Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Estimation of energy expenditure during various forms of exercise training in early cardiac rehabilitation

100%

Kocur P. , Deskur-Śmielecka E. , Wilk M. , Dylewicz P.

|

nr 2

3-11

PL

Celem niniejszej pracy było porównanie szacowania za pomocą trzech metod wydatku energetycznego (WE) podczas różnych form treningu stosowanego w rehabilitacji kardiologicznej. Materiał i metoda: badaniu poddanych zostało 40 kolejnych mężczyzn uczestniczących w programie wczesnej rehabilitacji po ostrym zespole wieńcowym. Program rehabilitacyjny składał się z 12-13 sesji treningowych obejmujących Nordic Walking (NW), ćwiczenia ogól-nousprawniające (Ćw) i trening na cyklergometrze (R). U każdego pacjenta 4-krotnie oszacowano WE za pomocą 3 prostych metod: z wykorzystaniem rejestratora częstotliwości rytmu serca z wbudowaną funkcją kalkulacji WE (CRS), akcelerometru i obliczanego na podstawie średniej treningowej CRS w odniesieniu do wartości CRS podczas kolejnych obciążeń w trakcie próby wysiłkowej. Wyniki: w przypadku wszystkich rodzajów treningu wartość WE oszacowanego za pomocą akcelerometru była istotnie mniejsza niż na podstawie obliczeń wykonywanych w odniesieniu do próby wysiłkowej, a w przypadku Ćw i R była także mniejsza niż oszacowana za pomocą rejestratora CRS. Szacowania WE za pomocą rejestratora CRS i obliczeń na podstawie średniej treningowej CRS różniły się istotnie jedynie w przypadku treningu na cykloergometrze. Niezależnie od zastosowanej metody, największy średni WE uzyskali pacjenci podczas NW. Wnioski: użycie rejestratora CRS wyposażonego w funkcję kalkulacji WE umożliwia wiarygodne porównanie WE związanego z różnymi formami aktywności fizycznej. Pomiar WE za pomocą akcelerometru jest przydatny wyłącznie do oceny niezłożonych czynności odbywających się z dużym przyspieszeniem liniowym ciała.

EN

Aim: to compare estimated energy expenditure by means of three simple methods during various forms of training used in cardiac rehabilitation. Material and methods: the examined group consisted of 40 men involved in early cardiac rehabilitation following acute coronary syndrome. The rehabilitation program consisted of 12-13 sessions comprising Nordic Walking (NW), calisthenics (Cal), and cycle ergometer training (Erg). In each subject, energy expenditure was measured four times using a heart rate monitor with inbuilt function for calculating energy expenditure (CRS), an accelerometer, and heart rate calculated from mean exercise heart rate value based on the data from the treadmill exercise test. Results: for all types of training, the energy expenditure value assessed with an accelerometer was lowerthan calculated based on data from the treadmill exercise test. For Cal and Erg, it was also lower than estimated with the heart rate monitor. The assessment of energy expenditure with the heart rate monitor and calculated based on the data from the exercise test differed exclusively in the case of ergometer training. For all methods of assessment, the energy expenditure was highest during NW. Conclusions: the use of the heart rate monitor enables reliable comparison of energy expenditure during various forms of physical activity. The accelerometer may be useful in assessment of energy expenditure only during simple activities with high linear acceleration.

2

The Fullerton Fitness Test as an index of fitness in the elderly

100%

Różańska-Kirschke A. , Kocur P. , Wilk M. , Dylewicz P.

|

tom 10(2)

15-19

PL

Wiek niesie ze sobą często ograniczenia sprawności fizycznej, a ponieważ jest to podstawowy czynnik warunkujący jakość życia, coraz więcej uwagi poświęca się temu zagadnieniu. W związku z tym pojawia się problem metod oceny sprawności, które jednocześnie umożliwią programowanie treningów usprawniających oraz ocenę ich efektów. Stosowane do tej pory narzędzia pomiarowe takie jak między innymi skale Katza, Lawtona, Barthela, testy Eurofit dla dorosłych, nie spełniają oczekiwań badaczy i praktyków. Za ich pomocą nie można określić parametrów sprawności fizycznej, takich jak siła, elastyczność, koordynacja czy wytrzymałość. Badania w tym kierunku doprowadziły do opracowania w Stanach Zjednoczonych Testu Fullerton. Za pomocą 6 prób pozwala on ocenić wspomniane wyżej parametry. Jest to test bezpieczny, niewymagający specjalistycznego sprzętu, a co istotne, może być stosowany u osób starszych, w tym także poddawanych rehabilitacji. Test daje możliwość oceny nie tylko parametrów związanych z wydolnością sercowo-naczyniową organizmu, ale również ocenę sprawności ogólnej. Jego zastosowanie pozwala na zaplanowanie procesu usprawniania oraz ocenę jego przebiegu i efekt.

EN

General fitness establishes the quality of life, but it often decreases with age. Therefore, it becomes vital to find out a method of evaluationof individual fitness level and to design a targeted exercise programme. Assessment tools used hitherto, i.e. the Katz index, the Lawton scale, the Barthel index or the Eurofit tests for adults conducted using cycloergometer, have not met the expectations of researchers and practitioners. Physical fitness parameters such as strentgth, flexibility, coordination and endurance cannot be determined using these tools. They do not specify fitness parameters like strength and muscular endurance, mobility, dexterity, speed, body balance, motor coordination, reaction time, flexibility. All these parameters can be measured by the Fullerton Functional Fitness Test, invented by Roberta E. Rikli and C. Jessie Jones in the Lifespan Wellness Clinic at California State University in Fullerton. It uses 6 items to assess these parameters. Because of limitations resulting from age and coexisting diseases, it is required that some easy and safe motor patterns are used that should be based on everyday-day activities. It is safe for the adults, requires minimal equipment and can measure small unit changes. It is suitable even for patients with cardiovascular disease. If performed both before and after an individualized training, it enables identification of a problem, providing a targeted intervention programme and evaluation of its effects.

