Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Ocena trafnosci teoretycznej, rzetelnosci, mocy dyskryminacyjnej i stopnia trudnosci skali samopoczucia fizycznego, psychicznego i spolecznego mlodziezy

100%

Supranowicz P.

|

nr 1

61-76

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań ankietowych przeprowadzonych wśród uczniów ósmych klas podstawowych szkół warszawskich. Badania miały na celu ocenę opracowanej Skali Samopoczucia Fizycznego, Psychicznego i Społecznego młodzieży. Określono trafność teoretyczną skali, jej rzetelność, moc dyskryminacyjną i stopień trudności odpowiedzi na poszczególne pytania.

EN

The purpose of this study was to develop and validate the questionnaire used to measure adolescents' wellbeing and its physical, mental and social dimensions. The questionnaire was composed of two parts: the first part contained wellbeing indicators and the second part contained criterion indicators (health disorders and harmful behaviours). Physical wellbeing scale contained the most common complaints due to psychosocial and life style factors, and was measured by three indicators: headache, abdominal pain and backache. Mental wellbeing scale contained emotional and moral dimensions that were recognised as closely connected with the physical disorders from one hands and the process of socialisation from the other hands. There were eight indicators: fatigue, stress, fear, depression, loneliness, helplessness, feeling of guilt, and low self-complacency. Five indicators: perceived social support, relationship with mother, father, friends and teacher measured social wellbeing scale. Each indicator of wellbeing is scored in three scales: dichotomise scale, five-point Likert scale and visual analogue scale. The cluster sample of 445 schoolchildren aged 14-15 years, randomly selected from the last grade of elementary schools of Warsaw was surveyed in October - November 1999. The physical, mental, social and total wellbeing scales were found to be reliable, but differing in internal consistency. The total and mental scales of wellbeing demonstrated high reliability, while the physical and social scales demonstrated moderate reliability. Analysis of correlation between criterion and tested variables showed acceptable discriminative power of the physical, mental, social and total wellbeing scales. Respondents assessed the five-point Likert scale as easier in comparison to dichotomise and visual analogue scales.

2

Wzgledna trafnosc samooceny sylwetki i wskaznika BMI [Body Mass Index]

100%

Supranowicz P.

|

tom 54

|

nr 3

301-309

PL

W artykule przedstawiono zgodność i różnice między samooceną sylwetki a wskaźnikiem BMI w szacowaniu niedoboru wagi i nadwagi młodzieży 14-15-letniej. Stwierdzono dość silną korelację między oboma miernikami. Jeśli do pomiaru masy ciała zastosowano wskaźnik BMI, wówczas młodzież bardziej trafnie postrzegała swój niedobór wagi lub nadwagę, niż gdy do pomiaru zastosowano samoocenę sylwetki.

EN

Overweight and obesity in childhood and adolescence is unquestionable risk factor for pathogenic obesity in adulthood, high mortality and morbidity for cardiovascular diseases and other health disorders, and also may cause the worse social and economical adaptation. Nevertheless, little is yet known about subjective perception of own body, the pathway leading to dissatisfaction of the body, development of chronic stress and behavioural disorders (anorexia, binge eating, bulimia) as a consequence. In Health Promotion Department of the National Institute of Hygiene the multidimensional investigations of adolescents' health and life style were undertaken, and analysis of association between subjective image of body and real body mass was a part of these investigations. Data were obtained from 672 randomly selected schoolchildren aged 14-15 years attending seventeen public and private schools in Warsaw. Respondents informed about their weight and high for calculation BMI. Simultaneously, they were asked, whether they assess themselves as leaner than their peers, the same or thicker. The study showed that girls in comparison with boys more accurately assessed their silhouette. The boys were more likely than girls to perceive themselves as the same as their peers, despite they had real underweight or overweight. Our findings suggest that real mass of body itself account for variance of subjective perceived body in moderate degree, and there are other factors influencing body image at least as real mass of body.

3

Responsiveness to the hospital patient needs in Poland

51%

Gromulska L. , Gorynski P. , Supranowicz P. , Wysocki M. J.

