Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Nota o książce: Judith Butler, Zeynep Gambetti, Leticia Sabsay Vulnerability in Resistance

100%

Kisiel A.

|

nr 37

EN

Anna KisielInstitute of English Cultures and LiteraturesFaculty of PhilologyUniversity of Silesia in KatowicePolandA Critical Note on Vulnerability in Resistance by Judith Butler, Zeynep Gambetti and Leticia Sabsay (eds.)Abstract: The present note is dedicated to the book Vulnerability in Resistance edited by Judith Butler, Zeynep Gambetti, and Leticia Sabsay. The volume consists of 13 chapters, of which each tells an altogether different story, yet what connects all of them are the ever-returning keywords: resistance and vulnerability. In the English language, the latter term covers a broader gamut of meanings than its Polish equivalent (bezbronność), comprising in itself such concepts as helplessness, exposure, proneness to harm, but also fragility. The editors of the volume and the authors of the contributions alike attempt to revisit the relation between these two central terms.Keywords: resistance, vulnerability, femininity, protest, Turkey

PL

For an abstract in English, scroll down.Anna KisielInstytut Kultur i Literatur AnglojęzycznychWydział FilologicznyUniwersytet Śląski w KatowicachNota o książce: Judith Butler, Zeynep Gambetti, Leticia Sabsay Vulnerability in ResistanceAbstrakt: Nota poświęcona jest książce Vulnerability in Resistance pod redakcją Judith Butler, Zeynep Gambetti, oraz Leticii Sabsay. Na pozycję składa się trzynaście rozdziałów, z których każdy opowiada zgoła inną historię, ale wszystkie łączą powracające tytułowe słowa-klucze - resistance (opór) oraz vulnerability, który to termin w języku angielskim posiada szerszą gamę znaczeń, mieszcząc w sobie bezbronność, narażenie, podatność na zranienie, ale i swoistą kruchość. Redaktorki i autorki tego tomu próbują przemyśleć relację między tymi dwoma pojęciami.Słowa kluczowe: opór, bezbronność, kobiecość, protest, TurcjaA Critical Note on Vulnerability in Resistance by Judith Butler, Zeynep Gambetti and Leticia Sabsay (eds.)Abstract: The present note is dedicated to the book Vulnerability in Resistance edited by Judith Butler, Zeynep Gambetti, and Leticia Sabsay. The volume consists of 13 chapters, of which each tells an altogether different story, yet what connects all of them are the ever-returning keywords: resistance and vulnerability. In the English language, the latter term covers a broader gamut of meanings than its Polish equivalent (bezbronność), comprising in itself such concepts as helplessness, exposure, proneness to harm, but also fragility. The editors of the volume and the authors of the contributions alike attempt to revisit the relation between these two central terms.Keywords: resistance, vulnerability, femininity, protest, Turkey

2

Partykuły spajające jako podklasa jednostek metatekstowych

100%

Kisiel A.

|

2023

|

tom 19

169-183

EN

In this paper, the author tries to collect and comment on the statements that have been made in Polish linguistics on conjuncting particles. Among three main features of conjuncting particles that are discussed are: their adsentential nature, contextual dependency,and positional mobility. Conjuncting particles prefer placement near (before, after, and even within) a thematic part, are often accompanied by prosodic stress on a thematic expression, and prefer longer, sentential contexts. This paper proposes their interpretation as adthematic operators that link what is being said about a new topic to what has been said before on another topic. Because topic linking is more challenging for a conversational partner than conjucting rhemes (where a supreme theme ensures a bond between them), conjuncting particles require the relevant preceding context to be adjacent to the theme-rheme structure introduced by them.

PL

Autorka komentuje istniejące w polskim językoznawstwie opisy klasy partykuł spajających. Za podstawowe trzy kryteria wyróżniania tej klasy uznaje ich dozdaniowość, zależność od przedtekstu oraz zmienność pozycyjną. Zauważa, że partykuły spajające preferują pozycję w pobliżu (przed, po, a nawet wewnątrz) części tematycznej i często towarzyszy im silny przycisk prozodyczny na wyrażeniu tematycznym. Preferują one również dłuższe, zdaniowe konteksty. Zaproponowana w tym tekście interpretacja partykuł spajających sprowadza się do uznania ich za komentarze dotematyczne, wiążące to, co jest mówione o nowym obiekcie z tym, co zostało wcześniej powiedziane o czymś innym. Ponieważ tego typu wiązanie tematyczne jest interpretacyjnie bardziej wymagające niż wiązanie rematyczne (odbywające się wszak w ramach jednego nadrzędnego tematu), partykuły spajające wymagają, aby odpowiedni przedtekst był bezpośrednio przylegający do struktury T-R, którą one komentują.

3

Wyrażenia przyimkowe z rzeczownikami 'miara', 'sposób', 'stopień', 'sens' na drodze do leksykalizacji

100%

Kisiel A.

|

tom 18

225-246

EN

The author analyzes the level of lexicalization of the expressions that take the form of a prepositional phrase such as w _ mierze, do _ stopnia, w _ stopniu, w _ sposób, na _ sposób, na _ sposoby, w _ sensie. These expressions are compared with instrumental phrases _INSTR miarą and _INSTR sposobem, _INSTR sposobami that are regarded in lexicography as synonymous with the former. The analysis is based on tracing the restrictions imposed on a descriptive element and its position in the phrase. Even though most of the analysed expressions show preferences for a certain kind of a descriptive element, only few of them can be recognized as lexicalized. Those are mainly the ones taking the form of a prepositional phrase and including a pronominal descriptive element.