3

Assessment of the selected physiological effects of Nordic Walking performed as a part of a physical exercise program during the second phase of rehabilitation after a myocardial infarction

63%

Wilk M. , Kocur P. , Różańska A. , Przywarska I. , Dylewicz P. , Owczarski T. , Deskur-Śmielecka E. , Borowicz-Bieńkowska S.

|

2005

|

tom 9(2)

20-25

PL

Cel: Spacery i marsze są prostą a jednocześnie efektywną formą aktywności fizycznej powszechnie stosowaną w rehabilitacji kardiologicznej. W ostatnich latach podejmuje się próby urozmaicenia ćwiczeń marszowych poprzez szersze włączenie pracy kończyn górnych, co umożliwia między innymi coraz bardziej popularna forma aktywności ruchowej znana jako Nordic Walking. Celem niniejszej pracy była ocena wpływu marszu nordyckiego na stopień poprawy tolerancji wysiłku oraz sprawność ogólną chorych rehabilitowanych po zawale serca (ZS). Metoda: Badaniom poddano 30 pacjentów, którzy w okresie 14–28 dni po ZS przebywali na Oddziale Rehabilitacji Kardiologicznej. U wszystkich pacjentów włączonych do programu badawczego przed rehabilitacją i po jej zakończeniu wykonano próbę wysiłkową wg zmodyfikowanego protokołu Bruce’a, 6-minutowy test marszowy oraz test sprawności fizycznej „Fullerton”. Chorych podzielono na dwie grupy. 10 pacjentów uczestniczyło w standardowym programie treningowym (grupa K), a u 20 pacjentów zastosowano dodatkowo (5x w tygodniu po 40 min) trening marszowy typu Nordic Walking (grupa NW). Polegał on na przejściu 3 kilometrów z przerwami przeznaczonymi na ćwiczenia oddechowe i rozciągające. W trakcie marszu oraz ćwiczeń z pacjenci wykorzystywali specjalne kije skonstruowane do tej formy aktywności ruchowej Wyniki: W obu grupach trenujących uzyskano poprawę tolerancji wysiłku, jednak odsetek poprawy w grupie NW (30%) był wyższy niż w grupie K (14%). Podobnie zachowywały się wartości iloczynu podwójnego (RPP). Istotne statystycznie zwiększenie RPP po treningu rehabilitacyjnym stwierdzono jedynie w grupie z NW (z 18,2 x 103 ±3,3 x 103 do 20,7 x 103 ±4,4 x 103) (p<0,05). 6-minutowa próba marszowa wykazała wyższy odsetek poprawy w grupie NW (22%) niż w grupie K (17%). Wyniki testu „Fullerton” wykazują istotną statystycznie poprawę analizowanych parametrów w obu grupach. Wnioski: Wstępne badania wskazują na celowość wdrażania marszu nordyckiego do programów rehabilitacji kardiologicznej po zawale serca z uwagi na wysoką efektywność w zakresie wpływu na poprawę tolerancji wysiłku i sprawności fizycznej. Pełne zaadoptowanie Nordic Walking jako jednej z istotnych metod wczesnej rehabilitacji kardiologicznej będzie możliwe po dokonaniu i przeanalizowaniu większej liczby obserwacji poszerzonych o dodatkowe parametry, głównie w zakresie wpływu na czynniki ryzyka oraz parametry jakości życia.

EN

Background: Walks and marches are a simple yet effective forms of physical activity, commonly used in the cardiac rehabilitation. It has been recommended recently to combine march training with exercises involving upper limbs. One of the most popular methods is Nordic Walking, during which special poles are used to increase the work of upper part of the body. The aim of the study was to assess the influence of Nordic Walking on the improvement in exercise tolerance and physical performance in patients rehabilitated after a myocardial infarction.Methods: The study population consisted of 30 patients hospitalized in a cardiac rehabilitation ward 14 to 28 days after myocardial infarction. On admission and after completing the rehabilitation program patients performed an exercise test following the modified Bruce protocol, a six-minute walk test and a test assessing physical performance (Fullerton test). 10 subjects were assigned to a control group, which followed a standard training program, and 20 patients to a group which additionally performed a march training using the Nordic Walking method 5 times a week. Each session of the march training lasted 40 minutes and consisted of a 3-kilometer walk interrupted by breaks during which respiratory and stretching exercises were performed. During the march and exercises patients used special poles for Nordic Walking.Results: Exercise tolerance improved in both study groups. However, the increase in the exercise tolerance was greater in the group performing Nordic Walking than in the control group (30% vs. 14%, respectively; P < 0.05). The rate-pressure product during the exercise test increased significantly only in the group performing Nordic Walking (from 18.2 x 103 ± 3.3 x 103 to 20.7 x 103 ± 4.4 x 103; P < 0.05). The improvement in the results of the six-minute walk test was greater in the group performing Nordic Walking (22% in comparison with 17% in the control group; P < 0.05). The results of the test assessing physical performance (Fullerton test) improved in both study groups.Conclusion: The results of this preliminary study indicate that march training using the Nordic Walking method effectively increases exercise tolerance and physical fitness in patients after myocardial infarction. If these findings are confirmed by the results of larger studies, Nordic Walking could be widely used in the early phases of cardiac rehabilitation. The influence of Nordic Walking on the cardiovascular risk factors and quality of life parameters should be investigated.