Roczniki Państwowego Zakładu Higieny

|

2014

|

tom 65

|

nr 2

EN

ABSTRACT Background. The health system responsiveness, defined as non-medical aspect of treatment relating to the protection of the patients’ legitimate rights, is the intrinsic goal of the WHO strategy for 21st century. Objective. To describe the patients’ opinions on treatment they received in hospital, namely: admission to hospital, the role of patient in hospital treatment, course of treatment, medical workforce attitude, hospital environment, contact with family and friends, and the efficacy of hospital treatment in respect to responsiveness to patient’s needs and expectations (dignity, autonomy, confidentiality, communication, prompt attention, social support, basic amenities and choice of provider). Material and methods. The data were collected in 2012 from 998 former patients of the randomly selected 73 hospital in Poland. Results. Dignity: Over 80% of patients experienced kindness, empathy, care and gentleness, and over 90% of them had the sense of security in hospital, met with friendliness during the admission to hospital and never encountered inappropriate comments from medical staff. Autonomy: About 80% of patients accepted the active role of patients in hospital, they perceived they had influence on procedures related to hospitalization and course of treatment, and they felt medical staff responded to their requests and concerns. Over 90 % of them had opportunity to communicate their concerns to medical staff and to discuss the course of treatment. On the other hand, the explanation of the reason for the refusal to meet their requests was given to only 23 % of the patients interested. Confidentiality: 70-80 % of patients declared the respect for privacy and confidentiality during collecting the health information and during medical examinations, and were not examined in presence of other people. Nevertheless, only 23% of patients examined so were asked of their consent. Communication: About 90% of patients declared they trusted their physician, received from him explanation regarding the course of treatment and information about further treatment after discharge from hospital, but physicians devoted the time and attention to only 70% of them. Prompt attention: Over 90% of patients perceived simplicity of the formalities of admission to hospital, and short waiting for treatment and additional tests in hospital (but only 50% received explanation of reason if they waited long). Nevertheless, 10% of them % of them perceived they waited for admission to hospital too long, and over 20% for admission to a ward as long. Social support: The unlimited direct and phone contact with family and friends was declared by 96% of patients. Basic amenities: The high percentage of patients assessed positively the marking in hospital (97%) and cleanliness of linen (89%), followed by the general indoor appearance room in which patient stayed, lack of noise (70-80%), hospital meals, furniture (60-70%), availability of personal hygienic articles (50-60%), cleanliness of hospital room, toilet, showers and bathtubs, and availability of soap (40-50%). Choice of provider: Only 41% of patients declared that they had influence on choice of the hospital. Conclusion. Responsiveness of Polish hospital patient needs is similar to that of the OECD countries of the lowest health system responsiveness. Compared to the Central European countries, the responsiveness in Polish hospitals is lower than that of Czech Republic and only slightly higher of those of Slovenia, Slovakia and Hungary.