PL

Autorka analizuje stopień leksykalizacji wyrażeń o postaci frazy przyimkowej w _ mierze, do _ stopnia, w _ stopniu, w _ sposób, na _ sposób, na _ sposoby, w _ sensie na podstawie ograniczeń nałożonych na element określający i jego położenia wobec elementów o postaci przyimka i rzeczownika. Wyrażenia te są zestawione z uznawanymi w leksykografii za synonimiczne frazami narzędnikowymi _INSTR miarą i _INSTR sposobem, _INSTR sposobami. Z punktu widzenia przyjętych kryteriów można uznać jedynie nieliczne z badanych wyrażeń za zleksykalizowane (mimo że większość z nich wykazuje preferencje względem wyrażenia określającego). Są to przede wszystkim wyrażenia o postaci frazy przyimkowej z zaimkowym elementem określającym.

4

Monstrosity – Illness – Wound: Uncanny Interconnections in Deborah Levy’s "Hot Milk"

100%

Kisiel A.

ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

|

2023

|

nr 47

199-214

PL

Sofię Papastergiadis, bohaterkę powieści Deborah Levy pt. Gorące mleko, zdają się otaczać liczne potwory i potworności. Po pierwsze, jej apodyktyczna, potworna matka cierpi na równie potworną tajemniczą chorobę, ze względu na którą kobiety decydują się na podróż do Almerii, w nadziei na znalezienie odpowiedzi i możliwej terapii. Po drugie, przebywając w Andaluzji, Sofia jest wielokrotnie atakowana przez meduzy; spotkania z nimi okazują się bolesne, ale i uzależniające. Po trzecie, Sofia mierzy się z własnymi wątpliwymi intencjami, pochopnymi decyzjami i mrocznymi fantazjami, ujawniającymi się, na przykład, w toksycznych, choć zmysłowych, romansach. Powyższe przykłady potworności zmuszają Sofię do przyjrzenia się jeszcze jednemu potworowi: jej samej. W niniejszym artykule, chciałabym podjąć się interpretacji nominowanej do nagrody Bookera powieści Levy, w której z użyciem psychoanalizy i krytyki feministycznej przyjrzę się temu, jak dyskurs choroby nakłada się z dyskursem potworności. Mając na uwadze, że w Gorącym mleku choroba i potworność uczestniczą w strategiach zaciemniania oraz objawiania znaczenia, pragnę zbadać, jakie mogą mieć one konsekwencje dla głównej bohaterki oraz jej relacji z innymi postaciami.

EN

Sofia Papastergiadis – the protagonist of Deborah Levy’s Hot Milk – seems to be encircled by various monstrosities. First, her overbearing, monstrous mother suffers from an equally monstrous unidentifiable illness, because of which the two women travel to Almería, seeking answers and potential therapy. Second, while in Andalusia, Sofia is often attacked by Medusae/jellyfish, which is a painful, yet uncannily addictive experience. Third, the protagonist is puzzled with her own doubtful motivations, hasty decisions, and dark fascinations, resurfacing, for instance, in a pursuit of toxic, but sensual, affairs. All of these drive Sofia to investigate yet another monster: one residing inside her. In this article, I propose a reading informed by psychoanalysis and feminist criticism which aims at tracing how the discourse of illness interweaves with that of monstrousness in Levy’s Booker-shortlisted bildungsroman. Keeping in mind that disease and monstrosity engage in an interplay of secrecy and revelation in the novel, I wish to study the implications of that for the protagonist and her relationships with others.

5

Bezdomność i wiedza. O ranach dzieciństwa w "Płynąc do domu" Deborah Levy

100%

Kisiel A.

|

nr 1 (5)

1-18

EN

The aim of this article is to analyse childhood wounds of Joe Jacobs, the protagonist of Deborah Levy’s novel Swimming Home, through the prism of psychoanalytically grounded trauma studies. By means of studying Jacobs’s family life and his precarious relationship with Kitty Finch, a woman he has just met, I demonstrate how trauma and an unceasing sense of homelessness construct the protagonist’s identity. I note that Jacobs, a Holocaust survivor, strives for – but is incapable of – coming home, while Kitty functions as a mirror that reflects his repressed self-knowledge. As it turns out at the end of the novel, it is Kitty who guides him home: home which, as a locus of trauma, happens to be accessible only through death.

PL

Celem niniejszego artykułu jest lektura powieści Deborah Levy Płynąc do domu pod kątem ran dzieciństwa głównego bohatera – Joego Jacobsa. Rozważania te mieszczą się w ramach psychoanalitycznych studiów nad traumą. Przyglądając się relacjom rodzinnym Joego Jacobsa, a także jego niepokojącemu związkowi z nowo poznaną Kitty Finch, pokazuję, w jaki sposób trauma oraz niezbywalne poczucie bezdomności składają się na tożsamość głównego bohatera. Zauważam, że mężczyzna ocalały z Holokaustu pragnie – ale nie jest w stanie – wrócić do domu. Kitty zaś stanowi dla bohatera swoiste lustro, w którym odbija się wyparta wiedza o nim samym; na koniec powieści to Kitty wskazuje mu drogę do domu. Ten, będąc miejscem traumy, okazuje się jednak dostępny wyłącznie przez śmierć.