Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Il Melanesian Institute – la sua Missione e il suo ministero pastorale e sociale

100%

Steffen P. B.

Nurt SVD

|

2013

|

nr 1

73-116

PL

Instytut Melanezyjski jest jednostką naukową, której celem są studia teologiczne, kulturowe, społeczne i gospodarcze, mające służyć kościołom i społecznościom Melanezji. Instytut powstał na fali ducha odnowy po Soborze Watykańskim II. Antropolog kulturowy Ernest Brandewie oraz Gerald Bus włączyli się w podobną inicjatywę w Papui Nowej Gwinei. Instytut w roku 1969 powołało do życia Stowarzyszenie Przełożonych Religijnych Papui Nowej Gwinei i Wysp Salomona. Zgodnie z wizją fundatorów Instytut powinien wypełniać następujące cele: 1) prowadzić adekwatne badania antropologiczne i socjogospodarcze; 2) organizować kursy wprowadzające dla misjonarzy; 3) publikować „Melanezyjskie Zeszyty Społeczno-Duszpasterskie”; 4) pomagać we wdrażaniu schematów i eksperymentów dotyczących rozwoju społeczno-gospodarczego. W roku 1974 Instytut przekształcił się z jednostki międzyzakonnej, której członkowie wywodzili się z różnorodnych katolickich kongregacji misyjnych – w ośrodek ekumeniczny, którym kierują cztery największe kościoły Melanezji. W czasie ponad czterdziestu lat działalności przyczynił się do studiów socjologicznych, kulturowych i duszpasterskich nie tylko w zakresie socjologicznej, kulturowej i duszpasterskiej formacji księży, ale także do formacji wszystkich wychowawców i przywódców Melanezji.

EN

The Melanesian Institute (MI) is a scientific institute aimed at theological, cultural, social and economic studies at the service of the churches and the society in Melanesia. The MI was born out of the renewal spirit of the Second Vatican Council. The cultural anthropologist Ernest Brandewie and Gerald Bus joined in proposing such an initiative for Papua New Guinea. The MI was founded in 1969 by an Association of Religious Superiors of Papua New Guinea and Salomon Islands. According to the vision of its founders, the MI should accomplish the following goals: 1) to carry out relevant anthropological and socioeconomic research; 2) to organise orientation courses for missionaries; 3) to publish “Melanesian Social Pastoral Papers”; 4) to help implement socio-economic development schemes and experiments. The MI developed in 1974, from an inter-congregational institute staffed by members of various Catholic missionary congregations – to an ecumenical institute under the guidance of the four major churches in Melanesia. In over four decades it contributed with its social, cultural and pastoral studies not only to the social, cultural and pastoral formation of church ministers, but to that of all educators and leaders in Melanesia as well.

2

L’istituto pastorale d’AMECEA Gaba. Luogo e spazio per l’edificazione di una prassi e teologia pastorale africana

100%

Steffen P. B.

Nurt SVD

|

2013

|

nr 2

150-180

EN

The AMECEA Pastoral Institute (API) was founded in 1967 to serve the dioceses of the Association of Member Episcopal Conferences in Eastern Africa (AMECEA). API developed new approaches in the manner of training of pastoral personnel according to the communion ecclesiology of Vatican II. In 1973 the AMECEA bishops already made the Small Christian Communities (SCC) their pastoral priority. The SCCs allowed Africans to experience and live Gospel values in an African context. The image of the Church – the Family of God in Africa, as developed by the first African Synod in 1994, gave a new dimension to a specific African ecclesiology and to an African pastoral theology, which was especially reflected in the teaching and training for adequate pastoral personnel at API. The Publication Department publishes the African Ecclesial Review (AFER) and the Spearhead Monograph Series, one of the most recognised theological and pastoral series in the English-speaking Africa. Since 2008, API is a campus of the Catholic University of Eastern Africa (CUEA), which gave API a more accepted status and a new challenge for the tasks of the Catholic Church in Eastern Africa in the 21st century.

PL

Instytut Pastoralny AMECEA (API) założony został w 1967 roku, by służyć diecezjom Stowarzyszenia Członków Konferencji Episkopatów Afryki Wschodniej (AMECEA). API wypracował nowe formy kształcenia kadr duszpasterskich, zgodnie z eklezjologią komunii, według Soboru Watykańskiego II. Biskupi AMECEA już w roku 1973 ustanowili Podstawowe Wspólnoty Chrześcijańskie (SCC) swoim pastoralnym priorytetem. Wspólnoty te dały Afrykanom możliwość doświadczania i życia według wartości ewangelicznych w afrykańskim kontekście. Obraz Kościoła – Boskiej Rodziny w Afryce, taki, jakim określił go Synod Afrykański w 1994 roku, nadał nowy wymiar specyficznej eklezjologii afrykańskiej i afrykańskiej teologii pastoralnej – co szczególnie wyraźnie uwidoczniło się w nauczaniu i kształceniu w API odpowiednich asystentów pastoralnych. Departament Wydawnictw publikuje African Ecclesial Review (Afrykański Przegląd Eklezjalny, AFER) oraz Spearhead Monograph Series (Seria Monograficzna „Czołówka”) – jedną z najbardziej znanych teologicznych i pastoralnych serii w anglojęzycznej Afryce. Od roku 2008 API stanowi kampus Uniwersytetu Katolickiego Afryki Wschodniej (CUEA), który nadał API szerzej akceptowany status oraz nowe wyzwania do zadań Uniwersytetu na XXI wiek.

