Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

2 Pamiętnik Literacki

2 Wojtowicz W.

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Vera historia „Historyi o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim” Mikołaja z Wilkowiecka

100%

Wojtowicz W.

tom 115

nr 1

153-167

W artykule przeanalizowano, w jaki sposób Mikołaj z Wilkowiecka, autor „Historyi o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim”, „konstruuje” niekwestionowalną „prawdziwość” utworu, odwołując się w tytule do łacińskiego terminu „historia” oraz dystansując się od teatru (swojego utworu nie określa w kategoriach przedstawienia scenicznego). W tytule dzieła odbija się charakterystyczna dla chrześcijaństwa tendencja do odrzucania teatru i koncentrowania uwagi wiernych na zjawiskach liturgicznych czy paraliturgicznych. Pod wpływem krytyki protestanckiej ostatni aspekt wymusił na Mikołaju także eliminację scen przesyconych świeckością.

The paper analyses the mode in which Mikołaj of Wilkowiecko, the author of “Historyja o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim” (“The History of the Glorious Resurrection of Our Lord”), “constructs” the indisputable “truth” of the piece, in that he refers to the Latin term “historia” and distances from theatre (does not define his piece in the categories of stage performance). The title of the work reflects a tendency, characteristic of Christianity, to reject theatre while concentrating the believers’ attention on liturgical and paraliturgical phenomena. Under the influence of Protestant criticism, the last aspect exhorted Mikołaj to eliminate the scenes satiated with secularity.

Specimen pudoris, czyli o rozmowie Jakuba Pizona z Lukrecją w epigramatach Andrzeja Krzyckiego

100%

Wojtowicz W.

tom 111

nr 2

39-51

W artykule analizuję nowołacińskie epigramaty Andrzeja Krzyckiego (Andreas Cricius, 1482–1537) związane z Lukrecją oraz z osobą Jakuba Pizona (Jacobus Piso, ? –1527), legata papieża Juliusza II, powstałe prawdopodobnie w 1510 roku. Epigramaty te odwołują się do iluzji malarstwa, dotyczą przedstawienia malarskiego wyobrażającego samobójstwo Lukrecji, któremu przypisują moralno-pedagogiczne, estetyczne czy etyczne cele. Bogate aluzje literackie w epigramatach Krzyckiego o charakterze satyrycznym zwrócone są przeciw Pizonowi, są satyrycznym ujęciem homoseksualnych preferencji legata.

In the paper the author analyses the New Latin epigrams by Andreas Cricius (1482–1537) connected with Lucretia and with the figure of Jacobus Piso (? –1527), a legate of the Pope Julius II, produced probably in the year 1510. The epigrams refer to the illusion of painting, concern the painterly illustration of Lucretia’s suicide to which they assign moral-pedagogical, aesthetic, and ethic aims. Rich literary allusions of satirical character in Cricius’ epigrams are directed against Piso—they are satirical depiction of the legate’s homosexual preferences.