Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Formation of Theoretical and Methodological Assumptions in the Assessment of Significance of the Bioeconomy in the Country Economy

100%

Biekša K. , Baležentis T.

Problemy Ekorozwoju

|

2019

|

tom Vol. 14, nr 1

139--148

EN

In order to ensure sustainable development of the modern economies, there is a need for transforming the linear economy model to circular or green economy model. Bioeconomy can contribute to this goal by ensuring the use of bioproducts and biotechnologies. The flow of material and energy in the bioeconomy is based on the use of biomass and renewable sources for food, feed, and materials production. Circulation principle reduces the amount of waste and increases the efficiency of resources use. It is important to discuss the notions of bioeconomy as described in the strategical and legal documents for bioeconomy development. This research mainly focuses on the theoretical and methodological assumptions of bioeconomy, the main measures for stimulating the development of bioeconomy. We also review the trends of the development of bioeconomy across different countries.

PL

Aby zapewnić zrównoważony rozwój współczesnych gospodarek, niezbędne jest przekształcenie linearnego modelu ekonomicznego w cyrkulacyjny lub zielony. Bioekonomia może się przyczynić do osiągnięcia tego celu wprowadzając na rynek bioprodukty i biotechnologie. Przepływ materii i energii w bioekonomii oparty jest na wykorzystywaniu biomasy i odnawialnych surowców w produkcji żywności, pasz i różnorodnych materiałów. Zasada cyrkulacji zmniejsza ilość odpadów i zwiększa efektywność wykorzystania surowców. W tym kontekście ważna jest dyskusja samego pojęcia bioekonomii, tak, jak jest ono rozumiane w dostępnych strategicznych i prawnych dokumentach. Niniejsze badania koncentrują się głównie na teoretycznych i metodologicznych założeniach bioekonomii, a więc głównych środkach stymulujących rozwój bioekonomii. Ponadto przeanalizowano trendy w rozwoju bioekonomii w wybranych krajach.

2

Integrating Behavior Into Regional Resilience Concept for Sustainable Growth: An Example of Agricultural Sector

80%

Žičkienė A. , Volkov A. , Baležentis T. , Štreimikienė D.

Problemy Ekorozwoju

|

2020

|

tom Vol. 15, nr 2

61--73

EN

Regional economic resilience, which is a necessary and indispensable component for ensuring both regional and overall sustainability, is understood principally in relation to the system’s structure and overall functioning ignoring human agency and its bounded rationality. This leads to missing important and potentially crucial elements fostering or hindering resilience, and consequently to designing resilience enhancing programs with low effectiveness. This paper argues that the focus of the resilience concept should shift from the system structure to the behavior of agents, since any outcome at the macro level is a product of the myriad of interacting behaviors. The structure of the system and all the context matters as the options for the behavior and which options are chosen depends on the internal factors of the decision maker. A framework, depicting the mechanism how the above mentioned factors interact and determine behavior thus consequently influencing resilience is proposed. An exemplary analysis of how to use the framework is also presented.

PL

Regionalna resilencja ekonomiczna rozważana jest przede wszystkim w odniesieniu do struktury systemu i ogólnego funkcjonowania, ignorując ludzkie działania i związaną z nimi racjonalność. Jest niezbędnym elementem zapewniającym regionalną i ogólną zrównoważoność, w szczególności w jej wymiarze ekonomicznym. Jednak wąskie podejście do niej w konsekwencji prowadzi do utraty ważnych, potencjalnie kluczowych elementów wspierających lub utrudniających resilencję, a zatem opracowywane tak programy mające zwiększać resilencję charakteryzuje niska skuteczność. W tym artykule sugeruje się, że celem koncepcji resilencji powinno być przesunięcie ze struktury systemu na behawior, ponieważ każdy wynik na poziomie makro jest wynikiem niezliczonych zachowań. Struktura systemu i cały kontekst ma znaczenie, ponieważ opcje zachowania i dokonany wybór zależą od wewnętrznych czynników decydenta. Zaproponowano ramy obrazujące mechanizm interakcji wyżej wymienionych czynników i determinujące zachowanie, a tym samym wpływające na resilencję. Przedstawiono także przykładową analizę korzystania z frameworka.

