Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Kościół w ujęciu Carlo Marii Martiniego

100%

Rabczyński P.

Studia Gdańskie

|

2016

|

nr 39

81-100

PL

Współcześnie coraz częściej kwestionuje się bosko-ludzką genezę i naturę Kościoła. Dochodzi do kontestacji religijnej wiary w Kościół. Odrzucając nadprzyrodzone elementy jego struktury, widzi się w nim jedynie instytucję, zorganizowaną społeczność i utożsamia głównie z duchownymi. Kardynał C. M. Martini, wieloletni arcybiskup Mediolanu, wybitny biblista, myśliciel i niestrudzony duszpasterz, ujmuje Kościół w kategoriach personalnych, jako nowy lud Boży, wspólnotę osób zgromadzoną wokół Jezusa Chrystusa. Podkreśla jego apostolski i maryjny charakter. Kościół powstał z woli Jezusa, dla wspólnoty z Bogiem i braćmi. Apostołowie ukształtowali podstawowe struktury i formy jego istnienia. Maryja, Matka Zbawiciela, jest „obrazem”, „ikoną”, a także ideałem zrealizowanego życia ludzkiego dla każdego chrześcijanina oraz całej kościelnej wspólnoty.

EN

The divine-human genesis and nature of the Church is presently questioned ever more often. The religious faith in the church is being contested. The supernatural elements of its structure are rejected; it is merely perceived as an institution, an organized community and mostly identified with its clergy. Cardinal C. M. Martini, the long-standing Archbishop of Milan, a prominent Bible scholar, thinker and tireless man of God, presents the Church in personal categories, as a community of persons gathered around Jesus Christ. He emphasizes its apostolic and Marian character. The Church was founded on the will of Jesus Christ, for community with God and fellow believers. The disciples gave shape to its basic structures and forms of existence. Mary, the Mother of the Saviour, is an “icon”, as well as the ideal of a fulfilling life for every Christian and the whole Church community.

2

Culture and Religion

100%

Rabczyński P.

|

tom 17

|

nr 1

EN

Man is the subject of culture and religion. Culture is everything that man creates both in the material and spiritual realm. Although man creates culture, culture also shapes man through the (religious) patterns and values it transmits. Religion is expressed in culture, but religion also transcends culture because the object of religion is transcendent. Therefore, religion has a role in forming culture. Different models on the relationship between culture and religion exist, including: opposition and confrontation as well as complementarity and cooperation. The best model of culture and religion is one of creative cooperation.

PL

Podmiotem kultury i religii jest człowiek. Kultura jest tym wszystkim, co człowiek tworzy, tak w sferze materialnej, jak i duchowej. Z jednej strony człowiek tworzy kulturę, a z drugiej strony jest przez nią kształtowany, głównie dzięki temu, że kultura jest nośnikiem wzorców i wartości, także religijnych. Religia wyraża się w kulturze, choć, ze względu na swój przedmiot, transcenduje kulturę. Można mówić o kulturotwórczej roli religii. Istnieją różne modele relacji między kulturą a religią: od opozycji i konfrontacji do komplementarności i kooperacji. Właściwą jest relacja twórczej kooperacji.

3

A Christian family in a “provisional culture”

100%

Rabczyński P.

|

tom 16

|

nr 3

EN

Contemporary culture can be described as provisional and temporary. A provisional culture is closely bound with such ideologies as secularism, individualism, relativism, practical materialism, hedonism and consumerism. These dominant cultural paradigms threaten the Christian understanding of family, hindering its comprehensive development and its ability to fulfil its basic objectives such as mutual welfare of the spouses or giving birth to and raising offspring. A provisional culture poses a threat and a great challenge for the family. Taking into account the fact that each culture is an expression of the human spirit and an environment for building identity and interpersonal relations, a Christian family must not ignore the problems of the contemporary world, but rather undertake a dialogue with a provisional culture aimed at presenting and promoting the Christian model of family, being the first school of faith, preaching and defending a culture of life.

PL

Współczesną kulturę można określić mianem prowizorycznej lub tymczasowej. Kultura prowizoryczności ściśle łączy się z prądami ideowymi: sekularyzmem, indywidualizmem, relatywizmem, materializmem praktycznym, hedonizmem i konsumpcjonizmem. Zarysowane dominanty kulturowe godzą w chrześcijańskie rozumienie rodziny, uniemożliwiając jej wszechstronny rozwój i realizację podstawowych celów, jakimi są wzajemne dobro małżonków oraz zrodzenie i wychowanie potomstwa. Kultura prowizoryczności zagraża rodzinie i stanowi dla niej wielkie wyzwanie. W związku z tym, że każda kultura jest wyrazem ludzkiego ducha i środowiskiem budowania tożsamości i relacji międzyludzkich, rodzina chrześcijańska nie może zamknąć się na problemy współczesności, lecz powinna podjąć z kulturą prowizoryczności pewną formę dialogu, którego wyznacznikami są następujące zadania: ukazywać i promować chrześcijański model rodziny, być pierwszą szkołą wiary, głosić i bronić kultury życia.

