Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

1 Edukacja Filozoficzna

1 2019

1 Wettstein H.

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

The Faith of Abraham

100%

Wettstein H.

Edukacja Filozoficzna

2019

nr 68

55-67

There is something enormously powerful, even inspirational, about the Akedah story and about Abraham who was, after all, named the Father of Faith. He may be judged as inconsistent – his boldness concerning Sodom and Gomorrah seems to contradict with his silence in the face of God’s command to kill Isaac. However, we might note the contrast and take it as an indication that Abraham sees or understands something that we do not. Similarly, in the light of these stories it is worth rethinking God’s ways and the “strategy” of the Bible. We tend to explain God’s Will with the suggestion that if something happens there must be a reason for it – we treat it like a wound that requires mending; these understandable reactions nevertheless situate us a bit too closely to Job’s comforters. The biblical texts are plain; they do not so much as hint at theodicy. Perhaps the Bible’s unembarrassed directness about God’s ways is testing us, but not in a way acknowledged by the theodicies.

Jest coś niezmiernie potężnego, nawet inspirującego, w historii Akedah i w Abrahamie, którego bądź co bądź nazwano Ojcem Wiary. Może on się nam wydawać niekonsekwentny – jego śmiałość w sprawie Sodomy i Gomory wydaje się nie do pobodzenia z milczeniem w obliczu rozkazu Boga, by zabił Izaaka. Ale możemy też, zauważywszy tę uderzającą różnicę w postawie, potraktować ją jako wskazówkę, że Abraham widzi albo rozumie coś, czego my nie widzimy i nie rozumiemy. W świetle tych opowieści warto rozważyć ponownie działanie Boga i „strategię” Biblii. Mówimy zwykle o Woli Bożej, sugerując, że jeśli coś się dzieje, to z pewnością nie bez racji – jakbyśmy mówi o ranie, które musi się zagoić; te reakcje, choć zrozumiałe, niebezpiecznie upodabniają nas jednak do pocieszycieli Hioba. Teksty biblijne są jasne; nie zawierają nawet cienia teodycei. Być może nieskrępowana bezpośredniość, z jaką Biblia przedstawia Boże działanie, jest próbą, ale próbą innego rodzaju niż ta, z którą mierzą się teodycee.