Repair and/or strengthening of existing RC members imply, in several intervention techniques, the addition of new concrete layer(s) or new RC element(s). Interfaces, expected to transfer actions between old and new concrete, are subject to significant force response degradation when cyclic actions (due to earthquakes) are imposed to them. As a consequence, their behaviour may become critical for the effectiveness of the intervention techniques. The available experimental data regard mainly interfaces under monotonic actions; thus, they are not sufficient for the design of interfaces within RC structures subjected to earthquakes. In the present paper, part of the experimental results of a systematic program, aiming to cover all major aspects of the subject, are presented and commented upon. In the experiments presented here, interfaces between old and new concrete crossed by reinforcing bars are subjected to cyclic imposed shear slips of varying amplitude (š0.1mm to š4.0 mm). The investigated parameters include the bar diameter and the percentage of reinforcement, the concrete compressive strength, the roughness of the interface, the level of normal load on the interface, the embedment length of reinforcing bars crossing the interfaces, as well as the bonding mechanism (either through epoxy resin or by steel to concrete bond).
PL
Poszczególne metody naprawy i/lub wzmacniania istniejących elementów żelbetowych wymagają dodania nowej warstwy betonu lub nowego elementu żelbetowego. Powierzchnie styku, które powinny przekazywać oddziaływania pomiędzy starym i nowym betonem, poddane są znacznej utracie sił przyczepności jeżeli przyłożone są do nich oddziaływania cykliczne (wynikające z trzęsień ziemi). W konsekwencji, ich zachowanie się może być niebezpieczne dla efektywności metod wzmacniania. Dostępne wyniki badań dotyczą głównie powierzchni styku poddanych obciążeniu monotonicznemu, zatem nie można ich wykorzystać przy projektowaniu powierzchni styku konstrukcji narażonych na oddziaływania spowodowane trzęsieniami ziemi. W artykule przedstawiono część wyników badań systematycznego programu, mającego na celu objęcie wszystkich głównych aspektów zagadnienia. W doświadczeniach tu prezentowanych, powierzchnie styku pomiędzy starym i nowym betonem połączone są prętami zbrojeniowymi i poddane okresowo przyłożonemu przesunięciu ścinającemu o zmiennej amplitudzie (od š0.1mm do š4.0mm). Badane parametry dotyczyły średnicy pręta, procentowego stopnia zbrojenia, wytrzymałości betonu na ściskanie, szorstkości powierzchni styku, poziomu obciążenia normalnego na powierzchni styku, długości zakotwienia prętów zbrojeniowych przecinających powierzchnie styku, jak również mechanizmu spajania (zarówno przez żywicę epoksydową, jak i wiązanie stali do betonu).
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.