Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Skuteczność leczenia fijoterapeutycznego pacjentów z zespołem cieśni kanału nadgarstka

100%

Jolanta Zwolińska J. , Andrzej Kwolek A.

|

2012

|

nr 4

428–445

XX

Carpal tunnel syndrome is the most commonly occurring neuropathy and main cause of median nerve dysfunction. Advancements in civilization and poor working conditions have often resulted in a signifiant increase in the number of cases. The variety of therapeutic agents applied in conservative and post-surgery treatment of carpal tunnel syndrome necessitates the need to evaluate their efficy in order to improve applicable rehabilitation programs. The aim of the paper was to assess the physiotherapeutic effctiveness of sonotherapy, whirl massage and physiotherapy applied on patients with carpal tunnel syndrome. A total of 30 people referred for physiotherapy in accordance with approved research program because of a single or bilateral carpal tunnel syndrome were covered by the study. A total of 48 arms were analyzed in all. Both subjective and objective clinical syndromes were evaluated. With the use of electrodiagnostic testing device hand measurements were made in areas of joint motions as well as the power grip. The nerve excitability of thenar muscles was evaluated using the traditional electrodiagnostic methods. The studies were performed prior to the implementation of rehabilitation programs and after their completion. The program covered sonotherapy, whirl massage and neuro-mobilization of the median nerve. A reduction in the severity of clinical symptoms as well as complete relief from some others was obtained. Results of computer measurements in respect of motion and muscle strength confimed the improved hand function. A statistically significant improvement in the two-pointConclusions. A combination of antiretroviral therapy in the form of sonotherapy together with hydro-therapy and kinesitherapy allows for reducing the severity of clinical symptoms as well as improve the hand function in patients with carpal tunnel syndrome (CTS). discrimination sensory quality was obtained while changes in electro-diagnostic parameters such as rheobasis, chronaxie and accommodation rate were statistically insignifiant.

2

Częstość występowania i rozmieszczenie stwardnienia rozsianego w Polsce i na świecie

100%

Agnieszka Guzik A. , Andrzej Kwolek A.

Medical Review

|

2015

|

nr 1

55-62

PL

Stwardnienie rozsiane (sr) jest przewlekłą chorobą demielinizacyjną układu nerwowego dotyczącą najczęściej młodych dorosłych z przewagą występowania wśród kobiet. Dokładna przyczyna sr nie jest znana. Przyjmuje się, że jest to choroba wieloczynnikowa. Rozpowszechnienie występowania sr na kuli ziemskiej jest nieregularne, uzależnione od szerokości geografiznej. Częstsze zachorowania odnotowuje się w szerokościach geografiznych o klimacie chłodnym i umiarkowanym aniżeli w strefi zwrotnikowej i podzwrotnikowej. Liczba osób z sr na całym świecie przekracza 2,5 mln, z czego około 630 000 zachorowań odnotowano w Europie. Polska znajduje się wśród krajów o wysokiej częstości występowania sr. Przyjmuje się, że zapadalność na sr w Polsce wynosi od 45 do 92 osób na 100 000 mieszkańców. Choroba rozpoczyna się zazwyczaj pomiędzy 20 a 40 rokiem życia, czyli w latach największej aktywności zawodowej, w związku z tym sr, będąc jedną z najczęstszych przyczyn długotrwałej niezdolności do pracy, stanowi znaczny problem nie tylko zdrowotny, ale również społeczny. Cel pracy: Celem pracy jest ocena częstości występowania i rozmieszczenia stwardnienia rozsianego w Polsce i na świecie. Metoda: Dokonano przeglądu piśmiennictwa krajowego i zagranicznego z lat 2008–2014. Przeszukano następujące bazy danych: PubMed, Science Direct, Termedia, Polska Bibliografi Lekarska.

EN

Multiple Sclerosis (MS) is a chronic demyelinating disease of the nervous system affcting mostly young adults and predominately women. The exact cause of MS is not known. It is assumed that this is a multifactorial disease which is caused probably not by a single factor but several coexisting factors. The prevalence of MS on the globe is irregular and associated with latitude. Increased incidence is recorded in the latitudes with cool and temperate climate than in tropical and subtropical ones. Number of people with MS all over the world exceeds 2.5 million and about 630,000 cases were reported in Europe. Poland is among the countries with high incidence of MS. It is assumed that the incidence of MS in Poland ranges from 45 to 92 people per 100,000 inhabitants. The disease onset is usually between 20 and 40 years of age at the time of greatest professional activity. MS is one of the most common causes of long-term incapacity for work and therefore it is not only signifiant health, but also social problem. Aim: The aim of this study is to assess the prevalence and distribution of Multiple Sclerosis in Poland and around the world. Method: A review of domestic and foreign literature in the years 2008-2014 was conducted. The following databases were searched: PubMed, Science Direct, Termedia, Polska Bibliografi Lekarska.