4

Hermeneutyka teologiczna objawień gietrzwałdzkich

100%

Rabczyński P.

|

nr 2

193-213

PL

W 1877 roku w Gietrzwałdzie na Warmii miały miejsce objawienia maryjne, które sto lat później uzyskały oficjalną aprobatę kościelną. Przesłanie, które przekazała Maryja widzącym dziewczynkom, można streścić w trzech zdaniach: „Jestem Najświętsza Panna Maryja Niepokalanie Poczęta. Życzę sobie, abyście codziennie odmawiali Różaniec. Nie smućcie się, bo Ja zawsze będę przy was”. Objawienia gietrzwałdzkie należą do grupy tzw. objawień prywatnych. Należy je badać i interpretować na płaszczyźnie historii zbawienia jako specyficzne znaki obecności i działania Boga w dziejach. Objawienia maryjne w Gietrzwałdzie wskazywały na rzeczywistość nadprzyrodzoną, Bożą, która znajduje swoje wypełnienie w osobie Jezusa Chrystusa obecnego dziś w swoim Kościele. Kierowały swych odbiorców ku objawieniu publicznemu, pobudzały i umacniały wiarę Ludu Bożego. Mariofanie gietrzwałdzkie uzmysłowiają konieczność ciągłej interpretacji objawienia publicznego i pogłębiania jego rozumienia w konkretnym momencie dziejowym. Dzięki tym objawieniom trudne do zrozumienia prawdy wiary, takie jak dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny, zostały przybliżone, spopularyzowane i bardziej zrozumiałe. Treści mariofanii gietrzwałdzkich przypomniały ewangeliczne wezwanie do nawrócenia, pokuty i modlitwy oraz upewniły wspólnotę wiernych o stałej obecności Boga w dziejach i historii każdego człowieka. Stanowią tym samym ważny impuls chrześcijańskiej odnowy oraz powrotu do ewangelicznej gorliwości i świętości.

5

Jan XXIII. Papież odnowy Kościoła

100%

Rabczyński P.

|

nr 4

439-452

EN

The canonization of Pope John XXIII, which took place on the 27th of April 2014, caused many commentators of the Church and theologians to reconsider his life and work. The greatness of this Bishop of Rome shows particularly in his work on the renewal of the Church. Owing to the Good Pope, as he was often referred to, the Church opened itself to the contemporary world and started a dialogue with it, but also met with it and offered a clear answer to the problems of individual people and the whole of mankind. Throughout his short, nearly 5-year-long pontificate (1958-1963) the Bishop of Rome managed to transform the image of the Church and propose concrete projects of the new organization of the society. There are two characteristic and closely related elements of the ecclesial renewal in the papal teachings: the modernization of the Church and reading the signs of the times. Without permanent modernization the Church cannot effectively fulfil its mission of continuing Christ’s work and preaching the Good News of salvation. John XXIII looked optimistically on contemporary processes and perceived God’s intentions revealed through them – the signs of the times which are the characteristic features of an epoch transpiring in the course of history. Discerning the signs of the times is a necessary condition for the Church to understand the ever changing reality of the world to which it is sent. The most important event of John XXIII’s pontificate was the preparation and convention of the Second Vatican Council.

6

OMÓWIENIA I SPRAWOZDANIA

51%

Jezierski J. , Kopiec M. A. , Rabczyński P. , Ropiak S.

Forum Teologiczne

|

2020

|

tom 21

295-307

PL

W części Omówienia i sprawozdania znajdują się następujące teksty: - Katarzyna Parzych-Blakiewicz, Teologia objawień maryjnych w Gietrzwałdzie, Olsztyn 2019, ss. 137, ISBN: 978-83-64129-52-0 - Kard. Robert Sarah, Nicolas Diat, Wieczór się zbliża i dzień już się chyli, Wydawnictwo Sióstr Loretanek, Warszawa 2019, ss. 464, ISBN 978-83-7257-976-8. - Święty Jakub Apostoł (Większy) w wierze, pobożności, teologii i sztuce – dawniej i dziś (perspektywa uniwersalna i regionalna), red. Katarzyna Parzych-Blakiewicz i Ewelina Marta Mączka, Studio Poligrafii Komputerowej SQL, Olsztyn 2019, ss. 261, ISBN: 978-83-62872-45-9 - Cztery lata działalności Koła Naukowego Teologów-Ekumenistów (2016-2020) na Wydziale Teologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie - XX Dni Interdyscyplinarne pt. W trosce o wychowanie: rodzina, szkoła, Kościół, Policja. W 40-tą rocznicę ogłoszenia adhortacji apostolskiej „Catechesi tradendae” św. Jana Pawła II, 22-23 października 2019 r., Wydział Teologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie