Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Determining content of mercury in vitamin and mineral dietary supplements

100%

Brodziak-Dopierała B. , Fischer A. , Derkacz P. , Stojko J.

nr 73

203-211

INTRODUCTION:Dietary supplements are increasingly more frequently used to increase the daily intake of essential vitamins and minerals. These preparations are classified as a special category of foods and are subject to food law, not pharmaceutical regulations. As a result, the requirements for dietary supplements are much less restrictive than to medi-cations. The aim of study was to determine the level of mercury in multivitamin and multimineral preparations and to analyze the results. MATERIAL AND METHODS:The study included 22 dietary supplements containing vitamins and minerals available on the Polish market. Mercury was analyzed with an AAS using AMA 254. RESULTS: The concentrations of Hg were 0.22–5.85 μg/kg (the average content was 2.40 μg/kg). The highest average mercury content was 4.51 μg/kg, whereas the lowest one was 0.31 μg/kg. The results were also analyzed in individual groups depending on the main component and indication for use as well as pharmaceutical formulation. Furthermore, according to the manufacturer’s recommendation, the dose of mercury taken with a single medicine was estimated for time of a day, a week, a month, 3 months and also a year. The findings were compared to the limits defined in the regula-tions of the European Union and PTWI set by the JECFA to assess the health risk. The results presented in this study proved that the amount of mercury in the tested dietary supplements is much lower than the value of valid regulations. CONCLUSIONS:As long as they are used with the recommendation of manufacturer, the analyzed supplements do not pose a threat to human health.

WSTĘP: Suplementy diety to produkty coraz częściej wybierane jako łatwy sposób na uzupełnienie niedoborów witamin i minerałów w codziennej diecie. Są to środki spożywcze podlegające prawu żywnościowemu a nie farmaceutycznemu, co przekłada się na znacznie mniejsze wymagania niż w przypadku leków. Również prosta i niekosztowna procedura ich rejestracji sprawia, że każdego roku zwiększa się liczba dostępnych preparatów. Celem pracy było oznaczenie zawartości rtęci w witaminowo-mineralnych suplementach diety oraz analiza uzyskanych wyników. MATERIAŁ I METODY: Do badania wybrano 22 suplementy diety dostępne na polskim rynku, zawierające w swoim składzie witaminy i minerały. W zebranych próbkach oznaczono zawartość rtęci przy użyciu spektrometru absorpcji atomowej AMA 254. WYNIKI: Zawartość rtęci mieściła się w zakresie 0,22–5,85μg/kg. Najwięcej rtęci – 4,51μg/kg – występowało w preparacie uzupełniającym poziom cynku i miedzi. Najmniejsza zawartość wynosiła 0,31μg/kg w preparacie witaminowo-mineralnym. Uzyskane wyniki analizowano w poszczególnych grupach suplementów diety w zależności od składnika głównego i wskazań do stosowania oraz od postaci farmaceutycznej. Obliczono także dzienne pobranie rtęci przy maksymalnych zalecanych dawkach w ciągu dnia, miesiąca, 3 miesięcy oraz roku. Uzyskane oznaczenia porównano z obowiązującym w krajach Unii Europejskiej maksymalnym dopuszczalnym poziomem zawartości rtęci w suplementach diety oraz tymczasowym tygodniowym pobraniem PTWI, ustalonym przez JECFA. WNIOSKI:Przeprowadzona analiza wykazała, że poziom zawartości rtęci w badanych suplementach diety witaminowo-mineralnych nie został przekroczony. Stosowanie tych preparatów w ilości zalecanej przez producenta nie stwarza ryzyka dla zdrowia.

Zachorowalność na nieczerniakowe nowotwory złośliwe skóry wśród mieszkańców bielsko-bialskiego rejonu województwa śląskiego w latach 1999–2005

88%

Juszko-Piekut M. , Moździerz A. , Kołosza Z. , Olczyk D. , Stojko J.

nr 4

54-62

Background. Our earlier studies, on incidence rates of non-melanoma skin cancers in the inhabitants of Silesia Voivodeship between 1999 and 2003, confirmed a steady increase of incidence rates in both genders. An average annual increase in non-melanoma skin cancers incidence rates between 1999 and 2003 was 4.2% and 4.8% for men and women, respectively. Higher incidence rates of non-melanoma skin cancer in inhabitants of regions with intensive solar irradiation suggest that a total dose of UV radiation may have an important impact on the development of skin cancer. The aim of this study was to evaluate the incidence rates of non-melanoma skin cancers in the inhabitants of a mountain area of Silesia Voivodeship in the years 1999–2005. Material and methods. The incidence data was provided by the Silesia Cancer Registry. The incidence rates were estimated by calculating age-specific and standardized rates using direct method and the “the world population” as a standard, and a cumulative risk. Results. The non-melanoma skin cancers incidence rate in Bielsko Biała subregion is higher than in other parts of Silesia Voivodeship. There are also significant differences between the incidence rates of basal cell and squamous cell carcinomas, which are unfavorable for the inhabitants in this subregion. A cumulative risk shows that the risk of cancer development is higher for the inhabitants in Bielsko Biała subregion. The number of cancer cases is significantly increasing after the age of 50, and the largest number of patients is recorded in the oldest age groups. Conclusions High incidence rate in inhabitants of the mountain area of Upper Silesia proves that intensive UV irradiation can induce the development of non-melanoma skin cancers as well as both leading histological types of cancer under study.

Wstęp.Wcześniejsze badania, określające rozmiary występowania w populacji mieszkańców nieczerniakowych nowotworów złośliwych skóry na terenie województwa śląskiego w latach 1999–2003 potwierdziły stały wzrost przypadków zachorowania u obu płci. Średnioroczny wzrost zachorowalności na przestrzeni lat 1999–2003 na nieczerniakowe nowotwory skóry u mężczyzn wynosił 4,2%, a u kobiet 4,8% Częstsze występowanie nowotworów skóry u mieszkających w regionach, gdzie nasłonecznienie jest bardzo intensywne sugeruje, że całkowita dawka promieniowania ultrafioletowego może mieć istotny wpływ na powstawanie w/w nowotworów. Celem pracy była ocena zachorowalności na nieczerniakowe nowotwory złośliwe skóry, mieszkańców górzystego – bielskobialskiego rejonu woj. śląskiego. Materiał i metody. Analiza dotyczyła przypadków zachorowań w latach 1999- 2005. Dane dotyczące przypadków choroby pochodziły z Śląskiego Rejestru Nowotworów. Częstość występowania choroby oceniono obliczając współczynniki cząstkowe, surowe i standaryzowane względem „populacji świata” oraz ryzyko skumulowane. Wyniki. Zauważono, że zachorowalność na nieczerniakowe nowotwory złośliwe skóry w rejonie bielsko-bialskim jest większa niż na terenie pozostałej części woj. śląskiego. Istnieją również istotne różnice w zapadalności na podstawnokomórkowego (basal cell carcinoma) i płaskonabłonkowego (squamous cell carcinoma) raka skóry na niekorzyść mieszkańców tego regionu. Wyniki ryzyka skumulowanego wskazują również na większą szansę wystąpienia choroby u mieszkańców bielsko-bialskiego. Istnieje zauważalny wzrost liczby przypadków zachorowań od 50 roku życia oraz ich kumulacji w najstarszych grupach wieku. Wnioski. Wysoki wskaźnik zachorowalności mieszkańców górzystego terenu woj. śląskiego potwierdza, że intensywne promieniowanie UV może powodować rozwój nieczerniakowych nowotworów złośliwych skóry jak również obu wiodących histologicznych typów analizowanego nowotworu.