Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 12

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
|
|
tom 10
|
nr 1
146-157
PL
Artykuł podejmuje problematykę przemilczeń w narracjach biograficznych funkcjonariuszy aparatu władzy PRL. Stanowi studium strategii unikania opowieści o okresie Polski Ludowej, a jego podstawą jest czternastogodzinny wywiad narracyjny z emerytowanym pułkownikiem Ludowego Wojska Polskiego. Autor proponuje kontinuum strategii unikania, które rozciąga się od prób odpolitycznienia własnego uczestnictwa w systemie, poprzez strategię minimalnych ustępstw, do prób zdjęcia z siebie odpowiedzialności za uczestnictwo w strukturach władzy. Zdaniem autora, może ono stanowić przyczynek do stworzenia modelu – przydatnego narzędzia zwiększającego efektywność badań nad funkcjonariuszami poprzedniego systemu. Kontinuum jest jednocześnie propozycją rozpoczęcia namysłu nad problemem przemilczeń biograficznych, pojawiającym się w badaniach biograficznych nad wspomnianą grupą. Problem ten wydaje się szczególnie istotny ze względu na konsekwentne negowanie okresu PRL w polskim dyskursie publicznym.
EN
The paper undertakes the issue of concealments in the biographical narrative of Polish communist government’s functionaries. It is a study of various strategies of avoiding telling the stories about the period of PRL, based on a fourteen-hour narrative interview with a retired colonel of Polish People’s Army. The author proposes a continuum of these strategies, which extends from the de-politicization of narrator’s participation in the previous system, through the strategy of minimal concessions to taking off responsibility for the participation in the system. Acording to the author, the continuum can be a first step to creating a more complex model that would be a useful tool forto improvinge the efficiency of research on the functionaries of the previous system. The continuum is also aimed at proposinges to start athe reflection on the issue of concealment in such research, which seems to be particularly important in the current situation of the consistent denial of the communist period within the Polish public discourse.
|
|
nr 53
PL
Artykuł odsłania źródła radykalizacji polityki pamięci w Bośni i Hercegowinie po 2010 roku. Pokazuje, że radykalizacja ta była możliwa dzięki długotrwałemu utrzymywaniu się w sferze publicznej Bośni i Hercegowiny nacjonalistycznej strategii komemoratywnej, która była odpowiedzialna za strukturyzację narodowej pamięci o ostatniej wojnie według ekskluzywistycznego modelu martyrologicznego oraz zakorzeniona w dialektycznym mechanizmie konsolidacji i antagonizowania odpowiednich grup odniesienia. Na przykładzie powojennej boszniackiej polityki pamięci dotyczącej masowych morderstw w Srebrenicy opisany został bardziej uniwersalny mechanizm polityczny, charakterystyczny także dla powojennych polityk pamięci prowadzonych przez nacjonalistyczne elity bośniackich Serbów i bośniackich Chorwatów.
EN
This article reveals the origins of the radicalisation of memory politics in Bosnia and Herzegovina after the year 2010. It shows that the radicalisation in the public sphere of Bosnia and Herzegovina was eventually possible due to the long-term persistence of the nationalist commemorative strategy, rooted in the dialectic mechanism of consolidating and antagonising relevant reference groups, and responsible for structuring the national memories of the last war according to an exclusivist martyrological model. Based on the example of Bosniak post-war memory politics regarding the Srebrenica mass killings, the study describes a more universal political mechanism, one characteristic also of the post-war Bosnian Serb and Bosnian Croat nationalist factions.
EN
The aim of the discussed article is to make an attempt at characterising the political variant of negotiations, at drawing reader’s attention to the components of political negotiations, as well as to point out possible perspectives of perceiving issues jointly creating political negotiations. Political negotiations are not a one-dimensional category. On the one hand, we are dealing with political negotiations, i.e. those that concern political affairs. Negotiators then tackle with issues and problems connected with politics and related subjects. On the other hand, there is the politics of negotiations. A specified way of being involved in politics that applies negotiations as a way of entangling an opponent or building political authority. The article presents issues of political negotiations from the perspective of rhetoric and social engineering, introducing two ways of comprehending negotiations – as cognition and recognition.
PL
Celem niniejszego artykułu jest próba scharakteryzowania politycznego wariantu negocjacji, zwrócenia uwagi czytelnika na składowe negocjacji politycznych, a także wskazanie na możliwe perspektywy spoglądania na problemy wchodzące w skład negocjacji politycznych. Negocjacje polityczne nie są kategorią jednowymiarową. Z jednej strony mamy negocjacje polityczne, czyli te dotyczące spraw politycznych. Negocjatorzy rozprawiają wówczas na temat kwestii i problemów związanych z polityką i okołopolitycznych. Z drugiej strony zaś występuje polityka negocjacji – określony sposób uprawiania polityki, w którym negocjacje są wykorzystywane jako próba uwikłania konkurenta czy budowa autorytetu politycznego. Artykuł przedstawia zagadnienie negocjacji politycznych z perspektywy retoryki i socjotechniki, wprowadzając dwa sposoby rozumienia negocjacji – jako poznanie i jako rozpoznanie.