3

Dimensions of Indian Civilization - Outsiders’ part in it Christopher Becker SDS and John B. Hoffmann SJ and their contribution to promote tribal communities in India

100%

Steffen P. B.

Nurt SVD

|

2016

|

nr 2

49-71

EN

This article focuses on the outsiders' contribution to the strengthening of the Indian civilisation in its ethnic richness and variety. In this respect the life contribution of two German missionaries is described in more detail - Fr Christopher Becker SDS, who served as the Apostolic Prefect of the Catholic Mission of German Salvatorian missionaries in Assam from 1905 to 1915, and the work and struggles of Fr John Baptist Hoffmann SJ to secure the land title, livelihood and cultural heritage of the tribes in the Jesuit mission in Chotanagpur from 1893 to 1915, the year in which all German missionaries were expulsed from British India. Christopher Becker SDS was highly learned in the cultural anthropology, linguistics, geography and botany of India, especially its northeastern regions. His work The Catholic Church in Northeast India 1890-1915 is an invaluable source of information on the history and culture of the native people of Assam. It demonstrates the positive role of the Catholic missionaries as promoters of education and protectors of the rich cultural heritage of the northeastern Indian indigenous population. John Baptist Hoffmann SJ was one of the most outstanding missionaries and defenders of the cultural heritage of the tribal societies in Chotanagpur in Eastern India. He worked tirelessly for a more just society through provision of better education and reform of oppressive local customs among the indigenous Munda (Adivasi) people in Chotanagpur. He was also a notable researcher on the ethnography and lingustics. His monumental, 16 volumes Encyclopaedia Mundarica contains the accummulated knowledge on the whole culture and civilisation of the Munda people.

XX

Tematem artykułu jest wkład obcokrajowców w ratowanie etnicznego bogactwa i różnorodności indyjskiej kultury, ze szczególnym uwzględnieniem dorobku ks. Christophera Beckera, prefekta apostolskiego Misji Katolickiej niemieckich salwatorianów w Assam w okresie 1905-1915, oraz jezuity Johna Baptisty Hoffmanna, walczącego o zachowanie prawa do ziemi, dobytku i dziedzictwa kulturowego ludności zamieszkującej tereny misji jezuickiej w Chotanagpur od 1893 roku aż do wygnania wszystkich niemieckich misjonarzy z Indii Brytyjskich w 1915 roku. Christopher Becker SDS należał do grona najlepszych ekspertów w takich dziedzinach, jak antropologia kulturowa, językoznawstwo, geografia i botanika subkontynentu indyjskiego, zwłaszcza północnowschodnich regionów. Jego wiedza o systemach społecznych 1 praktykach religijnych w Indiach, uzyskana na drodze wieloletniego, osobistego doświadczenia, skłoniła go do zaangażowania się na rzecz promowania edukacji i opieki medycznej wśród miejscowej ludności. Becker był również znakomitym historykiem. Jego dzieło The Catholic Church in Northeast India 1890-1915 (Kościół katolicki w północnowschodnich Indiach w latach 1890-1915) jest nadzwyczaj cennym źródłem informacji o historii i kulturze plemion w Assam, wskazującym jednoznacznie na pozytywną rolę misjonarzy katolickich jako promotorów edukacji wśród rodowitych mieszkańców Indii, a także obrońców ich bogatego dziedzictwa kulturowego. John Baptist Hoffmann SJ był jednym z najwybitniejszych misjonarzy i obrońców dziedzictwa kulturowego plemion zamieszkujących region Chotanagpur w Indiach Wschodnich. Nie ustawał w wysiłkach zmierzających do budowania bardziej sprawiedliwego społeczeństwa poprzez zapewnienie lepszej edukacji i reformę represyjnych lokalnych obyczajów panujących wśród miejscowej ludności Munda (Adivasi) w Chotanagpur. Hoffmann był również znaczącym etnografem oraz lingwistą. Jego monumentalne, 16-tomowe dzieło Encyclopaedia Mundarica zawiera całą zebraną wiedzę na temat kultury i cywilizacji ludu Munda.

4

Ecological Conversion and Eco-Spirituality. New Insights for Mission of the Church in Today’s World

100%

Steffen P. B.

