Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Lata help
Autorzy help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 40

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
PL
Informacja o przyznaniu Polsce tytułu gospodarza Mistrzostw Europy w 2012 roku wymusiła konieczność rewizji stanu przygotowania kraju pod kątem bezpieczeństwa jej uczestników. Jednym z obszarów, w których dostrzeżono konieczność wypracowania nowych rozwiązań jest gotowość służb i organów administracyjnych na reagowanie w sytuacjach zagrożeń CBRN. W ramach tego obszaru jednym z zagadnień wymagających gruntownego przeglądu była organizacja dekontaminacji osób poszkodowanych na miejscu zdarzenia. Przyjęło się bowiem za pewnik, że jedyna służbą odpowiedzialną i przygotowaną do prowadzenia tego typu działań jest PSP. Dogłębna analiza tematu wykazała jednak, że jest on na tyle złożony, iż jego realizacja przy udziale jednej tylko służby jest na chwilę obecną niemożliwa. W oparciu o doświadczenia innych krajów europejskich opracowano koncepcję, zgodnie z którą podzielono dekontaminację na dwa etapy: wstępną (ratowniczą) i ostateczną (medyczno - szpitalną). Mimo, że autor artykułu skupił się przede wszystkim na części ratowniczej, nie unika również dyskusji na temat kompleksowego rozwiązania całego zagadnienia. Proponowana dekontaminacja wstępna, której filozofia opiera się na usunięciu skażenia poprzez zdjęcie ubrania i przetarciu skóry odsłoniętych części ciała przy pomocy specjalnej rękawicy a następnie przebraniu osoby poszkodowanej w ubiór zastępczy jest idealnym rozwiązaniem pozwalającym zminimalizować skutki działania tejże substancji. W sytuacji gdy liczy się czas, oczekiwanie na mobilne zestawy do dekontaminacji ostatecznej, których przygotowanie zajmuje co najmniej kilkadziesiąt minut, jako jedynego rozwiązania organizacyjno technicznego, skutkowałoby znacznym opóźnieniem działań. Nie oznacza to jednak rezygnacji z tego rozwiązania w ogóle Autor proponuje jedynie by miejsce realizacji tego etapu dekontaminacji opierało się raczej na dogłębnej analizie efektywności tych działań a nie na bezmyślnej akceptacji wszystkich rozwiązań proponowanych przez producentów tego typu sprzętu.
EN
An award to Poland to be a host country for EURO 2012 made us more vigilant on the question, if we are prepared enough to provide adequate safety for all participants or not. Preparedness of the administrative powers and public services for response on CBRN incidents was considered as a first area where some new solutions were absolutely indispensable. Within this field one issue needed a complete review and this was an organization of injured people decontamination on site. It was acknowledged as it would be sure that the State Fire Service (SFS) is the only body responsible and ready in case of such emergencies to execute the decontamination. Deep analysis proved this matter so complicated that it started to be clear that is impossible for the moment to implement those operations by means of one public service - SFS. Basing on the experience of other European countries, the new doctrine was adopted, where decontamination has been divided into two phases: pre-decon/initial decon (rescue phase) and final decon (medical phase). Even though the author of this paper focused on the rescue phase, he also discusses the complex solutions of the whole problem. The initial decontamination, whose main philosophy is based on the elimination of the contaminant across 3 easy steps: taking off the clothes, washing a skin by means of special wet gloves and dressing a substitute outfit (pre decon kit) is a perfect solution that enables to minimize the effect of contaminant. In situation when the time is money, awaiting for mobile decontamination tents/containers, as the only technical and organizational remedy, might considerably delay a rescue phase. However it doesn.t mean a total rejection of this clue. Author only suggests that a decision about their location should be based on an effectiveness of such operations and not on a mindless acceptance of all solutions advised by producer of such equipment.
EN
Rapid progress in molecular biology and genetic engineering techniques has made the induction of cell behavior modifications by altering genetic material possible. This allows us to think about the medical application of gene therapy as an alternative to classical pharmacology and as a means of introducing a new approach to treating hereditary diseases. The major obstacle that prevents the application of this method in clinical practice is the difficulty of delivering genetic material to its destination. The fragile DNA molecule (very unstable in in vivo) requires the assistance of supramolecular structures in order to ensure its extended lifetime in circulation. A number of DNA delivery methods have been considered. One of them, a viral carrier, has been extensively studied as a potential candidate for this purpose. Unfortunately, a number of serious problems exist associated with this approach. The risk of accidental infection has not been eliminated and virus presentation causes the immune system to activate. Transfection efficiency achieved with viral vectors is superior to that of other methods, but safety concerns and financial considerations have stimulated studies aimed at the development of non-viral DNA carriers. At present, the transfection efficiency of such carriers is very low. This paper discusses problems encountered when developing a stable and efficient lipid-DNA aggregate, capable of delivering genetic material into the targeted cell nucleus. Discussion is limited to aggregate interaction with the cellular plasma membrane and its fate in the cytosol.
EN
Results of testing the influence of additives of cocamidopropyl betaine on the properties of concentrates containing sodium dodecyl sulfate have been presented. The surface tension, foaming power, wetting power and stability of stabilised foams have been measured. The occurrence of synergetic effects has been found within those properties.
PL
Autor przedstawia wyniki badań dotyczących wpływu dodawania cocamidopropylu betainy na właściwości koncentratów zwierających siarczan dodectyl sodu. Podaje wyniki badań dotyczące ciśnienia powierzchniowego, siły spieniania, zwilżania oraz stabilności piany. W konkluzjach udowadnia, iż istnieje wpływ dodanych środków na badane właściwości.
EN
The relative partition of trialkyltin and dialkyltin chlorides into the phosphatidylcholine membrane was estimated with a fluorescein dye attached to the phosphatidylethanolamine headgroup (Fluorescein-PE). Changes of pH in the vicinity of the membrane, caused by the adsorption of charged organotin compounds onto the surface, are measured with Fluorescein-PE. Measurements show that dialkyltin and trialkyltin chlorides at low concentrations (below 4 µM) adsorb onto the membrane surface in the charged form and that their relative partition depends on the length of the hydrocarbon residues. Tributyltin chloride was found to be the exception. Its effect on Fluorescein-PE fluorescence in the lipid bilayer was a complex dependence on its concentration in the sample, suggesting conformational changes in the lipid bilayer.
PL
Organiczne związki cyny, w tym chlorotrifenylocyna (TriPhT), wykazują właściwości toksyczne w stosunku do organizmów żywych. Właściwości te mogą być między innymi związane z zaburzaniem funkcji błon biologicznych w tych organizmach. Celem prezentowanej pracy było zbadanie wpływu związku trifenylocyny na właściwości transportowe błon liposomów fosfatydylocholinowych, jako prostego modelu błony biologicznej, oraz wpływu TriPhT na stabilność tych błon Metodą fluoroscencyjną badano działanie związku TriPhT na proces gaszenia sondy NBD-PE wbudowanej do błon liposomowych przez jony tiosiarczanowe (S2O4(-2)) obecne w środowisku. Przy użyciu metody korelacji rozproszenia fotonowego zbadano także wpływ związku trifenylocyny w zakresie stężeń od 0-75 MM na rozmiary formowanych liposomów. Stwierdzono, że stężeniowo-zależny proces penetracji jonów tiosiarczanowych do wnętrza dwuwarstwy lipidowej indukowany związkiem TriPhT może być związany z tworzeniem par jonowych, umożliwiających ten transport anionów.
EN
Organic tin compounds, triphenyltin chloride in particular, are toxic to living organisms. Such property among others is connected with disturbance of membrane functions in living organism. The aim of the work reported was to investigate the effect of triphenyltin on the transport properties of phosphatidylcholine liposome membranes, seen as a simple model of biological membrane, and on stability of the membranes. Fluorescence quenching of NBD- PE probe by dithionite ions (S2O4(-2)) was used to measure the TriPhT induced permeabilisation of the liposomal membrane with respect to the ions. The method of photon scattering correlation was used to investigate also the effect of triphenyltin on dimensions of the liposomes formed within the concentration range 0 -70 uM. It was found that the concentration-dependent process of dithionite ion penetration into the lipid bilayer induced by TriPhT might be connected with ion-pair formation that makes the ion transport possible.
EN
The top layer of the systems covering a concrete surface is made of polyurethane. The polyurethane layer should be characterized by high tensile strength and abrasive wear resistance, because this material is used in workshops, corridors, and warehouses. Up till now the systems have been a mixture of polyurethane and different fillers. The recyclate from polyurethane waste added to the systems can modify their properties. Our purpose was to produce and to test the composites supplemented with recyclates of different hardness. The influence of the proportion of wastes on the composite properties was investigated as well. As a result we obtained the materials of higher resistance to abrasive wear and of higher values of Young's modulus and with unchanged resistance to tensile strength, ultimate elongation and bending. Furthermore a permanent deformation of the materials tested was decreased. The recyclates of the 50 ShD hardness increase the abrasive wear resistance of composites by 50%, whilst the cost of the material is reduced.
PL
Zewnętrzna warstwa systemów posadzkowych do zabezpieczania podłoży betonowych jest wytwarzana z poliuretanów. Warstwa ta powinna odznaczać się dużą wytrzymałością na rozciąganie i dużą odpornością na zużycie ścierne, ponieważ materiały te są stosowane w fabrykach i magazynach oraz na korytarzach. Dotychczas stosowane systemy są mieszaniną poliuretanu i różnych napełniaczy. Właściwości tych systemów można modyfikować, dodając do nich recyklat z poużytkowych odpadów poliuretanów. W ramach pracy wytworzono i zbadano kompozyty z dodatkiem recyklatów o różnej twardości oraz oceniono wpływ zawartości odpadów na zmianę właściwości kompozytów. Otrzymano kompozyty o większej odporności na zużycie ścierne i o wyższym module sprężystości, zachowując ich niezmienioną wytrzymałość na rozciąganie i zginanie oraz Wydłużenie do zerwania. Wprowadzenie recyklatów o twardości ok. 50 ShD spowodowało zwiększenie odporności kompozytów na zużycie ścierne o 50%.
EN
The presented data show that the FCS technique can be used to detect the DNA condensation process induced with the cationic compound hexadecyltrimethylammonium bromide (HTAB). We have shown that HTAB induces plasmid condensation upon interaction with it. Condensation can be considered to be complete when the diffusion constant reaches its maximum. The HTAB induced increase in diffusion time does not correlate well with the changes observed when count rate and particle number are considered. This observation contradicts data published for another cationic agent, spermine. This apparent discrepancy proves that the mechanisms of interaction between these compounds and DNA are different. Consequently, the different characters of the plots of count rate, diffusion time, and particle number versus condensing agent concentration can be a source of additional information about the nature of cationic compound-DNA interaction.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.