4
100%
EN
Article aims at show the role, meaning and function of laugh, humour in a democratic system. The author clarifies functions of laugh for the democratic system, its institutions and politicians. Comic is treated here as a powerful tool for shaping politics.: legitimacy of power, the creation of political communities, discrediting rivals etc. Skilful management the sphere of laugh is considered as one of the foundations effectiveness of politicians.
5
63%
EN
The Empire Strikes Back. Russian National Cinema After 2005The paper provides critical analysis of the latest wave of Russian national cinema (2005-2013), considered one of key instruments of Vladimir Putin’s nation-building cultural policy. The analysis, focused mostly on historical film and war film, reveals the concept of an ‘imperial nation’ as the main concept underlying this policy. The new Russian nation-concept is calculated to binding elements from two former Russian imperial traditions: tradition of the Russian Empire and the Soviet tradition, thus trying to overcome the identity crisis in contemporary Russia. Imperium kontratakuje. Rosyjskie kino narodowe po 2005 rokuArtykuł zajmuje się krytyczną analizą filmów najnowszej fali rosyjskiego kina narodowego (2005-2013), uważanej tu za jedno z kluczowych narzędzi polityki kulturalnej Władimira Putina obliczonej na budowanie narodu. Autorzy artykułu skupiają się przede wszystkim na filmie historycznym i wojennym, odsłaniając pojęcie „imperialnego narodu” jako konceptu stojącego u podstaw oficjalnej polityki. Nowe rosyjskie pojęcie narodu łączy w sobie dwie tradycje rosyjskie: tradycję Imperium Rosyjskiego oraz tradycję Związku Radzieckiego, próbując w ten sposób przezwyciężyć kryzys tożsamościowy współczesnej Rosji.
EN
Against Homogeneity. Transcultural and Trans-Lingual Strategies in Cultural ProductionThe key idea of the present volume of Colloquia Humanistica is the struggle against homogeneity. All the papers deal with the problem of homogenous narratives and homogenous practices, which most often falsify the complex reality of the human world. No matter if we look for examples in literature, cinema, or if we take a closer look at cultural institutions; our authors question the apparent uniformity which seems to lie behind the familiar categories we use to describe our everyday experience. The languages we speak, books we read, exhibitions we visit – they are supposed to use clearly defined categories with sharp boundaries and unified content. This unwritten agreement makes our life easier and helps us move through the labyrinth of social relations and cultural patterns. But what if we suddenly find out that one of those well-known categories does not suit the reality? Przeciwko jednorodności. Transkulturowe i transjęzykowe strategie w produkcji kulturowejGłównym wątkiem nowego numeru "Colloquia Humanistica" jest walka przeciw jednorodności. Wszystkie artykuły zmagają się z problemem jednorodnych narracji i jednorodnych praktyk, które najczęściej fałszują złożoną rzeczywistość ludzkiego świata. Przykłady możemy czerpać z literatury czy kina, możemy też przyjrzeć się bliżej instytucjom kulturalnym; autorzy i autorki w niniejszym numerze kwestionują rzekomą oczywistość, do której, jak się wydaje, odsyłają codziennie używane kategorie, służące nam do opisu codziennego doświadczenia. Nieważne, czy mówimy o językach, którymi się posługujemy, o książkach, które czytamy, czy o wystawach, jakie zwiedzamy; wszędzie tam zakładamy posługiwanie się jasno zdefiniowanymi kategoriami o ostrych granicach i jednorodnej treści. Ta niepisana umowa ułatwia nam życie i pomaga poruszać się w labiryncie relacji społecznych. A jednak co się dzieje, jeśli nagle odkrywamy, że jedna z tych dobrze znanych kategorii nie pasuje do rzeczywistości?
8
Content available The Russian Cinema of the Dissolution
63%
EN
The Russian Cinema of the DissolutionThe paper takes the issue of Russian reckoning cinema after 1989. This current can be defined as comprising the films which try to lay the foundations of a new narrative about the Soviet Union (alternative to the dominant narrative). The authors reflect on the specificity of the filmmakers’ critical attitude towards the previous system. The story of the break-up of the Soviet Union turns to be a story of the great catastrophe – the tragedy of the whole society, abandoned by hypocritical intelligentsia and deceived by political elites. Rosyjskie kino rozpaduTekst podejmuje problematykę rosyjskiego kina rozliczeniowego po 1989 roku – słabo widocznego nurtu próbującego stworzyć zręby nowej narracji o Związku Radzieckim, która mogłaby stanowić alternatywę wobec narracji dominującej. Stanowi próbę namysłu nad specyfiką krytyki poprzedniego systemu przeprowadzaną przez twórców tego nurtu. Opowieść o rozpadzie Związku Radzieckiego okazuje się tu opowieścią o wielkiej katastrofie – tragedii całego społeczeństwa, opuszczonego przez obłudną inteligencję i oszukanego przez elity polityczne.
EN
How to Escape? The Trap of the Transition in the Recent Cinema of Bosnia and Herzegovina (2000-2012)The paper concerns the latest cinema of Bosnia and Herzegovina (2000-2012). Focusing on the cinema of social criticism (represented by movies which try to rethink the new socio-political order gradually emerging in BiH after the war of 1992-95), the authors recognize the Bosnian society as a community captured in the trap of an unfinished system transition. The story of the Bosnian society, simultaneously stuck in a dysfunctional and oppressive state and completely devoid of any prospects for the improvement of this situation, seems to be dominated by several escape strategies into an alternative reality: the nostalgic past, the imagined present or the utopian future. In that sense, the Bosnian cinema of social criticism turns out to be a cinema of social escapism. Jak uciec? Pułapka transformacji w najnowszym kinie Bośni i Hercegowiny (2000-2012)Tekst dotyczy najnowszej kinematografii Bośni i Hercegowiny (2000-2012). Skupienie na nurcie kina krytycznego (do którego zaliczone zostały filmy, które próbują interpretować nowy porządek społeczno-polityczny powoli wyłaniający się w Bośni i Hercegowinie po wojnie z lat 1992-95) pozwala ukazać społeczeństwo Bośni i Hercegowiny jako znajdujące się w pułapce wciąż niedokończonej transformacji systemowej. Opowieść o społeczeństwie z jednej strony uwięzionym w dysfunkcjonalnym i opresyjnym państwie, a z drugiej całkowicie pozbawionym perspektyw i nadziei na poprawę sytuacji, zdominowana jest przez rozmaite strategie ucieczki w alternatywną rzeczywistość: nostalgiczną przeszłość, wyobrażoną teraźniejszość lub utopijną przyszłość. W tym sensie, bośniackie kino krytyczne jawi się jako kino eskapizmu społecznego. 
EN
The distinction between “us” and “them” serves as a tool for the authorities to shape national identity by defining the boundaries of belonging and exclusion. The aim of the study was to analyse how the expression “true Poles” is defined in speeches in the Sejm. The analysis was conducted on a corpus of parliamentary speeches from 1989-2023, comprising over 291,000 plenary session speeches. Examining the context of the mention of “true Poles”, the emotions it evokes, the type of opposition construction between “true Poles” and the rest of the nation, together with the analysis of applied topoi (loci), allowed for conclusions regarding the political intentions of using this expression, which we interpret in terms of “rhetoric of exclusion” and “rhetoric of legitimisation.” By applying this perspective, the study sheds new light on the universal mechanisms of constructing national identity in public discourse, showing how classical argumentative schemes are adapted to contemporary political debates.
PL
Rozróżnienie na „swoich” i „obcych” jest dla władzy narzędziem kształtowania tożsamości narodowej poprzez określenie granic przynależności i wykluczenia. Celem badania była analiza definiowania wyrażenia prawdziwi Polacy w przemówieniach w Sejmie. Analiza została przeprowadzona na stworzonym korpusie przemówień sejmowych z lat 1989-2023, składającym się z ponad 291 tys. wystąpień z obrad plenarnych. Badanie kontekstu przywołania wyrażenia prawdziwi Polacy, towarzyszących mu emocji, typu budowania opozycji między „prawdziwymi Polakami” a resztą narodu, w połączeniu z analizą zastosowanych toposów (loci), pozwoliło na wysunięcie wniosków dotyczących politycznych intencji posługiwania się tym wyrażeniem, które interpretujemy w kategoriach „retoryki wykluczenia” i „retoryki uwiarygodnienia”. Poprzez zastosowanie tej perspektywy, wyniki badania rzucają nowe światło na uniwersalne mechanizmy konstruowania tożsamości narodowej w dyskursie publicznym, ukazując, jak klasyczne schematy argumentacyjne adaptowane są do współczesnych debat politycznych.
EN
The aim of this paper is to present a comparative analysis of selected elements of strategies for building political image of Miloš Zeman and Andrzej Duda, applied in the presidential campaign in Poland and Czechia in 2013 and 2015. The paper presents not only basic information about both campaigns, but primarily points to a number of common features, such as main motifs (history, family, the future), the target group and its image, communication channels, all used in both strategies for communicating with voters, despite different PR and cultural sphere of application.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.