Nurt SVD

|

2019

|

nr 1

267-284

EN

Theologians are looking at the ecological crisis from a gospel perspective. The Asian bishops are aware of the ethical implications of the ecological crisis. They claim that the task of stewardship for creation is an obligation for any human being, it places us all squarely in creation’s ecology today in the face of climate change and climate justice. We should also learn more from indigenous people, regarding their understanding of the natural world. Christian communities and their leaders and theologians have to enter into dialogue with all religions and especially into dialogue with all Cosmic or Primal religions as they are part of the cultural and spiritual heritage of all indigenous peoples all over the world. There is much they can offer not only to Christians but to all members of contemporary plural and secular societies. Christians at grassroots level in their families and as members of Small Christian communities and parishes as places of communion of communities are adequate and relevant places where eco-theology and eco-spirituality is creatively received, practiced and further developed.

PL

Teologowie spoglądają na kryzys ekologiczny z perspektywy Ewangelii. Biskupi azjatyccy są świadomi jego moralnych konsekwencji. Twierdzą, że zadanie zarządzania na rzecz stworzenia stanowi obowiązek każdej istoty ludzkiej i sytuuje dziś ludzi w obrębie ekologii stworzenia. Ponadto zadanie to stawia człowieka w obliczu zmian klimatycznych i sprawiedliwości klimatycznej. W tym kontekście należy więcej dowiedzieć się od rdzennych mieszkańców o ich rozumieniu świata natury. Wspólnoty chrześcijańskie, ich przywódcy oraz teologowie muszą wejść w dialog ze wszystkimi religiami, zwłaszcza kosmicznymi lub pierwotnymi, ponieważ są one częścią kulturowego i duchowego dziedzictwa rdzennych ludów świata. Ludy te mogą wiele zaoferować nie tylko chrześcijanom, ale także wszystkim członkom współczesnych pluralistycznych i zsekularyzowanych społeczeństw. Chrześcijanie na podstawowym szczeblu – w swoich rodzinach i jako członkowie małych wspólnot oraz parafii, miejsc komunii wspólnot – tworzą adekwatne i istotne miejsca, w których ekoteologia oraz ekoduchowość są twórczo przyjmowane, praktykowane oraz rozwijane.

5

An Indian Christian Prophet: Duraiswami Simon Amalorpavadass (1932-1990)

100%

Steffen P. B.

Nurt SVD

|

2018

|

nr 1

209-225

EN

Fr. Duraiswami Simon Amalorpavadass (1932-1990) was one of the most important Indian theologians of the twentieth century. He became involved in the renewal of the Catholic Church in India in accordance with the vision and spirit of Vatican II. In 1967, he founded the National Biblical, Catechetical and Liturgical Centre (NBCLC) in Bangalore, and then headed it until 1980. The way he shaped them showed his spiritual imagination, commitment and tireless dedication. In the years 1967-1982 he was the editor of the magazine “Word and Worship”, published by NBCLC. In 1981, at the initiative of Fr. Amalorpavadass at the State University of Mysuru the Department of Christianity was established. He developed an authentic Indian and Christian spirituality, liturgy and theology of evangelization and inculturation. In catechesis he advocated a newly developed anthropological method. In turn, interreligious dialogue, in which he presented the inclusivist position, gained with his help an Indian figure: all religions have a special role in the history of salvation, but this does not diminish the special contribution of the salvific mission of Jesus Christ.

PL

Ks. Duraiswami Simon Amalorpavadass (1932-1990) był jednym z najważniejszych indyjskich teologów ostatniego stulecia. Zaangażował się w odnowę Kościoła katolickiego w Indiach zgodnie z wizją i duchem Vaticanum II. W 1967 roku założył Narodowe Centrum Biblijne, Katechetyczne i Liturgiczne (NBCLC) w Bangalore, a następnie kierował nim do 1980 roku. Sposób, w jaki je kształtował (bez korzystania z jakiegokolwiek wzoru), pokazał jego duchową wyobraźnię, zaangażowanie oraz niestrudzone poświęcenie. W latach 1967-1982 był redaktorem czasopisma “Word and Worship”, wydawanego przez NBCLC. W 1981 roku z inicjatywy ks. Amalorpavadassa na Uniwersytecie Stanowym w Mysuru utworzono Wydział Chrześcijaństwa. Omawiany autor należał do licznych organizacji międzynarodowych, był na przykład członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Studiów Misyjnych (IAMS). Ks. Amalorpavadass rozwijał autentyczną indyjską i chrześcijańską duchowość, liturgię oraz teologię ewangelizacji i inkulturacji. W katechezie opowiadał się za nowo opracowaną metodą antropologiczną. Z kolei dialog międzyreligijny, w którym prezentował stanowisko inkluzywistyczne, zyskał z jego pomocą indyjską postać: wszystkie religie pełnią szczególną rolę w historii zbawienia, jednakże nie umniejsza to szczególnego wkładu zbawczej misji Jezusa Chrystusa.

6

Review: Karel A. Steenbrink, Catholics in Independent Indonesia 1945-2010 (Verhandelingen Van Het Koninklijk Instituut Voor Taal-, Land en Volkenkunde, Vol. 298) Brill, Leiden-Boston 2015, 634 pages, ISBN-10: 900428513X, ISBN-13: 978-9004285132.

100%

Steffen P. B.

Nurt SVD

|

2019

|

nr 1

325-330