PL

Wprowadzenie. Wrażliwość systemu opieki zdrowotnej na potrzeby pacjenta, definiowana jako niemedyczny aspekt leczenia odnoszący się do ochrony praw należnych pacjentom, stanowi samoistny cel strategii Światowej Organizacji Zdrowia na 21-szy wiek. Cel badań. Zebranie i przedstawienie opinii pacjentów o leczeniu, które zapewniono im w szpitalu, mianowicie: przyjęcie do szpitala, rola pacjenta w czasie leczenia szpitalnego, przebieg leczenia, postawa personelu medycznego, środowisko szpitalne, kontakt z rodziną i znajomymi oraz skuteczność leczenia szpitalnego, w odniesieniu do wrażliwości na potrzeby i oczekiwania pacjenta (godność, autonomia, poufność, komunikacja, niezwłoczna pomoc, wsparcie społeczne i wybór szpitala). Materiał i metody. Dane zebrano od 998 byłych pacjentów z losowo wybranych 73 szpitali w Polsce. Wyniki. Szacunek: Ponad 80% pacjentów dostrzegało życzliwość, współczucie, troskę i delikatność, a ponad 90% miało poczucie bezpieczeństwa, spotkało się z uprzejmością podczas przyjęcia do szpitala i nie spotkało się z niewłaściwymi uwagami ze strony personelu medycznego. Autonomia: Około 80% pacjentów akceptowało aktywną rolę pacjenta w szpitalu, postrzegało, że mają wpływ na działania związane z pobytem w szpitalu i przebiegiem leczenia i reagowanie przez personel medyczny na ich prośby i wątpliwości. Ponad 90 % miało możliwość przekazywania personelowi medycznemu swoich wątpliwości i omawiać przebieg leczenia z lekarzem. Z drugiej strony, wyjaśnienie powodów odmowy spełnienia ich próśb przekazało tylko 23% zainteresowanych pacjentów. Poufność: Chociaż 70-80% pacjentów deklarowało respektowanie prywatności i poufności w czasie zbierania informacji o zdrowiu i w czasie badań medycznych, a także nie byli oni badani w obecności innych osób, jednakże o zgodę proszono tylko 23% pacjentów badanych w ten sposób. Komunikacja: Prawie 90% pacjentów odczuwało zaufanie do lekarza, otrzymywało od niego wyjaśnienia o przebiegu leczenia i informacje o dalszym leczeniu po wypisaniu ze szpitala, ale lekarz poświęcał swój czas i uwagę tylko 70% z nich. Szybka pomoc: Chociaż ponad 90% pacjentów postrzegało łatwość załatwiania formalności związanych z przyjęciem do szpitala i czas czekania na zabiegi i dodatkowe badania postrzegało jako krótki (ale jeśli długo czekali, to tylko 50% otrzymywało wyjaśnienia o przyczynie), jednakże prawie 10% czekających na przyjęcie do szpitala i ponad 20% czekających na przyjęcie na oddział postrzegało czas oczekiwania jako długi. Wsparcie społeczne: Brak ograniczeń w kontaktowaniu się z rodziną i znajomymi poprzez wizyty i rozmowy deklarowało 96% pacjentów. Podstawowe udogodnienia: Wysoki odsetek pacjentów ocenił pozytywnie oznakowania w szpitalu (97%) i czystość pościeli (89%), a w następnej kolejności: wygląd wnętrza szpitala, salę w której przebywa pacjent, brak hałasu (70-80%), posiłki, mebli (60-70%), zapewnienie papieru toaletowego, ręczników papierowych i suszarek do rąk (50-60%), czystość sali szpitalnej, toalet, pryszniców i wanien oraz dostępność mydła (40- 50%). Wybór usługodawcy: 41% pacjentów zadeklarowało, że mieli możliwość wyboru szpitala. Wnioski. Wrażliwość na potrzeby pacjentów szpitalnych w Polsce jest podobna do notowanej w państwach OECD o najniższej wrażliwości systemu zdrowia. W porównaniu do państw Europy Środkowej wrażliwość jest niższa niż w Republice Czeskiej i tylko nieco wyższa niż w Słowenii, na Słowacji i na Węgrzech.

4

Determinants of self-rated health of Warsaw inhabitants

45%

Supranowicz P. , Wysocki M. J. , Car J. , Debska A. , Gebska-Kuczerowska A.

|

tom 63

|

nr 3

PL

Wprowadzenie. Samoocena stanu zdrowia jest jednopozycyjnym miernikiem powszechnie stosowanym w celu rozpoznania zdrowia postrzeganego subiektywnie i obejmującym szeroki zakres aspektów zdrowia jednostki. Cel badań. Celem naszych badań było określenie, w jakim stopniu samoocena stanu zdrowia odzwierciedla różnice wynikające z cech demograficznych, samopoczucia fizycznego, psychicznego i społecznego, zaburzeń zdrowia, wystąpienia choroby przewlekłej i negatywnych zdarzeń życiowych w polskich warunkach społecznych i kulturowych. Materiał i metoda. Dane zebrano metodą ankiety nieadresowanej od 402 mieszkańców Warszawy. Ankieta zawierała pytania dotyczące samooceny stanu zdrowia, samopoczucia fizycznego, psychicznego i społecznego, korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej, wystąpienia choroby przewlekłej i zetknięcia się z negatywnymi zdarzeniami życiowymi. Wyniki. Analiza wykazała, że niższa samoocena stanu zdrowia wzrastała wykładniczo wraz z wiekiem i mniej ostro wraz z niższym poziomem wykształcenia. Emeryci byli bardziej skłonni do niskiej oceny własnego zdrowia niż osoby pracujące lub studenci. Różnicy takiej nie stwierdzono w przypadku bezrobotnych. W porównaniu z respondentami pozostającymi w związku małżeńskim, samoocena stanu zdrowia respondentów rozwiedzionych lub owdowiałych była niższa. W odniesieniu do samopoczucia, samoocena stanu zdrowia obniżała się liniowo w przypadku samopoczucia fizycznego, a w przypadku samopoczucia społecznego, a zwłaszcza samopoczucia psychicznego różnice były znaczące, ale bardziej złożone. Hospitalizacja, zwłaszcza wielokrotna, silnie determinowała niską samoocenę tanu zdrowia, zależność między samooceną stanu zdrowia a absencją chorobową lub częstością kontaktowania się z lekarzem była słaba. Choroby przewlekłe znacznie zwiększały ryzyko niskiej samooceny stanu zdrowia, a ich współwystępowanie zwiększało ryzyko w sposób wykładniczy. Chorzy na choroby nowotworowe byli tą grupą, której ryzyko parokrotnie przewyższało ryzyko odnotowane dla innych chorób przewlekłych. Jeśli chodzi o negatywne zdarzenia życiowe, to jedynie doznanie przemocy i trudności finansowe powodowały niską samoocenę stanu zdrowia. Wnioski. Wyniki naszych badań potwierdziły użyteczność samooceny stanu zdrowia do badań w zakresie zdrowia publicznego.

