiskupa Jerzego Matulaitisa-Matulewicza.

17

Ks. Stanisław Bogdanowicz, Karol Maria Antoni Splett, Biskup gdański czasu wojny, więzień specjalny PRL, Gdańsk 1995, ss. 358

100%

Janicki J. J.

Folia Historica Cracoviensia

|

1999

|

tom 6

EN

Recension: Ks. Stanisław Bogdanowicz, Karol Maria Antoni Splett, Biskup gdański czasu wojny, więzień specjalny PRL, Gdańsk 1995, ss. 358.

PL

Recenzja: Ks. Stanisław Bogdanowicz, Karol Maria Antoni Splett, Biskup gdański czasu wojny, więzień specjalny PRL, Gdańsk 1995, ss. 358.

18

Obrzęd ekskomuniki zawarty w średniowiecznym Pontyfikale Rzymskim

100%

Janicki J. J.

Folia Historica Cracoviensia

|

2007

|

tom 13

EN

The pontifical is a lituigical book used by the bishop. It contains prayer formulas and the rites proper to the liturgical confection of sacraments and sacramentals reserved solely to the bishop. The pontifical arose from a practical necessity - the use of only one book during holy functions. It was formed from three different ancient books of the Church: Liber sacramentorum, Ordines Romaniand Benedictionale, used by the bishops in the Gallic liturgy. A new type of book, which became the first pontifical combining the Roman and Gallic traditions, appeared in the tenth century (in the years 950-961) in Mainz, in the monastery of Saint Alban and was called the Roman - Germanic Pontifical (Pontificate Romano-Germanicum).

PL

Pontyfikał to księga liturgiczna używana przez biskupa. Zawiera formuł modlitwy i obrzędy właściwe do konfekcji liturgicznych sakramentów i sakramentaliów, przeznaczonymi wyłącznie do biskupa. Pontyfikał Papieski powstał z praktycznej potrzeby stosowania tylko jednej księgi podczas sprawowania czynności liturgicznych. Powstał on z trzech różnych ksiąg kościelnych o tradycjach rzymskiej i galijskiej: Pontyfikał rzymsko-niemiecki został skompilowany w opactwie św. Albana w Moguncji pod okiem Wilhelma (arcybiskupa Moguncji) w poowie X wieku. Był szeroko używany w średniowieczu i stanowił podstawę późniejszego Pontyfikału rzymskiego. Zawiera 258 przepisów określających biskupie ryty święceń, błogosławieństw, celebracji Mszy, spowiedzi, itp. Nazwa Pontyfikał rzymsko-niemiecki została nadana przez odkrywcę pontyfikału, Michela Andrieu. Pontyfikał rzymski, zreformowany po Soborze Watykańskim II, nie jest, jak to było dawniej, jedną księgą. Dzieli się na poszczególne części, przyporządkowane różnym celebracjom liturgicznym.

19

Wykłady historii liturgii w seminariach duchownych według odnowionego Ratio studiorum

100%

Janicki J. J.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2001

|

tom 54

|

nr 2

PL

-

20

Kanonizacja Jana Pawła II i Jana XXIII na znaczkach pocztowych Polski i Watykanu

100%

Janicki J. J.

Analecta Cracoviensia

|

2015

|

tom 47

EN

The Polish Post and The Vatican Post (Ufficio Filatelico e Numismatico Città del Vaticano) issued a joint issues stamps commemorating the canonization of the Popes Johannes Paulus II and John XXIII, that took place in Rome on the 27th of April 2014. On the 21st of March Vatican and Poland on the 2nd of April 2014 introduced into the post block containing two stamps (the Polish version costs 5 PLN and the Vatican 1 Euro) presenting two new saints of the Popes against the inside of St. Peter’s Basilica. (Print issue of Polish and Vatican in the number of 200 thousand pieces).Canonization of John Paul II commemorated two blocks (also published jointly by Poland and the Vatican) with the image of the Holy Father on blue background (in denominations of 5 PLN and 1.90 Euro offset printed on paper technique fluorescence) and white-the golden (denominations: 8,50 PLN and 2,50 Euro made steel engraving. Halo is formed from seven circles of various texts teaching the holy Pope in Polish and Italian. The author of this article read both versions (very difficult to read without significantly enlarge!) and posted them for PT. Readers.Mail Polish and Vatican furthermore introduced a stamp (in denominations of 2,35 PLN and 0,85 Euro) with the image of Pope John Paul II (as a block). A stamp was issued in decorative small sheet containing six values surrounded tags with short texts of papal speeches, and on the margin of the sheet a figure of Christ from the facade of St. Peter’s Basilica in the Vatican. (Issue stamps both published in the number of 1.5 million units).

PL

Poczta Polska S.A. i Poczta Watykańska (Ufficio Filatelico e Numismatico Città del Vaticano) wydały wspólne emisje znaczków upamiętniające kanonizację papieży: Jana Pawła II i Jana XXIII, która odbyła się w Rzymie dnia 27 kwietnia 2014 roku. Watykan dnia 21 marca, a Polska 2 kwietnia 2014 roku wprowadziły do obiegu pocztowego blok zawierający dwa znaczki (w wersji polskiej po 5 zł, a w wersji watykańskiej po 1 euro), przedstawiające postaci obu nowych Świętych Papieży na tle wnętrza bazyliki Świętego Piotra. Nakłady emisji polskiej i watykańskiej wynosiły po 200 tys. sztuk.Kanonizację Jana Pawła II upamiętniają dwa bloki (wydane również wspólnie przez Polskę i Watykan) z wizerunkiem Ojca Świętego na błękitnym tle (o nominale 5 zł i 1,90 euro; wydrukowane techniką offsetu na papierze fluorescencyjnym) oraz w kolorze biało-złotawym (nominały: 8,50 zł i 2,50 euro; wykonane stalorytem). Nakłady emisji polskiej i watykańskiej wynosiły po 200 tys. sztuk. Aureolę tworzy siedem kręgów utworzonych z różnych tekstów nauczania świętego Papieża: odpowiednio w języku polskim i włoskim. Autor artykułu odczytał obie te wersje (bardzo trudne do odczytanie bez znacznego powiększenia) i zamieścił je dla PT. Czytelników.Poczty Polski i Watykanu wprowadziły ponadto do obiegu znaczek (odpowiednio o nominałach 2,35 zł i 0,85 euro) z wizerunkiem Papieża Jana Pawła II (jak na bloku). Znaczek został wydany w ozdobnym arkusiku zawierającym sześć wartości w otoczeniu przywieszek z krótkimi tekstami z papieskich przemówień; na marginesie arkusika zamieszczono fotografię figury Chrystusa z fasady bazyliki św. Piotra na Watykanie. Nakład znaczka obu poczt wynosił po 1,5 mln sztuk.