Artykuł przedstawia podejmowane w okresie międzywojennym próby określania przydatności kandydatów do danych zawodów na podstawie ich wyglądu i charakteru pisma, czy też statusu społecznego. W tym celu autorka wykorzystuje artykuły z prasy międzywojennej, tj. z „Ilustrowanego Kuryera Literacko-Naukowego”. W artykule przywołano wyniki analiz ówczesnych fizjognomików i grafologów dotyczące sposobów przewidywania charakteru pracownika na podstawie budowy ciała, wyglądu twarzy, czy charakteru pisma. W związku z dużym znaczeniem, w obecnych czasach, efektu tzw. „pierwszego wrażenia”, autorka uważa, że informacje zawarte w artykule mogą być w pewnym stopniu inspirujące i przydatne nie tylko dla dzisiejszych rekruterów, ale i dla każdej osoby w różnych sytuacjach codziennego życia. W celu udowodnienia tego, nawiązuje do wyników badań, m.in. Malcolma Gladwella, autora bestselerowej książki pt. Błysk. Potęga przeczucia, który przekonuje czytelników o niekwestionowanym znaczeniu własnej intuicji w procesie tzw. natychmiastowego poznania”.
EN
The article presents the attempts made in the interwar period to determine the suitability of candidates for specific posts and occupations based on their appearance, hand writing or social status. For this purpose, the author uses articles from the interwar press, i.e. from “The Illustrated Literary and Scientific Courier.”The article recalls the results of analyzes of physognomists and graphologists at that time regarding the ways of predicting the personality of anemployee based on their body structure, face or hand writing only. Since the socalled “first impression” seems to be crucial nowadays, the author believes that the information presented in the article can be to some extent, inspiring and useful not only for today’s recruiters, but also for every other person experiencing various situations of everyday life.To proveher point, the author presents Malcolm Gladwell’s views, the writer of the best-selling book entitled “A Blink. Power of Thinking Without Thinking”, that convinces the readers of the undisputed importance of their own intuition in the process of the so-called “rapidcognition”.
Celem niniejszego artykułu jest analiza problematyki związanej z utworzeniem wspólnego przedsiębiorcy (joint venture) w polskim prawie ochrony konkurencji, w tym analiza stanów faktycznych, które – zdaniem autorek – w praktyce Prezesa UOKiK powinny lub nie powinny być kwalifikowane jako utworzenie wspólnego przedsiębiorcy. W niniejszym artykule autorki przedstawiają rozważania dotyczące problemów i rozbieżności definicyjnych w polskim i unijnym prawie konkurencji, mających istotne znaczenie w praktyce. Ponadto, szczegółowo omówiono kwestię obowiązku zgłoszenia zamiaru koncentracji polegającej na utworzeniu wspólnego przedsiębiorcy w polskim prawie konkurencji oraz wynikające z niej trudności praktyczne, z którymi na co dzień muszą mierzyć się przedsiębiorcy. Poczynione rozważania stanowią asumpt do omówienia alternatywnych możliwości kwalifikacji prawnej utworzenia nowej spółki i rozważań na temat potrzeby zapewnienia jak największej pewności prawnej w zakresie stosowania przepisów dotyczących utworzenia joint venture. W podsumowaniu niniejszego artykułu zawarte zostały wnioski i postulaty de lege ferenda dotyczące polskich przepisów antymonopolowych regulujących tworzenie wspólnych przedsiębiorców.
EN
The purpose of this article is to analyze the creation of a new joint venture company under Polish competition law. This analysis covers cases and situations which, in the authors’ opinion, should and should not be classified as the creation of a joint venture in the decisional practice of the UOKiK President. The authors provide an overview of potential problems and discrepancies between the definitions of a joint venture under Polish and EU competition law. These differences are of crucial importance in practice. The article discusses in detail the obligation to notify an intended concentration involving the establishment of a joint venture under Polish competition law and the resulting practical difficulties for firms. These considerations give rise to a discussion on an alternative legal classification of the establishment of a new company and the need to ensure the highest level of legal certainty in the application of the relevant legal provisions regarding the establishment of a joint venture. The article concludes with de lege ferenda proposals regarding Polish competition law provisions on the creation of joint ventures.
This article analyses the issues linked to the binding effect of national competition authorities’ and appeal courts’ final decisions on civil courts, introduced by Directive 2014/104/EU of the European Parliament and of the Council of 26 November 2014 on certain rules governing actions for damages under national law for infringements of the competition law provisions of the Member States and of the European Union (the Directive ), which requires implementation into the Polish legal system. Although in principle the adoption of this solution should contribute to an increase in the effectiveness of private competition law enforcement, its shape and scope might be problematic to a certain extent. Therefore, in this article the authors consider the scope of the binding force of the President of the OCCP’s final decisions and analyse in detail the impact of the nature of joint participation in civil proceedings in competition law cases on the possibility and effectiveness of private competition law enforcement, in particular in terms of legal certainty. In addition, the authors indicate substantial risks which may arise in this context. These considerations expressly demonstrate the existence of a conflict between several general rules underlying the Directive. The article concludes with the de lege ferenda proposals regarding the Polish provisions which would implement the Directive.
PL
Celem niniejszego artykułu jest analiza problematyki związanej z instytucją związania sądów cywilnych ostatecznymi rozstrzygnięciami krajowych organów ochrony konkurencji lub sądów odwoławczych, wprowadzonej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/104/UE z 26 listopada 2014 r. w sprawie naruszenia niektórych przepisów regulujących dochodzenie roszczeń odszkodowawczych z tytułu naruszenia prawa konkurencji państw członkowskich i Unii Europejskiej, objęte przepisami prawa krajowego i wymagającej implementacji do polskiego porządku prawnego. O ile co do zasady przyjęcie tego rozwiązania powinno przyczynić się do zwiększenia skuteczności dochodzenia roszczeń prywatnoprawnych z tytułu naruszeń prawa konkurencji, o tyle kształt i zakres regulacji implementowanej do krajowego porządku prawnego mogą być w pewnych aspektach problematyczne. W niniejszym artykule autorki przedstawiają rozważania dotyczące zakresu związania ostateczną decyzją Prezesa UOKiK oraz szczegółowo analizują wpływ charakteru współuczestnictwa procesowego na możliwość i skuteczność dochodzenia roszczeń prywatnoprawnych, zwłaszcza w kontekście zasady pewności prawa oraz wskazują na istotne rodzaje ryzyka, które mogą się z tym wiązać. Rozważania te wyraźnie dowodzą istnienia konfliktu kilku zasad generalnych, leżących u podstaw dyrektywy. W podsumowaniu niniejszego artykułu autorki prezentują wnioski i postulaty de lege ferenda dotyczące polskich przepisów implementujących dyrektywę.
Turystyka industrialna to zjawisko stosunkowo nowe, a w ostatnim czasie zdaje się przeżywać rozkwit. Pamiątki z przeszłości w postaci obiektów poprzemysłowych stają się ponownie cennym walorem turystycznym. Celem badań uczyniono analizę obecnego stanu turystyki industrialnej w miejscowości Nowa Słupia – czasoprzestrzennych uwarunkowań podróży i profilu typowego turysty, do którego skierowana jest oferta, oraz turysty rzeczywiście z niej korzystającego. Intencją autorów było zaproponowanie działań mogących podnieść atrakcyjność produktów turystyki industrialnej oraz wskazanie jej mocnych i słabych stron w odniesieniu do w/w miejsca. Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że zainteresowanie ofertą produktową Nowej Słupi wciąż istnieje. W odniesieniu do muzeum liczba odwiedzających ciągle się waha, w przypadku „Dymarek świętokrzyskich” i prawdopodobnie Centrum Kulturowo-Archeologicznego ma tendencję wzrostową. Wszystkie działania podejmowane w zakresie aktywizacji turystyki industrialnej powinny być poprzedzone uświadomieniem sobie, zarówno przez osoby zarządzające obiektami, jak i władze samorządowe, rzeczywistego znaczenia dziedzictwa kulturowego na obszarze Gór Świętokrzyskich.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.