Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Public financing of research projects in Poland – its image and consequences?

100%

Feldy M.

|

2016

|

nr 4(22)

15-40

EN

Both the size of appropriation as well as their distribution have had a profound impact on the shape and activities of the science sector. The creation of a fair system of distribution of public resources to research that will also facilitate the effective implementation of the pursued scientific policy goals represents a major challenge. The issue of the determination of the right proportions of individual distribution channels remains critical. Despite this task being the responsibility of the State, establishing cooperation in this respect with the scientific community is desirable. The implementation of solutions that raise the concerns of scientists leads to system instability and reduced effectiveness which is manifest among others in a lower level of indicators of scientific excellence and innovation in the country. These observations are pertinent to Poland where the manner in which scientific institutes operate were changed under the 2009–2011 reform. A neoliberal operating model based on competitiveness and rewarding of top rated scientific establishments and scientists was implemented. In light of these facts, the initiation of research that will provide information on how the implemented changes are perceived by the scientific community seems to be appropriate. The aim of this article is in particlar presenting how the project model of financing laid down under the reform is perceived and what kind of image has been shaped among Polish scientists. In order to gain a comprehensive picture of the situation, both the rational and emotional image was subject to analysis. The conclusions regarding the perception of the project model were drawn on the basis of empirical materials collected in a qualitative study the specifics of which will be presented in the chapter on methodology. Prior to that, the author discusses the basic models for the distribution of state support for science and characterises the most salient features of the system in place in Poland. To conclude, the possible implications of the shaped image of the project model on the national science system will be presented.

PL

Na kształt i działalność sektora nauki przemożny wpływ wywiera zarówno wielkość alokowanych środków, jak i sposób ich dystrybucji. Stworzenie sprawiedliwego systemu podziału środków publicznych na badania, który jednocześnie pozwoli w efektywny sposób realizować wytyczone cele polityki naukowej, stanowi poważne wyzwanie. Kluczową kwestią pozostaje określenie właściwych proporcji poszczególnych kanałów dystrybucji środków. Chociaż zadanie to znajduje się w gestii państwa, pożądane jest podjęcie w tym zakresie współpracy ze środowiskiem naukowym. Wprowadzanie rozwiązań, które budzą sprzeciw naukowców powoduje bowiem, że system jest niestabilny i osiąga mniejszą skuteczność, co przejawia się między innymi niższym poziomem wskaźników doskonałości naukowej i innowacyjności kraju. Powyższe spostrzeżenia zyskują na aktualności w Polsce, gdzie na mocy reform z lat 2009–2011 zmianie uległy zasady działania instytucji naukowych. Wprowadzono neoliberalny model funkcjonowania, którego podstawą jest konkurencyjność i premiowanie najlepiej ocenianych jednostek naukowych i naukowców. W obliczu tych faktów zasadne wydaje się podjęcie badań, które dostarczą wiedzy o tym, jak dokonane zmiany odbierane są przez środowisko naukowe. Celem niniejszego artykułu jest w szczególności przedstawienie, jak postrzegany jest ustanowiony w wyniku reform projektowy model finansowania i jaki jego wizerunek ukształtował się w oczach polskich naukowców. Aby uzyskać kompletny obraz sytuacji, przeanalizowano zarówno wizerunek racjonalny, jak i emocjonalny. Wnioski dotyczące postrzegania modelu projektowego wysunięto na podstawie materiału empirycznego zgromadzonego w badaniu jakościowym, którego szczegóły zostaną zaprezentowane w rozdziale metodologicznym. Wcześniej zaś autorka omówi podstawowe modele dystrybucji środków publicznych na naukę oraz scharakteryzuje najistotniejsze cechy systemu funkcjonującego w Polsce. Na zakończenie zaś przedstawione zostaną implikacje, jakie ukształtowany wizerunek modelu projektowego może mieć dla krajowego systemu nauki.

2

Success factors in the processes of commercialization of knowledge - relational and communicational aspect

100%

Feldy M.

|

2014

|

nr 4(14)

22-26

EN

The aim of the article is to identify the ways of communication that increase the chances of researchers being at different stages of a scientific career to collaborate with companies. Inefficient communication and the closeness of research units to the environment are considered to be the greatest barriers to the development of R&D cooperation between science and industry. Lack of knowledge results in the formation of negative stereotypes on both young and senior researchers. The former are considered incompetent, while the latter – too little interested in cooperation with companies or holding high financial expectations. However, according to the research outcomes companies prefer to invest their resources in studies carried out by experienced and acclaimed scientists. The higher status has a researcher, the greater variety of contacts with industry he possess. Thanks to contacts developed throughout their scientific career senior researchers usually cooperate with business more frequently. In turn, young scientists are more open to undertaking new forms of cooperation. However, in some cases they have to reduce their engagement as they are overloaded by teaching duties. Considering presented evidence, I assumed that the way of sharing the research findings, that resulted in establishing cooperation with industry, varied at different stages of scientific career. In order to verify this assumption, I used logit regression. The first model constructed examines how different ways of communication affect the likelihood of cooperation with companies in the case of postdoctoral researchers, and the second model – in the case of more experienced researchers, i.e. associate professors and professors. In addition, there is a set of variables that are controlled in each of the models (such as: a type of scientific unit that employed a researcher, a field of science that a researcher represented and a type of research that she/he carried out). I performed the analyses on data obtained from 1960 scientists who participated in a nationwide survey conducted by CAWI and realized by National Information Processing Institute in 2013. The results indicate that associate professors and professors are more likely to cooperate with industry if they establish direct contacts with companies and take part in conferences and symposia in which entrepreneurs participate. Scientists with a doctoral degree have a wider range of communication tools that positively affecting the possibility of their engagement in cooperation with industry; apart from the aforementioned methods it also includes sending offers and publishing in professional or industry press. It is worth to mention that researchers’ activity in the field of scientific publications influences their chances of cooperation negatively.

PL

Celem artykułu jest wskazanie sposobów komunikacji, które zwiększają szanse naukowców na różnych etapach kariery na współpracę z sektorem przedsiębiorstw. Nieefektywność działań informacyjno-promocyjnych oraz zamknięcie jednostek naukowych na otoczenie uważane są za największe bariery dla rozwoju współpracy badawczo-rozwojowej na linii nauka-biznes. Niedostatek wiedzy skutkuje powstawaniem negatywnych stereotypów zarówno na temat młodych, jak i starszych pracowników naukowych. Ci pierwsi uważani są za niekompetentnych, zaś drudzy – za mało zainteresowanych współpracą z firmami lub posiadających wygórowane oczekiwania finansowe. Co do zasady przedsiębiorcy preferują jednak inwestować swoje zasoby w prace badawcze prowadzone przez doświadczonych i cieszących się uznaniem naukowców. Wyższy status naukowca przekłada się na większą różnorodność jego kontaktów z przemysłem. Starsi pracownicy naukowi częściej kooperują z biznesem dzięki wypracowanym przez lata kontaktom. Z kolei młodzi są bardziej otwarci na podejmowanie nowych form kooperacji, choć ich możliwości nawiązywania współpracy bywają ograniczane w wyniku przeciążenia obowiązkami dydaktycznymi. W obliczu przedstawionych przesłanek przyjęto, że sposób upowszechniania wyników badań, którego efektem jest nawiązywanie współpracy z sektorem przedsiębiorstw, będzie miał inny charakter na różnych etapach kariery naukowców. W celu weryfikacji powyższego założenia, skonstruowano dwa modele regresji logitowej. Pierwszy z nich bada oddziaływanie różnych sposobów komunikacji na prawdopodobieństwo współpracy z biznesem w przypadku naukowców ze stopniem doktora, drugi zaś – w przypadku bardziej doświadczonych naukowców, tj. doktorów habilitowanych oraz profesorów. Dodatkowo w każdym z modelów kontrolowany jest wpływ takich cech naukowców jak: typ zatrudniającej ich jednostki naukowej, reprezentowana dziedzina nauk oraz rodzaj prowadzonych badań. Analizy przeprowadzono na danych pozyskanych od 1960 naukowców, którzy wzięli udział w ogólnopolskim badaniu zrealizowanym metodą CAWI przez Ośrodek Przetwarzania Informacji – Państwowy Instytut Badawczy w 2013 r. Uzyskane wyniki wskazują, że szanse naukowców ze stopniem doktora habilitowanego bądź tytułem profesora na współpracę z przemysłem zwiększa nawiązywanie bezpośrednich kontaktów z firmami oraz uczestnictwo w konferencjach i sympozjach z udziałem przedsiębiorców. Natomiast w przypadku naukowców ze stopniem doktora paleta narzędzi komunikacji pozytywnie oddziałujących na możliwość podjęcia kooperacji z sektorem przedsiębiorstw jest bogatsza i oprócz wymienionych wyżej sposób obejmuje również ofertowanie i publikowanie w prasie fachowej bądź branżowej. Co ciekawe, negatywnie na szanse współpracy naukowców wpływa ich aktywność w zakresie przygotowywania publikacji naukowych.

3

How can we attract and keep young talents in the science sector? Work satisfaction and the inclination to change your workplace

100%

Feldy M.

|

nr 2(32)

51-76

EN

Gradually dropping number of working age people, dropping rate of unemployment and continuously growing number of job vacancies, which remain open for a longer time, lead to a situation in which more and more often in the context of Poland people say the market belongs to the employee. What doesn’t alleviate the situation is the arrival of a new generation, the so-called millennials, on the market. Millennials differ from earlier generations both in terms of their characteristics and expectations with regard to their workplace. The fact that over a half of scientists below the age of 35 employed in national scientific institutions consider changing their work, makes it necessary to focus more on employees’ needs. The goal of this article is highlighting the aspects of work which make it possible to young scientists to achieve satisfaction from professional sphere of life and thus could prevent their outflow from the sector of science. In 2017 OPI PIB carried out a survey on a representative sample of scientific employees, which included 264 respondents born after 1981. The collected empirical materials allowed the author to analyze the expectations of young people from the sector of science with regard to their workplace. The assessments of scientists who consider changing their employer with the assessments of people who don’t have such plans have been compared. The conducted survey leads to the conclusion that young people should above all be given the opportunity to develop and work towards achieving their own scientific aspirations. It is also necessary to guarantee the feeling of stability of employment and satisfactory remuneration. What also turns out to be significant is the organization of space, as well as providing flexible work conditions and recognition from the superiors. Satisfying at least some of the highlighted proposals won’t be possible without introducing systemic changes. Failure to intervene in such a way will lead to a situation in which the national sector of science will in the nearest years be gradually losing valuable employees, which will be migrating to the company sector and foreign scientific institutions.

PL

Obniżająca się sukcesywnie liczba osób w wieku produkcyjnym, malejąca stopa bezrobocia oraz rosnąca liczba miejsc pracy, które pozostają niezapełnione przez dłuższy czas, sprawia, że coraz częściej w kontekście Polski mówi się o nastaniu rynku pracownika. Sytuacji nie ułatwia wejście na rynek nowego pokolenia, tak zwanych milenialsów, którzy różnią się od wcześniejszych generacji zarówno pod względem charakteryzujących ich cech, jak i oczekiwań wobec miejsca pracy. Fakt, że ponad połowa naukowców w wieku do 35. roku życia, zatrudnionych w krajowych instytucjach naukowych, rozważa zmianę pracy, wymusza silniejszą orientację na potrzeby pracowników. Celem artykułu jest wskazanie aspektów pracy, które są ważne dla osiągnięcia przez młodych uczonych satysfakcji z zawodowej sfery życia i tym samym mogą zapobiec ich odpływowi z sektora nauki. W 2017 roku OPI PIB zrealizowało sondaż na reprezentatywnej próbie pracowników naukowych, w której znalazło się 264 respondentów urodzonych po 1981 roku. Zgromadzony materiał empiryczny pozwolił autorce przeanalizować, jakie są oczekiwania młodych z sektora nauki wobec miejsca zatrudnienia. Porównane zostały oceny naukowców, którzy rozważają zmianę pracodawcy z ocenami osób, które nie deklarują takich planów. Z przeprowadzonego badania wynika, że młodym osobom przede wszystkim należy zagwarantować możliwość rozwoju i realizacji własnych aspiracji naukowych, a także zapewnić poczucie stabilności zatrudnienia i satysfakcjonujące wynagrodzenie. Nie bez znaczenia okazuje się również organizacja przestrzeni i zapewnienie elastycznych warunków pracy oraz okazywanie uznania przez przełożonego. Sprostanie przynajmniej niektórym ze wskazanych postulatów nie będzie możliwe bez wprowadzenia zmian systemowych. Zaniechanie takiej interwencji spowoduje, że krajowy sektor nauki w najbliższych latach będzie stopniowo tracił wartościowych pracowników na rzecz sektora przedsiębiorstw oraz zagranicznych instytucji naukowych.