3

Challenges for Improving Agricultural Resilience in the Context of Sustainability and Rural Development

61%

Morkunas M. , Žičkienė A. , Baležentis T. , Volkov A. , Štreimikienė D. , Ribašauskienė E.

Problemy Ekorozwoju

|

2022

|

tom Vol. 17, nr 1

182--195

EN

Research on economic resilience in agriculture is quite complicated due to the interdisciplinary nature of the notion. In agricultural, climate change, sustainability and food security research it appears as an endogenous phenomenon rather as the main one. This study aims to contribute to conceptualization of economic resilience in agriculture, revealing current and identifying future research directions. Bibliometric analysis supplemented with a literature overview serve this purpose. Results confirm the ambiguity and immaturity of economic resilience concept and its secondary position within overall agricultural resilience research framework.

PL

Badania resilencji ekonomicznej w rolnictwie są dość skomplikowane ze względu na interdyscyplinarny charakter tego pojęcia. W badaniach dotyczących rolnictwa, zmian klimatycznych, zrównoważonego rozwoju i bezpieczeństwa żywności wydaje się, że jest to zjawisko endogeniczne, a nie główne. Niniejsze opracowanie ma na celu przyczynienie się do konceptualizacji resilencji ekonomicznej w rolnictwie, wskazując na obecne i identyfikując przyszłe kierunki badawcze. Służy temu analiza bibliometryczna uzupełniona przeglądem literatury. Wyniki potwierdzają niejednoznaczność i niedojrzałość koncepcji resilencji ekonomicznej oraz jej drugorzędną pozycję w ogólnych ramach badań resilencji rolnictwa.

4

Estimation and Factor Decomposition of Carbon Emissions in China’s Tourism Sector

61%

Chen J. , Zhao A. , Zhao Q. , Song M. , Baležentis T. , Streimikiene D.

Problemy Ekorozwoju

|

2018

|

tom Vol. 13, nr 2

91--101

EN

Based on data from 2000-2015, this study estimated the carbon emissions of China’s tourism-related traffic, accommodation, and tourism activities. To quantify the factors governing tourism carbon emissions, this study employed the logarithmic mean Divisia index (LMDI). Furthermore, simultaneous equations models were applied to determine the impact of tourism volume, economic growth, and technological progress on tourism-related carbon emissions. The results showed that carbon emissions are continuously increasing, with tourism-related traffic being the main contributor to total carbon emissions in the tourism sector and private cars being the major source of traffic-related carbon emissions. LMDI and simultaneous equations analysis revealed that tourism volume was the main driving force behind the increase in tourism-related carbon emissions, whereas energy intensity and structure effects were less significant factors influencing the growth rate of carbon emissions in China’s tourism sector.

PL

Na podstawie danych z lat 2000-2015 w tym artykule oszacowane emisje węglowe związane z turystyką: ruch drogowy, zakwaterowanie i aktywność turystyczną. Aby określić ilościowo czynniki odpowiedzialne za związane z turystyką emisje węglowe użyto logarytmiczny Divisia index (LMDI). Następnie zastosowano modele symultanicznych równań, aby określić wpływ poziomu ruchu turystycznego, wzrost ekonomiczny i postęp techniczny na związane z turystyką emisje węglowe. Otrzymane rezultaty pokazuję, że poziom emisji węglowych nieustannie się zwiększa, przy czym głównym czynnikiem jest turystyczny ruch samochodowy, w szczególności samochodów prywatnych. LMDI i symultaniczne równania potwierdziły, że poziom ruchu turystycznego był głównym motorem odpowiedzialnym za wzrost związanych z turystyką emisji węglowych, natomiast energochłonność i czynniki strukturalne odgrywają mniejszą rolę we wzroście emisji węgla z chińskiej turystyki.