EN

Background. Self-rated health is a one-point measure commonly used for recognising subjectively perceived health and covering a wide range of individual’s health aspects. Objective. The aim of our study was to examine the extent to which self-rated health reflects the differences due to demographic characteristics, physical, psychical and social well-being, health disorders, occurrence of chronic disease and negative life events in Polish social and cultural conditions. Material and method. Data were collected by non-addressed questionnaire methods from 402 Warsaw inhabitants. The questionnaire contained the questions concerning self-rated health, physical, psychical and social well-being, the use of health care services, occurrence of chronic disease and contact with negative life events. Results. The analysis showed that worse self-rated health increased exponentially with age and less sharply with lower level of education. Pensioners were more likely to assess their own health worse then employed or students. Such difference was not found for unemployed. Compared to married, the self-rated health of divorced or widowed respondents was lower. Gender does not differentiate self-rated health. In regard to well-being, self-rated health linearly decreased for physical well-being, for social and, especially, for psychical well-being the differences were significant, but more complicated. Hospitalisation, especially repeated, strongly determined worse self-rated health. In contrast, relationship between self-rated health and sickness absence or frequency of contact with physician were lower. Chronic diseases substantially increased the risk of poorer self-rated health, and their co-morbidity increased the risk exponentially. The patients with cancer were the group, in which the risk several times exceeded that reported for the patients of other diseases. Regarding negative life events, only experience with violence and financial difficulties were resulted in worse self-rated health. Conclusions. Our findings confirmed the usefulness of self-rated health for public health research.

5

The risk of overweight and obesity in chronic diseases among Warsaw inhabitants measured by self-reported method

38%

Supranowicz P. , Wysocki M. J. , Car J. , Debska A. , Gebska-Kuczerowska A. , Gromulska L.

|

nr 3

EN

Background. Obesity is well known cause of various diseases. However, there are only a few studies which enable to compare directly the magnitude of risk in different groups of chronic diseases. Objectives. The aim of presented paper was to identify a magnitude of the risk of chronic diseases attributable to overweight and obesity on the basis of data on weight and height self-reported by respondents. Material and methods. The survey was conducted among 402 Warsaw inhabitants selected by non-random method. Overweight and obesity was measured by Body Mass Index (BMI) on the basis of the data of weight and height reported by respondents. According to WHO criteria the normal weight is defined as BMI 18.5 - 24.9 kg/m2, overweight as BMI 25.0 - 29.9 kg/m2, and obesity as BMI 30 kg/m2 or more. The following groups of chronic diseases were included: cancer, diabetes and other endocrine diseases, mental disorders, cardiovascular diseases, respiratory diseases, digestive diseases, arthritis and allergy disorder. Results. Obesity measured by self-reported method was recognised as significant risk factor for diabetes (OR=9.6, Cl: 2.0152.8), respiratory diseases (OR=10.6, Cl: 3,0-333,7), cardiovascular diseases (OR=5.2, Cl: 1.9-108.3), arthritis (OR=6.3, Cl: 2.4-266.7), digestive diseases (OR=3,8, Cl: 1.3-83.6) and mental disorders (OR=5.8, Cl: 1.5-29.1), while overweight significantly increased the risk of diabetes (OR=4.4, Cl: 1.2-10.8), respiratory diseases (OR=3.2, Cl: 1.4-22.2), cardiovas- culardiseases (OR=2.9, Cl: 1.2-6.4) andarthritis (OR=3.0, Cl: 1.1-9.6) Conclusions. Our findings showed that data on weight and height collected by survey method provide some information about the magnitude of the risk regarding particular groups of diseases attributable to overweight and obesity, nevertheless, underestimation ofBMI calculated in this way should be taken into account.