3

Gait velocity as a tool for evaluating the effects of gait training in patients with chronic stroke

70%

Agnieszka Guzik A. , Mariusz Drużbicki M. , Andrzej Kwolek A. , Grzegorz Przysada G. , Agnieszka Brzozowska-Magoń A.

Medical Review

|

2016

|

nr 2

183-192

EN

Background. Gait velocity is a simple but very essential parameter which may be applied as an indicator of functional efficiency. Gait of stroke patients is characterized by reduced speed. As a result, the patients have significantly limited functioning capabilities, including walking independently outside home. The study was designed to assess selected temporal gait parameters, including gait velocity, stride velocity and swing phase velocity in patients with chronic stroke following a rehabilitation program with the use treadmill. Material and method. The study was conducted in a group of 50 patients with hemiparesis in the late period after stroke. Temporal gait parameters such as: gait velocity, stride velocity and swing velocity were examined. Additionally, 10-metre walk test was measured. Results. While analyzing 10-metre walk test results it was shown that after rehabilitation gait velocity increased by an average of 0.15 m/s (p = 0.0000). Similar results were obtained in terms of gait velocity which had been assessed using a 3-dimensional gait analysis, the average gait velocity increased by 0,14m/s (p = 0.0000). Analyzing stride velocity, both the paretic and non-paretic side it was noted that after rehabilitation this particular parameter increased by an average of 0.05 m/s (p = 0.0019) and 0.06 m/s (p = 0.0052). Similar results were achieved in terms of swing velocity of the paretic side - p = 0.0017. Conclusions. It was demonstrated that rehabilitation program with the use of treadmill enabled significant improvement in gait velocity, stride velocity and swing phase velocity in patients with chronic stroke. Gait velocity is a practical and simple tool to be applied for monitoring of progress in rehabilitation and for assessing effects of gait re-education in patients with hemiplegia in a chronic stage after stroke.

PL

Wstęp. Prędkość chodu jest prostym, a zarazem bardzo istotnym parametrem, który może być stosowany jako wyznacznik sprawności funkcjonalnej. Chód pacjentów po udarze mózgu charakteryzuje się zmniejszoną prędkością. W efekcie pacjenci mają znacznie ograniczone możliwości funkcjonowania, w tym samodzielnego chodu poza domem. Celem pracy jest ocena wybranych czasowych parametrów chodu, w tym prędkości chodu, prędkości cyklu chodu oraz prędkości fazy przenoszenia u pacjentów w okresie późnym po udarze mózgu, po programie rehabilitacji z wykorzystaniem bieżni ruchomej. Materiał i metoda. Badanie przeprowadzono w grupie 50 pacjentów z niedowładem połowiczym w okresie późnym po udarze mózgu. Analizowano czasowe parametry chodu: prędkość chodu, prędkości cyklu chodu oraz prędkości fazy przenoszenia. Dodatkowo wykonano test drogi na 10 metrach. Wyniki. Analizując wyniki testu drogi wykazano, że po zakończeniu programu rehabilitacji prędkość chodu wzrosła średnio o 0,15 m/s (p = 0,0000). Podobne wyniki uzyskano w zakresie prędkości chodu ocenionej z wykorzystaniem 3-wymiarowej analizy chodu, średnia prędkość chodu wzrosła o 0,14m/s (p = 0,0000). Analizując prędkość cyklu chodu zarówno po stronie niedowładnej jak i zdrowej zanotowano, iż w wyniku rehabilitacji nastąpił wzrost tego parametru średnio o 0,05 m/s (p = 0,0019) i 0,06 m/s (p = 0,0052). Zbliżone wyniki uzyskano również w zakresie prędkości fazy przenoszenia po stronie niedowładnej – p = 0,0017. Wnioski. Program rehabilitacji z wykorzystaniem bieżni ruchomej wpłynął na istotną poprawę w zakresie prędkości chodu, prędkości cyklu chodu oraz prędkości fazy przenoszenia u pacjentów w okresie późnym po udarze mózgu. Prędkość chodu jest przydatnym narzędziem umożliwiającym ocenę efektów reedukacji chodu pacjentów z niedowładem połowiczym w okresie późnym po udarze mózgu.