PL

Wprowadzenie. Otyłość jest dobrze poznaną przyczyną różnych chorób. Jednakże istnieje jedynie niewiele badań, które umożliwiają bezpośrednie porównanie wielkości ryzyka w różnych grupach chorób przewlekłych. Cel. Celem niniejszych badań było określenie wielkości ryzyka wystąpienia chorób przewlekłych, które można przypisać nadwadze i otyłości na podstawie danych o masie ciała i wzroście określonych przez respondentów. Materiał i metody. Badania ankietowe przeprowadzono wśród 402 mieszkańców Warszawy wybranych metodą nielosową. Nadwagę i otyłość mierzono za pomocą wskaźnika Body Mass Index (BMI) w oparciu o dane o wadze i wzroście podane przez respondentów. Zgodnie z kryteriami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) prawidłową masę ciała określono jako BMI 18.5 - 24.9 kg/m2, nadwagę jako BMI 25.0 - 29.9 kg/m2, a otyłość jako BMI 30 kg/m2 lub więcej. Włączono następujące grupy chorób przewlekłych: cukrzyca i inne choroby przemiany materii, choroby nowotworowe, układu krążenia, układu oddechowego, układu trawiennego, reumatyczne, zaburzenia psychiczne i alergiczne. Wyniki. Otyłość określona na podstawie pomiarów dokonanych przez samych respondentów rozpoznano jako istotny czynnik ryzyka cukrzycy (OR=9.6, CI: 2.0-152.8), chorób układu oddechowego (OR=10.6, CI: 3.0-333.7), chorób układu krążenia (OR=5.2, CI: 1.9-108.3), chorób reumatycznych (OR=6.3, CI: 2.4-266.7), chorób układu trawiennego (OR=3.8, CI: 1.3-83.6) i zaburzeń psychicznych (OR=5.8, CI: 1.5-29.1). Nadwaga znacząco zwiększała ryzyko cukrzycy (OR=4.4, CI: 1.2-10.8), chorób układu oddechowego (OR=3.2, CI: 1.4-22.2), chorób układu krążenia (OR=2.9, CI: 1.2-6.4) i chorób reumatycznych(OR=3.0, CI: 1.1-9.6). Wnioski. Wyniki niniejszych badań pokazały, że dane o wadze i wzroście zebrane metodą ankietową mogą w pewnym stopniu dostarczyć informacji o wielkości ryzyka, jakie można przypisać nadwadze i otyłości, niemniej jednak należy uwzględnić niedoszacowanie BMI obliczonego w ten sposób.

6

Determining the use of health care services by obese inhabitants of Warsaw. A prliminary study

38%

Supranowicz P. , Wysocki M. J. , Car J. , Debska A. , Gebska-Kuczerowska A. , Gromulska L.

|

nr 1

EN

Background. The excessive use of health care services by obese people constitutes a serious financial burden to all highly developed countries. As yet however, this has not been recognised to be a problem in Poland. Objective. To provide a preliminary analysis of Warsaw inhabitants in their use of and quality of received health care by comparing obese subjects with those of normal weight. Materials and methods. Study subjects were fifty three obese (BMI>30) and one hundred eighty one normal weight (18.5

PL

Wprowadzenie. Częstsze korzystanie przez osoby otyłe z usług opieki zdrowotnej stwarza poważne koszty we wszystkich wysoko rozwiniętych państwach. W Polsce problem ten nie został dotychczas rozpoznany. Cel badań. Przedstawiona praca ma na celu dokonanie wstępnej analizy korzystania z opieki zdrowotnej i oceny jej jakości przez otyłych mieszkańców Warszawy w porównaniu do osób ważących prawidłowo. Materiał i metody. Do analizy włączono 53 otyłych (BMI>30) i 181 prawidłowo ważących (18,5